Του Ανδρέα Ρέος
Δεν είναι ξεσπάσματα και ατυχείς πράξεις της στιγμής. Είναι κατήφορος με ταχύτητα και κυρίως διάρκεια, σέρνοντας στο διάβα τους ντενεκέδες και κονσερβοκούτια για περισσότερο θόρυβο.
Ο λόγος είναι η κατοχύρωση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, όχι (μόνον) του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της αριστεράς. Μαλώνουν για το ποιος μπορεί να οικειοποιηθεί, να σφετεριστεί την έννοια ή καλύτερα; μαλώνουν για την κατοχύρωση της αριστεράς ως δικο τους copy right, για την επικράτηση της δικής τους αντίληψης περί αριστεράς.
Δεν είναι τυχαία η αλληλεγγύη τους σε άλλους σφετεριστές της ιστορίας, καθότι σφετεριστές και οι ίδιοι.
Η αριστερά στην Ελλάδα, το είπα πολλάκις, είναι πολλές παράγκες μαζί μαζεμένες στον ίδιο μαχαλά, οι οποίες σφετερίζονται την ιδεολογία της αριστεράς, έχοντας η καθεμιά διαφορετική αντίληψη για το τί είναι αριστερά. Στη δεξιά βέβαια, μιλάμε για πολυκατοικία. Δεν υπάρχει πολυδιάσπαση εκεί, ο αγώνας είναι για το ρετιρέ.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η πολυδιάσπαση στην αριστερά προέρχεται δηλαδή, όχι από τη διαφορετική αντίληψη, αλλά από τον αγώνα για την ιδιοκτησία.
Όταν ακους τώρα, έναν πολιτικό του ΣΥΡΙΖΑ να λέει "αφουγκραζόμαστε την κοινωνία" ή "πρέπει να αφουγκραστούμε την κοινωνία", καταλαβαίνεις ποια σχέση έχει και η αριστερά με την κοινωνία. ΚΑΜΙΑ. Διότι εμμέσως πλην σαφώς παραδέχεσαι ότι κοινωνία και εσύ, είστε δύο διαφορετικά και ξέχωρα πράγματα. Δε θα χρειαζόταν να αφουγκραστείς κάτι όταν είσαι κομμάτι και μέρος αυτού. Το αφουγκράζεσαι απ'έξω, δηλαδή άλλο εσύ, άλλο αυτό. Δεν είσαι μέρος της κοινωνίας, όταν πρέπει να την αφουγκραστείς, διότι αν ήσουν, δε θα χρειαζόταν και να την αφουγκραστείς, θα το ήξερες ήδη.
Τί σχέση έχουν όλοι αυτοί με την αριστερά;
Όση σχέση έχουν και με την κοινωνία. ΚΑΜΙΑ.
Μπερδεμένοι, εκμαυλισμένοι, ανιστόρητοι, μαλώνουν για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, χωρίς την κοινωνία.
Πρόβλεψα την πτώση, πρόβλεψα τον πάταγο, πρόβλεψα το ρεζιλίκι και μάλιστα σε ανύποπτο χρόνο, όταν ακόμη και μετά το μνημόνιό τους και τη Συμφωνία της λίμνης πήραν 32%. Και δεν εξέφραζα ευσεβή πόθο. Τους ήξερα, τους ξέρω, τους έχω ζήσει. Μαζί τους ήμουν. Μετά έγινα "φασίστας", διότι και αυτή η έννοια στη δική τους αντίληψη δε σημαίνει αυτό που νομίζετε, φασίστας είναι όποιος έχει αντίθετη άποψη.
Και πρόβλεψα ότι θα γίνουν 4 κομμάτια. Μετά τη Νέα Αριστερά και τον Κόκκαλη, έρχεται κι άλλη διχοτόμηση, αυτή που προστίθεται στις άλλες τρεις με Βαρουφάκη, Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου που έστησαν τις δικές τους παράγκες.
Είναι στο DNA τους.
Και δυστυχώς αυτό το έχουν μεταδώσει στη λαϊκή τους βάση, την οποία και εκμαύλισαν, διέφθειραν, την έκαναν σαν τα μούτρα τους, της άλλαξαν το πολιτικό κριτήριο, την εθνομηδένισαν, την αποοικογενειοποίησαν, την αποελλήνισαν, την απο πατριδοποίησαν και τελικά... την αποαριστεροποίησαν.
Γιατί;
Για την κατοχύρωση του animal territorium. Kατουρούν την περιοχή για να περιχαρακώσουν ιδιοκτησία "εδάφους".
Διότι η ιδιοκτησία είναι το ένα, ναι "η αριστερά μας ανήκει" (πράγμα που σημαίνει ότι κανείς άλλος δε μπορεί να μιλάει γι' αυτή), αλλά ποιος είναι ο τρόπος για να την αποκτήσεις και ποιος ο τρόπος να 'ρθεις στην εξουσία;
«Η κοινωνική αναταραχή είναι η αναγκαία συνθήκη που οδηγεί πάντα στην σοσιαλιστική ολοκλήρωση»
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά, ότι αυτή η αναμπουμπούλα τον έκανε κυβέρνηση… κι αυτήν θα τον ξανακάνει. Μόνο από αυτήν θα μπορέσει να αναπνεύσει και να επιβιώσει πολιτικά. Αυτή ακριβώς η κοινωνική αναταραχή δεν είναι το απευκταίο αλλά το ζητούμενο, το μέσον που οδηγεί στον στρατηγικό πολιτικό στόχο. Από αυτήν θρέφεται ο πολιτικός τους ετεροπροσδιορισμός.
Και αυτό προϋποθέτει εκμαυλισμό, αλλαγή του πολιτικού κριτηρίου και έναν άλλον σφετερισμό, δηλαδή τον σφετερισμό του αντισυστημισμού, για να γίνουν αυτοί σατράπηδες στη θέση του σατράπη.
Δεν προσπαθούν να προσαρμόσουν την αριστερά στην κοινωνία, αλλά την κοινωνία στην "αριστερά". Kαι για να το καταφέρουν, ένας είναι ο τρόπος κατά το προσφιλές τους έθος, να την πολυδιασπάσουν και αυτή.
Για να την ελέγξουν και αυτή, έπρεπε να την κάνουν να τους μοιάσει.
Ζουν τώρα τον θάνατό τους ως παρατεταμένο επιθανάτιο ρόγχο. Και τούτο είναι το τέλος που τους πρέπει.
Μόνοι τους το διάλεξαν. Μόνο που δεν το ήξεραν.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.