Πρωτοβουλία ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ “Οι απ’ Έδω”
10 Ιανουαρίου 2024
«Αδέρφια, πού είστε; Μούδιασε ο πλάτης μου. Δεν είμαι Τιτάνας. Πάει να μας σπάσει σα κλάρα τούτος ο άνεμος. Το νου σας!»
Ανδρέας Ζαρμπαλάς
Σε τι άραγε αποσκοπούσε η επίδειξη δύναμης του καθεστώτος Ράμα στο Κοιμητήριο του Αγίου Ταξιάρχη Χιμάρας;
Γιατί δεκάδες πάνοπλοι αστυνομικοί συνόδευαν τον Μπελέρη για να του επιτρέψουν μόλις λίγα λεπτά να παραστεί στην ταφή συγγενούς του και μάλιστα δεμένο με χειροπέδη ενώ είχε εκδοθεί 6ωρη άδεια; Γιατί πατούσαν πάνω σε τάφους; Γιατί δεν τον άφησαν να ζήσει όλο το εκκλησιαστικό - παραδοσιακό τελετουργικό, την πομπή προς τον ναό, την εξόδιο ακολουθία, τον τελευταίο ασπασμό, την ταφή, το φαγητό – συχώριο στο σπίτι και να έχει μια διακριτική φρούρηση μέχρι την επιστροφή του στις Φυλακές;
Το καθεστώς Ράμα επέστρεψε στις οθωμανικές του ρίζες για τον εξευτελισμό της πίστης και των εθίμων των Ελλήνων όπως και στις ιερόσυλες πρακτικές του καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα στέλνοντας το πιο ηχηρό μήνυμα προς τους Έλληνες. Η στάση αυτή θυμίζει την 10ήμερη σκύλευση και καθυστέρηση της παράδοσης του σώματος του δολοφονημένου με εντολή του αλβανικού κράτους, Κωνσταντίνου Κατσίφα, που και τότε έστελνε ακριβώς το ίδιο μήνυμα. Η καταρράκωση της ελληνικής ταυτότητας την εποχή της Τουρκοκρατίας και η εγχειρητική σάρωσή του στην 45χρονη δικτατορία ήταν και παραμένει στο βάθος της η πιο στυγνή ένδειξη τρομοκρατίας που προσπερνάει ακόμα και τις πιο αυθαίρετες πρακτικές που συνεχίζονται, διακριτικά και διακριτά, στην ιδιότυπη δικτατορία του Ράμα.
Ήταν η πιο μεγαλύτερη πρόκληση για τον Ελληνισμό που βιώνει εσχάτως την ευάλωτη παραμονή του αποδεκατισμένος από την μετανάστευση, από το αυθαίρετο καθεστώς των μειονοτικών ζωνών, από την υποβάθμιση της ελληνικής εκπαίδευσης, από την κλοπή της εκκλησιαστικής και κοινοτικής περιουσίας, από την διαχείριση της ελληνικής ιστορίας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από την κλοπή δια του νόμου των περιουσιών των Ελλήνων σε όλη την παράκτια γραμμή, από την συγχώνευση ελληνικού και αλβανικού στοιχείου στη διοίκηση, από τις καθημερινές πιέσεις των υπηρεσιών που ποτέ δεν σταμάτησαν τη λειτουργία τους μέχρι και τις σημερινές επεμβάσεις στη διαχείριση του Δήμου Χιμάρας ή τις σκανδαλώδεις πρακτικές την περίοδο της απογραφής.
Αν η αφωνία του επίσημου ελλαδικού κράτους, που λειτουργεί πλέον ως εντολοδόχος ευρωατλαντική πρεσβεία στη χώρα μας προκαλεί απογοήτευση και πόνο, τότε. τι μπορεί να προκαλεί η ίδια η αποχή και αφωνία του ίδιου του ελληνικού στοιχείου, του ίδιου του ελληνικού λαού σε όλες του τις γεωγραφικές συντεταγμένες για όλη αυτή την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Γιατί δεν μπορεί να δει τη μεγάλη εικόνα, γιατί έχει χάσει τη δυνατότητά του να αντιστέκεται, γιατί σκίζει τις ίδιες του τις σάρκες; «Τι έχει συμβεί σε μας τους Έλληνες;»
Η εσωτερικευμένη βία που βιώνουμε και συσσωρεύεται, σκάει με ανακούφιση στα μούτρα των διπλανών μας. Γινόμαστε εναλλάξ θύτες και θύματα παριστάνοντας την κοινωνία κι αναγνωρίζοντας ως κανονικά τα έργα και ημέρες, του ψοφοδεούς μικροελλαδισμού και τις πιέσεις που ασκεί ο τουρκικός και ο αλβανικός εθνικισμός, παραμένοντας μια μάζα διαχειρίσιμη στην πολιτική του κατευνασμού.
Αναμένοντας τις δήθεν θετικές εξελίξεις και τα μαγειρέματα που πραγματοποιούνται για τον υπηρεσιακό δήμαρχο, οι χειραγωγοί της κοινής γνώμης και η πολιτικοί – επιχειρηματικοί τους μέντορες, καταφέρνουν την αποχή μας, συνεχίζοντας ένα καθεστώς τρομοκρατίας και ανημποριάς με πρότυπο τις ελλαδοτουρκικές σχέσεις των “παρωχημένων συνθηκών” για λιγότερη Ελλάδα.
Όχι! Η οργή είναι δίκαιη! Η αντίσταση είναι δίκαιη!
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.