ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ...

Κηδεία Σωτήρη Πέτρουλα, 1965

Ποτέ δεν λες η μοίρα πως σε αδίκησε
μα μόνο η ιστορία αλλιώς σου μίλησε...

Μ. Ρασούλης
Πέμπτη 15 Ιουλίου 1965. 

Ο Γ. Παπανδρέου αναγκάζεται σε παραίτηση από το βασιλιά, το νεαρό βλαστάρι των Γλύξμπουργκ, μετά από 15λεπτη συνομιλία. Το Φεβρουάριο του ίδιου έτους το κόμμα του, η Ένωση Κέντρου, είχε κερδίσει τις εκλογές με το σαρωτικό ποσοστό του 52%.
Το βράδυ της ίδιας μέρας, μικρές διαδηλώσεις κατεβαίνουν στο κέντρο της Αθήνας με συνθήματα: «Παπανδρέου», «Δεν περνάει ο φασισμός», «Κάτω η χούντα», «1-1-4». Ο νεοδιορισθείς Υπουργός Δημόσιας Τάξης Τούμπας διατάζει απαγόρευση των διαδηλώσεων. Η αστυνομία αρχίζει να χτυπάει. Τα εργατικά προάστια, τα εργοστάσια, τα μαγαζιά, οι νεολαίοι αρχίζουν να κινητοποιούνται.

Παρασκευή 16 Ιουλίου 1965. Πραγματοποιείται συγκέντρωση νεολαίας στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στο βασιλικό πραξικόπημα. Η αστυνομία επιτίθεται. 114 τραυματίες, 84 συλλήψεις.

Σάββατο 17 Ιουλίου 1965. Η ΓΣΕΕ καλεί σε συγκέντρωση στο Παναθηναϊκό στάδιο. Μέχρι το μεσημέρι δεν έχει δοθεί άδεια από τις αρχές. Το απόγευμα δίνεται η άδεια για συγκέντρωση σε κλειστό χώρο, στο γήπεδο.
Στις 7.00 μ.μ. ξεκινάει διαδήλωση οικοδόμων από την Ομόνοια με επικεφαλής τη σημαία του σωματείου. Στην αρχή οι διαδηλωτές πηγαίνουν από τα πεζοδρόμια. Στη συνέχεια η διαδήλωση φουντώνει και πλημμυρίζει τους δρόμους από την Πατησίων και την Αλεξάνδρας προς το γήπεδο. Ακούγονται τα συνθήματα: «Δημοψήφισμα», «Γενική απεργία».,

Τετάρτη 21 Ιουλίου 1965. Πραγματοποιείται συγκέντρωση της φοιτητικής οργάνωσης της ΕΦΕΕ στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου. Χιλιάδες φοιτητές μαζεύονται και αφού ακούνε τους ομιλητές προχωράνε προς την οδό Σταδίου για να διαδηλώσουν τη θέλησή τους να αντισταθούν στο πραξικόπημα. Στη γωνία των οδών Σταδίου και Λαδά η αστυνομία επιτίθεται. 300 τραυματίες. Στις 10.00 μ.μ συλλαμβάνεται ο φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής και μέλος της ΕΔΑ και της νεολαίας Λαμπράκη, Σωτήρης Πέτρουλας. Στις 3.00 π.μ καταγράφεται ο θάνατός του στο Σταθμό Α' Βοηθειών στην Γ' Σεπτεμβρίου. Αυτόματα εκτυλίσσεται μια λυσσαλέα προσπάθεια γρήγορης ταφής -πριν καν ανατείλει ο ήλιος- και απόκρυψης της αλήθειας. Η ηγεσία της ΕΔΑ κινητοποιείται και το αποτρέπει, η σορός του δίνεται στην οικογένεια και είναι ανοιγμένη! – ο ιατροδικαστής Καψάσκης μάλλον αμέλησε να την ράψει – οι Λαμπράκηδες τη σκεπάζουν με λουλούδια.

Την άλλη μέρα γίνεται η κηδεία. Από νωρίς στις γειτονιές έχουν διαδώσει ότι έχουν στηθεί κανόνια στο Στάδιο, ότι πολυβόλα υπάρχουν στην Ακρόπολη, ότι ο στρατός θα χτυπήσει. Παρόλα αυτά η συμμετοχή του κόσμου είναι τεράστια. Αρχίζει το λαϊκό προσκύνημα στη φτωχογειτονιά του Κολωνού και αργότερα ξεκινάει η πομπή, διασχίζοντας την Αθήνα. Στη Μητρόπολη μεταφέρονται εκατοντάδες στέφανα ατόμων και οργανώσεων. Τουλάχιστον 500.000 άτομα παρευρίσκονται στην κηδεία, πραγματοποιώντας μία από τις μεγαλύτερες λαϊκές συγκεντρώσεις που έγιναν ποτέ στην Αθήνα. Η αστυνομία δεν τολμάει καν να εμφανιστεί.

…Κι όταν είδα στην πλατεία Ομονοίας τους οικοδόμους με ξεγυμνωμένα στήθη να σταματούν τη νεκροφόρα και να σηκώνουν στα χέρια τους το φέρετρο, είπα μέσα μου πως από εδώ αρχίζει πια η αποθέωση.
…Είδα τον πατέρα του, που τον είχαν σηκώσει στα χέρια οι φίλοι του παιδιού του, να βαστάει στ’ αριστερό ένα μπουκέτο κόκκινες γλαδιόλες και στο δεξί μια τσαλακωμένη φωτογραφία, να τη σφίγγει πάνω στο στήθος του και να τη δείχνει στα πλήθη, που χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν, όχι δεν έκλαιγαν και δεν θρηνούσαν, και τον άκουσα να λέει:
” Αδέρφια του παιδιού μου… Ο Σωτήρης ζει… Αγωνισθείτε για το ξερίζωμα του φασισμού… Ο Σωτήρης μου γι’ αυτό θυσιάστηκε… Δε θέλω να κλαίτε… Εμπρός στον Αγώνα για τη Δημοκρατία…”(…)
Στρατής Τσίρκας, «Χαμένη άνοιξη»

Για ό,τι έπεσες ήταν αλήθεια…

Νικηφόρος Βρεττάκος
23 Μαϊου 2014.
Κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α. στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, στον Κολωνό. Στην αφίσα της οργάνωσης η πλατεία αναφέρεται με το παλιό της όνομα: «πλατεία Ιωάννη Μεταξά».
Ανακοινώσεις από εργατικά σωματεία και κινήσεις ειρήνης ότι σαν σήμερα, 51 χρόνια πριν, δολοφονήθηκε ο αγωνιστής της δημοκρατίας και της ειρήνης, Γρηγόρης Λαμπράκης από ανθρώπους του παρακράτους.
Αντιφασιστική συγκέντρωση στο μετρό Σεπολίων με κεντρικό σύνθημα: «Οι φασίστες δεν έχουν θέση στις γειτονιές μας»
Η ιστορία δεν παραγράφεται.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας ήταν αγωνιστής της δημοκρατίας.
Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν διορισμένος δικτάτορας του βασιλιά.
Η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική εγκληματική οργάνωση.
Ποτέ πια φασισμός

Η μαρτυρία της μάνας

"...Εκείνο το βράδυ μου τηλεφώνησε πως θα αργούσε. Ασυναίσθητα προέτρεψα τ' αδέρφια του να φάνε και να ξαπλώσουν. Όμως εκείνα τον περίμεναν. Περιμένοντάς τον, λαγοκοιμήθηκα. Ξάφνου το κουδούνι χτύπησε δαιμονισμένα. Ήταν από την χωροφυλακή. Τι να ήθελαν τέτοια ώρα Παναγιά μου; Ρωτούσαν για το Σωτήρη.
- Μέσα είναι, κοιμάται και τρέχω αλαφιασμένη προς το δωμάτιό του. Η θέα του άδειου κρεβατιού μου πάγωσε την καρδιά. Κάτι κακό συμβαίνει.
- Μην πανικοβάλλεστε. Τον έχουν λίγο χτυπημένο σε νοσοκομείο. Να μην διανοείστε ότι θα κάνετε ρούπι από εδώ.
- Μου πήρατε το παιδί και μας κρατάτε και κρατούμενους άθλιοι.
- Πάρτε το όπως θέλετε. Από εδώ δε θα το κουνήσετε.
Σαν αγρίμι στο κλουβί, πληγωμένη από το να μην μπορώ να δω τ' αγόρι μου. Η ώρα προχώρησε. Αυτή τη φορά άνθρωποι της ΕΔΑ πέρασαν το κατώφλι του ανήσυχου σπιτιού. Έκαναν πως δε γνώριζαν, όμως το κακό το μήνυσαν στον άνδρα μου. Εγώ αγνοούσα τα πάντα.
Σε λίγο η Αστυνομία μας οδηγεί στην Ασφάλεια. Τέτοια εντολή είχαν. Τίποτα παραπάνω. Μα πως να ησυχάσω στο τζιπ; Να σου στερούν το ακριβοπαίδι σου, να μην ξέρεις που βρίσκεται το σπλάχνο σου, πως να είναι, χτυπημένος, μονάχος;
- Που μας πάτε επιτέλους; Δεν φτάνει που μας πήρατε το παιδί, μας θέλετε και κρατούμενους;
Στο τμήμα, μας φέρανε γλυκό. Ακούς γλυκό κανταΐφι στις 04:00 τα μεσάνυχτα. Εγώ δε θέλω γλυκό, τους λέω, τρίψτε το στα μούτρα σας, εγώ θέλω το γιο μου. Αρπάζω όποιον βρίσκω μπροστά μου και λέω: βρε παλιόσκυλα, σκοτώνετε τα παιδιά του λαού με πενταροδεκάρες. Μάνα δε σας γέννησε κι εσάς, μάνα δεν κλαίει για σας;
Την ίδια ώρα στο γραφείο του Καραμπέτσου (αρχηγός Αστυνομίας) πιέζουν τον άντρα μου να υπογράψει ότι ήταν ατύχημα.
Και υπογράφει...
Φόνος εκ προ μελέτης
-Είμαστε πρόθυμοι να διαθέσουμε τα έξοδα της κηδείας.
Παιδί μου, λεβέντη μου, αηδόνι και λιοντάρι.
Κακούργοι, καταραμένοι να' στε.."
- Σκότωσαν το Σωτήρη.
-Τον πήγαν στο Νεκροτομείο. Οι μπάτσοι έχουν ζώσει την περιοχή και δεν αφήνουν κανένα να πλησιάσει.
"...Κάποιος, ευλογημένος να' ναι, κρυφά μου μηνύει να τρέξουμε στην Κοκκινιά. Σκοπεύουν να τον θάψουν μόλις βγει ο ήλιος. Τρέχουμε. Ένα μικρό γεροντάκι, παπάς, μας πλησιάζει. Μας δείχνει τον τάφο που πριν λίγο επιχείρησαν να θάψουν το Σωτήρη μου.
- Χριστιανική κηδεία στις 01:00 τα μεσάνυχτα. Δεν έχετε επιτέλους ούτε ιερό ούτε όσιο; Πριν βγει ο ήλιος μου ζητάτε λειτουργία; Ούτε οι Γερμανοί δεν το αποτόλμησαν. Αντίχριστοι. Είχε αντιδράσει καθοριστικά ο παπάς..."
- Το πτώμα του Σωτήρη εξαφανίστηκε από το Νεκροτομείο. Απαγωγή νεκρού, για φαντάσου !
Ο Μίκης όμως μαζί με Μπριλλάκη, Νεφελούδη, Ηλιόπουλο, κινούνται δραστήρια για να σταματήσουν την ταφή και να γίνει νεκροψία με την παρουσία γιατρών της οικογένειας. Διότι λένε υπάρχουν πληροφορίες πως ο Σωτήρης στραγγαλίστηκε. Όλοι στο Νεκροταφείο της Κοκκινιάς.
"...Καψάσκης προς Τούμπα: Κύριε υπουργέ, παραιτούμαι, είμαι εγκλωβισμένος από δικηγόρους. Ο Ηλιόπουλος παίρνει βίαια το ακουστικό.
- Θέλουμε το νεκρό μας στο σπίτι.
- Και που θα τον θάψετε;
- Στον κήπο μου δολοφόνοι, αρκεί να μας τον δώσετε. Να τον χαρώ για τελευταία φορά. Έστω και σιωπηλό.
- Τ' ακούς Τούμπα; λέει η Μάνα. Φοβάστε το Σωτήρη μου ακόμα και νεκρό;
- Πάρτε τον λοιπόν αλλά να ξέρετε κ. Ηλιόπουλε ότι αναλαμβάνετε ευθύνες για οτιδήποτε κι αν συμβεί. (απόκριση Τούμπα)
- Εγώ δεν υπογράφω συναλλαγματικές. Ο λαός κλαίει το νεκρό του. Εσείς να προσέχετε πως πορεύεστε..."

Ευχαριστώ τη φίλη Τατιάνα Χ.