Μπορεί να υπάρχει, λόγω Τραμπ, επιστροφή πίσω στην παγκοσμιοποίηση των "τρίγωνων του Κίσινγκερ" από τα "τετράγωνα-χωρίς -οραμα"-Μπάιντεν-Blackrock εναντίον των BRICS+?
Η προηγούμενη "τάξη πραγμάτων" της περιόδου 1986-2021, αυτή που συνηθίσαμε να λέμε (νεοφιλελέ) παγκοσμιοποίηση, δημιουργήθηκε μετά από μια συμφωνία των G5, την Συνεννόηση της Ουάσινγκτον, και έφερε ένα μοντέλο παγκόσμιου εμπορίου που εξυπηρετούσε την μονοκρατορία του δολλαρίου ως του κυρίου νομίσματός στις διεθνείς συναλλαγές.
Πάνω σε αυτή την αρχιτεκτονική, δημιουργήθηκε από τον Χένρι Κίσινγκερ και η περίφημη "πολιτική των τριγώνων" ως το κεντρικό δόγμα της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία 50 χρόνια.
Κάτω από αυτήν την αρχιτεκτονική, που στηρίζονταν σε ένα σύστημα ασφαλείας 5 χωρών G5 (ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Ιαπωνία) διαμορφώθηκαν ένα πλήθος τριγωνικών εμπορικών ή αμυντικών σχέσεων, τα περίφημα "τρίγωνα του Κίσινγκερ", που στο κάθε ένα συμμετείχαν οι ΗΠΑ ως "ισορροπιστής-εγγυητής" ανάμεσα σε άλλες περιφερειακές δυνάμεις. Το κεντρικό αυτό δόγμα του Κίσινγκερ συνοδεύονταν από το κρυμμένο πίσω της "Όποιος ελέγχει το χρήμα, ελέγχει τον κόσμο " του ίδιου. Επί της ουσίας, συνεχίστηκε έτσι ένα αντίστοιχο δόγμα (το "διαίρει και βασίλευε") της Βρετανικής αποικιοκρατίας, υπό νέα διεύθυνση.
Αυτή η πολιτική διπλωματίας και τοπικών συγκρούσεων, εκβιασμών, στρατιωτικών πραξικομάτων και εισβολών τύπου Κυπρος πέτυχε τον τότε κύριο στόχο της, αφού οδήγησε στην απομόνωση, και τελικά πτώση, της Σοβιετίας ανοίγοντας την εποχή της παγκοσμιοποίησης, που στηρίχθηκε στην μονοκρατορία του δολαρίου. Και, μετά την εποχή Ρηγκαν-Θάτσερ, και στην κυριαρχία των νεοφιλελε δογμάτων.
Αυτή όμως η παγκοσμιοποίηση κατέρρευσε το 2021. Ο θάνατος της έλαβε πιστοποιητικό από τους G7 στην Σύνοδο τους στην Κορνουάλη, την βασική αιτία και του πολέμου στην Ουκρανία ως "μητέρα των συγκρούσεων" για την οριοθέτηση δύο διακριτών ζωνών εμπορίου, της "Ευρασίας" και της "Δύσης".
Στην πραγματικότητα η πτώση της προηγούμενης "τάξης πραγμάτων" είχε ξεκινήσει το 08 με την κρίση που προκάλεσε το μερικό σκάσιμο της τραπεζικής και χρηματιστηριακής φούσκας τοξικών ομολόγων. Η διαχείριση της μέσω κρατικών χρεών για να φουσκώσει πάλι η φούσκα,' όπου σήμερα και τα κέρδη των ελίτ, έχουν στρέψει την πλάτη των "επενδυτών" στην πραγματική οικονομία, με βραχύβιες επενδύσεις υψηλού ρίσκου στην παρα-οικονομία των χρηματιστηριακών παιγνίων, κυρίως μέσω του σκιώδους παρατραπεζικού συστήματος των κάθε λογής funds. Εκφράστηκε αρχικα ως κρίση προσφοράς και ζήτησης στην πραγματική οικονομία πριν από τον Covid19 το 2018 ως αποτέλεσμα της μερικής επιτυχίας ενός στόχου της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης:
✔️Ο κύριος όγκος της βιομηχανικής παραγωγής είχε ήδη μετατοπιστεί προς την Ασία (κυρίως στην Κίνα και την ανερχόμενη Ινδία), με τις ελίτ της Δύσης να αρκούνται πλέον στα πολύ πιο κερδοφόρα παίγνια του καζινοκαπιταλισμού.
Όλα αυτά πυροδοτήθηκαν, σε συνδυασμό, απο τις αλλοπρόσαλες βιομηχανικές εθνοαπομονωτικές πολιτικές του Τραμπ και τον εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε το 16 με την Κινα, μας οδήγησαν στην οικονομική κρίση του 18. Και από την διαχρονική παθολογική απέχθεια των think tanks της Ουάσινγκτον σε οτιδήποτε made in EU.
Ο άλλος μισός πλανήτη άρχισε, αρχικά με την ανοχή της Ουασινγκτον της εποχής Τραμπ1.0, να οργανώνεται γύρω από μια νέα εμπορική ζώνη 11 κρατών με επικεφαλής την Κίνα (συμμετείχαν και η Αυστραλία, Ν. Ζηλανδια, Ν. Κορέα, Ιαπωνία, Βιετνάμ, κα) με στόχο αυτή να αναπτυχθεί πάνω την ενεργειακή αυτονομία που τους προσδίδει και η σύνδεση του Ιράν σε αυτόν τον νέο πόλο. Οόκληρώθηκε όταν έγιναν γνωστές, λίγο πριν τις αμερικανικές εκλογές στο Καζάν, οι προθέσεις των BRICS+ στο να προχωρήσουν και σε ένα άλλο νομισματοπιστωτικό σύστημα με ένα νέο συνθετικό αποθετικό νόμισμα αντί του δολαρίου.
Ο Κισινγκερ, βλέποντας που πάει το πράγμα, συμβούλευσε τον Μπάιντεν να τα "βρει" με την Κίνα, αφού όμως πριν ηγηθεί μιας προσπάθειας δημιουργίας ενός κόσμου πολλών πόλων, παλι με την συμμετοχή των ΗΠΑ στον κάθε ένα νέο τετράγωνο. Μπας και σωθεί έτσι η αμήχανη Αμερική και το δολάριο ή έστω να κερδίσει κάποιον από τον πολύτιμο χρόνο που έχασε με την τετραετία Τραμπ και τα προσωπικά ντιλς επί των business plans του που οδήγησαν σε μία τελείως απομονωμένη ΗΠΑ.
Έτσι:
🔸Κατ αρχάς εγκαταλείφθηκε το Αφγανιστάν στην τύχη του υπό την επιρροή της Κίνας, αφού η εκεί παρουσία του ΝΑΤΟ δεν κατάφερε πολλά πράγματα, ενώ κόστιζε πολύ.
🔸 Ακολούθησε η σύνοδος της Κορνουάλης των G7 τον Ιούνιο του 21, που έβαλε τέλος στην "συνεννόηση της Ουάσιγκτον" του 86, επί της οποίας εφαρμόστηκε η αρχιτεκτονική τριγώνων του Κίσινγκερ και ο νεοφιλελευθερισμός όπως τον γνωρίζαμε. Ανέλαβε εκεί μια Blackrock να δομησει τον νέο νεοφιλελευθερισμό ver2.0 επί μιας Πράσινης Μετάβασης" κάνοντας τα πάντα ψηφιακά. Κυρίως το χρήμα
🔸 Αυτό πυροδότησε την αντίδραση του Πούτιν, το καθεστώς του οποίου ανδρώθηκε με ελίτ απότοκες της εποχής της παντοκρατορίας του νεοφιλελευθερισμού, και που αισθάνθηκαν ότι απειλούνται από την νέα "νέα τάξη πραγμάτων" που θέλει να επιβάλει η νέα συνεννόηση με την λεγόμενη "πράσινη μετάβαση". Αυτή αποστερεί σε βάθος 2-3 δεκαετιών κυρίως από την Ρωσία και δευτερευόντως από τις χώρες του OPEC, την κύρια πηγή εσόδων τους, τους υδρογονάνθρακες (στοιχείο που εμπεριέχει όμως και μεγάλη δόση "αστικού μύθου", όπως φαίνεται και από τις προβλέψεις του ΙΕΑ.
🔸Η αναμενόμενη Ρωσική αντίδραση δεν άργησε πολύ. Η εισβολή της στην Ουκρανία, οι κυρώσεις εναντίον της, που είχαν σχεδιαστεί να γονατίσουν το ευρώ και οι ενεργειακές, logistics, παραγωγής και οικονομική κρίση του 18, πήραν άλλη τροπή.
Διαλύθηκε η σύμπραξη των 11 υπο την Κίνα στην Ασία και στην θέση της άρχισαν να δημιουργούνται..."τετράγωνα" όπως:
🔸Το QUAD, με την Ινδία, Αυστραλία, Ιαπωνία, Ινδονησία κλπ υπό την εποπτεία των ΗΠΑ
🔸 Περσι εμφανίστηκε το I2U2 (Iνδια, Ισραήλ, ΗΑΕ και ΗΠΑ) ως πίεση στην Σ.Αραβια, Αίγυπτο και Τουρκία να μην συμμετάσχουν στο σύστημα των BRICS+, όπως είχαν και έχουν ακόμα την πρόθεση. Οι αγριάδες της Χαμάς και της κυβέρνησης του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, έστειλαν το μήνυμα στην Ινδία να μην βιάζεται. Δεν είναι ακόμη έτοιμο το ψηφιακό δολάριο που θα ελέγχει η Blackrock.
🔸 Άγνωστη ποια θα είναι η αντίστοιχη αντίδραση στην πίσω αυλή των ΗΠΑ, την Λ. Αμερική, η οποία προχωράει πολιτικά ως ποιο ώριμη και ομογενής στην δημιουργία περιφερειακού αποθετικού νομίσματος, ενώ οι δύο μεγαλύτερες χώρες της περιοχής, η Βραζιλία και η Αργεντινή συμμετέχουν ήδη ως σύνδεσμος της περιοχής με τους BRICS+. Η αποχώρηση τελικά της Αργεντινής και η ένταξη της στην ζώνη του δολαρίου, ήρθε για να ανακόψει αυτήν την δυναμική.
Πέραν όμως αυτών των προβλημάτων, που είναι εμφανή στην ΕΕ και την Λ. Αμερική, το νέο "Δόγμα Κίσινγκερ" υπό τον Μπάιντεν όμως ήταν εξ αρχής καταδικασμενο να αποτύχει για άλλους λόγους!
Αγνοεί την νέα δυναμική που δημιουργείται από:
🔹την μετάβαση σε ένα νέο μεταβατικό στρατηγικό καύσιμο, το φυσικό αέριο, που θέλει σταθερούς δρόμους αγωγών για να κινηθεί (και κρίσιμους κόμβους ελέγχου της ροής του) και όχι γεωγραφικά ασύνδετα μεταξύ τους "σχήματα".
🔹Τα ψηφιακά νομίσματα και το ηλεκτρονικό εμπόριο που κινούνται εκτός των κλασσικών οργάνων ελέγχου της προηγούμενης παγκοσμιοποίησης (τράπεζες, σύστημα Swift, κλπ) και με την δική τους δυναμική, που πλέον δεν είναι τεχνικά εφικτή να ελεγχθεί από αμερικανικούς ή κινεζικούς κολοσσούς της τρέχουσας γενιάς του διαδικτύου, που μεταβάλλεται προς την 3η του εκδοχή χωρίς αυτούς.
🔹την ανάδειξη και νέων "παικτών" όπως πχ η Ινδία που θέλει να είναι "και με τον χωροφυλαξ και με τον αστυφυλαξ" φοβούμενη την Κίνα, και ήδη έχει απλώσει όλα τα χέρια της θεάς Κάλι και "τα παίρνει" από παντού.
🔹την διαμόρφωση ήδη νέων ζωνών εμπορίου με άξονες την ενέργεια και ψηφιακά μέσα συναλλαγών (όπως η διαμορφούμενη εμπορική Ζώνη ΗΑΕ-Σ. Αραβιας- Ισραήλ - Αιγύπτου που περιλαμβάνει και εμάς ως διεπαφή της με την ΕΕ).
🔹η ανάδειξη της Αφρικής ως του κυρίου τροφοδότη πρώτων υλών και τροφής προς την Ευρώπη και την Μ. Ανατολή μέσα στην επόμενη εικοσαετία, περιοχή όπου η επιρροή της Δύσης φθίνει διαρκώς υπέρ της Κίνας και Ινδίας, που έχουν διεισδύσει με soft επιθετικές επενδύσεις αλλά και την Ρωσίας -Τουρκίας, που έχουν επιλέξει την οδό της ενίσχυσης τοπικών ισλαμικών οπλαρχηγών για την δική τους.
Έτσι ειδωμένα τα πράγματα, κάτω από την δυναμική που γεννάει η νέα αυτή πραγματικότητα, που δεν περιλαμβάνονταν στην οπτική του 100χρονου μακαρίτη, δημιουργούνται τώρα παλι υπο τον Τραμπ νέες συνθήκες, προκλήσεις και ίσως και ευκαιρίες για την δική μας παρουσία στον νέο πολυ-πολικό κόσμο που αναδεικνύεται από την ακόλουθη πραγματικότητα:
✔️Η επιχειρούμενη διόρθωση "Make America Grate Again-MAGA" δεν είναι ικανή να κάνει το δίδυμο Τραμπ-Musk μάγκες με την ίδια συνταγή των τριγώνων του Κίσινγκερ μέσω της αποκόλλησης της Ρωσίας από τα ενεργειακά της συμφέροντά στην Ασία. Ούτε προφανώς και με την επιστροφή της παγκοσμιας βιομηχανικής παραγωγής πίσω στις ΗΠΑ, όπως την ονειρεύεται ο ημίτρελος νέος ημιπλανητάρχης και οι σύμβουλοι του.
❗️Δεν υπάρχει ούτε ο χρόνος αλλά ούτε και το ενδιαφέρον επενδύσεων μιας τέτοιας μετάβασης από τις ελίτ της Δύσης, που έχουν πλέον συνηθίσει "στα εύκολα" και γρήγορα κέρδη επί της χρηματιστηριακής φούσκας! Αλλά και από το γεγονός ότι πλέον η Κίνα παράγει πολύ πιο γρήγορα νέες τεχνολογίες από ότι η Δύση μπορεί να τις καταναλώσει.
Εκτός αν, τελικά, ο Τράμπ αποφασίσει να την ...σκάσει!
Η κατανόηση της νέας δυναμικής που δημιουργείται, είναι για εμας όρος επιβίωσης μας ως κρατικής οντότητας στην νέα εποχή. Η μονομερής πρόσδεση μας σε παλιές σταθερές, όπως στις παρωχημένες ήδη πολιτικές που κυριάρχησαν στην καταρρέουσα αλά Μερκελ ΕΕ ή σε προτάσεις που δεν λαμβάνουν υπ όψη τα πιο πάνω, παπαγαλίζοντας κάτι για πρασινάλογα , ήδη αποδεικνύεται ως πολύ επικίνδυνο βαρίδι. Και έτσι αναζητείται νέα εθνική στρατηγική πού να:
🔸 Μπορεί να παρασύρει και την ΕΕ μακρυά από τον γκρεμό που οδηγείται με ταχύτητα, μαζί της και εμάς.
🔸Να υποστηρίξει τα δικά μας εθνικά συμφέροντα
🔸Να αναδείξει την χώρα και τις αξίες της σε ρόλο 3Δ (διαμεσολάβηση, διαβούλευσης, διπλωματίας) ανάμεσα στις πολλές ζώνες του ρευστού κόσμου της νέας εποχής που έχουμε εισέλθει. Πχ πάνω σε δίκτυα συνεννόησης όπως το δίκτυο των Αρχαίων πολιτισμών, που έστησε ο Νίκος Κοτζιάς (και τώρα εγκαταλείφθηκε στην τύχη του) και
🔸Να στηρίξει την δική μας συμμετοχή στην διεθνή κατανομή εργασίας και με ενδογενείς πόρους. Όπως πχ αυτούς που αναλύθηκαν στο post με link στο σχόλιο #1.
Ότι είναι δύσκολη άσκηση, είναι γνωστό. Για τις εύκολες υπάρχει πάντα το "υπηρετικό προσωπικό" των απανταχού ελίτ: Οι σπουδαγμένοι μονομερώς σε στατικά δόγματα σε κάποια Κολάμπια ή όσοι βολεύονται στο να παπαγαλίζουν τα ακαδημαϊκά manuals του περασμένου αιώνα, πλασάροντας μη-λύσεις ως "αριστερές", επειδή είναι τεμπέληδες στο μυαλό.
Ολοι αυτοί ακόμα και για τις εύκολες λύσεις μετρήθηκαν ήδη, ζυγίστηκαν και βρέθηκαν τραγικά ελλειποβαρείς.
Τι δεν καταλαβαίνεις?
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.