Η Σιωπή Είναι Συνενοχή. Η Κυβέρνηση Παίζει με την Κυριαρχία

του Δημήτρη Τσαϊλά, Υποναυάρχου ε.α.

Τον Ιανουάριο του 1996, η Ελλάδα με την Τουρκία απέφυγαν μια ένοπλη σύγκρουση χάρη στη συμφωνία με τους Αμερικανούς «ούτε στρατεύματα, ούτε σημαίες, ούτε πλοία» (No troops, no flags, no ships). Ένας τακτικός ελιγμός που μας κράτησε μακριά από τον πόλεμο, αλλά μας κληροδότησε πέραν των γκρίζων ζωνών και μια αχίλλειο πτέρνα του κατευνασμού: τη λογική ότι η «αποκλιμάκωση» ισοδυναμεί με «άρνηση υπεράσπισης της κυριαρχίας».

Σήμερα, το ίδιο δόγμα επανέρχεται από την πίσω πόρτα. Όχι με φρεγάτες, αλλά με τουρκικά καΐκια που δρουν ως παραστρατιωτικές μονάδες. Και το ερώτημα είναι αμείλικτο: μήπως η Αθήνα ετοιμάζεται ξανά να θυσιάσει κυριαρχικά δικαιώματα στο όνομα της ηρεμίας;

Από το «Αβλαβής διέλευσης» στην Ενοχή της Κυβέρνησης

Όταν Έλληνες υπουργοί μιλούν για «αβλαβή διέλευση» τουρκικών αλιευτικών στα χωρικά μας ύδατα, δεν πρόκειται για γκάφα. Πρόκειται για επικίνδυνη πολιτική. Η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας είναι ξεκάθαρη: η αβλαβής διέλευση αφορά ναυσιπλοϊα ειδικά των πολεμικών πλοίων, όχι παράνομη αλιεία.

Με αυτή τη γλώσσα, η κυβέρνηση δίνει άλλοθι στην Άγκυρα και ανοίγει ρωγμές στη διεθνή μας θέση. Και ας μην κοροϊδευόμαστε: κάθε τέτοια «παραχώρηση» γίνεται προηγούμενο που αύριο η Τουρκία θα το παρουσιάσει ως δεδομένο.

Ένας Στόλος με Διπλή Σημαία

Ο τουρκικός αλιευτικός στόλος δεν είναι «επαγγελματικός κλάδος». Είναι κρατικά χρηματοδοτούμενη ισχύς, με ρόλο διπλό: να αδειάζει τις ελληνικές θάλασσες και να σπάει την αποτρεπτική ισχύ του Πολεμικού Ναυτικού.

Πώς αντιδρά η Αθήνα; Με υπεκφυγές. Αντί για αποφασιστικότητα, δείχνει παθητικότητα. Αντί να ενισχύσει την επιτήρηση, μιλάει για «καλές σχέσεις». Αντί να υπερασπιστεί τους ψαράδες μας, καλύπτει τους εισβολείς.

Οικονομία και Εθνική Ασφάλεια στο Καρτέρι

Η παράνομη τουρκική αλιεία δεν είναι απλώς ένα ζήτημα επιβίωσης για τους Έλληνες ψαράδες. Είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Οι τιμές των ψαριών έχουν εκτοξευθεί, η αλιευτική παράδοση παραθαλάσσιων κοινοτήτων καταρρέει, και η Άγκυρα μετατρέπει το οικονομικό πλήγμα σε εργαλείο πίεσης.

Όταν η κυβέρνηση κλείνει τα μάτια, στην πράξη συμμετέχει σε αυτήν την ασφυξία.

Το Επικίνδυνο Σενάριο

Η Τουρκία έχει ήδη δείξει το σχέδιο: μαζική κινητοποίηση αλιευτικών, δημιουργία τετελεσμένων, πίεση χωρίς πυροβολισμούς. Αν η Αθήνα συνεχίσει να σιωπά, το Πολεμικό Ναυτικό και οι δυνάμεις της Ακτοφυλακής θα βρεθούν παγιδευμένοι: ή θα κλιμακώσουν απέναντι σε «ψαράδες» ή θα υποχωρήσουν. Και στις δύο περιπτώσεις, η Ελλάδα χάνει.

Το 1996 Δεν Επαρκεί

Το 1996, το «ούτε στρατεύματα, ούτε σημαίες, ούτε πλοία» ήταν μια λαθεμένη διέξοδος. Το 2025 είναι η παγίδα. Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις παραστρατιωτικές τακτικές με συνταγές παλιών ισορροπιών.

Η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει: θα συνεχίσει να αναπαράγει το δόγμα της αποδοχής, ή θα αναλάβει ευθύνη να προστατεύσει εμπράκτως τα ελληνικά νερά;

Τι Πρέπει να Γίνει Άμεσα

Η χώρα δεν χρειάζεται άλλες «διαβεβαιώσεις». Χρειάζεται πράξεις:

Άμεση ενίσχυση της επιτήρησης με πλοία και drones στο Αιγαίο.

Διακοπή της ρητορικής περί «αβλαβούς διέλευσης» από κυβερνητικά χείλη.

Κοινοβουλευτικό έλεγχο για να απαντηθεί αν έχουν γίνει παραχωρήσεις σε κυριαρχικά δικαιώματα.

Αποπομπή όσων υπουργών εκθέτουν τη χώρα με δηλώσεις που νομιμοποιούν την τουρκική προπαγάνδα.

Η Σιωπή Είναι Συνενοχή

Ο τουρκικός αλιευτικός στόλος δεν αφορά εμπορική δραστηριότητα τροφίμων. Αφορά ισχύ. Είναι όπλο για να γκριζάρει το Αιγαίο, να παρακάμπτει το Πολεμικό Ναυτικό και την Ακτοφυλακή να πιέζει την ελληνική οικονομία.

Η σιωπή της κυβέρνησης δεν είναι αδυναμία. Είναι συνενοχή. Αν η Αθήνα επιμείνει σε υπεκφυγές, τότε η κυριαρχία μας δεν θα χαθεί με ανταλλαγές πυρών από στρατιωτικές δυνάμεις, αλλά με τον σταθερό θόρυβο από τα γρι-γρι των τουρκικών ψαρόβαρκων μέσα στα ελληνικά νερά.

Και αυτό θα είναι έγκλημα όχι της Άγκυρας, αλλά της Αθήνας.

Ο Δημήτριος Τσαϊλάς είναι απόστρατος Αξιωματικός του ΠΝ, δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου. Σήμερα είναι συνεργάτης και ερευνητής του Institute for National and International Security(INIS), και του Strategy International (SI) και του Research Institute for European and American Studies (RIEAS).

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/19nmdAz19B/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com