Τσελίδης: «Είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας, συγνώμη που δεν μιλάω Ελληνικά»
_____****______
Συγκλονιστικός Θόδωρος Τσελίδης, άνοιξε τη ζωή του 1η φορά στο ΦΩΣ.
«Στην Ρωσία ποτέ δεν με έλεγαν Ρώσο, με έλεγαν Έλληνα! Και στην Ελλάδα με λένε Ρώσο. Έλληνες είμαστε! Δεν άλλαξα το όνομά μου. Είναι το όνομά μου! Τέοντορ. Θεόδωρος. Από τον παππού μου τον Θεόδωρο. Ο μπαμπάς μου ονομάζεται Νίκος, μιλάει ελληνικά και ποντιακά. Ο αδελφός μου Γιώργος. Η αδελφή μου Μαρίνα».
«Το να είμαι Έλληνας και να αγωνίζομαι για την Ελλάδα είναι τιμή μου. Θυμάμαι το 2004 τι πανηγύρια κάναμε στην ελληνική κοινότητα στο Βλαντικαβκάζ για την Εθνική Ελλάδας που πήρε το EURO! Στο Βλαδικαβκάζ έχουμε σύλλογο ελληνικό που κάθε απόγευμα στις 6.00 κάνει μαθήματα ελληνικών στα παιδιά. Όμως εγώ στις 6.00 είχα προπονήσεις στο τζούντο. Το θεωρώ φταίξιμό μου και θα επανορθώσω».
--------------------
Γιατί πήγαινε και παρηγορούσε τους αντιπάλους που νικούσε.
Τι θα κάνει για τους γονείς του με τα λεφτά από το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τα πανκέικς με σοκολάτα πριν από τους αγώνες!
Χίλια δυο μού είπε, ως και για την Ελληνίδα γιαγιά του με τις φακές.
Ένας ξεχωριστός άνθρωπος που μένει στα Κάτω Πατήσια μέχρι τις 31 του μήνα, μετά δεν ξέρει πού θα μείνει, αλλά δεν τον ενοχλεί. Ούτε τα Κάτω Πατήσια με τους μετανάστες τον ενοχλούν. Ούτε το ότι δεν έχει αμάξι. Ούτε το ότι τον ανέκρινα. Καλόκαρδος γίγαντας.
Μου έδωσε οικογενειακές φωτογραφίες. Εδώ είναι οι γονείς του στη Θεσσαλονίκη το 1993.
Εφημερίδα Φως των Σπορ.
____***_____
[Ένα ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου που θα μπορούσε να είχε αφιερωθεί στον "Ρωσοπόντιο" Ολυμπιονίκη μας από τη συλλογή "Πεζά ποιήματα" (1986)]
ΡΩΣΟΠΟΝΤΙΟΙ
Σε μια λαϊκή αγορά, ένας νεαρός Ρωσοπόντιος άπλωσε μια κουβέρτα με κάτι ψιλοπράγματα για πούλημα. Απέναντί του, ένας κοτοπουλάς, μόλις τον είδε, άρχισε να βρίζει:
"Τουρκόσποροι, τι θέλατε και ήρθατε εδώ; Ήρθατε να μας φάτε το ψωμί μας; Να φύγετε, δε σας θέλουμε".
Ο Ρωσοπόντιος δεν ήξερε ελληνικά, δεν καταλάβαινε. Φώναξε τον παππού του, που στέκονταν λίγο πιο πέρα και άκουγε. Εκείνος, ατάραχος, πλησίασε τον υβριστή και του είπε με πεντακάθαρα ελληνικά:
Άκου, παιδί μου, μια κουβέντα θα σου πω και βάλ' την καλά στο μυαλό σου:
Εάν εσύ είσαι Έλληνας, εγώ είμαι Έλλην!!..
Ο κόσμος χειροκρότησε με ενθουσιασμό.. Έφυγα κι εγώ συγκινημένος, που αξιώθηκα ν' ακούσω τέτοιο ποίημα...
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.