Λένα Σεπτέμβρη
Από χθες, που ακούω αυτόν τον πατέρα να μιλάει και να λέει διάφορα, πολύ θα ήθελα να του πω δυο πράγματα. Είπα, άστον τον καημένο, έχει τον πόνο του, ο πόνος του μιλάει. Σήμερα, όμως, διαβάζοντας τα λόγια του , ειλικρινά δεν άντεξα.
Από χθες, λοιπόν, ακούμε έναν πατέρα να είναι λαλίστατος και να κατηγορεί το παιδί του που δεν έγινε φαρμακοποιός σαν και του λόγου του, που ειχε στρωμένη δουλειά με φράγκα και θα ζούσε τώρα (άραγε ποιος του είχε υπογράψει συμβόλαιο ζωής, επειδή θα ήταν φαρμακοποιός;).
Και όταν έγινε πιλότος να του λεει συνέχεια, μα καλά για τόσα λίγα κάνεις αυτή τη δουλειά; Και οτι το νεκρό παιδι του, τους κατέστρεψε και οταν μιλάει στους δημοσιογράφους του περνάει η πίκρα (!!!) και, τέλος το υπέροχο "από που κι ως πού ειναι ο γιος μου ήρωας; ο γιος μου δεν θελει να τον λενε ήρωα, δεν ειναι ηρωας, επειδή σκοτώθηκε εν καιρώ ειρήνης"
Ο γιος σου, αγαπητέ, πονεμένε πατέρα, είναι ΗΡΩΑΣ για όλους εμάς κι ας έφυγε εν καιρώ ειρήνης, και κρίμα που δεν ειναι και για σένα
- γιατί παράτησε τη στρωμένη δουλίτσα που του προσέφερες για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα με ελάχιστα μέσα και χρήματα. Τα λεφτά τα είχε γραμμένα
- γιατί είχε όνειρό του τον ουρανό και τη σημαία, που έχει ξεφτιλιστεί ιδιαίτερα στις μέρες μας, από κάτι βολεμένους με σίγουρη δουλίτσα.
- γιατί αυτό που έκανε, δεν μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε, ελάχιστοι μπορούν. Ελάχιστοι
- γιατί βρισκόταν σε πόλεμο κάθε μέρα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κάνουν τίποτα διαφορετικό κάθε μέρα, από το να είναι σε πόλεμο. Τιποτα παραπάνω δεν θα κάνουν στον πόλεμο, εκτός του να ρίξουν τη βόμβα.
- γιατί η πίεση, ψυχολογική και σωματική που έχουν εν ώρα πτήσης, ελάχιστοι μπορούν να την αντέξουν. Μόνο οι ΗΡΩΕΣ μπορούν
- γιατί ΗΡΩΑΣ είναι αυτός που παλεύει για την πατρίδα του, και τα σύνορά της, χωρίς να υπολογίζει τίποτα.
- γιατί κάθε μέρα παίζουν με το θάνατο και το ξέρουν και δεν κολώνουν. Ξέρουν ότι τελος της μέρας μπορεί να ειναι σκοτωμένοι αλλά πίσω δεν κάνουν κι ούτε το σκέφτονται. Δουλεύουν τον Χάρο.
- γιατί οι ΗΡΩΕΣ έχουν δίπλα τους και όλους τους αγίους μαζί με τον Αρχαγγελό τους. Δεν είναι και λίγο, εμείς δεν τους έχουμε
Και είναι ΗΡΩΑΣ γιατί εμείς, οι Ελληνες, τον έχουμε για ΗΡΩΑ. Ήταν και δικό μας παιδί κι όπως θέλουμε θα τον πούμε.
Όπως ΗΡΩΕΣ έχουμε όλους τους πιλότους μας και νιώθουμε φοβερή εμπιστοσύνη όταν ξέρουμε ότι ΑΥΤΟΙ πετάνε για μας. Και νιωθουμε μεγάλη συγκίνηση και χαρά, όταν βλέπουμε τα μαχητικά να πετάνε από πάνω μας κι ας τραντάζεται το σύμπαν. Βουρκώνουμε κι ανατριχιάζουμε.
Και τους ζηλεύουμε, πολύ τους ζηλεύουμε, γιατί εμείς δεν μπορούμε να είμαστε σαν κι αυτούς.
Και όταν μιλάει ο απλός κόσμος, για τους ΗΡΩΕΣ του, ο οποιοσδήποτε σωπαίνει. Εσύ, αγαπητέ, πονεμένε πατέρα, μην τον λες ΗΡΩΑ, υποβίβασέ τον. Εμείς, ποτέ!
Η ράτσα μας έχει δείξει οτι ο θάνατος του ΗΡΩΑ έχει αξιοπρέπεια. Τον συνοδεύει, και πρεπει να τον συνοδευει, μια χαρμολύπη από συγγενείς και φίλους. Κακομοιριά δεν του αξίζει.
Το παιδί σου, αγαπητέ πονεμένε πατέρα, όπως έζησε με αξιοπρέπεια εν ζωή, θέλει και αξιοπρέπεια στο θάνατο. Λίγα λόγια, δυο δάκρυα και καλή αντάμωση από όλους.
Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει και πίστη στο Θεό. Ένας χριστιανός, λέει "Δόξα τω Θεώ". Και η λύπη του, μετατρέπεται στην ελπίδα του παραδείσου.
Ένας που δεν έχει καμία σχέση με το Θεό, λέει "του λέγαμε να πάρει τη στρωμένη δουλειά με τα φράγκα, τώρα μας κατέστρεψε" και απελπίζεται χωρίς Θεό.
Να πω την αλήθεια, ευτυχώς που δεν σας άκουσε το παιδί σας κι έκανε το όνειρό του. Μπορεί να έφυγε, αλλά έφυγε άρχοντας. Ευχόμαστε και σε σας να δείξετε την ανάλογη αρχοντιά που αρμόζει στο γιο σας.
Τελειώνοντας, μπορείτε να βρείτε και να διαβάσετε την ιστορία της μάνας, που στον πόλεμο του 1940 της σκοτωθηκαν δυο παιδιά. Και στέλνει επιστολή στον πρωθυπουργό και του γράφει: "Οι δυο μου γιοι σκοτωθηκαν για την πατρίδα. Αλλά έχω ακόμη εφτά γιους στο σπίτι, που περιμένω να τους καλέσετε για να εκδικηθούν το θάνατο του αδερφου τους"
Σεβαστείτε το παιδί σας, κι αν εσείς δεν τον βλέπετε ΗΡΩΑ, δεν πειράζει, εμείς έτσι τον βλέπουμε.
Καλό παράδεισο, καλή αντάμωση και μακάρι όλα τα παιδιά να μοιάσουν σ΄αυτους του ΗΡΩΕΣ. Μακάρι να τους μοιάσουμε κι εμείς οι ολίγοι.
*
Τα λόγια του πατέρα
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.