ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΚΆΤΙ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΧΕΖΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΈΡΙΑ
(όπως δεν στα λένε στα σχολικά βιβλία)
Το 1860 έπεσε φυλλοξήρα στα αμπέλια της Γαλλίας και της Ιταλίας, στα δικά μας τίποτα. Και η ελληνική σταφίδα, σημαντική βιομηχανική πρώτη υλη της τότε εποχής για την παραγωγή οινοπνεύματος, κατέκτησε την Ευρώπη αναπτυσσοντας τις υποδομές της Πελοποννήσου κυρίως. Πάτρα, Αίγιο, Άργος έγιναν πόλεις, φτιάχτηκε ο ΑΣΟ, ο πρώτος σιδηρόδρομος κλπ.
Την ίδια εποχή παίχτηκε και το σε πια πόλη, στην βιομηχανική Σύρος ή στην μεταπρακτική Πάτρα, θα έπαιζε τον ρόλο του κέντρου της απανταχού ελληνικής ναυτιλίας της εποχής. Σημειώσατε 2 στο σχετικό ματς, τα πλοία θα χτίζονται στην Κορέα και την Κινα προσεχώς, διεβλεψαν οι πραγματικοί decision makers της τότε εποχής.
Όμως την ίδια εποχή, από το 1869, έσκασε και το μέγα χρηματιστηριακό σκάνδαλο των "Λαυρεωτικών" (στο τότε χρηματιστήριο στο καφενείο "η Ωραία Ελλάς", στην οδό Κοραή).
Ο Ανδρέας Συγγρός, με τα παπαγαλάκια του Τύπου της εποχής και με τις πλάτες του παλατιού και των πολιτικών, φούσκωσε τις μετοχές της εταιρείας του στο Λαύριο με φήμες για την ποσότητα του αργύρου που δήθεν υπήρχε στις αρχαίες σκουριές. Στα κατάλοιπα της εξόρυξης αργύρου της εποχής του Περικλή, αυτά που έκαναν την Πράσινη Ανάπτυξη που άνθισε την Αθηναϊκή Δημοκρατία και την έκανε πρώτη ναυτική δύναμη της τότε εποχής. Με εφοπλισμους πλοίων, δηλαδή με κάτι σαν πρώιμα ΣΔΙΤ κατασκευής τριήρων επί προδιαγραφών, αυτών που βρίσκονται σήμερα ως τα πρώτα ISO στο Επίγραφικο μουσείο της Αθήνας. Ποινή παραβίασης των συμφωνηθέντων προτύπων, ο εξοστρακισμός. Δεν γίνεσαι πρώτη δύναμη σε παγκόσμιοποίηση χωρίς πρότυπα και με χαβαλεδες εφοπλιστές που έχουν τα πρότυπα και τα ISO του ΙΜΟ χεσμένα.
Όπως θα λέγαμε στην σημερινή διάλεκτο, την εποχή των Λαυρεωτικών που είχαν αλλάξει οι όροι, δεν διατηρήθηκε σχεδόν τίποτα από την Αθηναϊκή Δημοκρατία, ο Συγγρός και η παρέα του, που οριζαν τα πρότυπα, το είχε χεσμενο το παλάτι, που τότε κυβερνούσε, και τις πολιτικές του σφουγκαρίστρες.
Έτρεξαν να επενδύσουν οι νεοφραγκάτοι παραγωγοί και έμποροι σταφίδας, παρασύροντας σε "επενδυτική φρενίτιδα"- αέρα όλη την ανεμική οικονομία της εποχής. Και το 1875, παίχτηκε το κόλπο Σημίτη/Παπαντωνίου οδηγώντας χιλιάδες επενδυτές σε οικονομική κατάρρευση, που συνέπεσε και με την αποκατάσταση της υγείας των αμπελιών των ανταγωνιστών. Η πρώτη καταγεγραμμένη στην νεότερη ιστορία μας αναδιανομή από τα κάτω σε αυτούς που έχεζαν τους από πάνω.
Το 1890, ξεκίνησε και το πρώτο μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα προς τις ΗΠΑ απο αυτές τις περιοχές. Κάναμε μετά και μια Ολυμπιάδα, έναν ατυχή πόλεμο με την Τουρκία και μια πτώχευση, ήρθε και το τότε ΔΝΤ και έδεσε. Και οι οικονομικοί μετανάστες προς την Εσπερία σε κύματα μέχρι και το 16. Τότε μάλιστα οι βασιλικοί τους ονόμασαν και λαθραίους, επειδή πολλοί, κυρίως ανήλικοι, έμπαιναν στα πλοία χωρίς εισιτήριο και έχαναν οι δικοί τους οι πράκτορες των εφοπλιστών. Για να μείνει ο όρος για άλλες χρήσεις σανοταίσματος μέχρι τις ημέρες μας.
Ο Συγγρός έγινε μετά βουλευτής, τραπεζίτης, ευεργέτης μέγας και άγαλμα, ορίζοντας το πρότυπο του Κοσκωτά και των επόμενων λαμογιών που έκαναν ακριβώς τα ίδια στις μέρες μας, καίγοντας 2-3 φορές την οικονομία τα τελευταία 25 χρόνια.
Έμεινε από τότε το πρότυπο και η διακαής επιθυμία του κάθε χέζοντα θεσμούς και πρωθυπουργούς που έχει στην δούλεψη του, να γίνει εθνικός ευεργέτης. Και άγαλμα, να έχουν τα περιστέρια της Αθήνας στόχους να χέζουν, παίρνοντας έτσι εκδίκηση για λογαριασμό όλων όσων χέστηκαν από το πρότυπο του χέζειν τον most important prime της παγκόσμιας ναυτιλίας.
Αν τα δείτε αυτά να διδάσκονται σε κανένα σχολικό βιβλιο ιστορίας, έστω και σαν κεράμους ατάκτως ερριμμένες, θα κάτσω να μου χέσετε την εθνική μου συνείδηση. Καμμένα μυαλά μας θέλουν, σε καμένο τόπο για να κάνουν ανενόχλητοι business Πράσινης Ανάπτυξης, όπως αυτήν την ορίζουν οι κατά καιρούς χέζοντες, αυτοί που μας θέλουν με ιστορική μνήμη χρυσόψαρου. Για να ξεσπάμε την μιζέρια μας στους αμέσως πιο αδύναμους.
Ευτυχώς που υπάρχουν όμως τα περιστέρια και σώζουν την τιμή αυτού του τόπου.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.