Ο ΕΥΡΑΣΙΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΝΔΥΛΗ
Μία Εὐρώπη χωρὶς τὴν Ρωσσία, μιὰ Εὐρώπη-τοποτηρητὴς τῶν ἀμερικανικῶν συμφερόντων, εἶναι μιὰ Εὐρώπη καταδικασμένη στὸν μαρασμό.
«Ἡ μεγάλη πλανητικὴ καὶ κοσμοϊστορικὴ δυνατότητα μιᾶς Ἑνωμένης Εὐρώπης θὰ ἦταν ἡ Ευρασία».
«Μία Εὐρώπη δίχως δικές της ἐνεργειακὲς πηγὲς καὶ πρῶτες ὕλες, μία Εὐρώπη μὲ γερασμένο πληθυσμό, ποὺ θ’ ἀποτελοῦσε τὸ πολὺ τρία ἤ τέσσερα τοῖς ἑκατὸ τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ, μία Εὐρώπη ἀποκομμένη ἀπὸ τὰ μεγάλα στρατηγικὰ θέατρα τῆς πλανητικῆς ἱστορίας τοῦ 21οῦ αἰῶνα – μία τέτοια Εὐρώπη ἀργὰ ἤ γρήγορα θὰ μαραινόταν καὶ θὰ ἔσβηνε».
Παναγιώτης Κονδύλης, «Ἀπὸ τὸν 20ὸ στὸν 21ο αἰῶνα: Τομές στὴν πλανητικὴ πολιτική», ἐκδόσεις Θεμέλιο, Ἀθήνα, 1998
Πρὶν ἀπὸ 24 χρόνια -πάνω στὸν κολοφῶνα τῆς ἀμερικανικῆς μονοκρατορίας (τῆς διαβόητης «μονοπολικῆς στιγμῆς»)- ὁ διορατικὸς Παναγιώτης Κονδύλης εἶχε ἤδη ἀντιληφθεῖ ὅτι ὁδεύουμε σὲ ἕναν πολυπολικὸ κόσμο. Σὲ μία περίοδο κατὰ τὴν ὁποία ἡ Ρωσία εἶχε μετατραπεῖ σὲ μιὰ σχεδὸν τριτοκοσμικὴ χώρα, ἔχοντας ἀπολέσει τὴν αὐτοκρατορία της καὶ ἔχοντας ὑποστεῖ τὴν σαρωτικὴ ἐπέλαση τοῦ νεοφιλευθερισμοῦ, ὁ Κονδύλης διεῖδε ὅτι ἡ καθημαγμένη Ρωσία θὰ ἐπανακάμψει δυναμικὰ στὴν παγκόσμια σκηνή.
Ἐν ὄψει αὐτῆς τῆς προοπτικῆς, μὲ τὴν παράλληλη ἄνοδο τῆς Κίνας καὶ τῆς παρακμῆς τῆς ἀμερικανικῆς ἰσχύος, ὁ Κονδύλης προειδοποιοῦσε ὅτι ἡ Εὐρώπη πρέπει νὰ στραφεῖ στὴν Ρωσσία, ὅτι ἡ θὰ πρέπει νὰ υἱοθετήσει τὴν προοπτικὴ τοῦ Εὐρασιανισμοῦ ἀντὶ τοῦ Εὐρωατλανισμοῦ. Μιὰ τέτοια στενὴ συνεργασία θὰ προμηθεύσει στὴν Εὐρώπη τὶς ἀναγκαῖες πρῶτες ὕλες, ἐνῶ ἡ Ρωσία, βρίσκοντας διέξοδο σὲ μία Ἑνωμένη Εὐρώπη θὰ μποροῦσε νὰ ἐλπίζει τὰ πάντα ἀπὸ αὐτήν.
Μία πλούσια καὶ ἑνωμένη Εὐρώπη, ποὺ θὰ περιλαμβάνει ὡς συστατικό της στοιχεῖο τὴν Ρωσσία καὶ ἱκανὴ νὰ δρᾶ ἑνιαῖα, θὰ μποροῦσε νὰ παίξει πρωταγωνιστικὸ ρόλο στὶς κοσμοϊστορικὲς ἐξελίξεις τῶν μεγάλων πλανητικῶν ἀγώνων κατανομῆς καὶ ἀνακατανομῆς ἰσχύος ἔναντι τῆς Κίνας καὶ τῶν ΗΠΑ. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ τὴν συγκρότηση αὐτῆς τῆς εὐρασιατικῆς συμμαχίας θὰ ἦταν ἡ εὐρωπαϊκὴ ἀναγνώριση στὴν Ρωσία νὰ μπορεῖ νὰ ἐλέγχει τὸν ζωτικό χῶρο ἐπιρροῆς της στὴν Καυκασία καὶ τὴν Κεντρικὴ Ἀσία.
Στὸ τελευταῖο τεῦχος του περιοδικοῦ μας, τὸ «Ἔνζυμο», τεῦχος ΙΓ΄, δημοσιεύουμε ἐκτενῆ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν Εὐρασιατικὴ προοπτική, ποὺ ὑποστήριξε ὁ Παναγιώτης Κονδύλης, καὶ ἡ ὁποία σήμερα ἐπιβεβαιώνεται ἀρνητικὰ μὲ τὴν περιθωριοποίηση τῆς Εὐρώπης, τὴν ἀπουσία εὐρωπαϊκῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καὶ τὴν στοίχηση τῶν ἡγετῶν τῶν μεγάλων εὐρωπαϊκῶν χωρῶν πίσω ἀπὸ τὸν ἔξαλλο ἀντιρωσσισμὸ τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν ἐν ὀνόματι ἑνὸς κάλπικου εὐρωπαϊσμοῦ, ποὺ μετατρέπει τὴν Εὐρώπη σὲ ΝΑΤΟϊκὸ φέουδο καὶ προκαλεῖ σοβαρὲς συνέπειες στοὺς εὐρωπαϊκοὺς λαούς.
Ὁ Κονδύλης ἀποδεικνύει μὲ τὶς ἐπιβεβαιωμένες σήμερα προβλέψεις του ὅτι ὁ ἀντιρωσσισμὸς εἶναι ὁ ἀντιευρωπαϊσμὸς τῶν ἰδιοτελῶν καὶ ὁ εὐρωπαϊσμὸς τῶν ἠλιθίων.
Ἡ ἀμερικανικὴ νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, ἀφοῦ ἀποδομεῖ τὶς εὐρωπαϊκὲς κοινωνίες οἰκονομικά, πολιτισμικὰ καὶ ἐθνολογικά, μετατρέπει τὴν Εὐρώπη σὲ βραχίονα τοῦ ἀτλανισμοῦ καὶ σὲ πολιορκητικὸ κριὸ τοῦ ΝΑΤΟ στὸν σημερινὸ πόλεμο τῶν ΗΠΑ κατὰ τῆς Ρωσσίας μὲ πεδίο ἀναμέτρησης τὴν Οὐκρανία καὶ μὲ μοχλὸ τὸ ἀμερικανοκίνητο καθεστὼς τοῦ Κιέβου.
Τὴν ἴδια στιγμή, ἡ Ἑλλάδα, μετὰ τὴν ὑπερδεκεατὴ ἐσωτερική της ἀποδόμηση, μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ νεοφιλελεύθερου καὶ παγκοσμιστικοῦ ἱερατείου τῶν Βρυξελλῶν, καὶ τὴν μετατροπή σὲ ἕνα μεγάλο ΝΑΤΟϊκὸ στρατόπεδο, προορίζεται νὰ παίξει, ἐλέῳ τῆς ἐγχώριας λοῦμπεν ἰθύνουσας τάξης, τὸν ρόλο τῆς στρατιωτικῆς βάσης ἐπίθεσης κατὰ τῆς Ρωσσίας, θυσιάζοντας τὰ ζωτικὰ ἐθνικά της συμφέροντα στὸ βωμὸ τῆς ἀμερικανικῆς ἀντιρωσσικῆς στρατηγικῆς καὶ τὸ ἀνταλλάξιμο μέγεθος γιὰ τὴν ἀμερικανικὴ προσέλκυση τῆς Τουρκίας, γιὰ τὰ συμφέροντα τῆς νοτιοανατολικῆς πτέρυγας τοῦ ΝΑΤΟ.
Ὁ Παναγιώτης Κονδύλης ἔγινε εὐρύτερα γνωστὸς μὲ τὸ ξέσπασμα τῆς κρίσης, τὴν ἄνοιξη τοῦ 2010, τὴν ὁποία εἶχε προβλέψει ἤδη ἀπὸ τὸ 1991. Ἔκτοτε πολλοὶ ἦσαν αὐτοὶ ποὺ ἐπωφελήθηκαν ἀπὸ τὴν πολιτική του σκέψη προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσουν τὶς δικές τους σκοπιμότητες ἐνδεδυμένες μὲ τὸ κῦρος τῶν διορατικῶν του προβλέψεων τόσο στὴν πλανητικὴ πολιτικὴ τοῦ 21ου αἰῶνα ὅσο καὶ στὰ ἐθνικά μας θέματα.
Ὁ Κονδύλης ἄλλωστε εἶχε φύγει ξαφνικὰ ἀπὸ τὴν ζωὴ ἤδη ἀπὸ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1998, ὁπότε μποροῦσε εὔκολα νὰ μετατραπεῖ σὲ ἀβλαβὲς εἰκόνισμα διαφόρων τυχοδιωκτῶν ποὺ ἔκριναν πρόσφορο νὰ βγάλουν τὴν δικιά τους πολιτικὴ ὑπεραξία ἀπὸ τὴν ἐκμετάλλευση τῶν προοπτικῶν του, ἐμφανιζόμενοι οἱ ἴδιοι ὡς περισπούδαστοι ἀναλυτὲς τῶν διεθνῶν σχέσεων καὶ Ἡρακλεῖς τοῦ πατριωτισμοῦ, γιὰ νὰ ἀποδειχθοῦν μὲ τὸν σημερινὸ πόλεμο στὴν Οὐκρανία σκέτοι ΝΑΤΟπατριῶτες.
Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐνῶ ἀπὸ τὸ 2010 ὑπῆρχε πληθώρα δημοσιεύσεων τοῦ κονδυλικοῦ ἔργου λόγω τῆς ἐπιβεβαίωσης τῶν προοπτικῶν τοῦ Κονδύλη γιὰ τὴν χρεωκοπία τῆς χώρας, μὲ τὴν ρωσσικὴ ἐπέμβαση στὴν Οὐκρανία δὲν γίνεται μνεία τῶν εὐρασιατικῶν του προοπτικῶν καὶ γενικότερα τῶν ἀναλύσεών του γιὰ τὴν διεθνῆ πολιτική, τὶς ὁποῖες, ἄν διαβάσει κανείς, εἶναι τόσο ζωντανὲς καὶ ἐπίκαιρες σὰν νὰ ἔχουν γραφεῖ μόλις σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.