Η τιμή στους ήρωες, ο αγώνας ενάντια στους κατακτητές που ήταν και ναζιστές και οι σύγχρονες διαστρεβλώσεις...
Διάβαζα, ξανά, αυτές τις μέρες την ιστορική, πράγματι ανακοίνωση της Αχτιδικής Επιτροπής της Κομματικής Οργάνωση Κοκκινιάς του ΚΚΕ, που κυκλοφόρησε το βράδυ, μετά το μπλόκο από τους Γερμανούς, ναζιστές και τους δωσίλογους συνεργάτες τους, στις 17 Αυγούστου 1944. Πέρα από την πολλαπλή αξία που έχει ένα τέτοιο ντοκουμέντο, υπάρχουν ενδιαφέρουσες επισημάνσεις, για την ακρίβεια λέξεις και φράσεις που, για να είμαστε ειλικρινείς, είναι απούσες στο λεξιλόγιο της σύγχρονης αριστεράς, όλων σχεδόν των τάσεων, ενώ τυχόν χρησιμοποίησή τους σε κατατάσσει, άνευ πολλών σκέψεων, σε κατηγορίες υπόπτου προελεύσεως, σκοτεινών προθέσεων και ποταπών παρεκκλίσεων. Ας διαβάσουμε μερικά σημεία της ανακοίνωσης και ας θυμηθούμε αντίστοιχες αναφορές.
Α) {...} Οι Τούρκοι στο 1821 λέγανε στον Διάκο: Γίνεσαι Τούρκος Διάκο μου;{...}
Θα μπορούσε να εκτιμήσει κανείς ότι εδώ έχουμε ένα εθνικιστικό μύθο που επιδιώκει ταυτόχρονα να αναδείξει την αγριότητα του «άλλου»…
Β) {...}Μα τα παλληκάρια μας φτύνανε τους εχθρούς του Έθνους {...}.
Χωρίς σχόλιο βέβαια...








