Γυναίκες ηρωΐδες προς Μίμηση
Ηρώων Αφιέρωμα: Ηρώ Κωνσταντοπούλου
Σοφία Ντρέκου
Το σώμα της ηρωικής Ελληνίδας, Ηρώς
Σοφία Ντρέκου
Το σώμα της ηρωικής Ελληνίδας, Ηρώς
«Εσύ δε θα μου πεις ευχαριστώ
όπως δε λες ευχαριστώ
στους χτύπους της καρδιάς σου
που σμιλεύουν το πρόσωπο της ζωής σου.
Όμως εγώ θα σου λέω ευχαριστώ
γιατί γνωρίζω γιατί σου λέω ευχαριστώ
γιατί γνωρίζω τι σου οφείλω
Αυτό το ευχαριστώ
είναι το τραγούδι μου».
είναι το τραγούδι μου».
Γιάννης Ρίτσος
Η 17χρονη ηρωίδα που «γάζωσαν» οι Γερμανοί με 17 σφαίρες για παραδειγματισμό. Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου έκρυβε όπλα και προκηρύξεις κάτω από τη σχολική ποδιά. Εκτελέστηκε φωνάζοντας: «Χτυπάτε! Κτήνη»...
Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, η οποία γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1927 και εκτελέστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 σε ηλικία 17 χρονών, ήταν αγωνίστρια της εθνικής αντίστασης.
«Έτσι ως αντικρίζω τα χώματα
ματωμένα, αναρριγώ,
κορίτσια της Καισαριανής
ραντίστε με τριανταφυλλόνερο
τα ηρωικά κορμιά μας».
Στα δεκάξι της, μιλούσε γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά και γερμανικά: Ήταν πρώτη στον αγώνα, πρώτη στα μαθήματα… Πρώτη σ’ όλες τις εκδηλώσεις, ενάντια στους κατακτητές – βρισκόταν – πάντα στις πρώτες γραμμές της σκληρής πάλης. Αψηφούσε τους κινδύνους. Δύο φορές συνελήφθη – ξυλοκοπήθηκε – βασανίστηκε, την τρίτη φορά, στις 2 μετά τα μεσάνυχτα, οι χιτλερικοί, με τα ελληνόφωνα όργανά τους, σπάνε την πόρτα της, στην οδό Βεΐκου 57. Την οδηγούν στο άντρο των βασανιστηρίων της οδού Μέρλιν.
Εκτελέστηκε με 17 σφαίρες, όσα ήταν και τα χρόνια της, ανάμεσα σε 50 Έλληνες δίνοντας τη ζωή της για τη πατρίδα. Μέχρι την τελευταία στιγμή η δεκαεφτάχρονη ηρωίδα της κατοχής αντιμετώπισε με περιφρόνηση τις κάννες του αποσπάσματος. Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου του 1927, από ευκατάστατους γονείς καταγόμενους από τη Σπάρτη.
Μαθήτρια ακόμη του Αρσακείου, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση. Ήταν άριστη μαθήτρια και μιλούσε τέσσερις γλώσσες. Πολύ γρήγορα αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο αγωνιστικά στελέχη τη ΕΠΟΝ. Έκρυβε όπλα και προκηρύξεις κάτω από την σχολική της ποδιά, έγραφε συνθήματα στους τοίχους και κολλούσε αφίσες, προκαλώντας τους Γερμανούς.
Στις 16 Ιουλίου του 1944, την ημέρα των γενεθλίων της, μία ομάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας εισέβαλε στο σπίτι της οικογένειάς της στην οδό Βεΐκου 57 στο Κουκάκι και τη συνέλαβε. Τη μετέφεραν στο αρχηγείο όπου βασανίστηκε αλύπητα από τον «Αγήνορα», διαβόητο συνεργάτη των Γερμανών.
- Η Ηρώ φτύνει κατάμουτρα και μπατσίζει τον «Ελληνα» μεταφραστή.
- Την μετέφεραν στα κρατητήρια της «Κομαντατούρ» στην οδό Μέρλιν, όπου με κτηνώδη βασανιστήρια προσπαθούσαν ματαίως επί τρεις εβδομάδες να της αποσπάσουν πληροφορίες για τις δραστηριότητες των αντιστασιακών οργανώσεων. Ωστόσο εκείνη δεν λύγισε και οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να της αποσπάσουν κουβέντα. Οι προσπάθειες των δικών της να τη σώσουν, αυτή τη φορά απέτυχαν.
- Η Ηρώ τότε φώναξε: «Ντροπή σας. Δεν είστε Ελληνίδες!… Μα δεν ντρέπεστε; Καμιά δεν πρέπει να πάει στη Γερμανία!… Μα τι φοβάστε… Μη σας τουφεκίσουνε; Καλύτερα να μας τουφεκίσουν παρά να υποστούμε εξευτελισμούς»!
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, η Ηρώ οδηγήθηκε μαζί με άλλους 49 κρατουμένους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Εκεί οι χιτλερικοί έστησαν στον τοίχο την έφηβη που δεν είχε καν δικαστεί και τη «γάζωσαν» με 17 σφαίρες- όσα ήταν και τα χρόνια της -για «παραδειγματισμό», όπως είπαν.
Η ίδια λίγο πριν οι εκτελεστές της ανοίξουν πυρ έσκισε το φόρεμά της και φώναξε: «Χτυπάτε! Κτήνη».
- Όταν ρώτησαν έναν Γερμανό στρατηγό «γιατί τη σκοτώσατε; Ήταν μόλις 17 χρονών…», εκείνος απάντησε: «Γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για εμάς».
- Η Ηρώ έπεσε για τη λευτεριά τής πατρίδας, 37 μέρες προτού απελευθερωθεί η Ελλάδα.
Στη συνέχεια βρέθηκε στο Χαϊδάρι, στην απομόνωση του φοβερού «μπλοκ 15» και μετά στο θάλαμο των μελλοθανάτων.
- Δυο μέρες πριν την πάρουν οι δήμιοι για εκτέλεση έγραψε σ’ ένα κομμάτι χαρτί τους παρακάτω στίχους. Το ποίημα διασώθηκε από τις συγκρατούμενές της:
Υπομονή κι υπομονή
Καρτέρει και καρτέρει
Και τούτος ο Σεπτέμβριος
Τη Λευτεριά θα φέρει.
Ως την Τετάρτη βρε παιδιά
Θ’ ανάψουνε τα φώτα
Θάχουμε λεύτερο ψωμί
Και μπόλικο σαν πρώτα.
Ως την Τετάρτη βρε παιδιά
Θάχουμε γεγονότα
Και στην ωραία Αθήνα μας
Θα λάμψουνε τα φώτα.
Με σεβασμό στον Άγνωστο
Θα πάνε οι Χαϊδαριώτες
Θα καταθέσουν στέφανο
Σα γνήσιοι πατριώτες.
Στις 29 Δεκεμβρίου του 1977 η Ακαδημία Αθηνών, με εισήγηση του καθηγητή της Φιλοσοφίας, Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, τίμησε την ηρωίδα με μεταθανάτιο βραβείο για την υπέρτατη θυσία της, αναγνωρίζοντας έτσι και τη συμβολή της ΕΠΟΝ στον απελευθερωτικό αγώνα.
Το αρχοντικό της στην οδό Βεΐκου στο Κουκάκι έχει μείνει ερειπωμένο. Δεν θυμήθηκε ποτέ κανείς μια επιγραφή να βάλει να θυμίσει με δυο κουβέντες ποια γεννήθηκε εκεί και πως το θάρρος της δεν το είχαν δει ούτε στον ύπνο τους οι άνδρες σύγχρονοί της, πόσο μάλλον ο νεοέλληνας.
ΜΝΗΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Βρίσκεται στη πλατεία Παλαιών Πατρών Γερμανού στην Ηλιούπολη, τιμώντας την δεκαεπτάχρονη Ηρώ, που εκτελέστηκε για την αντιστασιακή της δράση, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1944, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Στο βάθρο του γλυπτού αναγράφεται:
πεθαίνω τώρα που χαράζει
στη λευτεριά όμως κάνω χαλάλι
τα νιάτα μου για την Ελλάδα.
ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΤΩΝ 17
ΕΠΟΝΙΤΙΣΑ
ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ
ΣΤΙΣ 5 – 9 – 1944
ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ
- Το τι ταίριαζε σε ένα κορίτσι 17 ετών μας το δείχνει ο γλύπτης Νικόλας (1909-1990): ένα αρκουδάκι δίπλα στα πόδια της.
Έγινε θρύλος, ακολουθώντας τον ηρωικό δρόμο των παιδιών της ΕΠΟΝ, που έπεφταν στο «σπίτι – κάστρο» της οδού Μπιζανίου, στην Καλλιθέα:
«Πούθε έβγαινε; Απ’ τα Νιάτα απ’ τη θυσία,
τάχεν η ΕΠΟΝ γεννήσει η ηρωική,
να ξαναγράψουν μία παλιά Ιστορία
σε νέα σελίδα ακόμη πιο λαμπρή»
Σοφία Μαυροειδή – Παπαδάκη.
Αλλά, ήταν κοπέλα πολλαπλών ταχυτήτων. Έζησε με τους ήχους των λόγων του Ρήγα Φεραίου, «τα δίκαια του Ανθρώπου» και το «όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά». Έδωσε μαθήματα ελευθερίας στους διώκτες της, στον περιβόητο συνεργάτη των χιτλερικών Αγήνορα. Σ’ αυτούς που φορούσαν τις γερμανικές στολές – «Έλληνες» – με επικεφαλής τον ταγματασφαλίτη Βάρβαλη – θύμιζε τα λόγια του Ρήγα Φερραίου, λίγο πριν την παραδώσουν στα γερμανικά SS:
- «Χάνει τα δίκαια του πολίτου, εκείνος οπού έγινεν εντόπιος εις ξένον βασίλειον και δε βοηθεί την πατρίδα του κι απ’ εκεί, με όποιον τρόπον ημπορεί, αλλ’ αδιαφορεί εις τας προσταγάς της. Ομοίως κι εκείνος όπου δέχεται οφίκιον ή δούλευσιν ή χαρίσματα από χέρι τυράννου. Ο τοιούτος δε λέγεται πλέον πολίτης, αλλά προδότης…».
Το όνειρο της 17χρονης Ηρωίδας εκπληρώθηκε
λίγες βδομάδες αργότερα. Η ίδια δεν πρόλαβε
να γευτεί τη λευτεριά. Αθάνατη!
Η ζωή της έγινε ταινία το 1981 με τίτλο «17 σφαίρες για έναν άγγελο, η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου»
Λόγος για την Ηρώ Κωνσταντοπούλου από την Ελένη Κασαβελίδη και απαγγελία ποιήματος του έξοχου καλλιτέχνη Σωτήρη Δογάνη από την ποιήτρια Σοφία Πιερίδου. Ευχαριστώ θερμά για την συμβολή τους την Φωνή των Πειραιωτών (κεντρική ομιλήτρια Ελένη Κασαβελίδη) όπως και τον Δήμο Πειραιά.
Ένα μεγάλο παράπονο μου χρόνων, για την γενέτειρά μου πόλη τον Πειραιά που γνωρίζει πολύ καλά από Αντίσταση, παρέμενε στα στήθη μου βαθιά γιατί ουδείς οργανισμός και κανένας φορέας δεν ενδιαφέρθηκε για την Ηρώ.
Φέτος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά αποδίδουμε στον Πειραιά τον ελάχιστο φόρο τιμής στην μαρτυρική μαθήτρια Ηρώ και υπόσχομαι ότι αυτό όσο ζω θα μάχομαι να συμβαίνει μακρυά από την σκαιότητα πολιτικών σκοπιμοτήτων για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι τί εστί ναζισμός και Γερμανικός ζωμός. Μετά τιμής και απολύτου σεβασμού, Ελένη Κασαβελίδη
Πηγές:
www.sansimera.gr, left.gr, www.protothema.gr, www.katiousa.gr, wikipedia.org, averoph.wordpress.com, tomov.gr, www.rizospastis.gr
Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, εταιρεία της Google.
Επιμέλεια, πηγή: www.sophia-ntrekou.gr
ΠΗΓΗ: http://www.sophia-ntrekou.gr/2017/09/Hrw-Kwnstantopoulou5-1944.html
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.