"ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΟ" του Τάκη Βαρβιτσιώτη
Πολύ αγάπησα τη σιωπή
Κι έφυγα πέρα μακριά
Στα ύψη στις οροσειρές
Πιο πέρα από τη θάλασσα
Προς τ' ουρανού τα βάθη
Εκεί που χάνονται οι γραμμές
Οι φωτεινές των πλοίων
Για να ξανάρθω ένα πρωί
Ένα πρωί καλοκαιριάτικο
Σε κάποιο σπίτι
Όπου θα κατοικούν μονάχα σκιές
Ανάλαφρες
Φωνές τόσο απαλές
Όπως το χιόνι
Με πόρτες πάντα ορθάνοιχτες
Και μ' ανθισμένες κλειδαριές.
Πηγή: Δημήτρης Σταματάκης
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.