από Βασίλης Βιλιάρδος
10 Μαΐου 2024.
Είναι ξεκάθαρο πως ο οικονομικός και εθνικός κατήφορος της χώρας μας συνεχίζεται επιταχυνόμενος – όσο και αν μας στενοχωρεί κάτι τέτοιο. Σύμφωνα πάντως με τον πρωθυπουργό, «ένα κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές δεν θα δημιουργούσε πολιτική αστάθεια, ούτε θα μας οδηγούσε σε εθνικές εκλογές – θα δυσκόλευε όμως τις μεταρρυθμίσεις μας». Με τη λέξη «μεταρρυθμίσεις» όμως εννοεί το χαράτσι των ελευθέρων επαγγελματιών, το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών, τη μη προστασία της πρώτης κατοικίας, το γάμο των ομοφυλοφίλων, τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών κοκ. – καθώς επίσης την εθνική πολιτική της δουλοπρεπούς υποταγής, των υποκλίσεων και της διεθνούς επαιτείας. Επομένως, ασφαλώς θα ήταν καλύτερο ένα κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές – για να δοθεί τουλάχιστον ένα μάθημα στην κυβέρνηση του οικονομικού και εθνικού μας κατήφορου.
.
Ανάλυση
Ως οικονομολόγος, η ευθύνη μου είναι να ελέγχω την κυβέρνηση, όσον αφορά την οικονομική της πολιτική – όπου τονίζω συνεχώς ότι, η χώρα μας βαδίζει από το κακό στο χειρότερο, με όλους τους οικονομικούς μας δείκτες στο βαθύ κόκκινο. Μοναδική εξαίρεση ο ρυθμός ανάπτυξης που είναι θετικός – αν και δεν οφείλεται σε τίποτα άλλο, αλλά απλά και μόνο στα 50 δις € με δανεικά, με τα οποία στηρίχθηκε η κατανάλωση κυρίως.
Εάν θεωρεί κανείς εδώ επίτευγμα τη σπατάλη 50 δις € δανεικών που αυξάνουν το χρέος ως ελλείμματα (=ζημίες), για εξασφαλισθεί ένας ισχνός ρυθμός ανάπτυξης, θα πρόκειται μάλλον για οικονομικά αναλφάβητο – ενώ ο μοναδικός άλλος θετικός οικονομικός δείκτης είναι η μείωση του χρέους ως προς το ΑΕΠ, κυρίως όμως λόγω του πληθωρισμού.
Εάν θεωρεί κανείς επίτευγμα αυτή τη μείωση, έχουμε άλλη άποψη – αφού ο πληθωρισμός που οφείλεται κυρίως στην αισχροκέρδεια των ολιγοπωλίων και των καρτέλ, καθώς επίσης στην απληστία των τραπεζών, εξαθλιώνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες που επί πλέον υπερφορολογούνται, μέσω της διατήρησης των ίδιων συντελεστών, όπως του ΦΠΑ, στις αυξημένες τιμές.
Οι Έλληνες ληστεύονται επίσης από τους φόρους των καυσίμων και των ακινήτων που, μεταξύ άλλων, έχουν εκτοξεύσει τα ενοίκια στα ύψη – ενώ είναι ενοχλητικό το ότι δεν καταλαβαίνουν πως η αύξηση του κατώτατου μισθού εκ μέρους της κυβέρνησης, ήταν (α) ένα μέτρο με τις τσέπες των επιχειρήσεων, (β) αύξησε τις εισφορές προς όφελος του δημοσίου και (γ) αύξησε το «χαράτσι» των ελευθέρων επαγγελματιών, τον τεκμαρτό φόρο δηλαδή αυθαίρετης κερδοφορίας (με την επίκληση της δήθεν καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, σαν να απευθύνονται σε καθυστερημένους Πολίτες), αφού είναι συνάρτηση του κατώτατου μισθού.
Δεν μπορεί πάντως να μη βλέπει κανείς πως μέσα στα 4,5 χρόνια που κυβερνάει η ΝΔ, το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε κατά 50 δις € (γράφημα) – χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το κρυφό χρέος των 25 δις € παγωμένων τόκων του ESM που θα εμφανισθούν ξαφνικά το 2033, μαζί με την εξυπηρέτηση χρεολυσίων 96 περίπου δις €, συν τα άλλα κρυφά χρέη, όπως οι κρατικές εγγυήσεις και τα μελλοντικά ελλείμματα του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Δεν μπορεί να μην καταλαβαίνει πως τα προβλήματα εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα το 2026,27 και 28, όπου θα υπερδιπλασιαστούν οι πληρωμές, όταν θα έχουμε ταυτόχρονα ξεπουλήσει τα πάντα, θα είναι τεράστια – ενώ θα πρέπει να συμπληρωθούν οι ετήσιοι τόκοι στα ποσά του γραφήματος (περί τα 8 δις).
Δεν μπορεί να μη διαπιστώνει πως η βία της καθημερινότητας που εισήγαγαν οι κυβερνήσεις στις ζωές των Πολιτών, εννοώντας εδώ τη θανατηφόρα ακρίβεια, τους εξευτελιστικούς μισθούς, το υπέρογκο κόστος διαβίωσης, την αδυναμία των νέων να δημιουργήσουν οικογένεια, τη μετανάστευση τους για να επιβιώσουν, τους πλειστηριασμούς των σπιτιών τους κοκ., είναι το μεγαλύτερο μαρτύριο τους – αυτό που προκαλεί τελικά τις άλλες εκφράσεις βίας, όπως των ανηλίκων κλπ. που έχουν γίνει συνηθισμένα γεγονότα στην πατρίδα μας.
Ο εθνικός κατήφορος
Συνεχίζοντας, αυτό που μας εξοργίζει σε μεγαλύτερο ίσως ακόμη βαθμό, είναι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, παρά το ότι δεν έχουμε επαρκείς γνώσεις – όσον αφορά κυρίως την Τουρκία, την Αλβανία και τα Σκόπια.
Πώς είναι δυνατόν εδώ να προγραμματίζει συνάντηση ο πρωθυπουργός με τον Τούρκο δικτάτορα, παρά το ότι έχει εισβάλει στην Κύπρο, έχει υπό την κατοχή του το βόρειο τμήμα της, μετέτρεψε σε τζαμί την Αγία Σοφία και τη Μονή της Χώρας, επιβουλεύεται το Αιγαίο και τη Θράκη, ενώ προώθησε την ίδρυση τουρκικού κόμματος στην Ελλάδα που έγινε δεκτό για τις Ευρωεκλογές, με την ανοχή της κυβέρνησης;
Πώς είναι δυνατόν να επιτρέπει την οργάνωση προεκλογικής δήθεν συγκέντρωσης του Ράμα στην Αθήνα (δήθεν, αφού οι εκλογές θα διεξαχθούν στην Αλβανία μετά από ένα χρόνο), όταν έχει προφυλακίσει το δήμαρχο της Χιμάρας, ενώ προσπαθεί να σφετερισθεί την ακίνητη περιουσία των Ελλήνων στη Βόρεια Ήπειρο; Όταν κλέβει ελληνικές ιδιοκτησίες στη Χιμάρα και Αυλώνα;
Όταν πρόκειται για έναν τυχοδιώκτη που καταζητείται ο αδελφός του από τις ιταλικές εισαγγελικές αρχές, για οργανωμένο δίκτυο διακίνησης κοκαΐνης; (πηγή). Για αυτόν που το 2009 προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο, για την ακύρωση της Συμφωνίας Οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών στο Ιόνιο;
Δεν γνωρίζει η κυβέρνηση πως τόσο η Γερμανία, όσο και η Ολλανδία είχαν απαγορεύσει τέτοιου είδους συγκεντρώσεις Τούρκων στις χώρες τους, όταν το ζήτησε ο Ερντογάν; Τι ανοησίες είναι τα περί δημοκρατίας στην Ελλάδα που μας υποχρεώνει; Δεν είναι δημοκρατικά κράτη η Γερμανία και η Ολλανδία; Εάν ζητήσει ανάλογη συγκέντρωση ο πρόεδρος του Πακιστάν ή όποιος άλλος, θα το επιτρέψει;
Γιατί διευκόλυνε η κυβέρνηση τον Ράμα, βάζοντας στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ το δήμαρχο της Χιμάρας; Γιατί τον απομακρύνει με αυτόν τον τρόπο από τη βόρεια Ήπειρο, αφήνοντας εκτεθειμένη τη μειονότητα μας; Προφανώς όχι μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους – θα υπάρχει σίγουρα κάποια συμφωνία της ντροπής, κάτω από το τραπέζι.
Τέλος, τι θα κάνει η κυβέρνηση, πιστή στην απαράδεκτη συμφωνία των Πρεσπών και στο ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας, τώρα που κέρδισε τις εκλογές το αλυτρωτικό VMRO; Αυτό που επιδιώκει την ένωση ολόκληρης της Μακεδονίας και που θα συνεχίσει να παραβιάζει ακόμη περισσότερο τη συμφωνία; Που θα επιβάλλει πρακτικά την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας»;
Η νέα πρόεδρος πάντως της χώρας είχε εκλογικό σύνθημα στις ομιλίες της το «Για τη Μακεδονία που μας κάνει υπερήφανους» – λέγοντας επί πλέον πως δεν δεσμεύεται από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Πόσο μάλλον όταν μέσω αυτής κατάφεραν τα Σκόπια να μπουν στο ΝΑΤΟ, οπότε δεν χρειάζονται ούτε τη συμφωνία, ούτε την Ελλάδα – ενώ ευτυχώς, όσον αφορά την είσοδο τους στην ΕΕ, είναι εμπόδιο η Βουλγαρία που απαιτεί την αλλαγή του Συντάγματος τους, για να άρει το βέτο της. Αν μη τι άλλο πάντως, η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο πια να καταγγείλει τη συμφωνία – κάτι που ευχόμαστε μεν, αλλά είμαστε σίγουροι πως δεν θα το κάνει.
Στο Κόσοβο και στην προδοσία της Σερβίας, με την αλλοπρόσαλλη στάση της χώρας μας, όπου την προώθησε μεν η ΝΔ δια της βουλευτού της, αλλά τελικά η κυβέρνηση ψήφισε παρών (αν είναι δυνατόν), καλύτερα να μην αναφερθούμε – αφού πρόκειται για κάτι περισσότερο από γελοιότητα.
Όσον αφορά τη στάση μας απέναντι στη Ρωσία, δύσκολα πείθει η δικαιολογία του πρωθυπουργού – σύμφωνα με την οποία στηρίζουμε την Ουκρανία λόγω της Τουρκίας, όπου σε ενδεχόμενη επίθεση της θα μας υποστήριζε η Δύση ανάλογα. Πώς υποστήριξε αλήθεια την Κύπρο η διεθνής κοινότητα, όταν εισέβαλε η Τουρκία; Όταν σήμερα είναι υπό την κατοχή της το βόρειο τμήμα του νησιού;
Ούτε καν κυρώσεις της επιβλήθηκαν – όπως άλλωστε όταν εισέβαλε στη θαλάσσια εθνική μας κυριαρχία, την οποία επιβουλεύεται συνεχώς, με συνθήματα του τύπου «γαλάζια πατρίδα». Πάντως, 27.000.000 νεκρούς από διάφορες χώρες της Σοβιετικής Ένωσης στοίχησε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος – ενώ 3.000.000 Ρώσοι και άλλοι Σοβιετικοί πέθαναν από την πείνα στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, με το ευρωπαϊκό τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης να έχει καταστραφεί εντελώς, μετατρεπόμενο σε καμένη γη. Είναι σωστό να το ξεχνάμε; Μπορεί να σταματήσει ένα τέτοιος πόλεμος, με ακόμη περισσότερο πόλεμο; Είναι δυνατόν να επιτρέψει ποτέ η Ρωσία την εισβολή της Γερμανίας στα εδάφη της;
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, είναι ξεκάθαρο πως ο οικονομικός και εθνικός κατήφορος της χώρας μας συνεχίζεται επιταχυνόμενος – όσο και αν μας στενοχωρεί κάτι τέτοιο. Σύμφωνα πάντως με τον πρωθυπουργό, «ένα κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές δεν θα δημιουργούσε πολιτική αστάθεια, ούτε θα μας οδηγούσε σε εθνικές εκλογές – θα δυσκόλευε όμως τις μεταρρυθμίσεις μας».
Με τη λέξη «μεταρρυθμίσεις» όμως εννοεί το χαράτσι των ελευθέρων επαγγελματιών, το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών, τη μη προστασία της πρώτης κατοικίας, το γάμο των ομοφυλοφίλων και τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών – καθώς επίσης την εθνική πολιτική της δουλοπρεπούς υποταγής, των υποκλίσεων και της διεθνούς επαιτείας.
Επομένως, ασφαλώς θα ήταν καλύτερο ένα κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές – για να δοθεί τουλάχιστον ένα μάθημα στην κυβέρνηση του οικονομικού και εθνικού μας κατήφορου.
Θα έπρεπε αλήθεια να την επιβραβεύσουν με την ψήφο τους οι Πολίτες για όλα αυτά, συν για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, για την αθώωση και τις εξευτελιστικές ποινές των υπευθύνων στο Μάτι, για την εκτόξευση της εγκληματικότητας, για την ακρίβεια λόγω της υπερφορολόγησης και των καρτέλ κοκ.; Θα ήταν υπεύθυνο για τους Έλληνες κάτι τέτοιο; Προφανώς όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.