Κουρδιστάν
Συνέντευξη με τον Yilmaz Orkan (Uiki) ενόψει των 22 ετών από τη σύλληψη του ιδρυτή του PKK: «Θα ήταν μια νίκη για τους προοδευτικούς της περιοχής και θα οδηγούσε σε μια νέα συνύπαρξη μεταξύ των λαών. Η φυλάκισή του είναι σύμπτωμα αυταρχισμού, στην Τουρκία, αλλά όχι μόνο "
Chiara Cruciati/ https://ilmanifesto.it/
Στις 15 Φεβρουαρίου 1999, ο Abdullah Ocalan, αρχηγός και ιδρυτής του PKK, συνελήφθη στην Κένυα από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, αφού πέρασε πρώτα από την Ιταλία χωρίς να του δοθεί άσυλο προστασίας.
Έκτοτε κρατείται στο νησί της φυλακής Ιμραλί, υπό συνθήκες απόλυτης απομόνωσης. Όπως κάθε χρόνο μετά την επέτειο της σύλληψης, στην Ιταλία και σε όλο τον κόσμο τα κινήματα, οργανώσεις και άτομα κινητοποιούνται για να απαιτήσουν την απελευθέρωσή του και να ασκήσουν πίεση στις αντίστοιχες κυβερνήσεις τους να παρέμβουν στην Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ και εμπορικός και πολιτικός σύμμαχος.
Μια κινητοποίηση συνεχίζεται εδώ και χρόνια όπως και το 2020, παρά την πανδημία, έχουν παρθεί συμβολικές πρωτοβουλίες που έλαβαν χώρα σε όλη την Ευρώπη. Το συζητήσαμε με τον Yilmaz Orkan, πρόεδρο του Γραφείου Πληροφοριών του Κουρδιστάν στην Ιταλία (Uiki), έναν από τους κύριους υποστηρικτές των εκστρατειών για την απελευθέρωση του Κούρδου ηγέτη.
Πώς πηγαίνει η συλλογή υπογραφών για την καμπάνια «Ήρθε η ώρα»;
Η εκστρατεία είχε τρεις διαφορετικές φάσεις: πρώτα, το περασμένο φθινόπωρο, συλλέξαμε τις καταγγελίες ενώσεων, συνδικαλιστικών οργανώσεων, πολιτικών κομμάτων και μεμονωμένων συντρόφων. στη δεύτερη, ξεκινήσαμε τα διαβήματα, απευθυνόμενοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην πλατφόρμα change.org. Αυτή τη στιγμή έχουν μαζευτεί περισσότερες από χίλιες υπογραφές. Στη τρίτη φάση, επεκτείναμε τη δράση σε μια διεθνή πρωτοβουλία που απευθύνεται στα Ηνωμένα Έθνη με την βοήθεια του Κοσάτου, της Ομοσπονδίας συνδικάτων της Νοτίου Αφρικής, η οποία συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία για την απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα. Ο Κοσάτου έστειλε επιστολή στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Γκουτέρες, ζητώντας του να ενεργήσει αμέσως υπέρ της απελευθέρωσης και της ειρήνης του Οτσαλάν στην Τουρκία. Στην Ιταλία, οι Cobas, Unicobas και Cub έχουν κάνει το ίδιο.
Έχετε πρόσφατα νέα σχετικά με την κατάσταση του Οτσαλάν; Είναι στην πραγματικότητα σε απόλυτη απομόνωση: από το 2016 μπόρεσε να γνωρίσει την οικογένειά του μόνο τέσσερις φορές, του εμποδίζεται να διατηρήσει ακόμη και μια ελάχιστη αλληλογραφία με τον έξω κόσμο και σε πάνω από 20 χρόνια μπόρεσε να επικοινωνήσει μόνο μία φορά.
Τα τελευταία νέα που λάβαμε, μέσω του Εισαγγελέα της Προύσας, είναι ότι ο πρόεδρος και οι τρεις σύντροφοι που κρατήθηκαν μαζί του στο Imrali (Ömer Hayri Konar, Hamili Yıldırım και Veysi Aktas) κατάφεραν να έχουν μόνο μια επικοινωνία με τις οικογένειές τους. Ο Οτσαλάν μίλησε 20 λεπτά με τον αδερφό του, κλήθηκε στην Εισαγγελία για να τον καλέσει. Δεν γνωρίζουμε πολλά για την κατάστασή του: ούτε η οικογένεια, ούτε οι δικηγόροι μπορούν να τον επισκεφθούν, η απομόνωση είναι απόλυτη. Σχετικά με αυτό, το Cpt (Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων) παρουσίασε έκθεση το 2020 ζητώντας από την Τουρκία να σεβαστεί τις συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις οποίες έχει υπογράψει.
Τι επίδραση θα είχε η απελευθέρωση του Οτσαλάν στην Τουρκία και τη Μέση Ανατολή;
Τα τελευταία χρόνια στη Μέση Ανατολή έχουμε δει μια τεράστια σύγκρουση μεταξύ τζιχαντιστικών δυνάμεων, αυταρχικών κρατών και προοδευτικών κινημάτων. Εάν ελευθερωθεί ο Οτσαλάν, θα ήταν νίκη για τους προοδευτικούς της περιοχής, γιατί θα οδηγούσε σε μια νέα συμφωνία συνύπαρξης μεταξύ λαών, Κούρδων, Τούρκων, Αράβων, Ασσυρίων, Περσών. Η φυλάκιση του Οτσαλάν σχετίζεται με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή επειδή είναι ένα σύμπτωμα συντηρητικής δύναμης στην Τουρκία και πέραν αυτής. Η απελευθέρωσή του θα αφυπνίσει ένα προοδευτικό κύμα σε αυταρχικές χώρες. Ο Ερντογάν, μαζί με τους συμμάχους του, τους εθνικιστές και τους Γκρίζους Λύκους, εργάζεται για να καταστρέψει την προοδευτική αντιπολίτευση στη χώρα, το βλέπουμε με την πίεση των φοιτητών του Πανεπιστημίου του Bogazici, με τον επίτροπο των δήμων που διέπονται από το HDP και με τις επιθέσεις σε ανεξάρτητο τύπο. Και αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που η Τουρκία βιώνει μια μεγάλη οικονομική κρίση. Ο στόχος αυτής της σύσφιξης - και της πρότασης για απαγόρευση του HDP - είναι να προχωρήσουμε σε πρόωρες εκλογές, αφού πρώτα απομονώσαμε την προοδευτική αντιπολίτευση, αλλά και τις φιλελεύθερες, πιο φιλοευρωπαϊκές. Σύμφωνα με πολλούς, ο Ερντογάν δεν θα κέρδιζε τις εκλογές, γι 'αυτό προσπαθεί να εξαφανίσει πρώτα την αντιπολίτευση, ξεκινώντας από το HDP.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε δύο αποφάσεις, το 2005 και το 2014, δηλώνοντας ότι η δίκη που καταδίκασε τον Οτσαλάν δεν ήταν δίκαιη και ότι παραβιάστηκε η απαγόρευση βασανιστηρίων. Τίποτα δεν άλλαξε. Τι ζητάτε από την Ιταλία και την Ευρώπη;
Όταν μιλάμε για την Τουρκία και τους Κούρδους, μιλάμε για λαούς κοντά στην Ευρώπη. Όλα όσα συμβαίνουν στην Τουρκία και το Κουρδιστάν επηρεάζουν την Ευρώπη, επίσης υπό το φως των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Η Ευρώπη, μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, πρέπει να λάβει θέση υποστήριξης των προοδευτικών στην Τουρκία και υπέρ μιας ειρηνικής και πολιτικής λύσης στο κουρδικό ζήτημα. Εάν η τουρκική κυβέρνηση και οι Γκρίζοι Λύκοι δεν σταματήσουν, θα αισθάνονται ότι δικαιούνται να ενεργήσουν. Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει σοβαρές δεσμεύσεις: η ειρήνη στη Μέση Ανατολή θα αποφέρει επίσης οφέλη στην ΕΕ, όσον αφορά τον τερματισμό των συγκρούσεων, των μεταναστεύσεων και του εμπορίου.
Αρκετές κινητοποιήσεις οργανώθηκαν από την Uiki, το δίκτυο Κουρδιστάν και την επιτροπή «Ήρθε η ώρα. Ελευθερία για τον Οτσααλάν », το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου στα κεντρικά γραφεία της Ρώμης (στα κεντρικά γραφεία της Ράι, Viale Mazzini) στις 11.30 και το απόγευμα στο Μιλάνο, τη Φλωρεντία, το Παλέρμο, την Αλεξάνδρεια, την Μπολόνια, την Πάρμα και το Ρόβιγκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.