Γιώργος Μάτσος
Μέχρι σήμερα είχα την εντύπωση ότι υπήρχε μία μόνον ρητή μαρτυρία περί της σαφέστατης και ξεκάθαρης δυνατότητας δανεισμού μας από τις αγορές το 2009-2010 μετά την αλλαγή κυβέρνησης τον Οκτώβριο του 2009 και παρά τη φερόμενη "αποκάλυψη της αλήθειας για το έλλειμμα του 2009" στις 20 Οκτωβρίου 2009.
Η μαρτυρία αυτή ήταν του τότε αρμόδιου για το θέμα αυτό ρεπόρτερ του Capital, Γ. Αγγέλη, ο οποίος είχε γράψει κατά λέξη τα εξής (βλ. πρώτο σχόλιο):
"Το πρώτο δίμηνο του 2010 και ενώ το ΥΠΟΙΚ είχε επιτυχώς προχωρήσει σε ομολογιακές εκδόσεις με δηλωμένη την προθυμία των primary dealers να καλύψουν και τις επόμενες που είχαν προγραμματισθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες διαχείρισης δημόσιου χρέους, η κυβέρνηση όπως είναι γνωστό στράφηκε αλλού... Και η ευκαιρία χάθηκε. Η συνέχεια είναι γνωστή.".
Μαζί με άλλες πληροφορίες και λεπτομέρειες, προσπάθησα κάποια στιγμή το 2017 να καταγράψω τι ακριβώς είχε συμβεί το 2009-2010 σε ένα άρθρο 2.500 λέξεων (βλ. δεύτερο σχόλιο).
Και με τις μάλλον μοναχικές προσπάθειες τις δικές μου και κάποιων ελαχίστων γενναίων, όπως ο πάρα πολύ αρμόδιος να μιλήσει για αυτά τα θέματα, Ν. Χριστοδουλάκης, που τολμήσαμε διαχρονικά να πάμε κόντρα στη λυσσαλέα προπαγάνδα της εποχής που επεδίωξε (και σε μεγάλο βαθμό πέτυχε) να βγάλει το "μαύρο άσπρο" για τα αίτια της υπαγωγής μας στο πρώτο Μνημόνιο, ελπίζαμε ανθρωπίνως μόνον στην ευσυνειδησία του ιστορικού του μέλλοντος, για να καταγραφεί ορθά η αλήθεια για το πρώτο Μνημόνιο.
Που ήταν ότι υπαχθήκαμε λόγω των πιθανότατα σκόπιμων χειρισμών της κυβέρνησης ΓΑΠ μετά την πανηγυρικη εκλογή της στις 4 Οκτωβρίου 2009, ενώ τότε κανένα θέμα υπονόμευσης πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας δεν υπήρχε, η δε διεθνής κρίση βρισκόταν πια σε ύφεση. Απλά η κυβέρνηση εκείνη, με την επικοινωνιακή και πολιτική κυριαρχία που είχε τότε το ΠΑΣΟΚ, εκμεταλλεύθηκε την έως και ύποπτη σιωπή του προκατόχου της πρωθυπουργού (βλ. τρίτο σχόλιο), προκειμένου να φορτώσει σε εκείνον, επικοινωνιακά, τη δήθεν υπαιτιότητα της υπαγωγής στο πρώτο Μνημόνιο.
Να όμως που η μαρτυρία ότι η κάλυψη των δανειακών αναγκών της Ελλάδας ήταν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΦΙΚΤΗ παρά τη μετεκλογική δήθεν "αποκάλυψη του αληθινού ελλείμματος του 2009" έρχεται τελικά, ολοκληρωμένη, ρητή, αδιάστικτη, από τον τελευταίο άνθρωπο που θα περίμενε κανείς να μαρτυρήσει περί τούτου: Τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, στο βιβλίο του "Game Over - Η αλήθεια για την κρίση", σελ. 58.
Γράφει λοιπόν ο κ. Παπακωνσταντίνου τα εξής, αφού πρώτα εξιστορεί ότι μετεκλογικά εξεδόθη επιτυχώς τον Νοέμβριο (άρα μετά τη δήθεν "αποκάλυψη της αλήθειας για το έλλειμμα") 15ετές ομόλογο με πολύ ικανοποιητικό επιτόκιο για τα δεδομένα της εποχής (5,3%):
"Δεν υπήρχαν άλλες ανάγκες δανεισμού για το τρέχον έτος, και ο ΟΔΔΗΧ με συμβούλεψε να μην εκδώσουμε άλλα ομόλογα. Περαιτέρω εκδόσεις το 2009 για τις δανειακές ανάγκες του επόμενου έτους θα δημιουργούσαν ερωτηματικά στις αγορές. [Και εδώ ξεκινά η κρίσιμη μαρτυρία:] Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τις μεγάλες διεθνές τράπεζες να μας χτυπάνε την πόρτα για το νέο μεγάλο κύμα δανεισμού της επόμενης χρονιάς. Τα υψηλότερα επιτόκια καθιστούσαν τα ελληνικά ομόλογα ΕΛΚΥΣΤΙΚΑ για όσους είχαν διάθεση για λογικό ρίσκο σε ένα γενικότερο διεθνές περιβάλλον χαμηλών αποδόσεων, και φυσικά απέφεραν σημαντικές προμήθειες στις τράπεζες."!
Καταλάβατε;; Ο μοιραίος αυτός (μαζί με τον ΓΑΠ) άνθρωπος ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ότι οι μεγάλες διεθνές τράπεζες την εποχή εκείνη "ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΣΟΥΝ", όπως θα έλεγε μερικά χρόνια αργότερα ο Τσίπρας χωρίς να έχει καμία βάση πλέον η ρητορική του. Όμως τότε, τέλη του 2009, η μετέπειτα υπερβολική εκείνη ρητορική ήταν η απτή και ξεκάθαρη πραγματικότητα!
Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεται βέβαια τις τεράστιες ευθύνες που ομολογεί για τον εαυτό του και για τον πρωθυπουργο του, με αυτή την ξεκάθαρη παραδοχή του, ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Η οποία πρέπει να αναγνωστεί ταυτόχρονα με την παραπάνω μαρτυρία του οικονομικού ρεπόρτερ, Γ. Αγγέλη, ότι οι λεγόμενοι "primary dealers" των ελληνικών ομολόγων (δηλαδή ακριβώς οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες), μετά την επιτυχή κάλυψη του δανεισμού του πρώτου διμήνου του 2010, είχαν την ΠΡΟΘΥΜΙΑ να καλύψουν όλο τον υπόλοιπο δανεισμό του 2010!
Καταλαβαίνω ότι μια τέτοια μαρτυρία θα καταρρίψει τις μακάριες πεποιθήσεις πάρα πολλών που είχαν και έχουν καταπιεί αμάσητη την προπαγάνδα του ΓΑΠ και του συστήματος Μητσοτάκη (μην ξεχνούμε τη λυσσαλέα στήριξη της Ντόρας, τότε, στο πρώτο Μνημόνιο, που διεγράφη από τη ΝΔ για την υπερψήφισή του, δήθεν επειδή δεν υπήρχε άλλη λύση).
Σήμερα το πρωί κιόλας διάβαζα σε φιλοκυβερνητικές (!) ιστοσελίδες επιθέσεις κατά του υπουργού Οικονομικών του Σημίτη, Ν. Χριστοδουλάκη, επειδή για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσε την πάγια θέση του ότι η μη υπαγωγή μας στο πρώτο Μνημόνιο ήταν απολύτως εφικτή.
Αυτή είναι κατά βάθος και η πραγματική θέση του Ευάγγελου Βενιζέλου, του δεύτερου υπουργού Οικονομικών του ΓΑΠ, ο οποίος στις 4 Μαρτίου 2013 δήλωνε (βλ. τέταρτο σχόλιο) ότι: "Αν είχα κερδίσει το 2007 τις εσωκομματικές εκλογές, θα είχε γραφεί διαφορετικά η Ιστορία, όχι του ΠαΣοΚ, η Ιστορία της χώρας. Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα, θα ήταν όμως διαφορετικά"!
Κατανοητό ο κ. Δούκας να υποστηρίζει τη θέση ΓΑΠ, αφού ο τελευταίος τον στήριξε με όλες του τις (ελάχιστες πια) δυνάμεις για να εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι, τι ζόρι τραβάει το σύστημα Μητσοτάκη και επιτίθεται με τέτοια ένταση στην προφανούς (όπως αποδεικνύει η μαρτυρία και αυτού ακόμη του Γ. Παπακωνσταντίνου) ορθότητας θέση ότι η υπαγωγή μας στο πρώτο Μνημόνιο ΔΕΝ έγινε φυσιολογικά και επειδή τάχα ήταν "κακή η δημοσιονομική μας κατάσταση".
Μάλλον μάταια θα περιμένουμε απάντηση. Είναι περισσότερο από προφανές ότι στην επικοινωνιακή διαχείριση των αιτίων της υπαγωγής μας στο πρώτο Μνημόνιο εκ μέρους της οικογένειας Μητσοτάκη, έχουμε τον δίδυμο αδελφό της επικοινωνιακής πρακτικής που τον τελευταίο καιρό έχει γίνει γνωστή με τα περίφημα "έλαια σιλικόνης" στα Τέμπη. Την εξωφρενική αυτή, τεχνικώς, επινόηση, που αποσκοπεί στο να καλύψει το λαθρεμπορικό φορτίο πτητικών υδρογονανθράκων που ανεφλέγη στα Τέμπη.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.