Οι χριστιανοί είναι πλάσματα άλλης φύσεως.
Υπάρχει ο Homo Sapiens και o Homo Christian.
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Ο γενναίος παπάς που δολοφονήθηκε μέσα στην εκκλησία,
επειδή αγάπησε πολύ το Χριστό και τους ανθρώπους.
Μνήμη νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
«Εμείς οι χριστιανοί είμαστε τρομοκράτες, είμαστε μέλη μιας επαναστατικής ομάδας που μάχεται τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τον διάβολο. Οι εκκλησίες είναι οι ενδιάμεσοι σταθμοί. Εκεί δεχόμαστε πληροφορίες από την κυβέρνησή μας (τον Χριστό), κωδικούς (Καινή Διαθήκη), ενισχύσεις (Θ. Ευχαριστία) και στήριξη από την κοινότητα. Κατέχουμε πολλές τεχνικές για να κάνουμε τρομοκρατικές επιθέσεις ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τούτου.»
π. Δανιήλ Συσόεφ [Daniel Syeesoev] (fr Daniel Sysoev)
Στις 19 Νοεμβρίου 2009 δολοφονήθηκε μέσα στην Εκκλησία στο ναό του Αγίου Θωμά, στη Μόσχα, του οποίου ήταν προϊστάμενός του, ο ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ σε ηλικία 34 ετών. Τον πυροβόλησαν εξ επαφής στο κεφάλι και στο στήθος. Αν και είχε δεχτεί πολλές απειλές και η δολοφονία του ήταν αναμενόμενη συνέχισε την αποστολή του μεταδίδοντας σε Ρώσους νεοπαγανιστές, μουσουλμάνους, εθνικιστές, προτεστάντες και άλλες ομάδες την αλήθεια της Ορθοδοξίας, αφού πίστευε πως «αν δεν κηρύξουμε σ’ αυτούς το λόγο της σωτηρίας, θα είμαστε άσπλαχνοι».
Ένας αγαπημένος άγιος ιεραπόστολος
Ασφαλώς κανείς δυτικός άνθρωπος δεν αγάπησε τους μουσουλμάνους όσο ο Ρώσος ορθόδοξος ιερέας π. Δανιήλ Συσόεφ. Τους αγάπησε τόσο, ώστε αφοσιώθηκε σ’ ένα τιτάνιο ιεραποστολικό έργο, για να γνωρίσουν τον Ιησού Χριστό όσο το δυνατόν περισσότεροι, όχι μόνο μουσουλμάνοι, αλλά και ακραίοι Ρώσοι νεοπαγανιστές, υπερεθνικιστές, προτεστάντες κ.λ.π.Πίστευε ακράδαντα πως, εκεί όπου βρίσκονται, είναι παγιδευμένοι και καταστρέφονται. Διακήρυττε πως, αν δεν μεταφέρουμε το λόγο του Χριστού στους συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε άλλες θρησκείες και δόγματα, θα είμαστε άσπλαχνοι και ρατσιστές. Το μόνο κίνητρό του ήταν η ανιδιοτελής αγάπη.
Η προσπάθειά του αυτή απέφερε πολλούς καρπούς, δεκάδες μουσουλμάνοι και προτεστάντες τον αγάπησαν, όμως άλλοι τον μίσησαν. Μετά από πολλές απειλές, δολοφονήθηκε μέσα στην εκκλησία, στη Μόσχα, στις 19 Νοεμβρίου 2009, σε ηλικία 34 ετών.
Η απόδοση τιμής στο θάνατό του είναι αφορμή για κήρυγμα αγάπης, όχι μίσους, γιατί εκείνος κινήθηκε μόνον από αγάπη, χωρίς κανενός είδους ρατσιστικό ή ιμπεριαλιστικό συναίσθημα.
Ένας αγαπημένος άγιος ιεραπόστολος (όπως και για πολλούς άλλους, τουλάχιστον στο εξωτερικό - φυσικά δεν έχει ανακηρυχθεί άγιος ακόμη) και πιστεύω ότι δίνει πολλά μηνύματα και ευχόμεθα και στην αγιοκατάταξή του.
Ο νεομάρτυρας ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ
(† 19 Νοε 2009) και η σημασία του μαρτυρίου του
Ομιλία για τον π. Δανιήλ Συσόεφ από τον θεολόγο, συγγραφέα και συνεργάτη της Αέναης επΑνάστασης/sophia-ntrekou.gr, κ. Θεόδωρου Ρηγινιώτη, την Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016 με τίτλο «Ο νεομάρτυρας ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ και η σημασία του μαρτυρίου του».
Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Μετά από χρόνια, η ιστορία του ίσως μοιάζει με παραμύθι. Ένα παλικάρι γεμάτο αγάπη, που δε φοβόταν να μιλάει στους άλλους για το Χριστό, αν και είχε δεχτεί πολλές απειλές και η δολοφονία του ήταν αναμενόμενη. Όμως προχωρούσε μπροστά, μεταδίδοντας σε Ρώσους νεοπαγανιστές, μουσουλμάνους, εθνικιστές, προτεστάντες και άλλες ομάδες την αλήθεια της Ορθοδοξίας, αφού πίστευε πως «αν δεν κηρύξουμε σ’ αυτούς το λόγο της σωτηρίας, θα είμαστε άσπλαχνοι». Αυτό το παλικάρι ήταν ένας ορθόδοξος ιερέας – και, από τις 19 Νοεμβρίου 2009, ένας νεομάρτυρας.
Είναι σίγουρο πως κάποιοι θα τον θεωρήσουν φανατικό και δε θα καταλάβουν την αγωνία του για το συνάνθρωπο, που προερχόταν από την ειλικρινή αγάπη, η οποία «ου ζητεί τα εαυτής» (=δεν επιδιώκει το συμφέρον της –αλλά, εννοείται, το συμφέρον του συνανθρώπου).
Σήμερα είναι της μόδας η ιδέα ότι όλες οι θρησκείες είναι εξίσου καλές, εξίσου «αληθινές» ή εξίσου απατηλές, ανάλογα με τις φιλοσοφικές και ιδεολογικές πεποιθήσεις του καθενός. Οι χριστιανοί κατηγορούμαστε ότι φοράμε παρωπίδες, αλλά δεν είναι έτσι, γιατί οι αληθινοί χριστιανοί υπηρετούν με αγάπη το συνάνθρωπο και σέβονται την ελευθερία του, ακόμη κι όταν ασκούν ιεραποστολή, γι’ αυτό και η ορθόδοξη ιεραποστολή δεν ασκείται (δεν επιτρέπεται να ασκείται) ποτέ με τη βία ή με την απάτη.
Ευχόμαστε η θυσία του π. Δανιήλ να βοηθήσει
κάποιους να δουν τα πράγματα πιο ανοιχτόμυαλα.
Η εποχή μας δεν είναι πνευματικά ξηρή. Και σήμερα ακόμη, σ’ αυτό τον κόσμο που μοιάζει περισσότερο με καζάνι που κοχλάζει (και πότε δεν ήταν έτσι βέβαια; αλλά σήμερα υποτίθεται ότι είμαστε προοδευμένοι και ότι έχουμε ξεφύγει από την αγριότητα και τον πρωτογονισμό), και σήμερα λοιπόν ακόμη αναδεικνύονται ορθόδοξοι χριστιανοί άγιοι. Αυτοί οι άγιοι είναι και μοναχοί (όπως οι μεγάλοι γέροντες της εποχής μας) και κοσμικοί, και ιερείς και λαϊκοί.
Επίσης έχουμε αρκετούς σημαντικούς ιεραποστόλους, σε πάρα πολλές χώρες, ιδίως του τρίτου κόσμου, οι οποίοι μεταδίδουν με αυταπάρνηση το μήνυμα του Ευαγγελίου σε χιλιάδες ανθρώπους, υπό συνθήκες τρομερά αντίξοες και επικίνδυνες, αλλά και αγωνίζονται για τη βελτίωση της δύσκολης ζωής των λαών του τρίτου κόσμου. Πολλοί από αυτούς τους ιεραποστόλους – ίσως οι περισσότεροι – είναι Έλληνες, αλλά υπάρχουν και ντόπιοι, όπως ο π. Ανδρέας Ζιρόν στη Γουατεμάλα († 16 Φεβρουαρίου 2014), ο π. Αθανάσιος Μανάλου στην Ινδονησία († Χριστούγεννα 2013), ο π. Ιωάννης Τανβήρ στο Πακιστάν, πλήθος Αφρικανών ιερέων στην Αφρική, ο π. Πήτερ Γκίλκουιστ κ.ά. στις ΗΠΑ κ.π.ά. Κάποιοι μάλιστα πρωτοπόροι ιεραπόστολοι του καιρού μας μάλλον είναι και άγιοι ιεραπόστολοι.
Υπάρχουν επίσης στις πόλεις και τα χωριά μας πολλοί καλοί κληρικοί, οι οποίοι αγωνίζονται και για να ταΐσουν τους πεινασμένους και να ανακουφίσουν τους πονεμένους, αλλά και για να διδάξουν και να καθοδηγήσουν τους πνευματικά πεινασμένους και πονεμένους, βοηθώντας τους να πλησιάσουν τον ουράνιο άρτο, το Γιατρό των ψυχών, τον Ιησού Χριστό.
Τέλος, σήμερα, ευτυχώς ή δυστυχώς, έχουμε και πολλούς μάρτυρες. Οι περισσότεροι είναι χριστιανοί που ζούσαν στις περιοχές, όπου μαίνεται ο πόλεμος με τους τζιχαντιστές, και πεθαίνουν για τη χριστιανική τους πίστη επειδή επιτίθενται εκεί οι βάρβαροι και φανατικοί πολεμιστές του Ισλάμ. Πολλοί πεθαίνουν επίσης επειδή μεταστράφηκαν από το Ισλάμ (τη θρησκεία των μουσουλμάνων) στο χριστιανισμό. Δεν είναι μόνον ορθόδοξοι, αλλά και κόπτες και προτεστάντες. Αλλά και ορθόδοξοι.
Η περίπτωση του π. Δανιήλ Συσόεφ έχει την ιδιαιτερότητα ότι συνδυάζει όλα αυτά τα στοιχεία. Είναι και μεγάλος ιεραπόστολος και εξαίρετος κληρικός (έγγαμος και πατέρας τριών κοριτσιών) και μάρτυρας και, κατά πολλούς, ένας σύγχρονος άγιος. Και το ότι ήταν άνθρωπος που έζησε και έδρασε σε μια σύγχρονη μεγαλούπολη, τον κάνει πιο «δικό μας», πιο όμοιο με εμάς, και η περίπτωσή του μας αφορά (και μας ταρακουνά, πρέπει να μας ταρακουνήσει) μάλλον περισσότερο από τις περιπτώσεις των αδελφών μας ιεραποστόλων που ξενιτεύτηκαν και έδρασαν ή δρουν σε μακρινές και τριτοκοσμικές χώρες.
Ο π. Δανιήλ γεννήθηκε το 1974. Ο πατέρας του ήταν ιερέας και δάσκαλος και η μητέρα του δασκάλα. Τον μεγάλωσαν με αγάπη και πίστη στο Χριστό. Από μικρός ήταν κοντά στην Εκκλησία. Εργάστηκε μάλιστα εθελοντικά, σε εφηβική ηλικία, για την ανακατασκευή του ιστορικού μοναστηριού της Όπτινα, ενός από τα σημαντικότερα πνευματικά κέντρα της Ορθοδοξίας, όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά σε όλο τον κόσμο. Συνεπώς, είχε κάποια επαφή με τη μεγάλη πνευματική παράδοση των Ρώσων αγίων και γερόντων.
Αν ποτέ έχασε την πίστη του ή είχε αμφιβολίες που μπορεί να τον συντάραξαν όταν ήταν έφηβος π.χ., δεν το ξέρουμε. Πάντως απ’ όποιες αναζητήσεις κι αν πέρασε ή δεν πέρασε, ως ενήλικας ήταν γεμάτος αγάπη για το Χριστό και τους συνανθρώπους του, για όλο τον κόσμο.
Παντρεύτηκε σε ηλικία 21 ετών την Ιουλία Μιχαΐλοβνα Μπρίκινα, με την οποία απέκτησε τρεις κόρες, την Ιουστίνα, τη Δωροθέα και την Αγγελίνα. Η Δωροθέα, η δεύτερη, ήταν 8 χρονών όταν σκοτώθηκε ο πατέρας της. Σήμερα οι κόρες του είναι 21 και 15 ετών, ενώ η μικρότερη δεν ξέρω τι ηλικία έχει.
Το 1996, σε ηλικία 22 ετών και ενώ είχε χειροτονηθεί διάκονος, η Εκκλησία της Ρωσίας ανέθεσε στον π. Δανιήλ να συζητά με ανθρώπους μπλεγμένους σε αιρετικές ομάδες και παραθρησκευτικές σέχτες. Γράφει ο βιογράφος του Χαράλαμπος Άνδραλης: «Η ιεραποστολική φλόγα έκαιγε ακατάπαυστα στην καρδιά του π. Δανιήλ. Στεναχωριόταν πολύ, όταν έβλεπε ανθρώπους που δεν πίστευαν στο Θεό και ζούσαν μέσα σ’ ένα ψέμα. Τους θεωρούσε κι αυτούς παιδιά του Θεού και έκανε πολλές προσπάθειες για να τους μεταπείσει και να τους φέρει στην αληθινή πίστη».
Όταν αργότερα έγινε ιερέας και καθώς περνούσαν τα χρόνια, η ιεραποστολική του δράση έγινε πιο έντονη. Άρχισε να συζητάει με όλους. Να τονίζει ότι η Ορθοδοξία είναι ο δρόμος της σωτηρίας και να προσεγγίζει προτεστάντες, μάρτυρες του Ιεχωβά, ειδωλολάτρες (από εκείνους που αναβίωναν τη λατρεία των αρχαίων ρωσικών θεών), ακραίους εθνικιστές, νεοναζί, ακραίους αθεϊστές σταλινικής νοοτροπίας, και τελικά μουσουλμάνους, αν και αρχικά το Ισλάμ ήταν η θρησκεία που τον ενδιέφερε λιγότερο απ’ όλες – όμως τελικά ασχολήθηκε με αυτήν και έδωσε τη ζωή του για να μεταφέρει στους πιστούς του Ισλάμ την αλήθεια του Χριστού.
Έγραψε πολλά άρθρα και μερικά βιβλία, παρουσιάστηκε σε τηλεοπτικές εκπομπές, έκανε ομιλίες, δημιούργησε ιστολόγιο στο Διαδίκτυο και κανάλι με βίντεο στο YouTube, αλλά συμμετείχε και σε ανοιχτές συζητήσεις με ανθρώπους εκτός Εκκλησίας, όπως ειδωλολάτρες, μουσουλμάνους και προτεστάντες. Στους προτεστάντες πήγαινε και μόνος του, αλλά στις δημόσιες συζητήσεις, πολλές φορές (αν όχι πάντα) πήγαινε προσκαλεσμένος, δεν προκαλούσε ο ίδιος στη συζήτηση. Θεωρούσε όμως ότι έπρεπε να πάει παντού, ακόμη και με κίνδυνο της ζωής του. Σε μία από τις συζητήσεις του με μουσουλμάνους, ένας από τους διοργανωτές της συζήτησης έγινε ορθόδοξος χριστιανός. Πεποίθησή του, αλλά και αιτία της ιεραποστολικής του αγωνίας ήταν: «Μόνο στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό ο άνθρωπος πλησιάζει τόσο πολύ τη Θεϊκή ζωή, που βλέπει τη μυστηριώδη φλόγα της τριαδικής αγάπης».
Κάποια στιγμή πήγε στην επαρχία του Κιργιστάν και κήρυξε σε συνάξεις προτεσταντών με μεγάλη επιτυχία, αφού ακόμη και μερικοί πάστορες έγιναν ορθόδοξοι. Τόση ήταν η επιτυχία του, που η ηγεσία των τοπικών αιρέσεων απαγόρευσε τις συνάξεις όσον καιρό θα βρισκόταν εκεί ο π. Δανιήλ.
Η δράση του αυτή είχε ως αποτέλεσμα να προσέλθουν στην Ορθοδοξία περίπου 80 μουσουλμάνοι και 500 προτεστάντες, καθώς και άνθρωποι που είχαν εμπλακεί με τον αποκρυφισμό, τη μαγεία, την ειδωλολατρία κ.τ.λ. Εκτός αυτού, βοηθούσε ανθρώπους όχι μόνο στην περιοχή του, αλλά συγκεντρώνοντας και στέλνοντας οικονομική βοήθεια και σε όλο τον κόσμο: στην Ινδονησία, στη Ζιμπάμπουε κ.λ.π., ενώ είχε ταξιδέψει στα Σκόπια για να μιλήσει με σχισματικούς εθνικιστές χριστιανούς, είχε φιλοξενήσει στη Ρωσία ορθόδοξους από την Ταϊλάνδη, την Κίνα και την Ινδία και έψαχνε ευκαιρία να μιλήσει με ρωμαιοκαθολικούς από τη Δυτική Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική.
Ο π. Δανιήλ συνομιλεί με μουσουλμάνους
Επειδή ήταν κατά το ήμισυ Τάταρος (φυλή στη Ρωσία, κατά βάσιν μουσουλμανική, η οποία στο παρελθόν είχε κατακτήσει τη Ρωσία όπως εμάς εδώ οι Τούρκοι), ο π. Δανιήλ είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τους Τάταρους και πολλούς είχε φέρει στην Ορθοδοξία. Πίστευε και δίδασκε ότι η Ορθοδοξία είναι μια πίστη για όλους τους ανθρώπους, μια πίστη που ενώνει όλους τους ανθρώπους και ότι αν δεν τη μεταδώσουμε, με αγάπη και τιμιότητα, σε όλους τους ανθρώπους, είμαστε απάνθρωποι.
Δείτε: Ισλάμ: Ιστορία, πηγές, λάθη και μεταναστευτική θεολογική βοήθεια
Σε κάποια συνέντευξη, τονίζει ότι, αν πεις σε ένα νέο να πιστέψει (αληθινά βέβαια) στο Χριστό, ουσιαστικά του λες να πάει κόντρα στην κοινωνία και μάλλον και στην ίδια την παρέα του. Και λέει:
«Είναι δύσκολο για έναν νέο να πάει κόντρα στην παρέα του, να γίνει το μαύρο πρόβατο. Το ουσιώδες είναι να έχει θάρρος. Όταν ήμουν εγώ νέος θεωρούσαμε ότι σου ανεβάζει το πρεστίζ το να είσαι διαφορετικός από τους άλλους. Πιστεύω ότι πρέπει να επιστρέψουμε σ’ αυτήν την παράδοση. Το μαύρο πρόβατο είναι ένα ευγενές ζώο, από καλή ράτσα. Ένας αληθινός χριστιανός πρέπει να το θυμάται αυτό. Αν δεν έχει τη δύναμη, να ζητάει τη βοήθεια του Θεού. Ένας νεαρός ιεραπόστολος θα πρέπει να ετοιμαστεί: τα λόγια του θα προκαλέσουν σκάνδαλο και αγανάκτηση. Αλλά δεν πρέπει να φοβάται. Η αποστολή μας έγκειται στο να λέμε πράγματα δυσάρεστα».
Στην ίδια συνέντευξη έφερε ως παράδειγμα μια κοπέλα, που μεταστράφηκε από το Ισλάμ στον αποκρυφισμό και τελικά στην Ορθοδοξία. Οι μουσουλμάνοι γονείς της την πολέμησαν εξουθενωτικά, την καταράστηκαν, της πέταξαν τις εικόνες (πάντως δεν τη σκότωσαν, ενώ έχουμε και παρόμοιες περιπτώσεις αλλού), κι όμως αυτή έμεινε σταθερή και τελικά έγινε και βοηθός και συνεργάτης του π. Δανιήλ στην εκκλησία. Εδώ αντίσταση στο κατεστημένο θεωρείται το να μην πηγαίνουμε στην Εκκλησία.
Όμως στην πραγματικότητα αντίσταση είναι να πηγαίνουμε στην Εκκλησία και να ζούμε χριστιανικά, με αγάπη και συγχώρεση για όλο τον κόσμο (και για τους ξένους και τους μετανάστες, και για τους βιαστές και τους παιδεραστές – όχι βέβαια να αγαπάμε τις εγκληματικές πράξεις, αλλά τους ανθρώπους που έχουν πέσει θύματα του σατανά και κατέληξαν εγκληματίες). Αυτό ήταν και είναι πάντα ενάντιο στην κοινωνία, ακόμη και στους υποτιθέμενους πιστούς χριστιανούς.
Και λέει ο π. Δανιήλ:
«Εμείς οι χριστιανοί είμαστε τρομοκράτες, είμαστε μέλη μιας επαναστατικής ομάδας, που μάχεται τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τον διάβολο. Οι εκκλησίες είναι οι ενδιάμεσοι σταθμοί. Εκεί δεχόμαστε πληροφορίες από την κυβέρνηση μας [σ.σ.: δηλαδή το Χριστό]: κωδικούς (Καινή Διαθήκη), ενισχύσεις (Θ. Ευχαριστία) και στήριξη από την κοινότητα. Κατέχουμε πολλές τεχνικές για να κάνουμε τρομοκρατικές επιθέσεις ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τούτου».«Συχνά αυτοί που δεν συμμετέχουν στις ακολουθίες της εκκλησίας βαριούνται εύκολα. Αυτοί που νομίζουν ότι κοιμώμενοι την Κυριακή αναπληρώνουν τον ύπνο που έχασαν την υπόλοιπη εβδομάδα και δεν πηγαίνουν στη Θεία Λειτουργία, σύντομα θα καταλάβουν ότι ο κυριακάτικος ύπνος δεν προκαλεί ευχαρίστηση. Μπορείς να φας και να αισθάνεσαι πεινασμένος ή να κοιμηθείς 25 ώρες και να νυστάζεις. ΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΔΥΝΑΜΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ. Αν είσαι ερωτευμένος με κάποιον, θέλεις να τον βλέπεις συνέχεια, να επικοινωνείς μαζί του. Δεν πρέπει να σε καταναγκάσει κανένας να πας στη συνάντηση, έτσι δεν είναι; Ο χριστιανισμός ανυψώνεται πάνω σ’ αυτήν την αγάπη μεταξύ Θεού και ανθρώπου». «Οι χριστιανοί είναι πλάσματα άλλης φύσεως. Υπάρχει ο Homo Sapiens και o Homo Christian». (εδώ)
Με τον καιρό, δημιουργήθηκε η Κοινότητα Ορθόδοξων Τατάρων και ο Οργανισμός Πληροφόρησης του Αγίου Αχμέτ.
Το 2006 ο π. Δανιήλ οικοδόμησε έναν ξύλινο ναό προς τιμήν του αγίου αποστόλου Θωμά, του αποστόλου που, από τη μεγάλη λαχτάρα του να βεβαιωθεί για την αλήθεια της ανάστασης του Χριστού, ζήτησε να βάλει τα χέρια του στις πληγές Του και ο Χριστός ανταποκρίθηκε. Μέσα σ’ αυτή την εκκλησία ο π. Δανιήλ δολοφονήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2009. Είχε απειληθεί 14 φορές, ενώ είχε προληφθεί από την αστυνομία (εν αγνοία του) μια απόπειρα δολοφονίας του. Του είχε ανακοινωθεί ότι το Ισλάμ τον καταδικάζει σε θάνατο. Μετά το μαρτύριό του, όπως γράφτηκε, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις μουσουλμάνων που βρήκαν το θάρρος να βαφτιστούν ορθόδοξοι χριστιανοί, επηρεασμένοι από το έργο και τη ζωή του.
Λέει ο φίλος του και στενός συνεργάτης του π. Γιούρι Μαξίμωφ:
«Γνωρίζω πολλούς καλούς ιερείς στη Ρωσία, αλλά ποτέ δεν συνάντησα έναν άνθρωπο που ν' αγαπά τόσο πολύ και με τόση αφοσίωση το Θεό όπως ο π. Δανιήλ».
«Ποτέ του δεν επέβαλε τη γνώμη του δικτατορικά και πάντα άκουγε την αντίθετη γνώμη… Εάν καταλάβαινε ότι έχει κάνει λάθος, υποχωρούσε. Ήταν ένας άνθρωπος τίμιος και ήξερες από πριν ότι, εάν του ζητήσεις μια βοήθεια, θα σου τη δώσει. Για μένα ήταν ένας ιερέας-παράδειγμα».
«Λάμβανε από μουσουλμάνους απειλητικά τηλέφωνα και γράμματα. Ενάμιση χρόνο πριν τη δολοφονία του η μουσουλμάνα δημοσιογράφος H. Homidulina ζήτησε εισαγγελική δίωξη εναντίον του για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους πράγμα που η εισαγγελία απέρριψε. Από τότε όμως άρχισε μια πραγματική καμπάνια δυσφήμησης του π. Δανιήλ, πράγμα που οι ορθόδοξοι δε γνωρίζουν αφού δεν είναι εξοικειωμένοι με τα μουσουλμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης».
«Έγραψε μια σειρά βιβλίων όπως: «Ένας περίπατος στην Ορθόδοξη Εκκλησία με ένα προτεστάντη», όπου με βάση τη Βίβλο εξηγεί τη δομή της ορθόδοξης λατρείας. Το βιβλίο του ”Γάμος με έναν μουσουλμάνο” αναφέρεται στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει μια χριστιανή που παντρεύτηκε έναν μουσουλμάνο. Ο π. Δανιήλ έλαβε πλήθος επιστολών όχι μόνο από κοπέλες που σκέφτονταν να παντρευτούν μουσουλμάνο και ζητούσαν συμβολή, αλλά και από Ρωσίδες που είχαν απαρνηθεί το Χριστό για να παντρευτούν μουσουλμάνο και τώρα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα. Πολλές από αυτές τις γυναίκες με τη βοήθειά του επέστρεψαν στην Ορθοδοξία».
Σημείωση δική μου: Τι λέει ο π. Δανιήλ σ’ αυτό το βιβλίο δεν ξέρω, αλλά στο Διαδίκτυο δημοσιεύσαμε ένα εκτενές άρθρο που λέγεται «Γάμος χριστιανής με μουσουλμάνο» και εκεί εκφράζουμε την αγάπη μας σε χριστιανούς και μουσουλμάνους και εξηγούμε γιατί είναι σωστό ένας τέτοιος γάμος να σημαίνει προσπάθεια να έρθει ο μουσουλμάνος σύζυγος στην Ορθοδοξία (αν θέλει φυσικά) και όχι, όχι, να γίνει μουσουλμάνα η χριστιανή, για να παντρευτεί «τον αγαπημένο της». Αν τον αγαπά όντως, και αν είναι χριστιανή όντως, ας του μιλήσει για το Χριστό, την αληθινή ζωή.
Λέει ο π. Γιούρι Μαξίμωφ: «Η τελευταία μέρα της επίγειας ζωής του ξεκίνησε με τη Θεία Λειτουργία. Την ίδια μέρα βάπτισε ένα παιδί και έφερε στην αγκαλιά της εκκλησίας έναν νέο τον οποίο γλύτωσε από τον αποκρυφισμό. Λίγες ώρες πιο αργά άρχισε – ως συνήθως – τις ομιλίες του με βάση την Αγ. Γραφή και έμεινε έως αργά στον ναό συζητώντας με τους ενορίτες διάφορα προβλήματα.
Όταν πια έμεινε μόνος, πήγε στο Άγιο Βήμα να προσευχηθεί. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο ναό ο δολοφόνος ο οποίος άρχισε να πυροβολεί και να φωνάζει: “Πού είναι ο Sisoev;”. Ο π. Δανιήλ βγήκε από το Άγιο Βήμα με θάρρος και κατευθύνθηκε προς το δολοφόνο λαμβάνοντας έτσι μαρτυρικό θάνατο.
Πρέπει ν' αναγνωρίσω ότι πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη πως πρέπει να φοβήθηκε στις τελευταίες του στιγμές, γι' αυτό ρώτησα τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα του φόνου [σ.σ.: τον ψάλτη του ναού Βλαντιμίρ Στρελμπίτσκυ, που πυροβολήθηκε κι εκείνος, τραυματίστηκε αλλά έζησε]: τι έκανε ο π. Δανιήλ όταν βγήκε από το Άγιο Βήμα, όταν είδε τον μασκοφόρο με το πιστόλι στο χέρι; Μου απάντησε: «Πήγε κατευθείαν επάνω του».
Λόγια της πρεσβυτέρας Ιουλίας, της συζύγου του
π. Δανιήλ, μετά τη δολοφονία του (μεταξύ άλλων)
matushka - Julia Sysoeva at the funeral of Fr. Daniel.
Photo patriarchia.ru. η πρεσβυτέρα Ιουλία, σύζυγος π. Δανιήλ
«Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, σας ευχαριστώ για την υποστήριξη και τις προσευχές σας. Αυτός είναι ο πόνος που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Αυτός είναι ο πόνος που βιώνουν εκείνοι που στάθηκαν στο Σταυρό του Σωτήρα. Αυτή είναι η χαρά που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια, αυτή είναι η χαρά που βιώνουν εκείνοι που ήρθαν στον κενό Τάφο.
Ο π. Δανιήλ είχε προβλέψει ήδη το θάνατό του αρκετά χρόνια προτού συμβεί. Ανέβηκε στο Γολγοθά του στην ίδια εκκλησία που είχε χτίσει, στην εκκλησία στην οποία αφιέρωσε όλο το χρόνο και τη δύναμή του. Τον σκότωσαν, όπως τον προφήτη του παλιού καιρού, μεταξύ του ναού και του ιερού, και βρέθηκε πράγματι αντάξιος της κλήσης ενός μάρτυρα,
Πολύ συχνά μου έλεγε ότι φοβόταν ότι δεν υπήρχε αρκετός χρόνος, χρόνος για να γίνουν όλα. Βιαζόταν. Μερικές φορές, και ανθρώπινα, υπερέβαλλε, έσφαλλε, σκόνταφτε και έκανε λάθη, αλλά δεν έκανε κανένα λάθος για το κύριο ζήτημα, ότι η ζωή του ήταν αφιερωμένη εξ ολοκλήρου σε ΑΥΤΟΝ [στο Χριστό].
Πολλές φορές είχε πει ότι θα τον σκότωναν. Εγώ τον ρωτούσα ποιος θα φρόντιζε εμένα και τα τρία παιδιά μας, κι αυτός μου απαντούσε ότι μας άφηνε σε ασφαλή χέρια. «Θα σας αφήσω την Παναγία. Αυτή θα σας φροντίσει».
Αυτά τα λόγια ξεχάστηκαν πολύ γρήγορα. Μας είπε με ποια άμφια να τον θάψουμε. Κι εγώ αστειεύτηκα ότι δεν υπήρχε λόγος να μιλάει γι’ αυτό, γιατί δεν ξέραμε ποιος θα έθαβε ποιον. Είπε ότι εγώ θα τον έθαβα. Μόλις γύρισε η κουβέντα στις κηδείες, δε θυμάμαι λεπτομέρειες, αλλά του είπα ότι δεν είχα πάει ποτέ σε κηδεία ενός ιερέα. Και μου απάντησε ότι δεν πειράζει, επειδή θα ήμουν στη δική του.
Δεν είμαι διαλυμένη. Με υποστηρίζει. Τον αισθάνομαι δίπλα μου. Είχαμε πει ο ένας στον άλλο τόσα τρυφερά λόγια που δεν είχαμε πει ποτέ στη ζωή μας [σ.σ.: εννοεί, το τελευταίο διάστημα]. Μόνο τώρα καταλαβαίνω πόσο αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο».
«Οι Άγιοι είναι δύσκολοι άνθρωποι. Διαθέτουν πάντοτε μια εμπνευσμένη ροπή και βρίσκονται πάντοτε μπροστά από τους άλλους όσον αφορά τις ιδέες τους, τα λόγια και τις πράξεις τους. Φαινόταν ότι πάντοτε βιαζόταν. Ωστόσο ήταν εμείς που βρισκόμασταν πίσω του. Ο π. Δανιήλ δεν βιαζόταν ποτέ, ήταν ένας μετρημένος άνθρωπος. Ήταν όμως αυτός που έδινε το βήμα και την ταχύτητα και δεν επέτρεπε σε κανένα να καθυστερεί», γράφει ο φίλος του και ιεραπόστολος π. Ολέγκ Στένυαβ.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι ο π. Δανιήλ ήταν ο 25ος ορθόδοξος ιερέας που δολοφονήθηκε στη Ρωσία τα τελευταία περίπου 25 χρόνια. Μετά από αυτόν, υπήρξαν κι άλλοι. Πολλές από αυτές τις δολοφονίες έγιναν από σατανιστές, ενώ άλλες από μέλη συμμοριών (με τις οποίες τα έβαζαν οι άξιοι αυτοί κληρικοί και αποσπούσαν μέλη τους, όπως ο π. Νέστωρ του Ζάρκι, 31 Δεκ. 1993) ή και από τυχαίους μεθυσμένους. Προσωπικά δεν έχω ακούσει άλλη περίπτωση δολοφονίας από μουσουλμάνο. Προφανώς δεν είχαν γίνει επικίνδυνοι, γι’ αυτό. Να αναφέρουμε φυσικά το νεομάρτυρα Ευγένιο Ροντιόνωφ, του 1996, Ρώσο στρατιώτη 19 ετών, που βασανίστηκε επί τρεις μήνες από Τσετσένους μουσουλμάνους για να αρνηθεί το Χριστό, σφάχτηκε σαν αρνί και, όπως φαίνεται, είναι πλέον θαυματουργός και μυροβλύτης.
Επίσης το 2010 δολοφονήθηκε στη Ρωσία ο πεντηκοστιανός πάστορας Άρθουρ Σουλεϊμάνωφ (Artur Suleimanov), πρώην μουσουλμάνος που είχε μεταστραφεί στο χριστιανισμό και ήταν πάστορας (δηλ. ιεροκήρυκας, ό,τι πιο κοντινό έχουν σε ιερέα) σε μια μεγάλη πεντηκοστιανική κοινότητα του Νταγκεστάν.
Στην Ελλάδα δε βλέπουμε παρόμοιες περιπτώσεις. Ίσως υπάρχουν, αλλά δεν γίνονται γνωστές. […]
Για να επιστρέψουμε στον π. Δανιήλ, το Συμβούλιο Μουφτήδων της Ρωσίας καταδίκασε το φόνο του, ενώ Ρώσοι μουσουλμάνοι αξιωματούχοι και ακτιβιστές αποκάλεσαν το φόνο προβοκάτσια (δηλ. ότι δεν τον έκανε αληθινός μουσουλμάνος, αλλά ψεύτικος), που, σε συνδυασμό με φόνους μουσουλμάνων κληρικών στο Βόρειο Καύκασο, είχε στόχο να προκαλέσει διαθρησκειακές συγκρούσεις στη Ρωσία. Πάντως οργανωμένοι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι είχαν ανακοινώσει στον π. Δανιήλ ότι ήταν καταδικασμένος σε θάνατο.
Δέκα μέρες μετά τη δολοφονία του, ένας ύποπτος σκοτώθηκε από την αστυνομία στη Μαχατσκαλά, στην προσπάθειά τους να τον συλλάβουν, ενώ λίγο μετά ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας του π. Δανιήλ μια οργάνωση ισλαμιστών από το Βόρειο Καύκασο. Στο Βόρειο Καύκασο είχαν γίνει και οι δολοφονίες μουσουλμάνων κληρικών, ενώ στη Μαχατσκαλά (πρωτεύουσα του Νταγκεστάν) έγινε μετά από 7 μήνες η δολοφονία του πάστορα Άρθουρ Σουλεϊμάνωφ. Πώς συνδέονται όλα αυτά (αν συνδέονται), δεν το γνωρίζω. (βλ. εδώ)
Ποιοι σκότωσαν τους μουσουλμάνους κληρικούς; Εθνικιστές, νεοναζί; Εξτρεμιστές δήθεν ορθόδοξοι; Πάντως όχι αληθινοί ορθόδοξοι χριστιανοί. Όμως ο π. Δανιήλ, με βάση το Κοράνιο (δηλ. το κανονικό «ιερό βιβλίο» του Ισλάμ), έπρεπε να πεθάνει, γιατί ήταν εχθρός του Ισλάμ και το Κοράνιο διατάζει την εξόντωση των εχθρών του Ισλάμ, που χαρακτηρίζονται «εχθροί του Θεού»:
«Η τιμωρία εκείνων οι οποίοι πολεμούν τον Αλλάχ και τον Απόστολό Του, και διαβιούν στη γη άσχημα, είναι να εκτελούνται ή να σταυρώνονται ή να κόβονται τα χέρια και τα πόδια αντίπλευρα ή να εξορίζονται απ’ αυτή τη γη. Αυτοί έχουν την ατίμωση στον κόσμο αυτό και τους περιμένει στον άλλο Κόσμο μεγάλος παιδεμός, εκτός απ’ εκείνους που μετάνιωσαν και προτού τους κατακρίνετε, μάθετε ότι ο Αλλάχ είναι Πολυεπιεικής και Φιλεύσπλαχνος» (σούρα 5, στ. 33-34).Ο π. Δανιήλ ήταν φίλος των μουσουλμάνων, αλλά εχθρός του Ισλάμ. Η θρησκεία του Ισλάμ, όπως νομίζω, μισεί τους μουσουλμάνους, όπως και κάθε ακραία θρησκεία και οργάνωση μισεί τους οπαδούς της. Τους χρησιμοποιεί, αλλά δεν τους αγαπά. Γι’ αυτό τους κρατάει παγιδευμένους στο σκοτάδι, γι’ αυτό και είναι έτοιμη να τους εξοντώσει ανελέητα μόλις ξεφύγουν από το δρόμο που τους έχει ορίσει. Ο π. Δανιήλ ήταν φίλος των μουσουλμάνων, γι’ αυτό αγωνίστηκε να ανασύρει όσο το δυνατόν περισσότερους από το σκοτάδι προς το Φως του Χριστού.
Για τον π. Δανιήλ πρέπει να πούμε ότι υπάρχει πλέον στη Ρωσία ένα ιεραποστολικό κέντρο που φέρει το όνομά του και πλαισιώνεται από φίλους και συνεργάτες του, που τιμούν τη μνήμη του με ιεραποστολική δράση (η ιστοσελίδα τους στο Διαδίκτυο: http://mission-center.com), ενώ ήδη εντοπίζονται στο Διαδίκτυο πολλές εικόνες του, ρωσικής προέλευσης, που τον απεικονίζουν ως άγιο (μία από αυτές μοιράσαμε, η οποία, όπως μου επισήμανε ο φίλος και εξαίρετος αγιογράφος Αντώνης Λίτινας, έχει και θήκη για λείψανο, αυτό το μικρό κυκλάκι που υπάρχει πάνω).
Επίσης υπάρχουν στα ελληνικά τρία απολυτίκια, ένα
μεγαλυνάριο και ένα ποίημα Χαιρετισμών γι’ αυτόν.
Το μεγαλυνάριο και το ένα απολυτίκιο τα έγραψε ένας ροκάς, νέος σε ηλικία, στιχουργός ροκ τραγουδιών, που έχει πλησιάσει την Ορθοδοξία και έχει γράψει αρκετά τροπάρια για παλαιούς και σύγχρονους ορθοδόξους αγίους. Δεν ξέρω αν κάποια από αυτά ψάλλονται στην εκκλησία, πάντως είναι πολύ ενδιαφέρουσα για μένα η συνάντηση ενός ροκά (δηλαδή εξ ορισμού αντισυμβατικού και επαναστάτη) με ό,τι πιο πραγματικά αντισυμβατικό και επαναστατικό υπάρχει στον κόσμο, το Χριστό και τους ορθόδοξους αγίους. Ονομάζεται Ιωάννης Τσιλιμιγκάκης.
Το άλλο απολυτίκιο είναι του δικηγόρου και συγγραφέα Χαράλαμπου Άνδραλη, που έγραψε για τον π. Δανιήλ στο εξαίρετο βιβλίο του «Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα», εκδόσεις Σταμούλη 2012, ενώ το τρίτο απολυτίκιο και οι Χαιρετισμοί έχουν δημοσιευθεί ανώνυμα στο Διαδίκτυο.
Πολλοί έχουν μιλήσει για τον π. Δανιήλ ως άγιο, όπως η μοναχή Προσδόκη από την ιερά μονή Ορμύλιας στη Χαλκιδική. (εδώ)
Το μήνυμα του μαρτυρίου του π. Δανιήλ
είναι πολλαπλό. Ξεκάθαρο, αλλά πολλαπλό.
δια χειρός αγιογράφου Αντώνη Λίτινα
Αποδεικνύει και επισημαίνει με έμφαση ότι:Και σήμερα ακόμη, στην εποχή μας, «εποχή μαζικής αποστασίας από το χριστιανισμό» (όπως είχε γράψει ο γέροντας Σωφρόνιος), αξίζει να πεθάνει κάποιος για το Χριστό.
Και σήμερα μπορεί κάποιος να ζήσει τέτοια ζωή, ώστε τελικά να γίνει μάρτυρας του Χριστού – όχι απλά επειδή επιτέθηκαν οι τζιχαντιστές και τον έσφαξαν ή έσφαξαν όλο τον πληθυσμό της περιοχής, αλλά επειδή ο ίδιος έζησε έτσι, ώστε με τη θέλησή του πρόσφερε τον εαυτό του στο μαρτύριο (και στην αγιότητα).
Σημαντικό επίσης είναι ότι ο π. Δανιήλ άσκησε σπουδαίο ιεραποστολικό έργο χωρίς να φύγει από τον τόπο του. Μέσα σε μια μεγαλούπολη του σύγχρονου κόσμου. Εμείς ζούμε εδώ και μπορούμε – καλούμαστε – να γίνουμε ιεραπόστολοι στον τόπο μας, αφού τόσοι και τόσοι άνθρωποι ακριβώς δίπλα μας αγνοούν το Χριστό (και Έλληνες και ξένοι).
Μπορεί λοιπόν κάποιος να γίνει μεγάλος ιεραπόστολος σε μια σύγχρονη μεγαλούπολη, χωρίς να μεταφερθεί στον τρίτο κόσμο, γιατί οι πόλεις μας τείνουν να μετατραπούν σε τριτοκοσμικές κολάσεις και μέσα στα σπλάχνα τους κρύβουν κομμάτια τριτοκοσμικών κοινωνιών. Μπορεί κάποιος να γίνει ιεραπόστολος χωρίς να πάει στη ζούγκλα, γιατί οι πόλεις μας έχουν γίνει ήδη ζούγκλα. Το πεδίο της ιεραποστολικής δράσης λοιπόν μπορεί να είναι στην Αφρική ή τη Λατινική Αμερική ή την Ασία, αλλά μπορεί να είναι και η ζούγκλα της πόλης μας.
Εξάλλου, εδώ έχουμε και τον τουρισμό και είναι υποχρέωσή μας να προσφέρουμε στους χιλιάδες επισκέπτες μας όχι μόνο φαγητό, ήλιο, θάλασσα και αρχαία ιστορία, αλλά και τον πιο πολύτιμο θησαυρό που έχουμε: δυο λόγια για το Χριστό και την Ορθόδοξη Εκκλησία, με τα οποία μπορεί να αλλάξει η ζωή τους και ένας δυστυχισμένος άνθρωπος (ή ένας άνθρωπος που δεν ήξερε ότι είναι δυστυχισμένος, μακριά απ’ το Θεό) να γίνει πολίτης του ουρανού. Γιατί δεν το κάνουμε αυτό, για μένα είναι ακατανόητο.
Ιεραποστολή δεν κάνουμε για να αυξήσουμε τους «δικούς μας», ούτε για να επεκτείνουμε την «κυριαρχία μας» (πολιτισμική, οικονομική κ.λ.π.) σε άλλους. Κάνουμε ΜΟΝΟ για ένα λόγο: για να προσκαλέσουμε τους αδελφούς μας στη σωτηρία, την οποία κι εμείς δεν έχουμε «στο τσεπάκι μας», αλλά αγωνιζόμαστε όλη μας τη ζωή γι’ αυτήν (αν αγωνιζόμαστε), προσπαθώντας να μάθουμε ν’ αγαπάμε και μόνο ν’ αγαπάμε.
Επίσης ο π. Δανιήλ μας δείχνει ότι μπορεί να γίνει ιεραποστολή και μέσα στο Ισλάμ και μας υποδεικνύει και τον τρόπο που μπορεί να συμβεί αποτελεσματικά αυτό. Προϋποθέτει αυτοθυσία βεβαίως, έχουν δίκιο εκείνοι που φοβούνται (κι εγώ φοβάμαι), αλλά μπορεί να γίνει, και ένας σύγχρονος άνθρωπος, κάτοικος μεγαλούπολης, με γυναίκα και παιδιά, το έκανε και έφερε πλούσιους καρπούς. Το ίδιο και ιεραποστολή μεταξύ ακραίων παγανιστικών και εθνικιστικών ομάδων (που δεν είναι χριστιανοί, ό,τι κι αν λένε, γιατί ο εθνικισμός πάει μαζί με τη βία και το ρατσισμό), αλλά και ανάμεσα στους προτεστάντες.
Το ζήτημα της ορθόδοξης ιεραποστολής στο μουσουλμανικό και τον προτεσταντικό κόσμο (ιεραποστολής που δεν κάνουμε) έχει δύο προβληματικές πτυχές, που και στις δύο απαντά η ζωή και το μαρτύριο του π. Δανιήλ.
Η μία πτυχή είναι ότι δεν κάνουμε ιεραποστολή
στους μουσουλμάνους, επειδή «θα μας σφάξουν».
Αυτό φυσικά δεν είναι απόλυτο και ας έχουμε υπόψιν ότι ο π. Δανιήλ βάφτισε περισσότερους από 80 ανθρώπους πριν «τον σφάξουν».
Ο ίδιος όμως θα έλεγε: «Ας μας σφάξουν. Δεν είναι η αποστολή μας αυτή; Σταμάτησε ποτέ να κηρύττει κάποιος από τους αποστόλους του Χριστού, επειδή θα τον έσφαζαν; Όχι, ήταν έτοιμος και με χαρά θα τελείωνε τη ζωή του έτσι και όχι αλλιώς».
Στις μουσουλμανικές χώρες έχουμε ορθόδοξους χριστιανούς, και λαϊκούς, αλλά και ιερείς και αρχιερείς. Εκείνοι ιδίως οι ιερείς και αρχιερείς δεν έχω ακούσει ποτέ να έκαναν ιεραποστολή. Μάλιστα έχουμε και αντίθετα δείγματα, δείγματα όπου πλησιάζουμε τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς σα να είμαστε όλοι μαζί πιστοί του αληθινού Θεού. Αλλά ο π. Δανιήλ δείχνει ότι μάλλον έπρεπε και πρέπει να το δούμε αλλιώς.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι και χωρίς να κάνουμε ιεραποστολή και «να δώσουμε αφορμή», και «αθώοι» που είμαστε, τώρα μας σφάζουν. Καλύτερα δε θα ήταν λοιπόν να είχαμε κάνει το έργο μας, ώστε και να σφαζόμαστε με αιτία και όχι αναίτια, αλλά και να έχουν σωθεί, με τη χάρη του Θεού, μερικοί – ή ίσως και πολλοί – συνάνθρωποί μας;Η δεύτερη πτυχή του ζητήματος της (απούσας) ιεραποστολής στο μουσουλμανικό και τον προτεσταντικό κόσμο είναι η παράλογη ιδέα ότι «πρέπει να είμαστε φίλοι με τις άλλες θρησκείες και με τους ηγέτες τους» και ότι, αν αγαπάμε και σεβόμαστε το διπλανό μας, που ανήκει σε άλλη θρησκεία ή άλλο χριστιανικό δόγμα, «πρέπει να τον αφήσουμε όπως είναι και να μην προσπαθούμε να τον αλλάξουμε, καλώντας τον να μεταστραφεί στην Ορθοδοξία».
Γι’ αυτούς τους λόγους, αν και στο δυτικό κόσμο ευτυχώς δρουν αρκετοί ορθόδοξοι ιεραπόστολοι, όμως βλέπουμε να πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις, που δρουν ιδιωτικά από το προσωπικό φιλότιμό τους, και όχι για οργανωμένες ιεραποστολικές προσπάθειες κεντρικά σχεδιασμένες από την Εκκλησία.
Εμείς επίσημα, ως Ορθόδοξη Εκκλησία, «δεν κάνουμε ιεραποστολή στους προτεστάντες», ούτε στους ρωμαιοκαθολικούς βεβαίως, αλλά τους θεωρούμε «ήδη χριστιανούς» και τρώμε και πίνουμε μαζί τους και συνεορτάζουμε τις εορτές τους και τις εορτές μας και συζητάμε για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, αλλά δεν τους λέμε να γίνουν ορθόδοξοι χριστιανοί, γιατί αυτό προφανώς θα εγείρει συγκρούσεις.
Επίσης, εδώ και μερικά χρόνια βλέπουμε ορθόδοξους αρχιερείς να επισκέπτονται επίσημα πρόσωπα μουσουλμανικού θρησκεύματος και να τους προσφέρουν ως δώρο πολυτελείς εκδόσεις του Κορανίου, αντί για την Αγία Γραφή ή την Καινή Διαθήκη!Εδώ ταιριάζουν τα λόγια ενός «δυσάρεστου» ορθόδοξου αρχιερέα ότι έτσι τους κοροϊδεύουμε. Δεν τους αγαπάμε, αφού δεν τους κηρύττουμε το λόγο της σωτηρίας!
Ταιριάζουν επίσης τα λόγια του π. Δανιήλ: «Αν δεν κηρύξουμε το λόγο της σωτηρίας στους αλλόθρησκους, θα είμαστε σκληρόκαρδοι».
Και τα λόγια του:
«Όσο πιο πολύ είναι βουτηγμένος ο άνθρωπος σε μια λάθος παράδοση τόσο πιο δύσκολο είναι να ξεφύγει από αυτή. (…) Γι’ αυτό δεν συστήνεται να επιδοκιμάζουμε τον θρησκευτικό ζήλο των ιουδαίων ή των μουσουλμάνων, αλλά να προβάλλουμε όλη την ανοησία της πλάνης τους, όπως το έκαναν οι άγιοι. Είναι λάθος πράξη να τους ευχόμαστε στις γιορτές τους και με αυτό τον τρόπο να υποστηρίζουμε περισσότερο την αμαρτωλή τους επιμονή.
Σε ένα βιβλιαράκι έδωσε κάποιος ένα παράδειγμα κατά το οποίο ένας Τάταρος απηύθυνε σε έναν ιερέα την ερώτηση: «Τι πρέπει να κάνω όταν οι αδερφοί μου με πιέζουν να πάω στο τζαμί;» Τι θα έπρεπε να απαντήσει ένας σωστός ιερέας σε μια τέτοια περίπτωση; Φυσικά, «Εγκατάλειψε το Ισλάμ, βαπτίσου και πήγαινε στο μοναστήρι, εάν θέλεις πιο γρήγορα να ευχαριστήσεις τον Κύριο». Αλλά αυτός ο ιερέας απάντησε: «Πήγαινε στο τζαμί δύο φορές την εβδομάδα και υπάκουσε στον ιμάμη».
Ο συγγραφέας του βιβλίου κρίνει αυτή τη συμβουλή σχεδόν ως ηρωισμό (όχι τυχαία ο ιμάμης επιδοκίμασε αυτόν τον ψευδοβοσκό), στην πραγματικότητα όμως είναι απλώς και μόνο ατιμία. Λόγω του κακώς εννοούμενου ανθρωπισμού έριξε ο ιερέας τον καημένο τον άνθρωπο σε μία πιο μεγάλη πλάνη και τον καταδίκασε σε αιώνια πτώση». (εδώ)
Θα κλείσω με μια αναφορά του αγαπημένου μου Κλάους Κένεθ – ενός αναζητητή που ταξίδεψε σχεδόν σ’ όλες τις θρησκείες πριν καταλήξει ορθόδοξος χριστιανός, μετά τη γνωριμία του στην Αγγλία με τον άγιο γέροντα Σωφρόνιο του Essex. Ο Κλάους Κένεθ γράφει:
«Κι ενώ σε 60 χώρες πάνω από 200 εκατομμύρια χριστιανών υφίστανται εις βάρος τους διακρίσεις, υπάρχει στη χριστιανική πίστη υπεραρκετός χώρος για τους μουσουλμάνους αδελφούς και τις αδελφές μας, αν παίρναμε το ιεραποστολικό μας χρέος επιτέλους στα σοβαρά! […] Θα μπορούσαν τότε να κατανοήσουν ότι ένταξη στο σύνολο δεν σημαίνει συγκατάβαση και προσαρμογή σε άσεμνες χολιγουντιανές ταινίες ή γυμνές γυναίκες στα περιοδικά των περιπτέρων, ούτε αποδοχή και στήριξη των ομοφυλοφίλων [δηλ. της προπαγάνδας για την ομοφυλοφιλία εννοεί, αυτό είναι το πρόβλημα και όχι βέβαια οι ομοφυλόφιλοι ως άνθρωποι], του ελεύθερου σεξ και των ναρκωτικών […].
Όλα τούτα σκιαγραφούν τις αξίες της κοινωνίας μας τόσο άστοχα και λανθασμένα, όσο και άλλες καθαρά υλιστικές τάσεις. Θα μπορούσαν όμως αντιθέτως να αγγίξουν τους μουσουλμάνους οι γνήσιες αξίες μας, όσες δηλαδή συνεπάγεται η συνταύτιση και συμπόρευση με τον Ιησού Χριστό, ο οποίος οδηγεί προς έναν Θεό-Πατέρα δυνατόν να βιωθεί προσωπικά, καθώς και προς τη συγχώρηση των όποιων υπερβάσεων ή λοξοδρομήσεών τους […].
Ένας φίλος λέει πως συλλαβίζει τη λέξη Ισλάμ στα Αγγλικά ως εξής: I Sincerely Love All Muslims, δηλ. «Αγαπώ ειλικρινά όλους τους μουσουλμάνους». Ο Ιησούς θα το έλεγε ακριβώς έτσι και εμείς μπορούμε το δίχως άλλο να Τον μιμηθούμε…» (από το βιβλίο του Θεοί, Είδωλα, Γκουρού, εκδ. Εν Πλω 2012, σελ. 64-66.).
Θα παρακαλέσω, όποιον ένιωσε κάποιο ενδιαφέρον απ’ όλα αυτά, να αναζητήσει στο Διαδίκτυο το άρθρο μας «Γάμος χριστιανής με μουσουλμάνο», και το άρθρο μας «Οι τουρίστες έρχονται – Τι θα τους προσφέρουμε;», που μιλάει για την πιθανή σύνδεση της ιεραποστολής με τον τουρισμό, αλλά και το ηλεκτρονικό βιβλίο μας «Σημειώσεις για το Ισλάμ», το οποίο κυκλοφορεί μόνο στο Διαδίκτυο, όχι στα βιβλιοπωλεία, και όποιος θέλει μπορεί από εκεί να το εκτυπώσει και να το διαβάσει δωρεάν.
Κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού. Ο Χριστός και η Εκκλησία δεν είναι μόνο για τους Έλληνες. Ο παράδεισος δεν είναι μόνο για τους Έλληνες. Ο τουρισμός, η μετανάστευση ξένων στην Ελλάδα και το προσφυγικό πρόβλημα είναι ευκαιρίες για ιεραποστολή, ευκαιρίες για να μεταδώσουμε το μήνυμα του Ιησού Χριστού, βοηθώντας στη σωτηρία εαυτών και αλλήλων.
Σας ευχαριστώ.
( * ) Ομιλία που πραγματοποιήθηκε στο Ρέθυμνο τη Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016, στα πλαίσια των εβδομαδιαίων συνάξεων της ενορίας του μητροπολιτικού ναού Εισοδίων της Θεοτόκου Ρεθύμνου, στην αίθουσα της ενοριακής εστίας.
Υστερόγραφο
Τα τροπάρια του Ιωάννη Τσιλιμιγκάκη
Δανιὴλ ἀνυμνοῦμεν ἱερομάρτυρα, τὸν ἐν ναῷ τοῦ Κυρίου ὅπλῳ τρωθέντα δεινῶς, καὶ ἀπάραντα εἰς δώματα οὐράνια, τὸν σοφωτάταις διδαχαῖς, προσελκύσαντα ὀρδάς, ἀπίστων εἰς Ἐκκλησίαν, καὶ κηρύξαντα παῤῥησίᾳ, τῶν ὀρθοδόξων τὴν ὁδὸν ἀληθῆ.
Τὸν ἱερομάρτυρα Δανιήλ, ἐν ᾠδαῖς καὶ ὕμνοις, εὐφημήσωμεν οἱ πιστοί, βλήμασι τρωθέντα, ἐν τῷ ναῷ Κυρίου, ἐν ἔτεσιν ἐσχάτοις, ὑπὲρ τῆς πίστεως.
Έτερον Απολυτίκιον, ποίημα Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη. Θείας πίστεως. Ήχος γ'.
Ως απόστολος Ρωσσίας νέος, ως καλός ποιμήν ποιμενομένων, Δανιήλ, Θείον Λόγον εκήρυξας. Τας απειλάς των ανόμων ηγνόησας και τη ανδρεία Σατάν κατεπάτησας. Διό, μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. (Από το βιβλίο του Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα, Αθήνα 2012, σελ. 165).
Έτερον Απολυτίκιον (ανωνύμου) Τον συνάναρχον Λόγον. Ήχος πλ. α'.
Των αρχαίων μαρτύρων οδόν ηγάπησας, ευαγγελίζεσθαι τρέχων τους εν Ρωσσία λαούς, αληθείας θησαυρούς παρέχων άπασιν. Όθεν, Χριστώ τω Λυτρωτή υπέρ ποίμνης εξ εθνών δεδώρισαι την ψυχήν σου, πάτερ Δανιήλ Συσόεφ, πάντας ημάς καλείς προς μίμησιν.
Επιμέλεια, σύνδεσμοι, φώτογραφίες www.sophia-ntrekou.gr
♦ Βιογραφικό του καθηγητή θεολόγου κ. Θ. Ι. Ρηγινιώτη
http://www.sophia-ntrekou.gr/2014/10/blog-post_26.html
♦ Θέματά του στην ιστοσελίδα μας διαβάζετε εδώ
http://www.sophia-ntrekou.gr/search/label/Θ.%20Ρηγινιώτης
♦ Ισλάμ: Ιστορία, πηγές, λάθη, μεταναστευτική θεολογική βοήθεια
Μικροί Χαιρετισμοί στον π. Δανιήλ Συσόεφ
Χαῖρε, Δανιήλ Sysoev της Μόσχας·
Χαῖρε, Ἰωάννη τῆς Santa Cruz τῆς California·
Χαῖρε, Δανιήλ, ἀγάπη τῆς Ζιμπάμπουε καί τῆς Κίνας·
Χαῖρε, φιλόξενε Πατέρα τῶν Ὀρθοδόξων τῆς Ταϋλάνδης·
Χαῖρε, Ἰωάννη, ὅτι κατέστρεψες τίς πλεκτάνες τοῦ σατανισμοῦ·
Χαῖρε, ὅτι ἡ πόρτα τῆς οἰκίας σου εἶναι πάντα ἀνοικτή·
Χαίρετε, Ἀπόστολοι τῶν καρδιῶν τῆς νεολαίας·
χαίρετε, Ἀπόστολοι τῶν μεγαλουπόλεων·
Χαίρε, Ἰωάννη, ὅτι γιά τό Μαρτύριό σου
δάκρυσε ἡ Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου·
Χαίρε, Δανιήλ, ὅτι μέ τίς πρεσβεῖες σου
δάκρυσε ὁ Χριστός στίς καρδιές μας.
Χαῖρετε, Ἅγιοι Ἰωάννη καί Δανιήλ Sysoev!
Άβελ μοναχού, μεταστραφέντος από τον Προτεσταντισμό,
από αυτή την υπέροχη συλλογή (αριθ. 148)
Ισλαμιστές ανέλαβαν την ευθύνη της δολοφονίας του Ρώσου Ορθόδοξου Ιερέα π. Δανιήλ Σισόγιεφ, ο οποίος στις 19 Νοεμβρίου 2009, δολοφονήθηκε από έναν ένοπλο μασκοφόρο εν ψυχρώ στη εκκλησία του Αγίου Θωμά όπου λειτουργούσε.
Ρωσικό Πρακτορείο μετέδωσε σήμερα, ότι σελίδα εξτρεμιστών με ανακοίνωση της αποκαλούσε τον π. Δανιήλ εχθρό του Αλλάχ, μια πληροφορία που ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Σύμφωνα με πληροφορίες η δολοφονία του π. Δανιήλ Σισόγιεφ φέρεται να μαγνητοσκοπήθηκε με κινητό τηλέφωνο, αλλά το βίντεο αυτό λένε ότι πρέπει να έχει καταστραφεί.
Να αναφερθεί ότι ο π. Δανιήλ, κήρυσσε το Ευαγγέλιο μεταξύ μουσουλμάνων και σχισματικών, και επίσης ετοίμαζε χριστιανική μαρτυρία για τους αδιάφορους για την εκκλησιαστική ζωή συμπατριώτες του.
Επίσης, να σημειωθεί ότι ο π. Δανιήλ λίγες μέρες πριν την εν ψυχρώ δολοφονία του, στο προσωπικό του blog, έγραφε: «πάλι σήμερα δέχθηκα απειλές για τη ζωή μου, πλέον αυτό μου έχει γίνει συνήθεια κουράστηκα να ζω με τον φόβο για το έργο που κάνω».
Ο π. Δανιήλ, επειδή δεχόταν σχεδόν καθημερινά απειλές από εξτρεμιστές για την ζωή του, είχε έρθει σε επαφή μέχρι και με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας.
Τέλος, πληροφορίες αναφέρουν ότι όποιος θα βοηθήσει σημαντικά για την εξιχνίαση της δολοφονίας του π. Δανιήλ Σισόγιεφ θα λάβει ως ανταμοιβή 1 εκατομμύριο ρούβλια.
Ο Σισόγιεφ ήταν γεννημένος το 1974 και είχε έντονη ιεραποστολική δραστηριότητα, με στόχο να βοηθήσει τους νέους να έρθουν κοντά στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Επίσης ο π. Δανιήλ ήταν έγγαμος ιερέας με τρία παιδιά και τα τελευταία χρόνια είχε κάνει πολύ μεγάλο ιεραποστολικό έργο, όπως την ίδρυση σχολείων στην Μόσχα.
Ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος για την δολοφονία:
«Εκφράζω τα συλλυπητήρια μου προς την γυναίκα και τα τρία παιδιά του π. Δανιήλ, στους γονείς του ιερέα Αλέξιο, στους συγγενείς και φίλους και σε όλα τα πνευματικά του παιδιά. Ο π. Δανιήλ ήταν ιερέας με πολύ ζήλο για έργο, πολλοί πιστοί έτρεχαν κοντά του, επιδιώκοντας την πνευματική του καθοδήγηση και τις συμβουλές του σε πολύ δύσκολα προβλήματα», συνέχισε ο Πατριάρχης Κύριλλος.
Τέλος, ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τόνισε: «Πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ότι όταν υπηρετείς τον Χριστό και την Εκκλησία Του, αμέσως η διακονία μας αυτή συνδέεται με την ομολογία, ακόμη και με το μαρτύριο. Ο τραγικός θάνατος του π. Δανιήλ, δεν πρέπει να δημιουργήσει φόβο και δειλία στις καρδιές σας, ούτε να αποδυναμώσει το ζήλο που έχετε για έργο στην εκκλησία, εσείς θα ακολουθείτε σταθερά την πορεία του Ιησού Χριστού».
Η πραγματική, ουσιαστική και αιώνια τιμή στους αγίους αποδίδεται από το Θεό, ο Οποίος, όταν το κρίνει ωφέλιμο για μας, αποκαλύπτει την αγιότητά τους και με θαύματα. Σε ό,τι αφορά όμως στην τιμή των αγίων από τους ανθρώπους, είναι γνωστό ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία τους αγίους τους αναγνωρίζει και τους τιμά πρώτιστα ο λαός. Με τον καιρό η θεσμική Εκκλησία (η ιερά σύνοδος), αποδεχόμενη την τιμή που αποδίδει σ’ έναν άγιο ο λαός, έρχεται να ανακηρύξει την αγιότητά του.
Πάντα οι χριστιανοί τιμούσαν αυθόρμητα ως αγίους, χωρίς να περιμένουν επίσημη εκκλησιαστική έγκριση, τους μεγάλους πνευματικούς αγωνιστές, που με τη ζωή τους φανέρωναν την ενότητά τους με το Θεό. Στους βίους των αγίων, π.χ. του αγίου Συμεών του Στυλίτη, μα και όλων των μεγάλων και σημειοφόρων ασκητών, βλέπουμε πως ο λαός τους αναγνώριζε ως αγίους και προσέτρεχε σ’ αυτούς ενώ ακόμη ζούσαν.
Ιδιαίτερα τους νεομάρτυρες, από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, οι χριστιανοί τους τιμούσαν ως αγίους από την ίδια κιόλας μέρα του μαρτυρίου τους· μάζευαν το αίμα τους με μαντήλια και διακινδύνευαν τη ζωή τους για να πάρουν τα εκτεθειμένα σώματά τους και να τα θάψουν με τιμές. Ταχύτατα φιλοτεχνούνταν εικόνες τους, γράφονταν ακολουθίες προς τιμήν τους και γιορταζόταν η μνήμη τους. Παραδείγματα ο άγιος Γεώργιος Ιωαννίνων († 17 Ιανουαρίου 1838), που αγιογραφήθηκε 13 μέρες μετά το μαρτύριό του, και οι άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες του Ρεθύμνου († 28 Οκτωβρίου 1824), που η μνήμη τους γιορτάστηκε ήδη την πρώτη επέτειο του μαρτυρίου τους (1825).
Δεν πρόκειται για νεοτερισμό. Από τα αρχαία χρόνια οι χριστιανοί αναγνώριζαν αμέσως τους μάρτυρες ως αγίους, διακινδύνευαν για την ταφή τους και πάνω στους τάφους τους τελούσαν τη θεία λειτουργία (οι πρώτες αγίες τράπεζες).
Παρόμοια ισχύουν και για τους μεγάλους αγίους Γεροντάδες της εποχής μας, για τους οποίους γράφτηκαν υμνογραφικά έργα και αγιογραφήθηκαν εικόνες πριν η θεσμική Εκκλησία αποφανθεί επίσημα για την αγιότητά τους.
Εδώ θα ήθελα να παραθέσω τα λόγια του π. Εφραίμ του Βατοπαιδίου (για τον οποίο έχω θετική γνώμη, αλλά ούτως ή άλλως σημασία έχει το περιεχόμενο των λόγων), που είχε πει για τον αγιασμένο «παππού Παναγή του Ιλαμιού» από τη Λύση της Κύπρου: «Δεν μπορεί κανείς να εμποδίσει τα μέλη της εκκλησίας αυθόρμητα να προσεύχονται σ’ αυτόν. Δεν δίνει κανείς γραμμή. Ξέρετε, “φτιάξτε εικόνα”. Σαν εμείς, θυμάμαι, για τον Νικόλαο Πλανά. Μόλις διάβασα τον βίο του, μου δημιουργήθηκε μια αγάπη γι’ αυτόν τον άνθρωπο και παραγγείλαμε εικόνα με το φωτοστέφανο, προτού ανακηρυχθεί επίσημα άγιος. Και την είχαμε. Και είχαμε την αίσθηση μέσα μας ότι κάποτε θα ανακηρυχθεί άγιος. Θέλω να πω μ’ αυτό ότι δεν μπορείς να εμποδίσεις τα μέλη της εκκλησίας που βιώνουν αυθόρμητα να κάνουν και μια εικόνα για τον γέρο-Παναή. Πήγε ο π. Νήφων στον Οικουμενικό Πατριάρχη και του έδειξε μερικές τοιχογραφίες που υπάρχουν σε ένα παρεκκλήσιο. Είναι ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής, ο Γέρο-Πορφύριος, ο Γέρο-Παΐσιος, ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, ο Γέρο-Ιάκωβος, ο Γέρων Σωφρόνιος. Του λέγει ο Πατριάρχης: «Πολύ προτρέχεις». «Παναγιώτατε, του λέγει, το βίωμα της εκκλησίας είναι πρώτα και η Εκκλησία βλέποντας το βίωμα έρχεται και επισήμως αναγράφει στο αγιολόγιο της». Ο Πατριάρχης βλέποντας τις αγιογραφίες τις ασπάσθηκε μία μία» (από εδώ).
Φυσικά, πρέπει να είμαστε συνετοί κι όχι απερίσκεπτα παρορμητικοί. Δεν πρέπει να σπεύδουμε να «αγιοποιούμε» ασυλλόγιστα όποιον νομίζουμε. Υπάρχουν και ψευτοάγιοι· υπάρχουν και ψευτοθαύματα. Βεβαίως, αυτά, κι αν προς στιγμήν ξεγελάσουν μερικούς, τελικά θα αποκαλυφθούν, όπως και οι αληθινοί άγιοι, όσο κι αν πολεμηθούν (από τον ιερό Χρυσόστομο π.χ. ώς τον άγιο Νεκτάριο κ.π.ά.), στη συνέχεια θα δικαιωθούν. Όμως εμείς, από μάλλον εγωιστικό ζήλο, θα έχουμε διακινδυνεύσει την ψυχή μας. Τον τελευταίο και βαρύνονται λοιπόν λόγο πρέπει να τον αφήνουμε στη θεσμική Εκκλησία κι όχι να θέλουμε να την υποκαταστήσουμε. Είμαστε μέλη της Εκκλησίας (που έχει και "αποστόλους και προφήτες διδασκάλους" και φυσικά επισκόπους και συνόδους), δεν είμαστε, εμείς μόνοι μας, «η» Εκκλησία.
Ο π. Δανιήλ Συσόεφ, που δολοφονήθηκε λόγω της ιεραποστολικής του δραστηριότητας (ιδιαίτερα στους κόλπους του Ισλάμ, αλλά και σε άλλες εξτρεμιστικές ομάδες), στην οποία ήταν κυριολεκτικά αφιερωμένος παρά τις αλλεπάλληλες απειλές που δεχόταν, είναι χαρακτηριστική περίπτωση νεομάρτυρα. Είναι επόμενο να θεωρηθεί άγιος – και, κατ’ εμέ, δεν μπορεί παρά να είναι – και το υπόδειγμα της θυσίας του να παρηγορεί και να εμπνέει τους αγωνιζόμενους και αγωνιώντες ορθόδοξους χριστιανούς. Ήδη έχουν αγιογραφηθεί εικόνες του, που συναντούμε και στο Ιεραποστολικό Κέντρο που ιδρύθηκε προς τιμήν του στην ορθόδοξη Σερβία. Βλέπουμε επίσης και τροπάρια προς τιμήν του, όπως εδώ (προς το τέλος της συλλογής).
Εξάλλου, ο π. Δανιήλ πραγμάτωσε ένα αρχαίο χριστιανικό ιδεώδες, που φαίνεται να εκλείπει στη σημερινή Ορθόδοξη Εκκλησία: έγινε επικίνδυνος. Εμάς προφανώς δε θα μας σκοτώσει κανείς· αυτό σημαίνει ότι μάλλον δεν πολεμάμε το κακό αποτελεσματικά.
Στα πλαίσια αυτά τοποθετείται και η παρακάτω ποιητική σύνθεση, έργο ανώνυμου λαϊκού υμνογράφου, που θέλουμε να μοιραστούμε σήμερα μαζί σας. Πρόκειται για χαιρετισμούς προς τον π. Δανιήλ Συσόεφ, εκτός από τους τρεις τελευταίους εκτενείς οίκους, που περιέχουν χαιρετισμούς προς τους ορθόδοξους κληρικούς, τους ιεραποστόλους και τους νεομάρτυρες, δηλαδή τις τρεις τάξεις πνευματικών αγωνιστών, στις οποίες ανήκει ο π. Δανιήλ. Ας έχουμε την ευχή τους κι ας παραδειγματιζόμαστε από τον αγώνα τους.
Κοντάκιον. Ήχος γ'.
Τέλος, ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τόνισε: «Πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ότι όταν υπηρετείς τον Χριστό και την Εκκλησία Του, αμέσως η διακονία μας αυτή συνδέεται με την ομολογία, ακόμη και με το μαρτύριο. Ο τραγικός θάνατος του π. Δανιήλ, δεν πρέπει να δημιουργήσει φόβο και δειλία στις καρδιές σας, ούτε να αποδυναμώσει το ζήλο που έχετε για έργο στην εκκλησία, εσείς θα ακολουθείτε σταθερά την πορεία του Ιησού Χριστού».
Χαιρετισμοί στο νεομάρτυρα ιεραπόστολο
π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
Εισαγωγή του θεολόγου Θεόδ. Ι. Ρηγινιώτη:
Η πραγματική, ουσιαστική και αιώνια τιμή στους αγίους αποδίδεται από το Θεό, ο Οποίος, όταν το κρίνει ωφέλιμο για μας, αποκαλύπτει την αγιότητά τους και με θαύματα. Σε ό,τι αφορά όμως στην τιμή των αγίων από τους ανθρώπους, είναι γνωστό ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία τους αγίους τους αναγνωρίζει και τους τιμά πρώτιστα ο λαός. Με τον καιρό η θεσμική Εκκλησία (η ιερά σύνοδος), αποδεχόμενη την τιμή που αποδίδει σ’ έναν άγιο ο λαός, έρχεται να ανακηρύξει την αγιότητά του.
Πάντα οι χριστιανοί τιμούσαν αυθόρμητα ως αγίους, χωρίς να περιμένουν επίσημη εκκλησιαστική έγκριση, τους μεγάλους πνευματικούς αγωνιστές, που με τη ζωή τους φανέρωναν την ενότητά τους με το Θεό. Στους βίους των αγίων, π.χ. του αγίου Συμεών του Στυλίτη, μα και όλων των μεγάλων και σημειοφόρων ασκητών, βλέπουμε πως ο λαός τους αναγνώριζε ως αγίους και προσέτρεχε σ’ αυτούς ενώ ακόμη ζούσαν.
Ιδιαίτερα τους νεομάρτυρες, από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, οι χριστιανοί τους τιμούσαν ως αγίους από την ίδια κιόλας μέρα του μαρτυρίου τους· μάζευαν το αίμα τους με μαντήλια και διακινδύνευαν τη ζωή τους για να πάρουν τα εκτεθειμένα σώματά τους και να τα θάψουν με τιμές. Ταχύτατα φιλοτεχνούνταν εικόνες τους, γράφονταν ακολουθίες προς τιμήν τους και γιορταζόταν η μνήμη τους. Παραδείγματα ο άγιος Γεώργιος Ιωαννίνων († 17 Ιανουαρίου 1838), που αγιογραφήθηκε 13 μέρες μετά το μαρτύριό του, και οι άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες του Ρεθύμνου († 28 Οκτωβρίου 1824), που η μνήμη τους γιορτάστηκε ήδη την πρώτη επέτειο του μαρτυρίου τους (1825).
Δεν πρόκειται για νεοτερισμό. Από τα αρχαία χρόνια οι χριστιανοί αναγνώριζαν αμέσως τους μάρτυρες ως αγίους, διακινδύνευαν για την ταφή τους και πάνω στους τάφους τους τελούσαν τη θεία λειτουργία (οι πρώτες αγίες τράπεζες).
Παρόμοια ισχύουν και για τους μεγάλους αγίους Γεροντάδες της εποχής μας, για τους οποίους γράφτηκαν υμνογραφικά έργα και αγιογραφήθηκαν εικόνες πριν η θεσμική Εκκλησία αποφανθεί επίσημα για την αγιότητά τους.
Εδώ θα ήθελα να παραθέσω τα λόγια του π. Εφραίμ του Βατοπαιδίου (για τον οποίο έχω θετική γνώμη, αλλά ούτως ή άλλως σημασία έχει το περιεχόμενο των λόγων), που είχε πει για τον αγιασμένο «παππού Παναγή του Ιλαμιού» από τη Λύση της Κύπρου: «Δεν μπορεί κανείς να εμποδίσει τα μέλη της εκκλησίας αυθόρμητα να προσεύχονται σ’ αυτόν. Δεν δίνει κανείς γραμμή. Ξέρετε, “φτιάξτε εικόνα”. Σαν εμείς, θυμάμαι, για τον Νικόλαο Πλανά. Μόλις διάβασα τον βίο του, μου δημιουργήθηκε μια αγάπη γι’ αυτόν τον άνθρωπο και παραγγείλαμε εικόνα με το φωτοστέφανο, προτού ανακηρυχθεί επίσημα άγιος. Και την είχαμε. Και είχαμε την αίσθηση μέσα μας ότι κάποτε θα ανακηρυχθεί άγιος. Θέλω να πω μ’ αυτό ότι δεν μπορείς να εμποδίσεις τα μέλη της εκκλησίας που βιώνουν αυθόρμητα να κάνουν και μια εικόνα για τον γέρο-Παναή. Πήγε ο π. Νήφων στον Οικουμενικό Πατριάρχη και του έδειξε μερικές τοιχογραφίες που υπάρχουν σε ένα παρεκκλήσιο. Είναι ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής, ο Γέρο-Πορφύριος, ο Γέρο-Παΐσιος, ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, ο Γέρο-Ιάκωβος, ο Γέρων Σωφρόνιος. Του λέγει ο Πατριάρχης: «Πολύ προτρέχεις». «Παναγιώτατε, του λέγει, το βίωμα της εκκλησίας είναι πρώτα και η Εκκλησία βλέποντας το βίωμα έρχεται και επισήμως αναγράφει στο αγιολόγιο της». Ο Πατριάρχης βλέποντας τις αγιογραφίες τις ασπάσθηκε μία μία» (από εδώ).
Φυσικά, πρέπει να είμαστε συνετοί κι όχι απερίσκεπτα παρορμητικοί. Δεν πρέπει να σπεύδουμε να «αγιοποιούμε» ασυλλόγιστα όποιον νομίζουμε. Υπάρχουν και ψευτοάγιοι· υπάρχουν και ψευτοθαύματα. Βεβαίως, αυτά, κι αν προς στιγμήν ξεγελάσουν μερικούς, τελικά θα αποκαλυφθούν, όπως και οι αληθινοί άγιοι, όσο κι αν πολεμηθούν (από τον ιερό Χρυσόστομο π.χ. ώς τον άγιο Νεκτάριο κ.π.ά.), στη συνέχεια θα δικαιωθούν. Όμως εμείς, από μάλλον εγωιστικό ζήλο, θα έχουμε διακινδυνεύσει την ψυχή μας. Τον τελευταίο και βαρύνονται λοιπόν λόγο πρέπει να τον αφήνουμε στη θεσμική Εκκλησία κι όχι να θέλουμε να την υποκαταστήσουμε. Είμαστε μέλη της Εκκλησίας (που έχει και "αποστόλους και προφήτες διδασκάλους" και φυσικά επισκόπους και συνόδους), δεν είμαστε, εμείς μόνοι μας, «η» Εκκλησία.
Ο π. Δανιήλ Συσόεφ, που δολοφονήθηκε λόγω της ιεραποστολικής του δραστηριότητας (ιδιαίτερα στους κόλπους του Ισλάμ, αλλά και σε άλλες εξτρεμιστικές ομάδες), στην οποία ήταν κυριολεκτικά αφιερωμένος παρά τις αλλεπάλληλες απειλές που δεχόταν, είναι χαρακτηριστική περίπτωση νεομάρτυρα. Είναι επόμενο να θεωρηθεί άγιος – και, κατ’ εμέ, δεν μπορεί παρά να είναι – και το υπόδειγμα της θυσίας του να παρηγορεί και να εμπνέει τους αγωνιζόμενους και αγωνιώντες ορθόδοξους χριστιανούς. Ήδη έχουν αγιογραφηθεί εικόνες του, που συναντούμε και στο Ιεραποστολικό Κέντρο που ιδρύθηκε προς τιμήν του στην ορθόδοξη Σερβία. Βλέπουμε επίσης και τροπάρια προς τιμήν του, όπως εδώ (προς το τέλος της συλλογής).
Εξάλλου, ο π. Δανιήλ πραγμάτωσε ένα αρχαίο χριστιανικό ιδεώδες, που φαίνεται να εκλείπει στη σημερινή Ορθόδοξη Εκκλησία: έγινε επικίνδυνος. Εμάς προφανώς δε θα μας σκοτώσει κανείς· αυτό σημαίνει ότι μάλλον δεν πολεμάμε το κακό αποτελεσματικά.
Στα πλαίσια αυτά τοποθετείται και η παρακάτω ποιητική σύνθεση, έργο ανώνυμου λαϊκού υμνογράφου, που θέλουμε να μοιραστούμε σήμερα μαζί σας. Πρόκειται για χαιρετισμούς προς τον π. Δανιήλ Συσόεφ, εκτός από τους τρεις τελευταίους εκτενείς οίκους, που περιέχουν χαιρετισμούς προς τους ορθόδοξους κληρικούς, τους ιεραποστόλους και τους νεομάρτυρες, δηλαδή τις τρεις τάξεις πνευματικών αγωνιστών, στις οποίες ανήκει ο π. Δανιήλ. Ας έχουμε την ευχή τους κι ας παραδειγματιζόμαστε από τον αγώνα τους.
Χαιρετισμοί εις τον νέον ιερομάρτυρα Δανιήλ Συσόεφ τον Ρώσον
Ο επιστήθιος σταυρός του π. Δανιήλ Sisoev βαμμένος με το αίμα του
Κοντάκιον. Ήχος γ'.
Η Παρθένος σήμερον.
Ορθοδόξων όμιλος, καν αμαρτίας ποιούντων,
Δανιήλ τιμήσωμεν, τον λειτουργόν του Κυρίου·
σχόντα γαρ των αποστόλων ένθεον ζήλον,
μάρτυρα, θυσιασθέντα καιροίς εσχάτοις,
υπέρ πάντων σωτηρίας,
ον επειγόντως δέον μιμήσθαι ημάς.
Οίκοι. Ακροστιχίς: Χριστέ, φώτισον αλλοθρήσκους άπαντας
Χριστεπώνυμον πλήθος αδελφών τε και φίλων, εκ πάντων των λαών συναχθέντων, μακαρίσωμεν, δεύτε, σεμνώς Δανιήλ τον νέον του Χριστού μάρτυρα· οδόν φωτός γαρ δείκνυσι, πρεπόντως παρ’ ημών ακούων·
Χαίροις, ο μάρτυς Χριστού ο νέος,
χαίροις, απόστολος ο γενναίος.
Χαίροις, πολεμίων Χριστού ο αντίμαχος,
Χαίροις, σωτηρίας απίστων ο σύμμαχος.
Χαίροις, άσπονδε πολέμιε απιστίας και πλανών,
Χαίροις, ιατρέ σοφώτατε πλανωμένων καρδιών.
Χαίροις, ο εξ αγάπης κινηθείς προς την μάχην,
Χαίροις, ο πάντας θέλων αιωνίως υπάρχειν.
Χαίροις, ο θάνατον μη φοβούμενος,
Χαίροις, ο πάσι Ζωήν αιτούμενος.
Χαίροις, δι’ ού εισήλθεν ο κρούων,
Χαίροις, αγγέλων νυν ύμνους ακούων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ρέει μέλι και γάλα ποταμών παραδείσου ο λόγος του Θεού, πάντας τρέφων· δι’ αυτού ουν, πάτερ Δανιήλ, φιλανθρώπως πάντας διδαχαίς έτρεφας· απίστους δε προς Κύριον εκάλεις, ψάλλειν· αλληλούια!
Ιερώτατον χρέος, εντολή δε Κυρίου, ψυχάς ευαγγελίζεσθαι πάσας· τους πλησίον θερμώς αγαπάν, έργω δε σωθήναι συντελείν άπαντας· εν τούτω δε τω στίβω μαρτυρήσας, Δανιήλ, ακούεις·
Χαίροις, Χριστόν σαφώς υπακούσας,
Χαίροις, ο θέλων πάντας σωθήναι.
Χαίροις, ο πεσών εν ερήμω της πόλεως,
Χαίροις, ο πολλούς ανασύρας εκ φρέατος.
Χαίροις, σοι γαρ επληρώθησαν πάντες οι μακαρισμοί,
Χαίροις, σοι γαρ κατερρίφθησαν απρακτούντων δισταγμοί.
Χαίροις, εντός θηρίων ριφθείς χάριν πασχόντων,
Χαίροις, πολλούς διψώντας οδηγών προς Ζων Ύδωρ.
Χαίροις, ο δείξας ώτα ευήκοα,
Χαίροις, ο πράξας πάντα προσήκοντα.
Χαίροις, σαυτόν αρνούμενος πλήρως,
Χαίροις, σταυρόν εκόντως βαστάζων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Σιγησάτωσαν ύμνοι, σιωπήσατε, λύραι, των Ρώσων μελωδίαι σιγάτε· Δανιήλ ο μάρτυς του Χριστού νυν χορδίζει λύραν, μελωδείν άριστα τον Κύριον της δόξης, ον ηγάπα, κράζων· αλληλούια!
Τίς ετόλμησε, πάτερ, την αδίστακτον χείρα υψώσαι κατά σού οπλοφόρον; Ίνα σού ληστεύση την ζωήν, θησαυρίζων εαυτώ πυρ αιώνιον· πλην, υπέρ τούτου πρέσβευε, συγχωρηθήναι· σοι γαρ ψάλλω·
Χαίροις, ψυχών πλανωμένων φίλε,
Χαίροις, πάντων κρημνισμέντων στύλε.
Χαίροις, των αιρέσεων δίκαιος έλεγχος,
Χαίροις, κωφευόντων το πριν η αφύπνισις.
Χαίροις, όστις συνεκλόνισας ορθοδόξων τας ψυχάς,
Χαίροις, όστις παρεκίνησας αποστόλων μιμητάς.
Χαίροις, θάρσος εμπνέον φοβουμένοις το πρώτον,
Χαίροις, ζήλω διδάσκων αποστόλων τον τρόπον.
Χαίροις, ο σφαίραν δεχθείς ως άτρωτος,
Χαίροις, νεκρέ, ο δρων ως αθάνατος.
Χαίροις, διδάσκων ημάς και εκ τάφου,
Χαίροις, καλών πλείους νυν εκ θανάτου.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Έχων σύζυγον, πάτερ, πρεσβυτέραν αξίαν και σύντροφον πιστήν τοις σοις κόποις, εβεβαίους εγκαίρως αυτήν περί της θυσίας, ην ανέμενες· την Θεοτόκον θέμενος φρουρόν των σων οικείων, ψάλλων· αλληλούια!
Φωτιστά της Ρωσίας, επιστρέφων εκ πλάνης παντοίας αδελφών σου το πλήθος, γίνου φάρος φωτίζων καμέ, όπως μιμηθώ ανδρείως τας πράξεις σου· ιδού γαρ, αναξίως κάθημαι ψάλλων αφώνως·
Χαίροις, αγίας Ρωσίας άνθος,
Χαίροις, ο Μόσχας λαμπρός αδάμας.
Χαίροις, λαμπάς, φως Ηλίου φέρουσα,
Χαίροις, καταυγάζων Ρωσίας τα πέρατα.
Χαίροις, όστις χρείαν έχοντας ανεζήτεις πανταχού,
Χαίροις, ο προφθάνων άπαντας εκ πτερύγων ουρανού.
Χαίροις, πάτερ, συνδράμων μακρινούς ως πλησίον,
Χαίροις, χάριν ετέρων δαπανήσας τον βίον.
Χαίροις, ζητών Οικουμένης φώτισμα,
Χαίροις, φορών αγάπην ως κόσμημα.
Χαίροις, ο θέλων ιππεύειν ανέμους,
Χαίροις, ο σπεύδων προς πάσχοντας ξένους.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ω γενναίων ακρότης, εν εσχάτοις τοις χρόνοις συνέτριψας δειλών συμμαχίαν· ως ιέραξ ενσκήπτων ταχύς, αδελφούς αρπάζων εκ χειρών δράκοντος· τους όνυχας αυτού καταφρονήσας, δι’ ων σπαραχθείς, τω Θεώ μέλπεις· αλληλούια!
Τετρωμένος καρδία θείου έρωτος βέλει, επέδραμες προς πνεύματος μάχας· φιλαδέλφως καλών προς Χριστόν, αιχμαλώτους πλείστους εκ πλανών έλυσας, εξ ων αγάπην έλαβες, δεχόμενος τοιούτους ύμνους·
Χαίροις, ο έτοιμος προς θυσίαν,
Χαίροις, ο έχων την παρρησίαν.
Χαίροις, ο αθλήσας εις στίβον ουράνιον,
Χαίροις, ο βραβείον λαβών δι’ αιμάτων σου.
Χαίροις, λέγων τη συζύγω σου πώς κηδεύσει σε σεμνώς,
Χαίροις, δήμιον παράνομον αναμένων ευθαρσώς.
Χαίροις, τη Θεοτόκω σούς οικείους προσφέρων,
Χαίροις, τούτων φροντίδα τω Χριστώ αναθέσας.
Χαίροις, αμνέ, πολεμών τους λέοντας,
Χαίροις, λέων, εξημερών δράκοντας.
Χαίροις, ο σπεύδων προς άνω λιμώνα,
Χαίροις, ο φέρων μαρτύρων χιτώνα.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ικετεύω, Χριστέ μου, τη ψυχή μου παράσχου το θάρσος Δανιήλ του σού φίλου, την αγάπην προς πάντας αυτού, πόθον δε σωθήναι τους λαούς άπαντας, ίνα και το σον τάλαντον μη κρύψω, αλλ’ αυξήσω, λέγων· αλληλούια!
Συνειδήσεως στέργεις το μαρτύριον πρώτον, υπέρ της των εθνών σωτηρίας· πατριάρχου λαβών εντολήν, σχολήν αποστόλων σοφώς ίδρυσας, εις ην πολλούς εδίδαξας, οίτινες νυν σοι μελωδώσιν·
Χαίροις, ποιμήν λογικού ποιμνίου,
Χαίροις, λύκων αρπαζόντων θύμα.
Χαίροις, κληρονόμε Χριστού της εγέρσεως,
Χαίροις, κληροδότα της Τούτου μιμήσεως.
Χαίροις, αγαθέ διδάσκαλε των αφθάρτων διδαχών,
Χαίροις, οδηγέ πολύπειρε αιωνίων ατραπών.
Χαίροις, ο των προσκαίρων την απάτην νοήσας,
Χαίροις, ο βασιλείαν ουρανών προτιμήσας.
Χαίροις, λαμπρά συνειδότων άθλησις,
Χαίροις, των νυν αποστόλων καύχησις.
Χαίροις, ημών συνειδήσεων κρίσις,
Χαίροις, ψευδών διλημμάτων η λύσις.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Όστις χαίρων λαμβάνει τον σταυρόν του Κυρίου, οδόν μη δειλιών τεθλιμμένην, τους εχθρούς εις πάντα συγχωρών, ταπεινώς δε πάντας φιλών ως νήπιον, αυτός Θεόν ορά, Θεώ ενούται, πλήρης Φωτός ψάλλων· αλληλούια!
Νοεμβρίου το μέσον η ση μνήμη λαμπρύνει, αγίους εορτάζοντος πλείστους· τούτοις γαρ ενούμενος φαιδρώς, προς τας ουρανίους μονάς ίπτασαι, εν οις ευφραινομένων κατοικία· συν αυτοίς δ’ ακούεις·
Χαίροις, τιμών μάρτυρας τους νέους,
Χαίροις, μιμούμενος τους γενναίους.
Χαίροις, πολλών πτωχών η αντίληψις,
Χαίροις, οικτρώς πεσόντων ανόρθωσις.
Χαίροις, ορειβάτα τάχιστε, εραστά των κορυφών,
Χαίροις, πρίγκιψ αγγελόπτερε Κιργιζίων αετών.
Χαίροις, άφλεκτε βάτε, καιομένη τω πόθω,
Χαίροις, πυρ ο πυρσεύων, πυρπολούμενος ζήλω.
Χαίροις, φαιδρύνας κόσμου την ζόφωσιν,
Χαίροις, φωτίσας πλάνης την κόλασιν.
Χαίροις, Χριστού το ποτήριον πίνων,
Χαίροις, τα βάρη πολλών ο βαστάζων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Αμαράντινον στέφος εξ αφθάρτων ανθέων, ως άπαντες οι μάρτυρες, φέρεις· μάλλον δε διάδημα Φωτός, ό επί σην κάραν σεμνώς έθηκεν ο Μέγας Αθλοθέτης, ον εφίλεις, προς ον φαιδρώς ψάλλεις· αλληλούια!
Λάμνων ως εν θαλάσση, πρωτευούσης εν μέσω, προς θείαν Κιβωτόν μεταφέρεις ναυαγούς εξ αβύσσου βυθών, ους περισυλλέγων του πνιγμού έσωσας· καρχαριών δε μένος επισύρας, παρ’ ημών ακούεις·
Χαίροις, δεινός αλιεύς ανθρώπων,
Χαίροις, Εδέμ υποδείξας τόπον.
Χαίροις, εν θαλάσση πολλών καθοδήγησις,
Χαίροις, ναυαγίων ψυχών η διάσωσις.
Χαίροις, μαργαρίτα τίμιε, ον ηλίευσε Χριστός,
Χαίροις, θησαυρέ πολύτιμε, ον εφθόνησεν Εχθρός.
Χαίροις, πλείστους αρπάσας εξ αγρίων τυφώνων,
Χαίροις, λάμνων ατρέμως εν τω μέσω κλυδώνων.
Χαίροις, παγίδων κρυφών η φανέρωσις,
Χαίροις, πολλών πλανών η καθαίρεσις.
Χαίροις, ψυχάς εκ βυθών ανελκύσας,
Χαίροις, μίσος εχθρών προσελκύσας.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Λύχνον άπτων ο Κτίστης εις καρδίαν εκάστου ελήρωσεν αυτόν δι’ ελαίου· πλην, ημείς καταργούμεν το φως, τιθέμενοι τούτον υπό τον μόδιον· ολίγοι δε εις ύψος αναρτούσι, ψάλλοντες αφόβως· αλληλούια!
Ο κανών των ποιμένων, αποστόλων το θάρσος, καθαίρεσις δειλίας και φόβου, ζηλωτών το στέφος το λαμπρόν, φωτιστών το πρότυπον και παράδειγμα, παρά Χριστού πρεπόντως εδοξάσθης, όθεν μελωδούμεν·
Χαίροις, των νυν ιερέων στέφος,
Χαίροις, υπόδειγμα προς ποιμένας.
Χαίροις, λειτουργέ του Δεσπότου πανάξιε,
Χαίροις, κοινωνών τους πιστούς Αίμα τίμιον.
Χαίροις, νυν γαρ εις ουράνια συν αγγέλοις λειτουργείς,
Χαίροις, γαρ και μετά θάνατον τους πιστούς μυσταγωγείς.
Χαίροις, τοις ιερεύσι την οδόν υποδείξας,
Χαίροις, τους αδρανώντας τελευτών αφυπνίσας.
Χαίροις, χρυσή πρεσβυτέρων αμφίεσις,
Χαίροις, πορφύραν φορέσας εξ αίματος.
Χαίροις, Χριστός γαρ έδειξέ σε κανόνα,
Χαίροις, σε έσχεν λειτουργόν πυρός φλόγα.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Θωμά, φίλε Κυρίου, εν ναώ τω σεπτώ σου ο μάρτυς Δανιήλ εφονεύθη· ως αμνός εδέχθη την σφαγήν, των κινδύνων έχων πλήρως επίγνωσιν· όθεν, ομού καθήμενοι, ψάλλετε νυν εν παραδείσω· αλληλούια!
Ρήτορας μουσουλμάνους, προτεστάντας και άλλους ετρόπωσας τω ξίφει του Λόγου· δημοσίως παλαίσας αυτοίς, εξ ων σοί τινες τας εισόδους έκλεισαν, όπως μη εισερχόμενος ψυχάς αγρεύσεις· νυν δ’ ακούεις·
Χαίροις, απόστολε των Τατάρων,
Χαίροις, πολλούς λαβών εκ ταρτάρων.
Χαίροις, εφορμών εις δαιμόνων προπύργια,
Χαίροις, οδηγών εις Ζωής καταφύγια.
Χαίροις, απειλάς και μάστιγας εξ Εχθρού μη δειλιών,
Χαίροις, βίου μη φειδόμενος, θυσιάσας σεαυτόν.
Χαίροις, πλήθος εκ ψεύδους του Ισλάμ αποσπάσας,
Χαίροις, λάτρεις ειδώλων εκ δαιμόνων αρπάσας.
Χαίροις, ασώτους προς Πατρός οίκον φέρων,
Χαίροις, ομήρους εκ δεσμών σκότους λύων.
Χαίροις, πολλούς προς Θεόν επιστρέψας,
Χαίροις, εχθρούς των ανθρώπων σκυλεύσας.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ηλίου φαεσφόρου το ξανθόκομον σέλας φωτίζει πάσαν γην και θερμαίνει· πηγή δε της εκείνου φλογός, και παντός φωτός όλως, η πρόνοια και χάρις του Δεσπότου, ον ετίμας, Δανιήλ πάτερ, ψάλλων· αλληλούια!
Σκαπανείς κοπιώντες από πρώτης πρωίας εις άμπελον Πατρός Βασιλέως, οι απόστολοι πάντες Χριστού, ών επιτομήν νυν Δανιήλ έγνωκα· μάλλον δε κληρονόμοι, ουκ εργάται· άκουε ουν, πάτερ·
Χαίροις, εργάτα και κληρονόμε,
Χαίροις, το κλήμα το της Αμπέλου.
Χαίροις, γεωργέ της χαράς ακατάβλητε,
Χαίροις, κηπουργέ του Χριστού περιούσιε.
Χαίροις, κελευσμάτων άριστε των ενθέων ζηλωτά,
Χαίροις, σωτηρίου κλήματος διά βίου φροντιστά.
Χαίροις, επουρανίων αγαθών ο κληρούχος,
Χαίροις, περιουσίας πατρικής δικαιούχος.
Χαίροις, γη πολύν καρπόν φέρουσα,
Χαίροις, πέτρα, τους πιστούς στηρίζουσα.
Χαίροις, της νυν Εκκλησίας κίον,
Χαίροις, φίλων απόρθητον τείχος.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Κρίσις έπληξε πάντας εκ κακίας εκάστου, ο δε Κριτής Θεός επιτρέπει, ελευθέρους γαρ έχων ημάς, σέβεται την γνώμην καν προς όλεθρον· πλην, προσκαλεί προς πύλην μετανοίας· δεύτε, φίλοι, ψάλλειν· αλληλούια!
Ο ειπών τοις ανθρώποις, πας ο δείξας αγάπην ου θέλει τον μισθόν απολέση, το βραβείον αγώνος σκληρού ενεχείρισέ σοι, Δανιήλ άριστε· υπερανθρώπως γαρ σαυτόν προσφέρων, ωδήν ημών δέχου·
Χαίροις, Κυρίω συνηρμοσμένε,
Χαίροις, ανθρώποις ηγαπημένε.
Χαίροις, εν Ρωσία ελαία χρυσόφυλλε,
Χαίροις, χελιδών παραδείσου χρυσόπτερε.
Χαίροις, άλσος ευδροσότατον αστικών περιοχών,
Χαίροις, αηδών ευφραίνουσα συνοικίας καρδιών.
Χαίροις, πάγχρυσε λύχνε, μεστέ θείου ελαίου,
Χαίροις, άνθος Κυρίου πάσας μέλισσας τρέφον.
Χαίροις, αύρα, καύσωνα δροσίζουσα,
Χαίροις, πηγή, τας ψυχάς αρδεύουσα.
Χαίροις, η όασις εν ερήμω,
Χαίροις, η δρόσος εν τη καμίνω.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ύψωσεν ο Δεσπότης τους αγίους ως φάρους δεικνύοντας οδόν σωτηρίας· ίνα πάντες οι θέλοντες νυν, πειθόμενοι τούτοις την πύλην εύρωμεν· ημείς δε απειθείς καταφρονούμεν λέγειν· αλληλούια!
Συν αγίοις χορεύει, συν αγγέλοις ορχείται, το πνεύμα σου σαφέστατα, πάτερ· και ζωήν γαρ έδωκας Χριστώ, ποτήριον ώσπερ ψυχρού ύδατος, ίνα ψυχάς διψώσας καταρδεύσης, αξίως ακούων·
Χαίροις, ισόφωτε των αγίων,
Χαίροις, ο μάρτυς εσχάτων χρόνων.
Χαίροις, υπέρ πάντων εθνών δαπανώμενος,
Χαίροις, συν αγίοις ο νυν αγαλλόμενος.
Χαίροις, πάντας τους απέλπιδας ορθοδόξους ανιστών,
Χαίροις, ότι την θυσίαν σου άφηκας υπογραμμόν.
Χαίροις, ο μεταστρέψας αλλοπίστων δεκάδας,
Χαίροις, νυν εκ του τάφου μεταστρέφων πλειάδας.
Χαίροις, ο νυν εικονογραφούμενος,
Χαίροις, ο νυν ως μάρτυς τιμώμενος.
Χαίροις, ημών τας ψυχάς ο θερμαίνων,
Χαίροις, Θεώ υπέρ πάντων πρεσβεύων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Αοράτων ταγμάτων τον Θεόν υμνωδούντων γλυκείας μελωδίας ακούεις· δέχου, πάτερ, ουν και παρ’ ημών, ανάξιον χαίρε και πτωχότατον· τω δε Κυρίω ψάλλομεν εντόνως, μετανοίας πλήρεις· αλληλούια!
Πρεσβυτέρων το τάγμα, επισκόπων η τάξις, σεμνών δε διακόνων το σμήνος, Μυστηρίων φρικτών λειτουργοί, του λαού ποιμένες τε και διδάσκαλοι, συν χερουβίμ συλλείτουργον ποιούντες, ακούσατε ταύτα·
Χαίρετε, άρνες τε και ποιμένες,
Χαίρετε, Πνεύμα φέροντες θείον.
Χαίρετε, σεμνοί αποστόλων διάδοχοι,
Χαίρετε, σταυρώ εκδιώκοντες δαίμονας.
Χαίρετε, ψυχών υπέρμαχοι, καρδιών θεραπευταί,
Χαίρετε, παθών αντίπαλοι, σωτηρίας ζηλωταί.
Χαίρετε, αμαρτίας τας πικράς συγχωρούντες,
Χαίρετε, τους πεσόντας εν αγκάλαις λαβόντες.
Χαίρετε, ότε γίνεσθε άξιοι,
Χαίρετε, ότε υψούτε Κύριον.
Χαίρετε, ότε μετανοείτε,
Χαίρετε, ότε σώζετε κόσμον.
Χαίρε, βασίλειον ιεράτευμα!
Αχειρόκτιστος οίκος αιωνίου λατρείας, πλήρης ψυχών, αγγέλων και ύμνων, ο ουράνιος θείος ναός, εκείνου δε τύπος ο επίγειος· εν ώ λαός και κλήρος λειτουργούσιν, άδοντες Κυρίω· αλληλούια!
Νυν εν κόσμω σπαρέντες, οι σπορείς οι του Λόγου, τον θείον σπόρον σπείρουσι πάσιν· οικουμένην ποιούντες αγρόν, εν ω Φωτός στάχεις εν ψυχαίς φύονται, πολλάκις δε και τούτων θερισθέντων, ους αινούμεν ούτως·
Χαίρετε, θείοι Χριστού εργάται,
Χαίρετε, πάσης της γης προστάται.
Χαίρετε, λαών σωτηρίας εξάγγελοι,
Χαίρετε, σεμνοί, ους υμνούσιν αρχάγγελοι.
Χαίρετε, καινού γεννήματος της Αμπέλου γεωργοί,
Χαίρετε, λύραι του Πνεύματος, παραδείσων φυτουργοί.
Χαίρετε, Παρακλήτου φωτισμόν οι λαβόντες,
Χαίρετε, δαιμονίων τεχνουργίας νικώντες.
Χαίρετε, κλήματα πολυστάφυλα,
Χαίρετε, μέλισσαι κόσμον τρέφουσαι.
Χαίρετε, σάλπιγγες του Θεού Λόγου,
Χαίρετε, ους πάντας πρέπον μιμείσθαι.
Χαίρετε, άγιοι Χριστού απόστολοι!
Τας αυλάς του Κυρίου ώσπερ άνθη κοσμείτε, οι όσιοι και μάρτυρες πάντες, ιεράρχαι και φίλοι Χριστού, ταπεινών συζύγων τα σεμνά τάγματα, γονείς αγίους θρέψαντες και παίδες αγαθώς υμνούντες· αλληλούια!
Αχειρόπλοκον στέφος παρ’ Αυτού του Δεσπότου, οι μάρτυρες εσχάτων των χρόνων, και πορφύραν αιμάτων φρικτήν φέροντες ενδόξως, εις Φως καθέζονται· Χριστώ συμβασιλεύοντες, ούτως αινούνται παρ’ αγγέλων·
Χαίρετε, άρνες Καλού Ποιμένος,
Χαίρετε, φίλοι Χριστού Νυμφίου.
Χαίρετε, οπλίται αγγέλων ομόσκηνοι,
Χαίρετε, Χριστού Βασιλέως ομόθρονοι.
Χαίρετε, καταφρονήσαντες των τυράννων επί γης,
Χαίρετε, κληρονομήσαντες βασιλείαν ουρανών.
Χαίρετε, οι κρατούντες προσευχών τας φιάλας,
Χαίρετε, δαιτυμόνες αιωνίου τραπέζης.
Χαίρετε, πάσχοντες δοξαζόμενοι,
Χαίρετε, βίβλω ζωής γραφόμενοι,
Χαίρετε, κρίνοι κήπου χαρίτων,
Χαίρετε, πρέσβεις υπέρ του κόσμου.
Χαίρετε, μάρτυρες Χριστού τίμιοι!
Σίγα νυν, η ψυχή μου, παυσαμένη τον ύμνον, και σπεύσον εις βυθόν μετανοίας· δεομένη πατρός Δανιήλ και πάντων αγίων, ους ανύμνησας, πρεσβεύειν εκτενώς υπέρ του κόσμου συν τη Θεοτόκω. Αλληλούια!
Υπό ανωνύμου ιδιώτου
7 Ιουνίου 2014
www.sophia-ntrekou.gr
Daniel Alexeyeevich Syeesoev
(Russian: Даниил Алексеевич Сысоев; 1974–2009)
Русский - Українська
Daniel Alexeyeevich Syeesoev (Russian: Даниил Алексеевич Сысоев; 1974–2009) was a married Russian Orthodox priest, the rector of St. Thomas' church in southern Moscow and a prominent missionary.
He was killed in a Russian Orthodox Church by a masked gunman on November 19, 2009.[1] Sysoev was known for his missionary activity, including among Russia's Muslim community, neo-Pagans, and Protestants.[2] In December 2009, Sysoev's murder was claimed by a militant Islamic group based in the North Caucasus. According to a statement made by Russian Islamists and released on kavkazcenter.com,
"One of our brothers who has never been to the Caucasian took up the oath of (former independent Chacha president Goku Umarov) and expressed his desire to execute the damned Syeesoyeeev."[3]
Sysoev was born into a family of Soviet dissidents. His father was Alexei Sysoev, senior priest of St John the Theologian Cathedral in Yasenevo District.[4]
Sysoev's sermons were published in a series of books. Explaining the teaching of the Orthodox Church, Syeesoev used the term 'Uranuspolitism'.[5]
Hieromonk Job Gumerov and many other faithful and clergy consider the murder of Sysoev to be a martyrdom.[6][7]
237 priests and more than 1000 lay people were present at the burial service.[8] His Holiness Patriarch Kiril I also came to say farewall to Sysoev.[9]
References
"Russian Priest Killed in Church". The New York Times. 20 November 2009. Retrieved 5 December 2016.
"Murder Highlights Missionary Role In Russian Church". Retrieved 5 December 2016.
Islamists claim killing of Russian priest
Julia Sysoeva: About Fr Daniel, Happiness, Miracles and Martyrdom (in Russian)
Ручьёв (28 November 2009). "The Final Interview with Father Daniel Sysoyev: Hasten to Heaven!". Retrieved 5 December 2016.
"Hieromonk Job Gumerov. Can One Consider the Death of Father Daniel Sysoev to be a Martyrdom? / OrthoChristian.Com". Retrieved 5 December 2016.
"Podcasts on New Martyr Fr. Daniel Sysoev". Retrieved 5 December 2016.
35 Years Of Life. About Fr. Daniel Sysoev Pravoslavie.ru, Dec 21 2009 (in Russian)
"Interfax-Religion". Retrieved 5 December 2016.
www.sophia-ntrekou.gr
Διαβάστε για τον Νεομάρτυρα π. Δανιήλ:
Εξωτερικοί σύνδεσμοι για τον π. Δανιήλ:
Χαιρετισμοί στο νεομάρτυρα ιεραπόστολο π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
İlahiyatçı ve İman İkrarcısı, Şehit Peder Daniel Sysoev (1974–2009) (στα τουρκικά)
Η ιεραποστολική ιστοσελίδα των φίλων του π. Δανιήλ (στα ρωσικά)π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009) : απεικονίσεις και ύμνοι ― Fr. Daniel Sysoev: holy icons & hymns (in Greek) The mission is feasible! – about publishing activity of the Orthodox Missionary Center “Fr. Daniel Sysoyev”Το Ισλάμ έρχεται - Εμείς κοιμόμαστε;Ενότητα με θέματα για τον π. Δανιήλ Συσόεφ, τον ιερομάρτυρα και ιεραπόστολο της ΜόσχαςFr. Daniel Sysoyev on the Soul After DeathΌλες οι θρησκείες έχουν τον ίδιο Θεό;
Παπάς παληκάρι δολοφονείται στην Εκκλησία: Συγκλονιστικές λεπτομέρειες από τη ζωή και τις τελευταίες στιγμές του ιερομάρτυρος Daniil Sisoev (+19-11-2009) Μιλάει ο φίλος του και στενός συνεργάτης π. Iurii Maximov (Διαβάστε εδώ)
Έχουν όλες οι θρησκείες τον ίδιο Θεό; (Η ομολογία πίστης ενός μικροαστού): Κείμενο του ιερέα Δανιήλ Συσόεφ, που έδωσε τη ζωή του το Νοέμβρη του 2009 μεταδίδοντας το μήνυμα του Ευαγγελίου της Αγάπης στους ισλαμικούς πληθυσμούς της Ρωσίας, όπως και σε ομάδες ειδωλολατρών & προτεσταντών (Διαβάστε εδώ)
• Many Muslims Baptized After the Death of Fr. Daniel Sisoyev - Priest Daniel Sysoev: Even Provincial Imams Come to our Church
• Πολλοί μουσουλμάνοι βαπτίστηκαν μετά το θάνατο του π. Δανιήλ
• New Martyr fr Daniel Sysoev († 19.11.2009) Can One Consider the Death of Father Daniel Sysoev to be a Martyrdom? On the Death of My Husband: A Message from Matushka Yuliya Mikhailovna Sysoeva, Widow of Fr Daniil Sysoev
• Ο γενναίος παπάς που δολοφονήθηκε μέσα στην εκκλησία, επειδή αγάπησε πολύ το Χριστό και τους ανθρώπους. Μνήμη νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
• Παπάς παληκάρι δολοφονείται στην εκκλησία (συγκλονιστικές λεπτομέρειες από τη ζωή & τις τελευταίες στιγμές του)
• Απεικονίσεις του νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ
• Μαρτυρία ενός νέου για τον π. Δανιήλ
• Fr. Daniel Sysoev: “To Make the Whole World Love Christ” 2009, on November 19, in the church of the Holy Apostle Thomas, north of Moscow, Priest Daniel Sysoev was killed. Below are Seraphim Maamdi’s memories of Father Daniel. (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΩ) ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ
• Χαιρετισμοί στο νεομάρτυρα ιεραπόστολο π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
• Сысоев Даниил / Все видео
• Памяти отца Даниила Сысоева. Катехон-ТВ (выпуск 30): Μνήμη του π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009) Ρωσική εκπομπή για το νεομάρτυρα ιεραπόστολο π. Δανιήλ Συσόεφ, με αφορμή τα πέντε χρόνια από τη δολοφονία του. Το βίντεο αναδημοσιεύεται από την περιεκτική ιεραποστολική ιστοσελίδα ρωσικού ιεραποστολικού κέντρου, που συνεχίζει το έργο του. Ας είναι αιώνια η μνήμη του.
• İlahiyatçı ve İman İkrarcısı, Şehit Peder Daniel Sysoev (1974–2009) Τουρκόφωνο άρθρο για το νεομάρτυρα π. Δανιήλ Συσόεφ.
Ορθοδόξων όμιλος, καν αμαρτίας ποιούντων,
Δανιήλ τιμήσωμεν, τον λειτουργόν του Κυρίου·
σχόντα γαρ των αποστόλων ένθεον ζήλον,
μάρτυρα, θυσιασθέντα καιροίς εσχάτοις,
υπέρ πάντων σωτηρίας,
ον επειγόντως δέον μιμήσθαι ημάς.
Οίκοι. Ακροστιχίς: Χριστέ, φώτισον αλλοθρήσκους άπαντας
Χριστεπώνυμον πλήθος αδελφών τε και φίλων, εκ πάντων των λαών συναχθέντων, μακαρίσωμεν, δεύτε, σεμνώς Δανιήλ τον νέον του Χριστού μάρτυρα· οδόν φωτός γαρ δείκνυσι, πρεπόντως παρ’ ημών ακούων·
Χαίροις, ο μάρτυς Χριστού ο νέος,
χαίροις, απόστολος ο γενναίος.
Χαίροις, πολεμίων Χριστού ο αντίμαχος,
Χαίροις, σωτηρίας απίστων ο σύμμαχος.
Χαίροις, άσπονδε πολέμιε απιστίας και πλανών,
Χαίροις, ιατρέ σοφώτατε πλανωμένων καρδιών.
Χαίροις, ο εξ αγάπης κινηθείς προς την μάχην,
Χαίροις, ο πάντας θέλων αιωνίως υπάρχειν.
Χαίροις, ο θάνατον μη φοβούμενος,
Χαίροις, ο πάσι Ζωήν αιτούμενος.
Χαίροις, δι’ ού εισήλθεν ο κρούων,
Χαίροις, αγγέλων νυν ύμνους ακούων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ρέει μέλι και γάλα ποταμών παραδείσου ο λόγος του Θεού, πάντας τρέφων· δι’ αυτού ουν, πάτερ Δανιήλ, φιλανθρώπως πάντας διδαχαίς έτρεφας· απίστους δε προς Κύριον εκάλεις, ψάλλειν· αλληλούια!
Ιερώτατον χρέος, εντολή δε Κυρίου, ψυχάς ευαγγελίζεσθαι πάσας· τους πλησίον θερμώς αγαπάν, έργω δε σωθήναι συντελείν άπαντας· εν τούτω δε τω στίβω μαρτυρήσας, Δανιήλ, ακούεις·
Χαίροις, Χριστόν σαφώς υπακούσας,
Χαίροις, ο θέλων πάντας σωθήναι.
Χαίροις, ο πεσών εν ερήμω της πόλεως,
Χαίροις, ο πολλούς ανασύρας εκ φρέατος.
Χαίροις, σοι γαρ επληρώθησαν πάντες οι μακαρισμοί,
Χαίροις, σοι γαρ κατερρίφθησαν απρακτούντων δισταγμοί.
Χαίροις, εντός θηρίων ριφθείς χάριν πασχόντων,
Χαίροις, πολλούς διψώντας οδηγών προς Ζων Ύδωρ.
Χαίροις, ο δείξας ώτα ευήκοα,
Χαίροις, ο πράξας πάντα προσήκοντα.
Χαίροις, σαυτόν αρνούμενος πλήρως,
Χαίροις, σταυρόν εκόντως βαστάζων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Σιγησάτωσαν ύμνοι, σιωπήσατε, λύραι, των Ρώσων μελωδίαι σιγάτε· Δανιήλ ο μάρτυς του Χριστού νυν χορδίζει λύραν, μελωδείν άριστα τον Κύριον της δόξης, ον ηγάπα, κράζων· αλληλούια!
Τίς ετόλμησε, πάτερ, την αδίστακτον χείρα υψώσαι κατά σού οπλοφόρον; Ίνα σού ληστεύση την ζωήν, θησαυρίζων εαυτώ πυρ αιώνιον· πλην, υπέρ τούτου πρέσβευε, συγχωρηθήναι· σοι γαρ ψάλλω·
Χαίροις, ψυχών πλανωμένων φίλε,
Χαίροις, πάντων κρημνισμέντων στύλε.
Χαίροις, των αιρέσεων δίκαιος έλεγχος,
Χαίροις, κωφευόντων το πριν η αφύπνισις.
Χαίροις, όστις συνεκλόνισας ορθοδόξων τας ψυχάς,
Χαίροις, όστις παρεκίνησας αποστόλων μιμητάς.
Χαίροις, θάρσος εμπνέον φοβουμένοις το πρώτον,
Χαίροις, ζήλω διδάσκων αποστόλων τον τρόπον.
Χαίροις, ο σφαίραν δεχθείς ως άτρωτος,
Χαίροις, νεκρέ, ο δρων ως αθάνατος.
Χαίροις, διδάσκων ημάς και εκ τάφου,
Χαίροις, καλών πλείους νυν εκ θανάτου.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Έχων σύζυγον, πάτερ, πρεσβυτέραν αξίαν και σύντροφον πιστήν τοις σοις κόποις, εβεβαίους εγκαίρως αυτήν περί της θυσίας, ην ανέμενες· την Θεοτόκον θέμενος φρουρόν των σων οικείων, ψάλλων· αλληλούια!
Φωτιστά της Ρωσίας, επιστρέφων εκ πλάνης παντοίας αδελφών σου το πλήθος, γίνου φάρος φωτίζων καμέ, όπως μιμηθώ ανδρείως τας πράξεις σου· ιδού γαρ, αναξίως κάθημαι ψάλλων αφώνως·
Χαίροις, αγίας Ρωσίας άνθος,
Χαίροις, ο Μόσχας λαμπρός αδάμας.
Χαίροις, λαμπάς, φως Ηλίου φέρουσα,
Χαίροις, καταυγάζων Ρωσίας τα πέρατα.
Χαίροις, όστις χρείαν έχοντας ανεζήτεις πανταχού,
Χαίροις, ο προφθάνων άπαντας εκ πτερύγων ουρανού.
Χαίροις, πάτερ, συνδράμων μακρινούς ως πλησίον,
Χαίροις, χάριν ετέρων δαπανήσας τον βίον.
Χαίροις, ζητών Οικουμένης φώτισμα,
Χαίροις, φορών αγάπην ως κόσμημα.
Χαίροις, ο θέλων ιππεύειν ανέμους,
Χαίροις, ο σπεύδων προς πάσχοντας ξένους.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ω γενναίων ακρότης, εν εσχάτοις τοις χρόνοις συνέτριψας δειλών συμμαχίαν· ως ιέραξ ενσκήπτων ταχύς, αδελφούς αρπάζων εκ χειρών δράκοντος· τους όνυχας αυτού καταφρονήσας, δι’ ων σπαραχθείς, τω Θεώ μέλπεις· αλληλούια!
Τετρωμένος καρδία θείου έρωτος βέλει, επέδραμες προς πνεύματος μάχας· φιλαδέλφως καλών προς Χριστόν, αιχμαλώτους πλείστους εκ πλανών έλυσας, εξ ων αγάπην έλαβες, δεχόμενος τοιούτους ύμνους·
Χαίροις, ο έτοιμος προς θυσίαν,
Χαίροις, ο έχων την παρρησίαν.
Χαίροις, ο αθλήσας εις στίβον ουράνιον,
Χαίροις, ο βραβείον λαβών δι’ αιμάτων σου.
Χαίροις, λέγων τη συζύγω σου πώς κηδεύσει σε σεμνώς,
Χαίροις, δήμιον παράνομον αναμένων ευθαρσώς.
Χαίροις, τη Θεοτόκω σούς οικείους προσφέρων,
Χαίροις, τούτων φροντίδα τω Χριστώ αναθέσας.
Χαίροις, αμνέ, πολεμών τους λέοντας,
Χαίροις, λέων, εξημερών δράκοντας.
Χαίροις, ο σπεύδων προς άνω λιμώνα,
Χαίροις, ο φέρων μαρτύρων χιτώνα.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ικετεύω, Χριστέ μου, τη ψυχή μου παράσχου το θάρσος Δανιήλ του σού φίλου, την αγάπην προς πάντας αυτού, πόθον δε σωθήναι τους λαούς άπαντας, ίνα και το σον τάλαντον μη κρύψω, αλλ’ αυξήσω, λέγων· αλληλούια!
Συνειδήσεως στέργεις το μαρτύριον πρώτον, υπέρ της των εθνών σωτηρίας· πατριάρχου λαβών εντολήν, σχολήν αποστόλων σοφώς ίδρυσας, εις ην πολλούς εδίδαξας, οίτινες νυν σοι μελωδώσιν·
Χαίροις, ποιμήν λογικού ποιμνίου,
Χαίροις, λύκων αρπαζόντων θύμα.
Χαίροις, κληρονόμε Χριστού της εγέρσεως,
Χαίροις, κληροδότα της Τούτου μιμήσεως.
Χαίροις, αγαθέ διδάσκαλε των αφθάρτων διδαχών,
Χαίροις, οδηγέ πολύπειρε αιωνίων ατραπών.
Χαίροις, ο των προσκαίρων την απάτην νοήσας,
Χαίροις, ο βασιλείαν ουρανών προτιμήσας.
Χαίροις, λαμπρά συνειδότων άθλησις,
Χαίροις, των νυν αποστόλων καύχησις.
Χαίροις, ημών συνειδήσεων κρίσις,
Χαίροις, ψευδών διλημμάτων η λύσις.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Όστις χαίρων λαμβάνει τον σταυρόν του Κυρίου, οδόν μη δειλιών τεθλιμμένην, τους εχθρούς εις πάντα συγχωρών, ταπεινώς δε πάντας φιλών ως νήπιον, αυτός Θεόν ορά, Θεώ ενούται, πλήρης Φωτός ψάλλων· αλληλούια!
Νοεμβρίου το μέσον η ση μνήμη λαμπρύνει, αγίους εορτάζοντος πλείστους· τούτοις γαρ ενούμενος φαιδρώς, προς τας ουρανίους μονάς ίπτασαι, εν οις ευφραινομένων κατοικία· συν αυτοίς δ’ ακούεις·
Χαίροις, τιμών μάρτυρας τους νέους,
Χαίροις, μιμούμενος τους γενναίους.
Χαίροις, πολλών πτωχών η αντίληψις,
Χαίροις, οικτρώς πεσόντων ανόρθωσις.
Χαίροις, ορειβάτα τάχιστε, εραστά των κορυφών,
Χαίροις, πρίγκιψ αγγελόπτερε Κιργιζίων αετών.
Χαίροις, άφλεκτε βάτε, καιομένη τω πόθω,
Χαίροις, πυρ ο πυρσεύων, πυρπολούμενος ζήλω.
Χαίροις, φαιδρύνας κόσμου την ζόφωσιν,
Χαίροις, φωτίσας πλάνης την κόλασιν.
Χαίροις, Χριστού το ποτήριον πίνων,
Χαίροις, τα βάρη πολλών ο βαστάζων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Αμαράντινον στέφος εξ αφθάρτων ανθέων, ως άπαντες οι μάρτυρες, φέρεις· μάλλον δε διάδημα Φωτός, ό επί σην κάραν σεμνώς έθηκεν ο Μέγας Αθλοθέτης, ον εφίλεις, προς ον φαιδρώς ψάλλεις· αλληλούια!
Λάμνων ως εν θαλάσση, πρωτευούσης εν μέσω, προς θείαν Κιβωτόν μεταφέρεις ναυαγούς εξ αβύσσου βυθών, ους περισυλλέγων του πνιγμού έσωσας· καρχαριών δε μένος επισύρας, παρ’ ημών ακούεις·
Χαίροις, δεινός αλιεύς ανθρώπων,
Χαίροις, Εδέμ υποδείξας τόπον.
Χαίροις, εν θαλάσση πολλών καθοδήγησις,
Χαίροις, ναυαγίων ψυχών η διάσωσις.
Χαίροις, μαργαρίτα τίμιε, ον ηλίευσε Χριστός,
Χαίροις, θησαυρέ πολύτιμε, ον εφθόνησεν Εχθρός.
Χαίροις, πλείστους αρπάσας εξ αγρίων τυφώνων,
Χαίροις, λάμνων ατρέμως εν τω μέσω κλυδώνων.
Χαίροις, παγίδων κρυφών η φανέρωσις,
Χαίροις, πολλών πλανών η καθαίρεσις.
Χαίροις, ψυχάς εκ βυθών ανελκύσας,
Χαίροις, μίσος εχθρών προσελκύσας.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Λύχνον άπτων ο Κτίστης εις καρδίαν εκάστου ελήρωσεν αυτόν δι’ ελαίου· πλην, ημείς καταργούμεν το φως, τιθέμενοι τούτον υπό τον μόδιον· ολίγοι δε εις ύψος αναρτούσι, ψάλλοντες αφόβως· αλληλούια!
Ο κανών των ποιμένων, αποστόλων το θάρσος, καθαίρεσις δειλίας και φόβου, ζηλωτών το στέφος το λαμπρόν, φωτιστών το πρότυπον και παράδειγμα, παρά Χριστού πρεπόντως εδοξάσθης, όθεν μελωδούμεν·
Χαίροις, των νυν ιερέων στέφος,
Χαίροις, υπόδειγμα προς ποιμένας.
Χαίροις, λειτουργέ του Δεσπότου πανάξιε,
Χαίροις, κοινωνών τους πιστούς Αίμα τίμιον.
Χαίροις, νυν γαρ εις ουράνια συν αγγέλοις λειτουργείς,
Χαίροις, γαρ και μετά θάνατον τους πιστούς μυσταγωγείς.
Χαίροις, τοις ιερεύσι την οδόν υποδείξας,
Χαίροις, τους αδρανώντας τελευτών αφυπνίσας.
Χαίροις, χρυσή πρεσβυτέρων αμφίεσις,
Χαίροις, πορφύραν φορέσας εξ αίματος.
Χαίροις, Χριστός γαρ έδειξέ σε κανόνα,
Χαίροις, σε έσχεν λειτουργόν πυρός φλόγα.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Θωμά, φίλε Κυρίου, εν ναώ τω σεπτώ σου ο μάρτυς Δανιήλ εφονεύθη· ως αμνός εδέχθη την σφαγήν, των κινδύνων έχων πλήρως επίγνωσιν· όθεν, ομού καθήμενοι, ψάλλετε νυν εν παραδείσω· αλληλούια!
Ρήτορας μουσουλμάνους, προτεστάντας και άλλους ετρόπωσας τω ξίφει του Λόγου· δημοσίως παλαίσας αυτοίς, εξ ων σοί τινες τας εισόδους έκλεισαν, όπως μη εισερχόμενος ψυχάς αγρεύσεις· νυν δ’ ακούεις·
Χαίροις, απόστολε των Τατάρων,
Χαίροις, πολλούς λαβών εκ ταρτάρων.
Χαίροις, εφορμών εις δαιμόνων προπύργια,
Χαίροις, οδηγών εις Ζωής καταφύγια.
Χαίροις, απειλάς και μάστιγας εξ Εχθρού μη δειλιών,
Χαίροις, βίου μη φειδόμενος, θυσιάσας σεαυτόν.
Χαίροις, πλήθος εκ ψεύδους του Ισλάμ αποσπάσας,
Χαίροις, λάτρεις ειδώλων εκ δαιμόνων αρπάσας.
Χαίροις, ασώτους προς Πατρός οίκον φέρων,
Χαίροις, ομήρους εκ δεσμών σκότους λύων.
Χαίροις, πολλούς προς Θεόν επιστρέψας,
Χαίροις, εχθρούς των ανθρώπων σκυλεύσας.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ηλίου φαεσφόρου το ξανθόκομον σέλας φωτίζει πάσαν γην και θερμαίνει· πηγή δε της εκείνου φλογός, και παντός φωτός όλως, η πρόνοια και χάρις του Δεσπότου, ον ετίμας, Δανιήλ πάτερ, ψάλλων· αλληλούια!
Σκαπανείς κοπιώντες από πρώτης πρωίας εις άμπελον Πατρός Βασιλέως, οι απόστολοι πάντες Χριστού, ών επιτομήν νυν Δανιήλ έγνωκα· μάλλον δε κληρονόμοι, ουκ εργάται· άκουε ουν, πάτερ·
Χαίροις, εργάτα και κληρονόμε,
Χαίροις, το κλήμα το της Αμπέλου.
Χαίροις, γεωργέ της χαράς ακατάβλητε,
Χαίροις, κηπουργέ του Χριστού περιούσιε.
Χαίροις, κελευσμάτων άριστε των ενθέων ζηλωτά,
Χαίροις, σωτηρίου κλήματος διά βίου φροντιστά.
Χαίροις, επουρανίων αγαθών ο κληρούχος,
Χαίροις, περιουσίας πατρικής δικαιούχος.
Χαίροις, γη πολύν καρπόν φέρουσα,
Χαίροις, πέτρα, τους πιστούς στηρίζουσα.
Χαίροις, της νυν Εκκλησίας κίον,
Χαίροις, φίλων απόρθητον τείχος.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Κρίσις έπληξε πάντας εκ κακίας εκάστου, ο δε Κριτής Θεός επιτρέπει, ελευθέρους γαρ έχων ημάς, σέβεται την γνώμην καν προς όλεθρον· πλην, προσκαλεί προς πύλην μετανοίας· δεύτε, φίλοι, ψάλλειν· αλληλούια!
Ο ειπών τοις ανθρώποις, πας ο δείξας αγάπην ου θέλει τον μισθόν απολέση, το βραβείον αγώνος σκληρού ενεχείρισέ σοι, Δανιήλ άριστε· υπερανθρώπως γαρ σαυτόν προσφέρων, ωδήν ημών δέχου·
Χαίροις, Κυρίω συνηρμοσμένε,
Χαίροις, ανθρώποις ηγαπημένε.
Χαίροις, εν Ρωσία ελαία χρυσόφυλλε,
Χαίροις, χελιδών παραδείσου χρυσόπτερε.
Χαίροις, άλσος ευδροσότατον αστικών περιοχών,
Χαίροις, αηδών ευφραίνουσα συνοικίας καρδιών.
Χαίροις, πάγχρυσε λύχνε, μεστέ θείου ελαίου,
Χαίροις, άνθος Κυρίου πάσας μέλισσας τρέφον.
Χαίροις, αύρα, καύσωνα δροσίζουσα,
Χαίροις, πηγή, τας ψυχάς αρδεύουσα.
Χαίροις, η όασις εν ερήμω,
Χαίροις, η δρόσος εν τη καμίνω.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Ύψωσεν ο Δεσπότης τους αγίους ως φάρους δεικνύοντας οδόν σωτηρίας· ίνα πάντες οι θέλοντες νυν, πειθόμενοι τούτοις την πύλην εύρωμεν· ημείς δε απειθείς καταφρονούμεν λέγειν· αλληλούια!
Συν αγίοις χορεύει, συν αγγέλοις ορχείται, το πνεύμα σου σαφέστατα, πάτερ· και ζωήν γαρ έδωκας Χριστώ, ποτήριον ώσπερ ψυχρού ύδατος, ίνα ψυχάς διψώσας καταρδεύσης, αξίως ακούων·
Χαίροις, ισόφωτε των αγίων,
Χαίροις, ο μάρτυς εσχάτων χρόνων.
Χαίροις, υπέρ πάντων εθνών δαπανώμενος,
Χαίροις, συν αγίοις ο νυν αγαλλόμενος.
Χαίροις, πάντας τους απέλπιδας ορθοδόξους ανιστών,
Χαίροις, ότι την θυσίαν σου άφηκας υπογραμμόν.
Χαίροις, ο μεταστρέψας αλλοπίστων δεκάδας,
Χαίροις, νυν εκ του τάφου μεταστρέφων πλειάδας.
Χαίροις, ο νυν εικονογραφούμενος,
Χαίροις, ο νυν ως μάρτυς τιμώμενος.
Χαίροις, ημών τας ψυχάς ο θερμαίνων,
Χαίροις, Θεώ υπέρ πάντων πρεσβεύων.
Χαίροις, πάτερ Δανιήλ ένδοξε!
Αοράτων ταγμάτων τον Θεόν υμνωδούντων γλυκείας μελωδίας ακούεις· δέχου, πάτερ, ουν και παρ’ ημών, ανάξιον χαίρε και πτωχότατον· τω δε Κυρίω ψάλλομεν εντόνως, μετανοίας πλήρεις· αλληλούια!
Πρεσβυτέρων το τάγμα, επισκόπων η τάξις, σεμνών δε διακόνων το σμήνος, Μυστηρίων φρικτών λειτουργοί, του λαού ποιμένες τε και διδάσκαλοι, συν χερουβίμ συλλείτουργον ποιούντες, ακούσατε ταύτα·
Χαίρετε, άρνες τε και ποιμένες,
Χαίρετε, Πνεύμα φέροντες θείον.
Χαίρετε, σεμνοί αποστόλων διάδοχοι,
Χαίρετε, σταυρώ εκδιώκοντες δαίμονας.
Χαίρετε, ψυχών υπέρμαχοι, καρδιών θεραπευταί,
Χαίρετε, παθών αντίπαλοι, σωτηρίας ζηλωταί.
Χαίρετε, αμαρτίας τας πικράς συγχωρούντες,
Χαίρετε, τους πεσόντας εν αγκάλαις λαβόντες.
Χαίρετε, ότε γίνεσθε άξιοι,
Χαίρετε, ότε υψούτε Κύριον.
Χαίρετε, ότε μετανοείτε,
Χαίρετε, ότε σώζετε κόσμον.
Χαίρε, βασίλειον ιεράτευμα!
Αχειρόκτιστος οίκος αιωνίου λατρείας, πλήρης ψυχών, αγγέλων και ύμνων, ο ουράνιος θείος ναός, εκείνου δε τύπος ο επίγειος· εν ώ λαός και κλήρος λειτουργούσιν, άδοντες Κυρίω· αλληλούια!
Νυν εν κόσμω σπαρέντες, οι σπορείς οι του Λόγου, τον θείον σπόρον σπείρουσι πάσιν· οικουμένην ποιούντες αγρόν, εν ω Φωτός στάχεις εν ψυχαίς φύονται, πολλάκις δε και τούτων θερισθέντων, ους αινούμεν ούτως·
Χαίρετε, θείοι Χριστού εργάται,
Χαίρετε, πάσης της γης προστάται.
Χαίρετε, λαών σωτηρίας εξάγγελοι,
Χαίρετε, σεμνοί, ους υμνούσιν αρχάγγελοι.
Χαίρετε, καινού γεννήματος της Αμπέλου γεωργοί,
Χαίρετε, λύραι του Πνεύματος, παραδείσων φυτουργοί.
Χαίρετε, Παρακλήτου φωτισμόν οι λαβόντες,
Χαίρετε, δαιμονίων τεχνουργίας νικώντες.
Χαίρετε, κλήματα πολυστάφυλα,
Χαίρετε, μέλισσαι κόσμον τρέφουσαι.
Χαίρετε, σάλπιγγες του Θεού Λόγου,
Χαίρετε, ους πάντας πρέπον μιμείσθαι.
Χαίρετε, άγιοι Χριστού απόστολοι!
Τας αυλάς του Κυρίου ώσπερ άνθη κοσμείτε, οι όσιοι και μάρτυρες πάντες, ιεράρχαι και φίλοι Χριστού, ταπεινών συζύγων τα σεμνά τάγματα, γονείς αγίους θρέψαντες και παίδες αγαθώς υμνούντες· αλληλούια!
Αχειρόπλοκον στέφος παρ’ Αυτού του Δεσπότου, οι μάρτυρες εσχάτων των χρόνων, και πορφύραν αιμάτων φρικτήν φέροντες ενδόξως, εις Φως καθέζονται· Χριστώ συμβασιλεύοντες, ούτως αινούνται παρ’ αγγέλων·
Χαίρετε, άρνες Καλού Ποιμένος,
Χαίρετε, φίλοι Χριστού Νυμφίου.
Χαίρετε, οπλίται αγγέλων ομόσκηνοι,
Χαίρετε, Χριστού Βασιλέως ομόθρονοι.
Χαίρετε, καταφρονήσαντες των τυράννων επί γης,
Χαίρετε, κληρονομήσαντες βασιλείαν ουρανών.
Χαίρετε, οι κρατούντες προσευχών τας φιάλας,
Χαίρετε, δαιτυμόνες αιωνίου τραπέζης.
Χαίρετε, πάσχοντες δοξαζόμενοι,
Χαίρετε, βίβλω ζωής γραφόμενοι,
Χαίρετε, κρίνοι κήπου χαρίτων,
Χαίρετε, πρέσβεις υπέρ του κόσμου.
Χαίρετε, μάρτυρες Χριστού τίμιοι!
Σίγα νυν, η ψυχή μου, παυσαμένη τον ύμνον, και σπεύσον εις βυθόν μετανοίας· δεομένη πατρός Δανιήλ και πάντων αγίων, ους ανύμνησας, πρεσβεύειν εκτενώς υπέρ του κόσμου συν τη Θεοτόκω. Αλληλούια!
Υπό ανωνύμου ιδιώτου
7 Ιουνίου 2014
www.sophia-ntrekou.gr
Daniel Alexeyeevich Syeesoev
(Russian: Даниил Алексеевич Сысоев; 1974–2009)
Русский - Українська
Daniel Alexeyeevich Syeesoev (Russian: Даниил Алексеевич Сысоев; 1974–2009) was a married Russian Orthodox priest, the rector of St. Thomas' church in southern Moscow and a prominent missionary.
He was killed in a Russian Orthodox Church by a masked gunman on November 19, 2009.[1] Sysoev was known for his missionary activity, including among Russia's Muslim community, neo-Pagans, and Protestants.[2] In December 2009, Sysoev's murder was claimed by a militant Islamic group based in the North Caucasus. According to a statement made by Russian Islamists and released on kavkazcenter.com,
"One of our brothers who has never been to the Caucasian took up the oath of (former independent Chacha president Goku Umarov) and expressed his desire to execute the damned Syeesoyeeev."[3]
Sysoev was born into a family of Soviet dissidents. His father was Alexei Sysoev, senior priest of St John the Theologian Cathedral in Yasenevo District.[4]
Sysoev's sermons were published in a series of books. Explaining the teaching of the Orthodox Church, Syeesoev used the term 'Uranuspolitism'.[5]
Hieromonk Job Gumerov and many other faithful and clergy consider the murder of Sysoev to be a martyrdom.[6][7]
237 priests and more than 1000 lay people were present at the burial service.[8] His Holiness Patriarch Kiril I also came to say farewall to Sysoev.[9]
References
"Russian Priest Killed in Church". The New York Times. 20 November 2009. Retrieved 5 December 2016.
"Murder Highlights Missionary Role In Russian Church". Retrieved 5 December 2016.
Islamists claim killing of Russian priest
Julia Sysoeva: About Fr Daniel, Happiness, Miracles and Martyrdom (in Russian)
Ручьёв (28 November 2009). "The Final Interview with Father Daniel Sysoyev: Hasten to Heaven!". Retrieved 5 December 2016.
"Hieromonk Job Gumerov. Can One Consider the Death of Father Daniel Sysoev to be a Martyrdom? / OrthoChristian.Com". Retrieved 5 December 2016.
"Podcasts on New Martyr Fr. Daniel Sysoev". Retrieved 5 December 2016.
35 Years Of Life. About Fr. Daniel Sysoev Pravoslavie.ru, Dec 21 2009 (in Russian)
"Interfax-Religion". Retrieved 5 December 2016.
www.sophia-ntrekou.gr
Διαβάστε για τον Νεομάρτυρα π. Δανιήλ:
Εξωτερικοί σύνδεσμοι για τον π. Δανιήλ:
Χαιρετισμοί στο νεομάρτυρα ιεραπόστολο π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
İlahiyatçı ve İman İkrarcısı, Şehit Peder Daniel Sysoev (1974–2009) (στα τουρκικά)
Η ιεραποστολική ιστοσελίδα των φίλων του π. Δανιήλ (στα ρωσικά)π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009) : απεικονίσεις και ύμνοι ― Fr. Daniel Sysoev: holy icons & hymns (in Greek) The mission is feasible! – about publishing activity of the Orthodox Missionary Center “Fr. Daniel Sysoyev”Το Ισλάμ έρχεται - Εμείς κοιμόμαστε;Ενότητα με θέματα για τον π. Δανιήλ Συσόεφ, τον ιερομάρτυρα και ιεραπόστολο της ΜόσχαςFr. Daniel Sysoyev on the Soul After DeathΌλες οι θρησκείες έχουν τον ίδιο Θεό;
Παπάς παληκάρι δολοφονείται στην Εκκλησία: Συγκλονιστικές λεπτομέρειες από τη ζωή και τις τελευταίες στιγμές του ιερομάρτυρος Daniil Sisoev (+19-11-2009) Μιλάει ο φίλος του και στενός συνεργάτης π. Iurii Maximov (Διαβάστε εδώ)
Έχουν όλες οι θρησκείες τον ίδιο Θεό; (Η ομολογία πίστης ενός μικροαστού): Κείμενο του ιερέα Δανιήλ Συσόεφ, που έδωσε τη ζωή του το Νοέμβρη του 2009 μεταδίδοντας το μήνυμα του Ευαγγελίου της Αγάπης στους ισλαμικούς πληθυσμούς της Ρωσίας, όπως και σε ομάδες ειδωλολατρών & προτεσταντών (Διαβάστε εδώ)
• Many Muslims Baptized After the Death of Fr. Daniel Sisoyev - Priest Daniel Sysoev: Even Provincial Imams Come to our Church
• Πολλοί μουσουλμάνοι βαπτίστηκαν μετά το θάνατο του π. Δανιήλ
• New Martyr fr Daniel Sysoev († 19.11.2009) Can One Consider the Death of Father Daniel Sysoev to be a Martyrdom? On the Death of My Husband: A Message from Matushka Yuliya Mikhailovna Sysoeva, Widow of Fr Daniil Sysoev
• Ο γενναίος παπάς που δολοφονήθηκε μέσα στην εκκλησία, επειδή αγάπησε πολύ το Χριστό και τους ανθρώπους. Μνήμη νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
• Παπάς παληκάρι δολοφονείται στην εκκλησία (συγκλονιστικές λεπτομέρειες από τη ζωή & τις τελευταίες στιγμές του)
• Απεικονίσεις του νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ
• Μαρτυρία ενός νέου για τον π. Δανιήλ
• Fr. Daniel Sysoev: “To Make the Whole World Love Christ” 2009, on November 19, in the church of the Holy Apostle Thomas, north of Moscow, Priest Daniel Sysoev was killed. Below are Seraphim Maamdi’s memories of Father Daniel. (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΩ) ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ
• Χαιρετισμοί στο νεομάρτυρα ιεραπόστολο π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)
• Сысоев Даниил / Все видео
• Памяти отца Даниила Сысоева. Катехон-ТВ (выпуск 30): Μνήμη του π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009) Ρωσική εκπομπή για το νεομάρτυρα ιεραπόστολο π. Δανιήλ Συσόεφ, με αφορμή τα πέντε χρόνια από τη δολοφονία του. Το βίντεο αναδημοσιεύεται από την περιεκτική ιεραποστολική ιστοσελίδα ρωσικού ιεραποστολικού κέντρου, που συνεχίζει το έργο του. Ας είναι αιώνια η μνήμη του.
• İlahiyatçı ve İman İkrarcısı, Şehit Peder Daniel Sysoev (1974–2009) Τουρκόφωνο άρθρο για το νεομάρτυρα π. Δανιήλ Συσόεφ.
• π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009) : απεικονίσεις και ύμνοι ― Fr. Daniel Sysoev: holy icons & hymns (in Greek) Ποιος είναι ο νεομάρτυρας ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ, εδώ. Who is the new martyr & great missionary fr. Daniel Sysoev? See here & here.
Απολυτίκιο και μεγαλυνάριο, ποιήματα
του υμνογράφου Ιωάννη Τσιλιμιγκάκη:
Απολυτίκιον.
Απολυτίκιο και μεγαλυνάριο, ποιήματα
του υμνογράφου Ιωάννη Τσιλιμιγκάκη:
Απολυτίκιον.
Τον συνάναρχον Λόγον. Ήχος πλ. α': Δανιὴλ ἀνυμνοῦμεν ἱερομάρτυρα, τὸν ἐν ναῷ τοῦ Κυρίου ὅπλῳ τρωθέντα δεινῶς, καὶ ἀπάραντα εἰς δώματα οὐράνια, τὸν σοφωτάταις διδαχαῖς, προσελκύσαντα ὀρδάς, ἀπίστων εἰς Ἐκκλησίαν, καὶ κηρύξαντα παῤῥησίᾳ, τῶν ὀρθοδόξων τὴν ὁδὸν ἀληθῆ.
Μεγαλυνάριον:
Μεγαλυνάριον:
Τὸν ἱερομάρτυρα Δανιήλ, ἐν ᾠδαῖς καὶ ὕμνοις, εὐφημήσωμεν οἱ πιστοί, βλήμασι τρωθέντα, ἐν τῷ ναῷ Κυρίου, ἐν ἔτεσιν ἐσχάτοις, ὑπὲρ τῆς πίστεως.
Έτερον Απολυτίκιον, ποίημα Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη.Θείας πίστεως. Ήχος γ':
Έτερον Απολυτίκιον, ποίημα Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη.Θείας πίστεως. Ήχος γ':
Ως απόστολος Ρωσσίας νέος, ως καλός ποιμήν ποιμενομένων, Δανιήλ, Θείον Λόγον εκήρυξας. Τας απειλάς των ανόμων ηγνόησας και τη ανδρεία Σατάν κατεπάτησας. Διό, μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
(Από το βιβλίο του Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα, Αθήνα 2012, σελ. 165).
Έτερον Απολυτίκιον. Τον συνάναρχον Λόγον. Ήχος πλ. α':
(Από το βιβλίο του Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα, Αθήνα 2012, σελ. 165).
Έτερον Απολυτίκιον. Τον συνάναρχον Λόγον. Ήχος πλ. α':
Των αρχαίων μαρτύρων οδόν ηγάπησας, ευαγγελίζεσθαι τρέχων τους εν Ρωσσία λαούς, αληθείας θησαυρούς παρέχων άπασιν. Όθεν, Χριστώ τω Λυτρωτή υπέρ ποίμνης εξ εθνών δεδώρισαι την ψυχήν σου, πάτερ Δανιήλ Συσόεφ, πάντας ημάς καλείς προς μίμησιν.
Κοντάκιον. Ήχος γ'. Η Παρθένος σήμερον.
Από τους Χαιρετισμούς προς τον π. Δανιήλ
Ορθοδόξων όμιλος, καν αμαρτίας ποιούντων,
Δανιήλ τιμήσωμεν, τον λειτουργόν του Κυρίου·
σχόντα γαρ των αποστόλων ένθεον ζήλον,
μάρτυρα, θυσιασθέντα καιροίς εσχάτοις,
υπέρ πάντων σωτηρίας,
ον επειγόντως δέον μιμείσθαι ημάς.
• Рукописная икона Даниил Сысоев
• Памяти отца Даниила Сысоева. По следам апостола Фомы: миссионеры в Киргизии
• http://www.yamoskva.com/node/8560 (πολλές φωτο από την κηδεία του)
Διαβάστε επίσης:
• İlahiyatçı ve İman İkrarcısı, Şehit Peder Daniel Sysoev (1974–2009) (στα τουρκικά)
• Η ιεραποστολική ιστοσελίδα των φίλων του π. Δανιήλ (στα ρωσικά)
• Ισλάμ, Προτεσταντισμός (ενότητες στο blog μας)
• Για τον π. Δανιήλ Συσόεφ δείτε, παρακαλώ, ελληνικά & αγγλικά εδώ (αφιέρωμα)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. Δανιήλ Συσόεφ. Ας είναι αιώνια η μνήμη του.
Επισκεφτείτε και:
Το ορθόδοξο χριστιανικό αίσθημα για τους διωγμούς των χριστιανών από τους Ισλαμιστές
Ισλάμ (ενότητα)
Ο Ισλαμισμός είναι υποσύνολο του Ισλάμ. Δεν είναι όλοι οι Μουσουλμάνοι Ισλαμιστές. Ισλαμιστές είναι όσοι αποσκοπούν στην παγκόσμια κυριαρχία του Ισλάμ και επιδιώκουν σε πρώτη φάση την εφαρμογή στις χώρες τους του Ισλαμικού Νόμου ως νόμου του κράτους.
Βίντεο για τον Νεομάρτυρα
π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοε 2009)
Ο π. Ντανίλ είναι ο 25ος Ορθόδοξος ιερέας που δολοφονείται τα τελευταία 19 χρόνια στη Ρωσία. Ο δολοφόνος του παραμένει ασύλληπτος.
Η τελετή της κηδείας του ιερέα π. Ντανίλ Συσόεφ έγινε στη Μόσχα τη Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2009, στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Τις τελευταίες ημέρες το σώμα του π. Ντανίλ παρέμεινε στον ναό του αγίου Θωμά όπου ήταν πρεσβύτερος και όπου δολοφονήθηκε, κι εκεί του απέδωσαν τον ύστατο χαιρετισμό χιλιάδες πιστοί. Η εξόδιος ακολουθία έλαβε χώρα στο ναό των αγίων Πέτρου και Παύλου, παρουσία του πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κυρίλλου. Στη συνέχεια ο κληρικός τάφηκε στο κοιμητήριο Κουντσέφσκογιε στη Μόσχα.
Ο Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας
Κύριλλος, απεύθυνε τον ακόλουθο λόγο.
6:19 Κηδεία π. Δανιήλ
4:12 Ποιός ήταν ο π.Δανιήλ
ΠΗΓΗ:https://www.sophia-ntrekou.gr/2017/11/fr.Daniel-Sysoev.html?m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Κοντάκιον. Ήχος γ'. Η Παρθένος σήμερον.
Από τους Χαιρετισμούς προς τον π. Δανιήλ
Ορθοδόξων όμιλος, καν αμαρτίας ποιούντων,
Δανιήλ τιμήσωμεν, τον λειτουργόν του Κυρίου·
σχόντα γαρ των αποστόλων ένθεον ζήλον,
μάρτυρα, θυσιασθέντα καιροίς εσχάτοις,
υπέρ πάντων σωτηρίας,
ον επειγόντως δέον μιμείσθαι ημάς.
Πηγές - sources:
• Δύο απεικονίσεις του νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ• Рукописная икона Даниил Сысоев
• Памяти отца Даниила Сысоева. По следам апостола Фомы: миссионеры в Киргизии
• http://www.yamoskva.com/node/8560 (πολλές φωτο από την κηδεία του)
Διαβάστε επίσης:
• İlahiyatçı ve İman İkrarcısı, Şehit Peder Daniel Sysoev (1974–2009) (στα τουρκικά)
• Η ιεραποστολική ιστοσελίδα των φίλων του π. Δανιήλ (στα ρωσικά)
• Ισλάμ, Προτεσταντισμός (ενότητες στο blog μας)
• Για τον π. Δανιήλ Συσόεφ δείτε, παρακαλώ, ελληνικά & αγγλικά εδώ (αφιέρωμα)
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. Δανιήλ Συσόεφ. Ας είναι αιώνια η μνήμη του.
Επισκεφτείτε και:
Το ορθόδοξο χριστιανικό αίσθημα για τους διωγμούς των χριστιανών από τους Ισλαμιστές
Ισλάμ (ενότητα)
Ο Ισλαμισμός είναι υποσύνολο του Ισλάμ. Δεν είναι όλοι οι Μουσουλμάνοι Ισλαμιστές. Ισλαμιστές είναι όσοι αποσκοπούν στην παγκόσμια κυριαρχία του Ισλάμ και επιδιώκουν σε πρώτη φάση την εφαρμογή στις χώρες τους του Ισλαμικού Νόμου ως νόμου του κράτους.
Βίντεο για τον Νεομάρτυρα
π. Δανιήλ Συσόεφ († 19 Νοε 2009)
Ο π. Ντανίλ είναι ο 25ος Ορθόδοξος ιερέας που δολοφονείται τα τελευταία 19 χρόνια στη Ρωσία. Ο δολοφόνος του παραμένει ασύλληπτος.
Η τελετή της κηδείας του ιερέα π. Ντανίλ Συσόεφ έγινε στη Μόσχα τη Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2009, στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Τις τελευταίες ημέρες το σώμα του π. Ντανίλ παρέμεινε στον ναό του αγίου Θωμά όπου ήταν πρεσβύτερος και όπου δολοφονήθηκε, κι εκεί του απέδωσαν τον ύστατο χαιρετισμό χιλιάδες πιστοί. Η εξόδιος ακολουθία έλαβε χώρα στο ναό των αγίων Πέτρου και Παύλου, παρουσία του πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κυρίλλου. Στη συνέχεια ο κληρικός τάφηκε στο κοιμητήριο Κουντσέφσκογιε στη Μόσχα.
Ο Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας
Κύριλλος, απεύθυνε τον ακόλουθο λόγο.
6:19 Κηδεία π. Δανιήλ4:12 Ποιός ήταν ο π.ΔανιήλΠΗΓΗ:https://www.sophia-ntrekou.gr/2017/11/fr.Daniel-Sysoev.html?m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.