Πρώιμος χριστιανισμὸς και ἐργατικὸ κίνημα

Ἡ ἱστορία τοῦ πρώτου Χριστιανισμοῦ ἔχει σημαντικὰ σημεῖα ὁμοιότητας μὲ τὸ σύγχρονο ἐργατικὸ κίνημα. Ὅπως τὸ τελευταῖο, ὁ Χριστιανισμὸς ἦταν ἀρχικὰ ἕνα κίνημα τῶν καταπιεζομένων: πρωτοεμφανίστηκε σὰν θρησκεία τῶν δούλων καὶ τῶν χειραφετημένων δούλων, τοῦ φτωχοῦ λαοῦ ποὺ εἶχε στερηθεῖ κάθε δικαιώματος, τῶν λαῶν ποὺ εἶχαν ὑποταχθεῖ ἢ διασκορπιστεῖ ἀπὸ τὴ Ρώμη. Τόσο ὁ Χριστιανισμὸς ὅσο καὶ ὁ ἐργατικὸς σοσιαλισμὸς κηρύσσουν τὴν προσεχῆ σωτηρία ἀπὸ τὴ δουλεία καὶ τὴν ἀθλιότητα. […]

Πραγματικά, ὁ ἀγώνας ἐνάντια σ’ ἕνα κόσμο ποὺ ἀρχικὰ ἦταν ἀνώτερος σὲ δύναμη καὶ ταυτόχρονα ἐνάντια στοὺς ἴδιους τοὺς ἀνακαινιστές, εἶναι κοινὸς στοὺς πρώτους Χριστιανοὺς καὶ τοὺς Σοσιαλιστές. […]

Τὶ εἴδους ἄνθρωποι ἦσαν οἱ πρῶτοι στρατολογημένοι Χριστιανοί; Κύρια εἶχαν στρατολογηθεῖ ἀπὸ τοὺς «ἐργαζόμενους καὶ ἐπιβαρυμένους», μέλη τῶν κατώτερων στρωμάτων τοῦ λαοῦ, ποὺ εἶχαν γίνει ἐπαναστατικὸ στοιχεῖο. […]

Ἡ φορολογικὴ πίεση καὶ ἡ ἀνάγκη γιὰ χρήματα ποὺ προκαλοῦσε σὲ περιοχὲς ὅπου κυριαρχοῦσε μονάχα ἢ κυρίως ἡ φυσικὴ οἰκονομία, βύθιζε τοὺς χωρικοὺς σ’ ἀκόμα βαθύτερη δουλεία στοὺς τοκογλύφους, δημιουργοῦσε μεγάλες περιουσιακὲς διαφορές, ποὺ ἔκαναν τὸν πλούσιο πλουσιώτερο καὶ ἀπογύμνωνε τέλεια τὸν φτωχό. Κάθε ἀπόπειρα ἀντίστασης ἀπομονωμένων μικρῶν φυλῶν ἢ πόλεων, στὴ γιγαντιαία Ρωμαϊκὴ παγκόσμια δύναμη ἦταν χωρὶς ἐλπίδα. Ποῦ ὑπῆρχε ἡ διέξοδος, ἡ σωτηρία, γιὰ τοὺς ὑπόδουλους, τοὺς καταπιεζόμενους καὶ ἐξαθλιωμένους, μιὰ διέξοδος κοινὴ γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς ἀνθρώπινες ὁμάδες ποὺ τὰ συμφέροντά τους ἦσαν ἀμοιβαία ξένα ἢ κι ἀκόμα ἀντιτιθέμενα; Κι ὅμως ἔπρεπε νὰ βρεθεῖ ἕνα μεγάλο ἐπαναστατικὸ κίνημα ποὺ νὰ τοὺς ἀγκαλιάσει ὅλους αὐτούς. 

Ἡ διέξοδος εἶχε βρεθεῖ πράγματι.

 

Φρειδερίκου Ἔνγκελς, Σχετικὰ μὲ τὴν ἱστορία τοῦ πρώτου Χριστιανισμοῦ

ΠΗΓΗ:https://adrahti.blogspot.com/2022/10/blog-post.html?m=1

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com