Νίκος Σίμος
Η « Διεθνής Δεξιά» αντεπιτίθεται εκμεταλλευόμενη την ήττα και το συνεπαγόμενο κοινωνικοπολιτικό κενό, που άφησαν και αφήνουν οι υπαγορευμένες - από τα παγκοσμιοποιητικά κέντρα εκείθεν του Ατλαντικού - πολιτικές των εκμαυλισμένων υποτιθέμενων προοδευτικών πολιτικών παρατάξεων ανά τον άλλοτε δυτικό κόσμο
Οι παγκοσμιοποιητές και οιωνεί νεοφεουδάρχες, ο Σόρος – εκ των κορυφαίων «μπροστινών» της διαρκούς και διευρυμένης δυστοπίας που βιώνει ο πλανήτης - και οι ανά τον κόσμο επιρροές τους, χειραγώγησαν με δυστοπικά για την ανθρωποκεντρική υφή των κοινωνιών «ψευτοιδεολογήματα» την δυτικότροπη «αριστερά» και την αντίστοιχη «σοσιαλδημοκρατία”, που με την σειρά τους είναι υπεύθυνες για τον ιδεολογικοπολιτικό παρακμιακό κυκεώνα, μέσα από τον οποίο οδήγησαν τις κοινωνίες του άλλοτε δυτικού κόσμου στην «πολιτική αγκαλιά» της Δεξιάς και ακροδεξιάς διεθνούς και στα κενόλογα αφηγήματά της, που δεν έχουν άλλο στόχο παρά να μετατοπίσουν το κέντρο βάρους των μεγάλων
κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων του καταρρέοντος - και γι’ αυτό επικίνδυνου για την παγκόσμια ειρήνη – χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και να αλλάξουν τις προτεραιότητες της ίδιας όμως ατζέντας που οδηγεί στον ίδιο στόχο…την νέα μορφή φεουδαρχίας, που με πολιτικοοικονομικό όπλο της τον νεοαγγλοσαξονισμό, θέλει την απόλυτη κυριαρχία στον πλανήτη σε βάρος της παγκόσμιας κοινωνίας.
Παρακολουθώντας το λεγόμενο «κοινωνικό» δίκτυο διαπιστώνει κανείς να ξεπετάγονται «φαντάσματα του παρελθόντος», που αναθάρρησαν από τις ολέθριες κοινωνικοοικονομικά πολιτικές μιας χρεοκοπημένης «αριστεράς» και μιας εκμαυλισμένης «σοσιαλδημοκρατίας» που υποτάχθηκε από νωρίς στο αφήγημα της «παγκόσμιας ατζέντας» που πρεσβεύει το λιγότερο από το 1% του παγκοσμίου πληθυσμού και αποτέλεσε την αιχμή ενός εξελικτικού «πολιτικού αφηγήματος» δυστοπίας που προοδευτικά άγγιξε τον ακραίο παραλογισμό με αστεία επιστημονικοφανή κατασκευάσματα (πράσινη ανάπτυξη, «θεωρία» μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, πράσινη ενέργεια, «θεωρήματα» κοινωνικής «συμπερίληψης» με στόχο τον εκμαυλισμό της κοινωνικής συνείδησης κοκ)
Με αφορμή την επανεκλογή του παραληρηματικού Τράμπ στην Μέκκα του νεοαγγλοσαξονισμού (ΗΠΑ), αποκαλύφθηκε ότι ένα μεγάλο μέρος της «κοινωνικής αντίστασης» απέναντι στην προωθούμενη νεοφεουδαλιστική δυστοπία ήταν οπαδοί της δεξιάς και ακροδεξιάς στροφής της πολιτικής ιστορίας, στο όνομα και προς όφελος μιας κάστας ολιγαρχών που πρεσβεύουν μια διαφορετική πολιτική προσέγγιση στην ίδια νεοφεουδαρχική κατεύθυνση.
Το πιο χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της στροφής είναι η ανάμιξη στην πολιτική των ΗΠΑ ενός γνήσιου δημιουργήματος της νεοφεουδαλιστικής δυσμορφίας του κ Έλον Μάσκ ο οποίος επιχειρεί μέσα από την αυτόκλητη ισχύ του πλουσιότερου ανθρώπου στον πλανήτη να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς με άλλους «αστέρες» - δημιουργήματα της νεοπλανητικής δυστοπίας και να εμφανιστεί ως κήνσορας της δημοκρατίας και του δικαίου, ενώ στην πράξη και στην ουσία λειτουργεί για λογαριασμό της «άλλης πλευράς» του σκότους, που επιζητεί την απόλυτη υποταγή της κοινωνίας στις επιθυμίες των λίγων κροίσων του κόσμου, οι περισσότεροι των οποίων αποθεματοποίησαν έναν - εν πολλοίς φαινόμενο πλούτο - με ακραία αμφιλεγόμενα μέσα.
Σε άρθρο στο έγκριτο «The Islander News» σημειώνεται:
« Ο Μάσκ δεν πολεμά το σύστημα.
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Κάνει καλή δουλειά ξεγελώντας μας. Μια κομψή, φιλική προς τα μιμίδια αναβάθμιση της ψυχρής γραφειοκρατικής δυστοπίας του Σβάμπ.
Το βελούδινο γάντι στη σιδερογροθιά. Σας πουλάνε «καινοτομία», αλλά είναι απλώς νέα συσκευασία στις παλιές αλυσίδες
Ο Κλάους Σβάμπ ψιθυρίζει «Δεν θα έχεις τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος», ενώ ο Έλον Μάσκ κάνει tweet σχετικά με τον αποικισμό του Άρη και τα νευρικά εμφυτεύματα, προσποιούμενος ότι αφορά την ανθρώπινη πρόοδο.
Διαφορετικές συσκευασίες, ίδιο προϊόν: ένα μέλλον όπου η αυτονομία είναι ψευδαίσθηση, η ελευθερία προγραμματίζεται και η αντίσταση είναι φυσικά μάταιη»… και η σκέψη, που ξεδιπλώνεται στο άρθρο αυτό, συμβαδίζει ΑΠΟΛΥΤΑ με τις πεποιθήσεις του υπογράφοντος αυτό το σημείωμα.
Άλλωστε στην πρόσφατη αρθρογραφία μου έχω υποστηρίξει ότι ο ανερμάτιστος Τράμπ - που συμπεριέλαβε σαν οιωνεί συγκυβερνήτη τον κ Μάσκ - είναι η άλλη όψη του ίδιου δυσμορφικού «νομίσματος» και ότι οι παγκοσμιοποιητές θα «παίξουν το χαρτί» Τράμπ, όσο πιο πρόσφορα γι’ αυτούς γίνεται, πριν το «κάψουν» στον βωμό των σκοτεινών για την ανθρωπότητα επιδιώξεών τους
Ο «κακός» λοιπόν της παγκόσμιας φυλακής που μας επιφυλάσσει η νεοφεουδαρχική αντίληψη του κόσμου (Σβάμπ), αντικαθίσταται - στο εναλλακτικό σενάριο των δυστοπιστών - από τον «καλό» της ίδιας φυλακής (Μάσκ), την… «ιδιοφυΐα» που πλούτισε μέσα από την κίνηση του ψηφιακού ψευτοχρήματος πουλώντας μέρος του κοπανιστού αέρα που περιέχεται σε αφθονία στην χρηματοπιστωτική μορφή του καπιταλισμού, ο οποίος μέσα από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές πομφόλυγες της παγκοσμιοποίησης απέτυχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που γεννά παραδοσιακά ο ίδιος ο καπιταλισμός και βρίσκεται στο στάδιο της κατάρρευσης σπρώχνοντας τον κόσμο στον όλεθρο.
Ο Σβάμπ προχωρούσε με ωμότητα και ψυχρή γραφειοκρατική μεθοδολογία στον τελικό στόχο των παγκοσμιοποιητών ενώ ο Μάσκ επιχειρεί με «βελούδινο» επιφανειακά τρόπο αλλά και με παρεμβάσεις - στο κοινωνικό δίκτυο και όχι μόνο - που θα ενταθούν στο μέλλον, να προσεγγίσει τον νεοφεουδαρχικό στόχο μιλώντας δήθεν για την πρόοδο της ανθρωπότητας
Τα αυτοκινούμενα αυτοκίνητα ή για τα εγκεφαλικά τσιπ και η τεχνιτή νοημοσύνη πλασάρονται σαν πρόοδος ενώ αποτελούν απροκάλυπτα μέρος του ελέγχου που επιχειρείται πάνω στον άνθρωπο και την φυσική ελευθερία του
Είναι ο εναλλακτικός δρόμος της νεοφεουδαλιστικής δυσμορφίας που επιχειρείται μέσα από την κυβέρνηση του επικίνδυνου και σταθερά ανερμάτιστου Τράμπ που κουνάει το δάχτυλο στον κόσμο, προσπαθώντας να δώσει επικοινωνιακές ανάσες στην καταρρέουσα «αυτοκρατορία» του νεοαγγλοσαξονισμού.
Το «ξήλωμα» της woke ατζέντας δείχνει ότι μέρος των οιωνεί νεοφεουδαρχών έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να κατακτηθεί ο κόσμος με τα επιθετικά θεωρήματα παραλογισμού και ο κοινωνικός αναβρασμός που ήταν - εξ’ αιτίας αυτού του διευρυμένου παραλογισμού - αυξανόμενος στον άλλοτε δυτικό κόσμο, έπρεπε με κάποιον τρόπο να αμβλυνθεί για να προχωρήσει το σχέδιο επιβολής τους στην παγκόσμια κοινωνία.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν εγκαταλείφθηκε ο νεοφεουδαλιστικός στόχος τους και δεν φαίνεται να έχουν καμία πρόθεση συμβιβασμού στα νέα δεδομένα ισχύος του αιώνα που διανύουμε
Οι αποκαλύψεις γύρω από την USAID και τα έργα της αποτελούν μέρος του «ξεκαθαρίσματος», προκειμένου να ελεγχθεί ένα μέρος του εκτελεστικού βραχίονα των deep states, για να επιτευχθεί η αλλαγή φρουράς στον δρόμο της συνεχιζόμενης δυστοπίας
Δεν ανησυχεί προοπτικά τους παγκοσμιοποιητές αφού πρόκειται ουσιαστικά για μια «αλλαγή φρουράς» στο ίδιο «φρούριο»
Η επιδίωξη αυτών των… «αναψηλαφήσεων» είναι ο εφησυχασμός των ανησυχούντων σε επίπεδο κοινής γνώμης, με ταυτόχρονες «αποκαλύψεις» που ενθουσιάζουν, δημιουργούν αίσθηση αλλαγής ή και σοκάρουν, αλλά πάντως αποτελούν σε κάθε περίπτωση το αόρατο χέρι που σπρώχνει την ακροδεξιά διεθνή προς την εξουσία στον άλλοτε δυτικό κόσμο.
Το σχέδιο - που περιλαμβάνει ουσία αλλά και «θέαμα» - είναι να χτυπηθεί η «υποταγμένη αριστερά» για να αναλάβει η «υποταγμένη δεξιά», στον εναλλακτικό δρόμο που «αναγκαστικά» ( θα φανεί σύντομα αν ήταν πράγματι έτσι) επιλέχθηκε, εξ’ αιτίας της εκλογής Τράμπ
Αυτή η «δεξιά» θα εξυπηρετήσει το ίδιο σχέδιο με άλλα μέσα και μεθόδους και αυτό το εξασφαλίζει ο… «συγκυβερνήτης» Μάσκ!
Τι να πρωτογράψει κανείς για τις πρώτες ημέρες της νέας προεδρίας Τράμπ;
Επιβάλλει 25% αύξηση δασμών στον Καναδά – που τον ήθελε 51η πολιτεία των ΗΠΑ - για να πάρει πίσω το μέτρο, λέγοντας ότι είχε μια… «θαυμάσια» συζήτηση με τον δυστοπικό, υπό παραίτηση, Καναδό πρωθυπουργό Τρουντώ και διερωτάται ο κάθε λογικός άνθρωπος :
Γιατί πριν επιβάλλει το δασμολογικό μέτρο εναντίον του Καναδά δεν είχε επιχειρήσει αυτή την… «θαυμάσια» συζήτηση με τον Καναδό πρωθυπουργό ώστε να αποφύγει τις κραυγαλέες πολιτικές παλινωδίες του εξαγγέλλω και ματαιώνω;
Επέβαλλε δασμούς ανάλογου ύψους στο Μεξικό για να πάρει την απάντηση από την πρόεδρο του Μεξικού κ Κλαούντια Σέινμπαουμ Πάρδο, που στην ουσία μέσα από αυτήν την απάντηση προδιαγράφει και την πιθανή πολιτική στροφή του Μεξικού προς την συμμαχία των BRICS
Θέλει συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν στην οποία ουσιαστικά θα επιχειρήσει να βάλει τους όρους του νεοαγγλοσαξονισμού για το μέλλον της Ρωσίας!
Ο ηττημένος (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ) θέλει να βάλει όρους στον νικητή του Ρωσοουκρανικού πολέμου, ενός πολέμου που προπαρασκευάστηκε από τις ΗΠΑ και τους δορυφόρους της
Αφέλεια;…άγνοια;…προπαγάνδα με στυλ τηλεοπτικού παρουσιαστή ριάλιτι για τα «μάτια» του μέσου Αμερικανού; μεγαλομανία αυτοκρατορική ενός προέδρου που ηγείται μιας «πήλινης αυτοκρατορίας»; Όλα μαζί; …άγνωστες οι βουλές του, σε διαρκή σύγχυση, Τράμπ
Ο Σεργκέι Λαβρόφ πρόσφατα επέμενε στην εκτίμηση για τις δεξιές-συντηρητικές δυνάμεις που έρχονται στην εξουσία στη Δύση
Είπε καθαρά ότι αυτή η μετατόπιση προς τα δεξιά δεν αποτελεί καλό οιωνό για τη Ρωσία.
Σε άρθρο σημειώνει :
«Πολύ εύγλωττες δηλώσεις έκανε στη Γερουσία των ΗΠΑ στις 15 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, ο νέος υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο Το νόημά τους: η μεταπολεμική παγκόσμια τάξη δεν είναι απλώς ξεπερασμένη, αλλά έχει μετατραπεί σε όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον των συμφερόντων των ΗΠΑ. Δηλαδή, όχι μόνο ο κόσμος της Γιάλτας-Πότσνταμ με τον κεντρικό ρόλο του ΟΗΕ, αλλά και η «τάξη που βασίζεται σε κανόνες» , η οποία φαινόταν να ενσαρκώνει τον εγωισμό και την αλαζονεία της Δύσης υπό την ηγεσία της Ουάσιγκτον στη μεταψυχροπολεμική εποχή, δεν είναι πλέον αποδεκτή.
Η χρήση της έννοιας «Πρώτα η Αμερική» φέρει μια ανησυχητική σύμπτωση με το σύνθημα της χιτλερικής εποχής «Πρώτα η Γερμανία», και η εξάρτηση από την «ειρήνη μέσω της βίας» μπορεί τελικά να θάψει τη διπλωματία».
Ο Σεργκέι Λαβρόφ σωστά προβλέπει ότι:
«…η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα κάνει καουμπόικες εξορμήσεις για να δοκιμάσει τα όρια της ευκαμψίας του υπάρχοντος μονοκεντρικού συστήματος και την αντίστασή του στα αμερικανικά συμφέροντα".
Συνεχίζοντας ο επικεφαλής της Ρωσικής διπλωματίας σημειώνει:
«… «δεξιός διεθνισμός» του Τράμπ και του Μάσκ φέρνει κάτι καλό στον λαό της Ρωσίας;
Είμαι σίγουρος πως όχι.
Υπό την ηγεσία της Δεξιάς, ο δυτικός ιμπεριαλισμός θα γίνει πιο σκληρός, πιο κυνικός και υπολογιστικός από ό,τι υπό τους φιλελεύθερους.
Θα αντιμετωπίσουμε έναν πιο επιθετικό εχθρό που δεν φοβάται να καταφύγει στη βία.
Η Δεξιά είναι υπέρ της αύξησης των δαπανών για τους εξοπλισμούς και τις μυστικές υπηρεσίες, στοχοποιώντας όποιον αντιστέκεται στον δυτικό ιμπεριαλισμό. Δηλαδή - τη Ρωσία, το Ιράν, την Κίνα, τη Λ.Δ Κορέας, τη Βενεζουέλα, την Κούβα και άλλες χώρες που θέλουν να διατηρήσουν την κυριαρχία τους.
Οι διεκδικήσεις για τη Γροιλανδία, τη διώρυγα του Παναμά, τον Καναδά, που ήδη έχει εκφράσει ο Τράμπ, δείχνουν για άλλη μια φορά ότι ο νέος πρόεδρος είναι έτοιμος να πολεμήσει για την αμερικανική ηγεμονία ακόμη πιο σθεναρά από τον προκάτοχό του…»
Έχω επάλληλα γράψει πως μια συμφωνία με την Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να εξασφαλίζει μακρόπνοα και δεσμευτικά την ασφάλειά της και τα παζάρια του τύπου: « κράτα αυτό και παίρνουμε το άλλο», είναι αδιανόητα, ακόμα κι ‘αν κάποιοι ολιγαρχικοί κύκλοι στην Ρωσία θα επιθυμούσαν κάτι τέτοιο, σκεπτόμενοι τις… «παγωμένες καταθέσεις» τους σε Δυτικούς τραπεζικούς κολοσσούς
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα βλέπουν το φως της δημοσιότητας περίεργες ειδήσεις σε ότι αφορά τον «διάλογο» ειρήνευσης στο Ρωσοουκρανικό
Έχω την γνώμη ότι οποιαδήποτε μορφή διαπραγμάτευσης θα εξυπηρετήσει την Ρωσική ολιγαρχία και δεν θα εξυπηρετεί την σταθερή και μακρόπνοη ασφάλεια της Ρωσικής ομοσπονδίας, με ταυτόχρονο επανασχεδιασμό της ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ, θα οδηγήσει την πολιτική διαδρομή του Βλαδίμηρου Πούτιν στο τέλος της και μαζί θα σημάνει και το τέλος της πολιτικής παρέμβασης των ολιγαρχών - ληστών, σε μεγάλο μέρος, του Σοβιετικού πλούτου.
Ειρήνη χωρίς την ειλικρινή αποτίμηση των αιτίων που οδήγησαν το ΝΑΤΟ στην «αυλή» της Ρωσικής ομοσπονδίας , χωρίς την αναθεώρηση του επιτακτικού ζητήματος διεθνούς ασφάλειας καθώς και της διαμόρφωσης μιας νέας παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφάλειας , που δεν μπορεί να αγνοήσει την Κινεζική υπερδύναμη και τις αναδυόμενες δυνάμεις που συνασπίζονται για να αντιμετωπίσουν τον απέλπιδα επιθετικό νεοαγγλοσαξονικό – νεοαποικιακό «καλπασμό» πριν την συντριβή του, δεν νοείται να υπάρξει και όποιος το επιχειρήσει, θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις κοινωνίες της Ρωσικής ομοσπονδίας και με τους σταθερούς συμμάχους της Ρωσίας.
Το ζήτημα είναι πλέον στην πλευρά Τράμπ, που πέρα από τις μεγαλοστομίες και τις υπερβολές πρέπει να πάρει αποφάσεις
Τι αποφάσεις όμως μπορεί να πάρει ο νέος Αμερικανός πρόεδρος υπό το «άγρυπνο» βλέμμα της «Black Rock» και των παγκοσμιοποιητών; Είναι ένα θέμα - ίσως το σημαντικότερο - για τον μεγαλόστομο - κενολόγο Τράμπ.
Το παράθυρο για διαπραγμάτευση με την Ρωσία θα είναι ανοιχτό για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα
Όλες οι προσπάθειες της προηγούμενης κυβέρνησης των ΗΠΑ να νικήσει τους Ρώσους απέτυχαν.
Η Ρωσία μπόρεσε να αντέξει επιβεβαιώνοντας ότι αποτελεί την πρώτη στρατιωτική δύναμη στον πλανήτη σήμερα
Ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Ριάμπκοβ ξεκαθαρίζει:
«…Το πρώτο βήμα προς την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων, δηλαδή οι διαπραγματεύσεις που βασίζονται στις αρχές του αμοιβαίου σεβασμού και της ισότητας, θα πρέπει να γίνουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες…»
Είναι εμφανές ότι η Ρωσία – παρά τα όσα ανησυχητικά ακούγονται - δεν φαίνεται, επισήμως τουλάχιστον, να βιάζεται και θέλω να ελπίζω ότι η ηγεσία της δεν είναι ευεπίφορη στις πιέσεις μερίδας ολιγαρχών και των «θεοσεβούμενων» θεωρητικών τους, που είδαν την άνοδο Τράμπ στις ΗΠΑ ευκαιρία και «παράθυρο» διαλόγου με την Δύση που ΠΑΝΤΑ επιδίωκαν
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ «ΜΟΙΡΑΣΕΙ» ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗΣ.
Το πιθανό σχέδιο που διακινείται, από την πλευρά των Ρώσων νεοσυντηρητικών για αποκλεισμό της Κίνας από την ,στο μεγαλοιδεατικό μυαλό τους, «μοιρασιά» του κόσμου θα «πληρωθεί» με αίμα και όλεθρο
Εν τω μεταξύ ο κ Τράμπ θα επιχειρήσει κυρώσεις εναντίον το ΔΠΔ της Χάγης το οποίο είχε εκδώσει ένταλμα για τον φίλο του Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
Αυτή είναι η… «αλλαγή» - όπως οι απανταχού συντηρητικοί «Τραμπιστές» διατρανώνουν - και είναι τέτοιου «μεγέθους», που κινδυνεύει και η ίδια η έννοια της λέξης.
Με αποδοκιμασίες, εν τω μεταξύ, υποδέχτηκαν - ΕΕ και Αραβικές χώρες - τις ανακοινώσεις του κ Τράμπ για τον σχεδιαζόμενο εξανδραποδισμό των Παλαιστινίων από την λωρίδα της Γάζας για την δημιουργία – άκουσον, άκουσον - ενός αμερικανικού καταυλισμού διακοπών στην περιοχή της Γάζας!
Σημειωτέον ότι οι δηλώσεις αυτές έγιναν εν μέσω των προσπαθειών της νέας αμερικανικής κυβέρνησης να «χτίσει» γέφυρες επικοινωνίας και εκ νέου συμμαχιών στη Μέση Ανατολή, για να πάρει την απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας ότι: «η θέση της Σαουδικής Αραβίας για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους είναι σταθερή και ακλόνητη», πράγμα που σημαίνει ότι οι επιθυμίες του Τράμπ και της ασυνάρτητης πολιτικής του θα μείνουν στο μυαλό του – αν μείνουν κι’ εκεί !
Πουθενά, έως ώρας, η επιδιωκόμενη πολιτική «φόρμα» Τράμπ – πολιτικές ασυναρτησίες με μεγαλόστομες εξαγγελίες για εσωτερική κατανάλωση - δεν έχει να επιδείξει το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα, σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική εικόνα της άλλοτε υπερδύναμης
Ο ΟΠΕΚ + δεν έσπευσε να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις – «παροτρύνσεις» του κ Τράμπ για αύξηση της παραγωγής προκειμένου να μειωθεί η τιμή του «μαύρου χρυσού», με στόχο την σχεδιαζόμενη τόνωση της Αμερικάνικης παραγωγικής μηχανής που χρόνια τώρα υπολειτουργεί .
Αντίθετα ανακοίνωσε ότι οι περικοπές παραγωγής θα παραταθούν έως το 2026, προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, με τον αποκλεισμό της Υπηρεσίας Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ από τη λίστα των εταιρειών που αξιολογούν την παραγωγή του ΟΠΕΚ.
Στο Αμερικανοκινεζικό «μέτωπο» και μετά την επιβολή δασμών 10% στις κινεζικές εισαγωγές, ο Κινέζος ηγέτης ακύρωσε μια από καιρό προγραμματισμένη τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τράμπ και το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου ανακοίνωσε ότι «η Κίνα θα καταθέσει μήνυση στον ΠΟΕ και θα λάβει αντίμετρα για να προστατεύσει τα συμφέροντά της».
Συγκεκριμένα, η Κίνα έχει ήδη επιβάλει αμέσως πρόσθετους δασμούς 10% στις εισαγωγές αργού πετρελαίου, γεωργικών μηχανημάτων, αυτοκινήτων και φορτηγών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και δασμούς 15% στον άνθρακα και το φυσικό αέριο.
Επιπλέον, η Κίνα εντείνει τους ελέγχους των εξαγωγών σε μέταλλα σπάνιων γαιών, τα οποία είναι κρίσιμα για την αμερικανική υψηλή τεχνολογία, πράγμα που σημαίνει ότι ο εμπορικός πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι, ενόψει των δασμών 25%, οι Μεξικανοί και Καναδοί εξαγωγείς έχουν αρχίσει να εξετάζουν νέους εμπορικούς δρόμους χαμηλότερου κόστους, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
Αυτό προϊδεάζει και η ανακοίνωση – απάντηση της Μεξικανής Προέδρου, εν όψει του τείχους στα Αμερικανομεξικανικά σύνορα, που από την προεκλογική του εκστρατεία ο μεγαλόστομος Τράμπ είχε ανακοινώσει
Χαρακτηριστική είναι η φράση που αποδίδεται στην Μεξικανή πρόεδρο: «…τοίχο θέλεις;…πάρε τοίχο…»!
Παρ’ όλα αυτά ο νέος Αμερικανός πρόεδρος θα συνεχίσει να αναζητά πολιτικά αφηγήματα που να ικανοποιούν το γνωστό από παλιά σύνθημα «πρώτα απ’ όλα οι ΗΠΑ», στην προσπάθεια εντυπωσιασμού κυρίως για εσωτερική κατανάλωση.
Στο μεταξύ οι Αμερικανοί πολίτες θα συνεχίσουν να φτωχοποιούνται
Είναι γνωστές οι δηλώσεις Τράμπ – Μάσκ, οπού ο πρώτος παραδέχεται ότι τον δασμολογικό πόλεμο που ξεκίνησε θα τον πληρώσει η Αμερικανική κατανάλωση, δηλαδή ο μέσος Αμερικανός πολίτης και ο δεύτερος προϊδεάζει ότι η «επέλαση των ρομπότ» στην παραγωγική μηχανή θα δημιουργήσει τεράστια ανεργία που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με…επιδόματα!
Η αποπαραγωγικοποίηση της Αμερικανικής οικονομίας δύσκολα θα ανακάμψει – με τα εκκολαπτόμενα «σχέδια» του Μάσκ τα πράγματα για την μικρομεσαία παραγωγή μάλλον θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο - και η κατάσταση στην παγκόσμια γεωπολιτική και γεωοικονομία θα γίνεται όλο και πιο έκρυθμη - μέσα από τις αντιφάσεις και την επιθετικότητα που γεννά η ασυνάρτητη και χωρίς γεωστρατηγικό βάθος πολιτική Τράμπ - στα όρια μιας παγκόσμιας τελικής αναμέτρησης.
Με τον Ντόναλντ Τράμπ στο «τιμόνι» της άλλοτε και σε παρακμή υπερδύναμης - με την ισχύ του νέου χάρτη δυνάμεων στον κόσμο, που έχει διαμορφώσει μια άλλη γεωπολιτική και γεωοικονομική πραγματικότητα και με τα παγκοσμιοποιητικά κέντρα σε «χαρακωματική» αναδιάταξη - αυτό είναι πολύ πιθανό.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.