Καταρρέει η κλίκα του ψέματος!

Του Δημήτρη Γ. Απόκη* - Εφημερίδα Deal, 10-1-25

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών σε Αμερική και Ευρώπη, αποκαλύπτουν μια ζοφερή πραγματικότητα, η οποία λόγω της συγκάλυψης της από τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν ήταν δυνατόν να γίνει αντιληπτή από τους πολίτες. Η πραγματικότητα αυτή, δεν είναι άλλη από την ύπαρξη, σε όλο το δυτικό κόσμο, μιας κλίκας ψέματος, η οποία τον έχει φέρει στα πρόθυρα συνολικής κατάρρευσης. Η επάνοδος, μετά από μια εμφατική νίκη στις προεδρικές εκλογές της Αμερικής, του Ντόναλντ Τραμπ, στην προεδρία, πριν καν αναλάβει καθήκοντα, αποκαλύπτει το εγκληματικό έργο αυτής της κλίκας και την οδηγεί σε αποσύνθεση.

Αυτή η κλίκα του ψέματος, αντιμετώπιζε για χρόνια τους πολίτες των δυτικών κοινωνιών, ως όχλο, ο οποίος δεν είναι σε θέση να χειριστεί την αλήθεια, πόσο μάλλον να αντιληφθεί την πολυπλοκότητα της κυβερνώσας ελίτ.

Αυτή η κλίκα του ψέματος, είχε ως αποκλειστικό στόχο την αποφυγή λογοδοσίας, αποσιωπώντας οτιδήποτε θα έθετε σε αμφισβήτηση την ατζέντα που προωθούσε, κόντρα στο συμφέρον των πολιτών και της δημοκρατίας. Τα πρόσφατα γεγονότα, απεικονίζουν αυτό το φαινόμενο αρκετά καθαρά.

Η επίθεση εναντίον απλών πολιτών στη Νέα Ορλεάνη, από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν μια τρομοκρατική ενέργεια. Παρόλα αυτά, η πράκτορας του FBI και η ανεκδιήγητη Αρχηγός της Αστυνομίας, στην αρχική συνέντευξη τύπου, δεν την περιέγραψαν ως τρομοκρατική ενέργεια, και τα μέσα ενημέρωσης έδωσαν έμφαση, στο ότι ο δράστης είχε γεννηθεί στην Αμερική, τονίζοντας τη θητεία του στον αμερικανικό στρατό. Η προσπάθεια απόκρυψης, ότι επρόκειτο για ισλαμική τρομοκρατία ήταν προκλητική, εάν όχι εγκληματική.

Η προσπάθεια αποφυγής των γεγονότων από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και τις αρμόδιες αρχές δεν είναι τυχαία. Η αποκάλυψη του ισλαμικού εξτρεμισμού του δράστη, προκαλεί τις επικρατούσες φιλελεύθερες ευαισθησίες, επειδή τέτοιες έρευνες, μας υπενθυμίζουν, ότι το Ισλάμ δεν είναι συμβατό με τον δυτικό πολιτισμό και εκθέτουν ανεπανόρθωτα την κυρίαρχη ιδεολογία της πολυπολιτισμικότητας.

Η οποιαδήποτε αντίδραση σε αυτή την πολιτική, αντιμετωπίζεται με επιθέσεις από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης που προειδοποιούν για κινδύνους πιθανών αντιδράσεων, με αποτέλεσμα, σε αρκετές περιπτώσεις, τα θύματα να χαρακτηρίζονται δράστες και να τιμωρούνται.

Στη Μεγάλη Βρετανία, υπήρξε μια ακόμη πιο εγκληματική συσκότιση, από τα μέσα ενημέρωσης ως απάντηση, ως απάντηση στις αποκαλύψεις για τις τρομοκρατικές συμμορίες βιασμού. Για χρόνια, όχι μόνο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και η αστυνομία, οι πολιτικοί, οι κοινωνικοί λειτουργοί και άλλες αρχές υποβάθμισαν την πραγματικότητα, κατηγορώντας τα θύματα αυτών των εγκληματικών πράξεων, και έκαναν ελάχιστα για να σταματήσουν τους βιασμούς νέων, γηγενών Βρετανίδων από πακιστανικές συμμορίες μεταναστών.

Η ιστορία επανήλθε στην επικαιρότητα μετά από πολλές αναρτήσεις του Ίλον Μάσκ, στο Χ, σχετικά με την ανάγκη η βρετανική κυβέρνηση να διερευνήσει αυτά τα θέματα. Όπως συνέβη, όταν αυτές οι ιστορίες ήρθαν για πρώτη φορά στο φως το 2014, έτσι και τώρα, τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί εκφράζουν έντονες ανησυχίες για τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει κάτι τέτοιο.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, αυτό που ξεδιάντροπα μας λένε, είναι ότι τα κίνητρα εκείνων που έκαναν τα στραβά μάτια, όσο τερατώδεις και αν ήταν οι συνέπειες, ήταν πράγματι ευγενή. Ότι δεν επρόκειτο για αδιαφορία και συγκάλυψη, αλλά για ανησυχία να μην δαιμονοποιηθεί μια μειονότητα. Φροντίδα για τους αδύναμους.

Στη Δύση, που έχει διαμορφώσει τα τελευταία χρόνια, η κλίκα του ψέματος, οι αρχές φοβούνται περισσότερο να κατηγορηθούν για ρατσισμό παρά να σταματήσουν την τρομοκρατία και τους βιασμούς παιδιών.

Ο πραγματικός ρατσισμός έχει σίγουρα υπάρξει στο παρελθόν και αποτελεί ειδεχθές έγκλημα. Αλλά, τα τελευταία χρόνια, το συνονθύλευμα της άστοχης συμπόνιας, της αντεργατικής προκατάληψης και του κοινωνικού πειραματισμού στην επιδίωξη του αντιρατσισμού, αποτελεί, επίσης, έγκλημα που έχει κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά σε Ευρώπη και Αμερική, συμβάλλοντας στη θυματοποίηση αθώων όταν οι δράστες είναι μειονότητες.

Η κλίκα του ψέματος, σύμφωνα με το δικό της ήθος ασφάλειας, αντιμετωπίζει την πληροφορία και τον λόγο, ως πράγματα που πρέπει να διαμορφωθούν και να ελεγχθούν για να αποτρέψουν τους κινδύνους της προκατάληψης. 

Η κλίκα του ψέματος, αντιλαμβάνεται τους πολίτες, ως ανίκανους να κρίνουν, ως εύκολα παρασυρόμενους από ακραίες θέσεις. 

Αντί να αποκαλεί τις ακραίες θέσεις, αυτό που είναι, ιδέες με τις οποίες διαφωνεί, η κλίκα του ψέματος, που αποτελείται από λογοκριτές των κυβερνήσεων και τα πειθήνια μέσα ενημέρωσης, τις χαρακτηρίζει δυσοίωνα, ρητορική μίσους και παραπληροφόρηση.

Η δημοκρατία δεν είναι δυνατή, εάν οι πολίτες στερούνται της αλήθειας για τα γεγονότα, από τις αρχές.

 Η δημοκρατία δεν έχει καν, καμία προφανή αξία αν πιστεύουμε, ότι οι ψηφοφόροι είναι πολύ ηλίθιοι, εύκολα παραπλανημένοι ή επιρρεπείς σε σπασμούς συναισθηματικού μίσους για να επιλέξουν τις κυβερνήσεις τους.

Οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί, οι Ευρωπαίοι, και οι Δυτικοί γενικά, είναι εξαιρετικά δίκαιοι. Λόγω μιας βαθιά ριζωμένης παράδοσης ατομικισμού, είμαστε αντίθετοι στο να κρίνουμε τους άλλους ως μέρος ομάδων και να τους κακομεταχειριζόμαστε λόγω των εγκλημάτων των ομοεθνών τους.

 Είναι η Βρετανική Αυτοκρατορία, εξάλλου, που κατάργησε τη δουλεία σε όλο τον κόσμο, και είναι η Δύση που ανέπτυξε τα ιδανικά της περιορισμένης κυβέρνησης και του κράτους δικαίου, τα οποία μαζί προστατεύουν τα ατομικά δικαιώματα.

Η κλίκα του ψέματος στη Δύση, έχει εργαλειοποιήσει αυτή την παράδοση, για να εισάγει όσο το δυνατόν περισσότερους ξένους, προκειμένου να αυξήσει τις κοινωνικές συγκρούσεις. Αυτό, με τη σειρά του, παρέχει υποστήριξη σε ανελεύθερα και αυταρχικά σχέδια κοινωνικού ελέγχου.

Η κλίκα του ψέματος και οι πολιτικές ηγεσίες που την υπηρετούν, δεν έχουν κανένα σεβασμό για τη Δύση, την ιστορία της ή τους πολίτες της. Αυτό αποδεικνύεται από τη συνεχή επιθυμία τους να κρύψουν την αλήθεια και να υποβάλουν τους πιο ευάλωτους πολίτες σε φρικτή βία.
Για αυτό και χάνουν με γοργούς, πλέον, ρυθμούς, την εξουσία τους να κυβερνούν, λόγω της επανειλημμένης άρνησής τους να αντιμετωπίζουν τους πολίτες, με ειλικρίνεια και να προστατεύουν τους πιο ευάλωτους πολίτες. Σε αντίθεση με τις προκαταλήψεις τους και την ατζέντα που εφαρμόζουν, οι πολίτες μπορούν να χειριστούν την αλήθεια.

Μπορεί να μην αρέσει στην κλίκα του ψέματος, που ο Ίλον Μάσκ, μέσω του Χ, αναδεικνύει αυτή την αλήθεια, και να εξανίστανται, ότι πρόκειται για απαράδεκτη παρέμβαση στα πολιτικά τεκταινόμενα χωρών, από έναν δισεκατομμυριούχο.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι, ότι αυτά μας τα λένε οι πρίγκηπες της εγκληματικής κλίκας του ψέματος, που έχουν οδηγήσει τις χώρες τους στο μαρασμό και στα πρόθυρα της καταστροφής. 

Ο Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία, ο Κίρ Στάρμερ στη Μεγάλη Βρετανία, ο Όλαφ Σόλτς και λοιποί συγγενείς στη Γερμανία.

Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια δεν τους ενοχλούσε η ουσιαστική, με δισεκατομμύρια, παρέμβαση στα πολιτικά τεκταινόμενα της Δύσης, του Τζόρτζ Σόρος και του Μπίλ Γκέητζ.

Ο ένας μετά τον άλλον καταρρέουν.

 Ο νάρκισσος και αγαπημένος του Σόρος, Τριντό, οδηγήθηκε σε παραίτηση, αφού οδήγησε τον Καναδά στα πρόθυρα της διάλυσης. Ακολουθούν και οι άλλοι.
Η κλίκα του ψέματος και οι υπάλληλοί της ψυχορραγούν. Ο Μάσκ πυροβολεί. Ο Ζούκενμπεργκ γονατίζει και παρακαλεί. Ο Τράμπ σέρνει το χορό και η Μελόνι, ο Όρμπαν, η Λεπέν, και το AfD στη Γερμανία, δρέπουν τους καρπούς.

Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος, με ειδίκευση στην Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική, Γεωπολιτική και Διεθνή Οικονομία. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον. Είναι μέλος του The International Institute for Strategic Studies, του Λονδίνου. Ως Δημοσιογράφος, υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.




Dimitris Apokis

ΠΗΓΗ:https://x.com/apokis/article/1877614877658742901
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com