Γιώργος Τασιόπουλος
Γιατί η εκλογή Πιερρακάκη στο Eurogroup μπορεί να είναι μια μεγάλη περιπέτεια για την Ελλάδα στον σύνδεσμο στο 1ο σχόλιο.
Η εκλογή του Κυριάκου στην προεδρία του κορυφαίου θεσμού της Ε.Ε. είναι άλλη μια χάντρα στο κομπολόι των επιτυχιών του, ένα σκαλί ακόμη στην ανέλιξή του στην κορυφή προς την εξουσία, αναφέρεται αναλυτικά στην ανάρτησή του ο συμμαθητής του και καλός δημοσιογράφος Νίκος Σβέρκος ( στο 2ο σχόλιο στο τέλος της ανάρτησης).
Για την περίπτωση του Κυριάκου Πιερρακάκη που ανήκει στην κοσμοπολίτικη, αεθνική ελίτ με την παγκοσμιοποιημένη νοοτροπία και την υπερεθνική "νομιμοφροσύνη", όπως τους παρουσιάζει, αποκαλυπτικός ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι στο βιβλίο του "Η επιλογή" γράφει:
"... Αυτή η νέα πραγματικότητα αντικατοπρίζεται στους αυξανόμενους προσωπικούς δεσμούς που έχουν με την Αμερική ξένοι πολιτικοί και επιχειρηματικοί ηγέτες.
Οι σπουδές σε ένα οποιοδήποτε κορυφαίο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα των ΗΠΑ έχουν γίνει στις μέρες μας σχεδόν κοινωνική επιταγή για την ελίτ ακόμη και χωρών όπως η Γαλλία, οι οποία έχει μία ισχυρή πνευματική παράδοση και μεγάλη εθνική υπερηφάνεια.
Είναι μόνο ζήτημα χρόνου η συγκεκριμένη πρακτική να διαδοθεί ακόμη και σε μέχρι πρόσφατα απομονωμένες κοινωνίες, όπως η Ρωσία και η Κίνα.
Το φαινόμενο μάλιστα είναι ακόμη πιο διαδεδομένο στους κόλπους τη διεθνούς επιχειρηματικής ελίτ και του υπαλληλικού προσωπικού τον μεγάλων παγκόσμιων χρηματοοικονομικών οργανισμών που εδρεύουν στις ΗΠΑ.
Οι συναντήσεις παρόμοιων διακεκριμένων οργανισμών, όπως η Τριμερής Επιτροπή (μία μη κυβερνητική οργάνωση της υψηλής κοινωνίας της Βόρειας Αμερικής της Ανατολικής Ασίας και της Ευρώπης), θυμίζουν όλο και περισσότερο κολεγιακές συγκεντρώσεις.
Ένα συνακόλουθο αλλά πιο γενικευμένο φαινόμενο είναι η εμφάνιση μιας ξεχωριστής παγκόσμιας ελίτ με παγκοσμιοποιημένη νοοτροπία και υπερεθνική "νομιμοφροσύνη".
Μιλώντας άπταιστα αγγλικά και χρησιμοποιώντας αυτή τη γλώσσα για να φέρνει σε πέρας τις επιχειρήσεις της, αυτή η νέα ελίτ χαρακτηρίζεται από μία μεγάλη κινητικότητα, κοσμοπολίτικο τρόπο ζωής και αφοσίωση πάνω από όλα στο χώρο εργασίας, ο οποίος συνήθως είναι κάποια υπερεθνική εταιρεία ή χρηματοοικονομικός οργανισμός.
Τα ανώτερα στελέχη παρόμοιων εταιρειών, που δεν είναι ντόπια, είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο, ενώ το 20% των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Ευρώπης διευθύνονται από άτομα από άλλοτε θα θεωρούνταν ξένοι.
Στην πραγματικότητα, η αιτήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (πρόσφατα θαμώνες οι Έλληνες πολιτικοί Διαμαντοπούλου, Κεραμέως, Πιερρακάκης) έχει γίνει για τη νέα παγκόσμια ελίτ ένα συνέδριο κόμματος:
Σ' αυτό εμφανίζονται κορυφαίοι πολιτικοί, πολυεκατομμυριούχοι επιχειρηματίες, ηγετικές προσωπικότητες εμπορίου, μεγιστάνες των ΜΜΕ, ακαδημαϊκοί "βαρέων βαρών", ακόμη και αστέρες της ροκ.
Πρόκειται για μία ελίτ η οποία επιδεικνύει όλο και περισσότερο το δικό της, ξεχωριστό αίσθημα σιμφέροντος, συνάδελφικότητας και ταυτότητας.
Αυτή η ελίτ προάγει την εμφάνιση μιας παγκόσμιας κοινότητας που το κοινό συμφέρον της σταθερότητα, η ευημερία και ίσως, τελικά, η δημοκρατία. Ενώ η επικέντρωσή της στην Αμερική αποτελεί σιωπηρή αναγνώριση ότι ακόμη και μία παγκόσμια κοινότητα χρειάζεται ένα σημείο αναφοράς για τις ιδέες και τα συμφέροντα της, ένα εστιακό σημείο όπου θα αποκρυσταλώνεται κάποια μορφή συναίνεσης, μία πηγή πρωτοβουλιών και σε τελευταία ανάλυση μια αίσθηση προσανατολισμού.
Ακόμη και αν δεν συνεπάγεται την επίσημη αναγνώριση της ειδικής θέσης της Ουάσιγκτον ες παγκόσμιας πρωτεύουσας, αυτή η επικέντρωση στην Αμερική αποτελεί υπόκλιση μπροστά στην διπλή πραγματικότητα της εποχής μας, την πραγματικότητα της ισχύος ενός έθνους και τις υπερεθνικής παγκοσμιοποίησης.
Ωστόσο, αυτός ο χωρίς προηγούμενο συνδυασμός εμπεριέχει δύο κρίσιμες εντάσεις, ίσως και αντιφάσεις:
Πρώτον, την αντίφαση ανάμεσα στη δυναμική της παγκοσμιοποίησης και το συμφέρον της Αμερικής να προστατέψει την πολιτική της κυριαρχία και, δεύτερον, την αντίφαση ανάμεσα στις αμερικανικές δημοκρατικές διαθέσεις και τις επιταγές της ισχύος.
Η Αμερική διακηρύσσει ότι όλα τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης ευνοούν όλο τον κόσμο και μοιράζονται παγκόσμια, αλλά σέβεται τους κανόνες της σχεδόν μόνο όταν επωφελείται..."
ZBIGNIEW BRZEZINSKI, "Η ΕΠΙΛΟΓΗ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ Ή ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΓΕΣΙΑ" εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη 2005 (πρώτη. 2004)
Σχόλιο 1ο
Σχόλιο 2ο
Ή ΕΔΩ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.