Από άρθρο του Φώτη Κόντογλου στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Η ανθρώπινη δικαιοσύνη
Πολλές φορές συλλογίζουμαι τι είναι η ανθρώπινη δικαιοσύνη. Πόσοι άνθρωποι είναι εντάξει μ’ αυτή τη δικαιοσύνη, ενώ είναι κακοί και μοχθηροί και μισούν τον αδελφό τους και τον φθονούν και θέλουν το κακό του και πικραίνονται όποτε ακούσουν να λένε καλόν λόγο γι’ αυτόν. Οι τέτοιοι άνθρωποι προσέχουν να μην παραβούνε τον νόμο κ’ έτσι μπορούν να κάνουν κάθε κακή πράξη, σίγουροι κι’ ασφαλισμένοι.
Υποκριτές περνούνε για ενάρετοι, από φόβο μην τους πιάσει η δικαιοσύνη ενώ μέσα τους είναι σκληροί, άσπλαχνοι.
Πόσοι πάλι, που δεν έχουνε αυτή τη σατανική φρονιμάδα, αλλά παραφέρονται από την ειλικρινή καρδιά τους, κάνουνε κάποια πράγματα απαγορευμένα από τον νόμο, που δεν τον κρατάνε από φόβο, όπως οι πρώτοι, που είπαμε, μα η ψυχή τους είναι καλή και θέλει να κάνει όλο το καλό!
Η ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν βλέπει την προαίρεση, αλλά κρίνει από το έξωθεν του ποτηρίου και της παραψίδος κι έτσι πολλοί κακοί και ασεβείς, με την πονηρή πολιτεία τους, περνούν για δίκαιοι και ενάρετοι και δικαιώνονται.
Αλλά συλλογίζουμε και τι είναι οι δικαστές; Πώς τολμούν να δικάζουν άλλους ανθρώπους, άνθρωποι αμαρτωλοί, γεμάτοι από έλκη, άνθρωποι καταδικασμένοι σαν τους άλλους, που είναι αδύνατοι και που καλοπιάνονται από την κολακεία του ενόχου, ενώ θυμώνουνε από την προσβολή ενός αθώου;…
(**Σημείωση στο πλάι του χειρόγραφου) Συχνά ο νόμος γίνεται όργανο κακουργίας στα χέρια πονηρών και κακών ανθρώπων, για να βλάψουν τους καλούς.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.