Τετράδια: Ανατομία του Ουκρανικού – Αφιέρωμα σε τέσσερις που έφυγαν

του Βασίλη Ασημακόπουλου 

Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το 79ο-80ο τεύχος του περιοδικού Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής. Το συγκεκριμένο τεύχος των Τετραδίων, περιοδικό που κυκλοφορεί από το 1980 από τις εκδόσεις “Στοχαστής”, έχει μια ιδιαιτερότητα. Είναι αφιερωμένο στη μνήμη τεσσάρων προσώπων που έφυγαν από τη ζωή την τελευταία διετία και οι συνθήκες της πανδημίας δεν επέτρεψαν τον αποχωρισμό που τους έπρεπε.

Πρόσωπα, που έβαλαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τη σφραγίδα τους στην ιστορία αυτού του τόπου. Αλλά και αποτελούν για τα Τετράδια, πρόσωπα αναφοράς των οποίων η δράση και η παρουσία τους ήταν πηγή έμπνευσης για την ταυτότητα του περιοδικού. Το τρέχον τεύχος των Τετραδίων είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Μανώλη Γλέζου, Βάσου Λυσαρίδη, Θέμου Στοφορόπουλου, Δαμιανού Βασιλειάδη, με κείμενα των Λουκά Αξελού, Κώστα Βενιζέλου, Αθανασίας Φωτιάδη, Αριστομένη Συγγελάκη και Βασίλη Ασημακόπουλου αντίστοιχα.

Στο τεύχος αφετηριακά περιλαμβάνονται δύο κείμενα-αναλύσεις της γεωπολιτικής συγκυρίας: Του Σταύρου Λυγερού για την ιστορική καμπή που συνιστά ο πόλεμος στην Ουκρανία και του Ρούντι Ρινάλντι για την ενδιαφέρουσα έννοια της “πολυοργανικής κρίσης” του σύστηματος. Ακολουθεί κείμενο του Λαοκράτη Βάσση για τις δέκα ταυτοτικές “κοινές εν-νοήσεις”. Των Silvano De Prospo και Δημήτρη Δεληολάνη, που φέρνουν άγνωστα στοιχεία γύρω από τον ηρωικό θάνατο των αντιστασιακών Γιώργου Τσικουρή και Μαρίας Έλενας Αντζελόνι την περίοδο της δικτατορίας.

Επίσης υπάρχουν ακαδημαϊκού επιπέδου δημοσιεύσεις: Του Ευαγόρα Ευαγόρου για το δυναμικό ισχύος ενός έθνους και την περίπτωση του ελληνικού κράτους, του Αλέξανδρου Παπαδημητρίου, για τη βάση και το εποικοδόμημα στον Μαρξ και τον Γκράμσι και της Jhumpa Lahiri για τον Αντόνιο Γκράμσι, με αφορμή την ανακήρυξη σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Μπολόνιας το 2021 της ινδικής καταγωγής Αμερικανίδας συγγραφέως.

Ακόμα δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα περιλαμβάνουν τα Τετράδια: Του Αλέξης Ντε Τοκβίλ για τη σημασία και χρησιμότητα της μελέτης της ελληνικής και λατινικής φιλολογίας στις δημοκρατικές κοινωνίες. Του Δημήτρη Γληνού, για το χαρακτήρα του κινήματος των Νεοτούρκων το 1908, “Η τουρκική μεταπολίτευσις”. Το κείμενο είναι γραμμένο το 1909 και αποδεικνύεται ιδιαιτέρως οξυδερκές, τραγικά επιβεβαιωνόμενο τα αμέσως επόμενα χρόνια. Καταγράφει ακόμα την κατεύθυνση-προδιάθεση του Γληνού ως προς βασικά της σημεία προς το ανορθωτικό-βενιζελικό κίνημα που επρόκειτο να διαμορφωθεί εκείνη την περίοδο και ιδίως την αριστερή του πτέρυγα.

Η συνέχεια...Τετράδια: Ανατομία του Ουκρανικού – Αφιέρωμα σε τέσσερις που έφυγαν