Μαθήματα από τη Σιβηρία

Δημοσιεύτηκε από il Notaro

*

Λογοθεσίες από τον

ΗΡΑΚΛΗ Λογοθέτη

~

Μαθήματα από τη Σιβηρία

Ψηλά στον αρκτικό κύκλο, γράφει ο Βαρλαάμ Σαλάμωφ, υπάρχει ένα νανόπευκο, που έχει τη σοφία να οσμίζεται την αλλαγή του καιρού. Γι’ αυτό, μέρες πριν πλακώσουν οι θυελλώδεις άνεμοι και ο βαρύς χιονιάς, αρχίζει να πλαγιάζει ίσα που γίνεται ένα με τη γη και περιμένει να περάσει το κακό. Αυτό θα έπρεπε να κάνουν αν είχαν μυαλό, πριν από τις 28 του μηνός, και όσοι απαρτίζουν το δικό μας κυβερνητικό νανόπευκο. Να σκύψουν όλοι μαζί, ο πρωθυπουργικός κορμός και τα υπουργικά κλαδιά του, ώσπου να γίνουν ένα με το χώμα και να λουφάξουν. Μια κυβέρνηση για τα μπάζα όμως δεν μπορεί να σκεφτεί — γι’ αυτό θα φάει το κεφάλι της.

///

Παρανοϊκός ρεαλισμός

Κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου η αμερικανική ρωσοφοβία ανακάλυπτε καταχθόνιους πράκτορες στην ερημική Αριζόνα και οι ψαράδες κάθε ειδυλλιακής λίμνης εντόπιζαν εχθρικά υποβρύχια τσέπης να κινούνται ύποπτα ανάμεσα στα καλάμια τους. Φιλήσυχοι οικογενειάρχες έσκαβαν αντιπυρηνικά λαγούμια στο κελάρι και έφηβοι που έστηναν ερασιτεχνικούς σταθμούς στον αχυρώνα έπιαναν αινιγματικά μηνύματα από βραχνές ραδιοσυχνότητες. Παραλλήλως, ιπτάμενοι δίσκοι περιπολούσαν από το Τέξας μέχρι την Αλάσκα και αυτοσχέδιοι πολιτοφύλακες περνούσαν καταυλισμούς ξυλοκόπων για βάσεις αρειανών. Κακόβουλοι κυκλώνες κατάπιναν μαχητικά αεροσκάφη στην Ανταρκτική και μυστηριώδη πειράματα στη Φιλαδέλφεια εξαφάνιζαν ολόκληρα πλοία.

Σήμερα ο κόσμος φαίνεται διαυγέστερος — αλλά μόνο στην κακοήθειά του. Οι κάμερες αγρυπνούν ακόμα και στο ασύχναστο σοκάκι των μύχιων πόθων μας και η προσωπική μας ζωή αστυνομεύεται με ελάχιστα προσχήματα, τα συρτάρια με τα εσώρουχά μας ανακατεύονται από το μακρύ χέρι των διαφημιστικών εταιρειών και οι σεξουαλικές προτιμήσεις του καθενός κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Τα ίδια και στη δημόσια σφαίρα. Οι άλλοτε ανομολόγητες «μαύρες» επιχειρήσεις προβάλλονται σε όλα τα κανάλια, οι εμπιστευτικές διαπραγματεύσεις κοινολογούν το περιεχόμενό τους και οι απόκρυφες συνθήκες δημοσιεύονται πριν καν υπογραφούν. Τα ρεζιλίκια των μυστικών υπηρεσιών βρίσκονται στο μενού του βραδινού δελτίου ειδήσεων και οι στρατιωτικές μετακινήσεις στη Γάζα ή στην Ουκρανία, δορυφορούνται από ανελέητη δημοσιότητα. Ο Τραμπ είναι τόσο ξεπατοκαλάθας που δεν μπορεί να κρατήσει για τον εαυτό του ούτε μια ιδιωτική συνομιλία, ο Βανς είναι απροκάλυπτα ωμός στο δημόσιο βήμα και ο Μάσκ δεν κάνει κανένα επιχειρηματικό βήμα χωρίς να το προαναγγείλει πανηγυρικά.

Ρυθμίσεις απορρήτου

Η έκθεση των πάντων στους πάντες εντούτοις, αντί να αποσβέσει τις εστίες του παρανοϊκού ρεαλισμού αναζωπυρώνει τα υφέρποντα υλικά του. Το δια βοής επερχόμενο συμβάν, (μετεωρολογικό φαινόμενο, πολιτικό διάγγελμα ή πολεμικό σάλπισμα), πολλαπλασιάζει την ακουστική του μέσω της σαδιστικής αναμονής και η ρεαλιστική εμπειρία του τρομερού, βιωμένη πριν την ώρα της, αποκρυσταλλώνεται σε παρανοϊκή συνθήκη υπάρξεως.

///

Σύμφωνα με την υψηλή μου θεώρηση…

…λίγοι κυριολεκτούν με την έκφραση «κατά την ταπεινή μου γνώμη» — δικαιολογημένα, όταν βρίσκονται σ’ έναν κύκλο ειδημόνων επί ενός θέματος που οι ίδιοι αγνοούν και απλώς αποτολμούν κάποια δευτερεύουσα παρατήρηση. Είναι πολλοί αντιθέτως όσοι την καταχρώνται και τη φορούν σε κάθε περίσταση σαν τριμμένο κοστουμάκι — επειδή δεν έχουν δεύτερο. Όλοι μαζί συναιρούνται στον εξαιρετικά διαδεδομένο τύπο του σεμνοπρεπούς επιδειξία που χρησιμοποιεί συχνά – πυκνά συγγενείς εκφράσεις δημόσιας ταπεινοφροσύνης με τη γελοία μεμψιμοιρία της ατέχνως μασκαρεμένης του υπεροψίας. Τριγυρίζει σε τηλεοπτικά κανάλια, κι αρχίζει τη φλυαρία με τη δήλωση «εγώ δεν ήθελα να μιλήσω αλλά…» ή συχνάζει σε παρουσιάσεις βιβλίων και ξεσπά σε αυτοαναφορικό παραλήρημα με το καθησυχαστικό προοίμιο «ήθελα μόνο να προσθέσω». Είναι ο ίδιος τύπος που διαβεβαιώνει ότι είναι «απλός άνθρωπος» — μπας και τον περάσουμε για καμία πολυσύνθετη προσωπικότητα ή εγκωμιάζει τη λαϊκή του καταγωγή για να υπαινιχθεί ότι πλέον είναι κοινωνικά αναβαθμισμένος. Ανεμίζει λοιπόν την «ταπεινή του γνώμη» με ασύμμετρα εγωπαθείς διαθέσεις και μοχθεί να την επιβάλλει αξιωματικά. Διακρίνεται σε κάθε συζήτηση από την πείσμονα ακαμψία, τον βλακώδη κομπασμό και την επιθετική στρεψοδικία. Έτσι καταφέρνει εντέλει να πείσει το νοήμον ακροατήριο ότι η γνώμη του είναι πράγματι ταπεινή.

///

Για μια θέση στο τραπέζι

Στις δεξιώσεις της Οριάν ντε Γκερμάντ, γράφει ο Προυστ, οι τρεχέδειπνοι ήταν πολλοί μα οι καλεσμένοι λιγοστοί. Ήταν ουσιώδες να συγκαταλέγεται κανείς στη λίστα των συνδαιτημόνων και ακόμα ουσιωδέστερη μία αξιοπρεπής θέση μακριά από τους παρακατιανούς. Σύμφωνα με την εκάστοτε συνθήκη φυσικά, διαμορφώνεται το εύρος του τραπεζιού – όπως και το σχήμα του. Στις διαπραγματεύσεις της Γιάλτας για τις τύχες του μεταπολεμικού κόσμου το τραπέζι ήταν ανισοσκελές τρίγωνο. Μετά βίας χωρούσε τη Βρετανία, στριμωγμένη μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας, ενώ η Γαλλία προς μεγάλη θλίψη του Ντε Γκωλ αποκλείστηκε. Για την ειρήνευση στο Βιετνάμ πάλι, υπήρξε αντιδικία. Κάποιοι ήθελαν το τραπέζι στρογγυλό και χωρισμένο σταυροειδώς στα τέσσερα και κάποιοι προτιμούσαν το οβάλ, με μια ταινία κατά μήκος, έτσι ώστε οι Αμερικανοί και οι Νότιοι να κάθονται από τη μία πλευρά και οι Βόρειοι με τους Βιετκόνγκ από την άλλη.

Το τραπέζι για την Ουκρανία πάντως αναμένεται στενό, όσο αρκεί για το μπρα ντε φερ της αρκούδας με τον σερίφη. Μετά την έκβασή του θα σερβιριστεί και το επίσημο δείπνο. Το προδόρπιο θα περιλαμβάνει υποσχέσεις αιώνιας ειρήνης, το κυρίως πιάτο θα αποτελείται από σπάνιες γαίες με γαρνιτούρα συνταγές ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης χώρας και το επιδόρπιο θα περιέχει την λυπητερή για τους ευρωπαίους συμμάχους των Η.Π.Α. Αυτοί θα κάθονται σαν φρόνιμα παιδιά σ’ ένα παράμερο τραπεζάκι μαζί με τον κλόουν που θα φαιδρύνει την όμορφη βραδυά. Στις εορταστικές προπόσεις όμως, ένα κοκτέηλ βότκας με κόκα κόλα, θα σηκώσουν όλοι μαζί τα ποτήρια.

ΠΗΓΗ:https://neoplanodion.gr/2025/03/01/mathemata-apo-te-siberia/?fbclid=IwY2xjawIy_ltleHRuA2FlbQIxMQABHU1c5foZpcRY6SOM73Y-9vNWKlZ8dlZ7CuKWNonEIG6HtFjjrUDzpa7T2Q_aem_6vrRQW4DwCAIsf7wQ0mMGg
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com