ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΙΣΣΙΑ (1947-2024)

 

Αποχαιρετούμε σήμερα τον αγαπημένο μας σύντροφο, συναγωνιστή, φίλο Βαγγέλη Πισσία.

Ταξιδεύει ξανά ο Βαγγέλης πάνω στο «Καράβι του για τη Γάζα», θα περάσει από την Πόλη που τόσο αγάπησε και τόσα  της πρόσφερε…

Θα περάσει, πριν συνεχίσει για το ύστατο, το  πιο μεγάλο του ταξίδι προς την αιωνιότητα, και πάλι πάνω από τον γενέθλιο τόπο του, την Αλεξάνδρεια, και εκεί που θα φτάσει θα συναντήσει ένα «Στολίσκο της Ελευθερίας» αγαπημένων συναγωνιστών.

Αγωνιστής, οραματιστής με  καθολική ματιά, διανοούμενος αναγεννησιακής μορφής, σε εκείνον οφείλονται πολλά απ’ όσα πράξαμε και τα θυμόμαστε με υπερηφάνεια.

Αυτές τις ημέρες οι σύντροφοί του, οι συναγωνιστές του, οι μαθητές του, οι φίλοι του μνημονεύουμε τα τόσα παράσημα, αποκτήματα αγώνων, μόχθου του Βαγγέλη, κι όμως λίγα από όσα εκείνος έπραξε θα γίνουν γνωστά. Πολλά περισσότερα, ίσως το ίδιο σημαντικά και ακόμη ωραιότερα, παραμένουν άγνωστα, καθώς ο ίδιος ήταν σεμνός πάντα, έτσι φαίνεται να το ήθελε…

Ήταν ο Βαγγέλης ένα σπάνιο είδος ανθρώπου για τη σημερινή εποχή.

Μιλούσε πάντα με την Αλήθεια της Γνώσης και της Καρδιάς!

Ευρυμαθής, με αστείρευτη σοφία και πολύτροπη σκέψη, χάρισμα μοναδικό που σε οδηγούσε σε μια πολυδιάστατη γεωπολιτική προσέγγιση – ανάγνωση του απείθαρχου κόσμου μας.

Ο Βαγγέλης όταν συνομιλούσε μαζί σου σε κοιτούσε βαθιά στα μάτια, δεν έδειχνε ποτέ ότι βιάζεται, κι ας είχε όραμα και έκανε πράξη τόσα πολλά. Πάντα έμοιαζε να έχει χρόνο για όλους και για όλα. Πάντα με απλότητα και φυσικότητα μοιραζόταν τις γνώσεις του και σου πρόσφερε ερεθίσματα να σκεφτείς πέρα από τα τετριμμένα.

Έφυγε πιστός στη φράση του Αριστοτέλη, που αυτός μας έμαθε, «Όταν η πόλη στασιάζει ουδείς δικαιούται να μένει αμέτοχος».

Πορεύτηκε πάντα ελεύθερα, με αρετή και τόλμη.

Ανήσυχος ως το τέλος για τα επερχόμενα και τους ταπεινωτικούς συμβιβασμούς στα εθνικά ζητήματα, ήθελε τον ελληνισμό με οικουμενική ματιά, δική του η φράση, «όσοι  δεν σκέφτονται με όρους εθνικής - περιφερειακής και παγκόσμιας γεωστρατηγικής, θέτουν, υπογράφοντας, σε κίνδυνο το ειρηνικό μέλλον της χώρας».

Ήθελε τη πατρίδα μας να ζει και να προοδεύει με τον κόπο του λαού της και όχι αποικία χρέους. Προφητικά ανήσυχος, προειδοποίησε πριν τον ταπεινωτικό συμβιβασμό, το εφιαλτικό 2015 και έγραψε τότε:

«Η χώρα χρειάζεται ένα καινούργιο σώμα, μιαν αναγεννημένη ψυχή, μια δύναμη δημιουργίας κι όλα αυτά φτιαγμένα με μόχθο υλικό και πνευματικό. Η χώρα, η ωραία και σημαντική αυτή χώρα, χρειάζεται ένα σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης –εμείς είπαμε ενδογενούς– μια ισχυρή παρόρμηση κι ένα πρόγραμμα ανάταξης και αναγέννησης του πολιτικού, κοινωνικού και πολιτισμικού της πεπρωμένου».

Συνταξιδιώτης πάντα, με τον ίδιο καημό με τους κοσμοπολίτες Έλληνες της Ανατολής, τον Γιώργο Σεφέρη, τον Στρατή Τσίρκα, τον Κωνσταντίνο Καβάφη, δεν ξέχασε ποτέ την Αλεξάνδρεια που γεννήθηκε, πονούσε για την Παλαιστίνη, τη Συρία, ταυτίζονταν με το στοχασμό του Κόντογλου και μας θύμιζε τα λόγια του, «οι Άνθρωποι της Δύσης είναι ορθολογιστές, γι’ αυτό  και  όσοι από αυτούς ξεχωρίζουνε και δεν πιστεύουνε μοναχά στις αισθήσεις τους, στρέφουν κατά την Ανατολή, γιατί εκεί βρίσκουν την πηγή για να πιούνε όσοι διψάνε για κάποια μυστήρια που δεν μπορούνε να ερευνηθούνε μόνο με το μυαλό..»

Ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος, κέρδιζε πάντα τους φοιτητές του και στα πιο δύσκολα ακροατήρια, είχε έγνοια για τους νέους με τη ματιά του πάντα σε αυτούς και τον φόβο μη λυγίσουν στη δυστοπία που μας περιβάλλει. Από τον Ουίλιαμ Φόκνερ απομόνωνε τη φράση και τους έλεγε:

«[…] οι σημερινοί νέοι πρέπει να μάθουν πως το ελεεινότερο πράγμα στον κόσμο είναι ο φόβος. Ας τον ξεχάσουν τελείως κι ας μην διστάζουν να μιλούν για τις αιώνιες αλήθειες, χωρίς τις οποίες το κάθε τι είναι εφήμερο και καταδικασμένο..».

Πιστός έως το τέλος στο όραμά του για έναν ειρηνικό κόσμο, ο Βαγγέλης με διαύγεια και ανήσυχο, ζωντανό πνεύμα,  αγωνιζόταν πάντα Ορθός και εμφυσούσε σε όλους μας την Ελπίδα, όπως έλεγε, «πάντα θα υπάρχουν και εκείνες οι αφύλαχτες στιγμές της Ιστορίας…».

Βαγγέλη το ήθος σου, η μαχητικότητά σου, οι αγώνες σου για ειρήνη, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη θα αποτελούν φάρο μας. Τα οράματά σου και ο τρόπος που πορεύτηκες στη Γη, ακριβή παρακαταθήκη για όλους μας.

Καλό σου ταξίδι Βαγγέλη

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com