ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΣΜΟΣ

ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΣΜΟΣ

Ενίοτε οι γενιτσαροραγιάδες είναι προσκυνημένοι ταυτόχρονα στον Ανατολίτη και στο Δυτικό αφέντη. 

Γ.Τ. 

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις

Από Αλέκος Μιχαηλίδης

ΜΕΡΟΣ Α'

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις

«Η αληθινή επέτειος της Κύπρου είναι η 4η Ιουνίου όταν ο Σουλτάνος παρέδωσε την Κύπρο στους Άγγλους ύστερα από 4 αιώνες κυριαρχίας. Το 1878, οι Κυπραίοι φορούσαν φέσια. Οι Άγγλοι μας πήραν από τις σπηλιές και στις 16/8/60 μας παρέδωσαν κράτος. Ύστερα εκάμαμεν τα σκατά πατημένα».

ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ, 16 Αυγούστου 2020

Κατ’ ακρίβειαν, ο κύριος Μακάριος Δρουσιώτης, δεν εξέφρασε προσωπική άποψη. Δεν του κατέβηκαν στον μεγάλο του νου οι 46 λέξεις που ξέρασε σαν κακότροπος έφηβος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο κύριος Δρουσιώτης έγραψε ό,τι έγραψε, συνεπαρμένος από μια συγκεκριμένη άποψη με σαφέστατη πολιτική κατεύθυνση προς το παλάτι του Μπάκινγχαμ. Η τοποθέτησή του δεν έχει να κάνει με προτίμηση προς την αποικιοκρατία, εν αντιθέσει δήθεν με την οθωμανοκρατία, μα είναι ιδανική για να ξεκαθαριστεί ότι μια συγκεκριμένη «διανόηση» έχει βαθύ πόθο να ξεπλύνει οποιαδήποτε σπάθα, οποιοδήποτε ξένο χέρι, φέσι ή στέμμα, φτάνει να μπορεί να «επιχειρηματολογήσει» εις βάρος της πατρίδας και του λαού της.

Εξ ου και το παραπάνω: Ο Δρουσιώτης, μάνα στο ξέπλυμα οποιουδήποτε φασισμού, αποφάσισε στην 60ή επέτειο της Κυπριακής Δημοκρατίας (όσο κουτσή και να είναι) να ξεδιπλώσει την τραγικότητα που κουβαλούν οι λεγόμενοι διανοούμενοι τούτης της γης. Τη μετριότητα που προτάσσουν, με μοναδικό σκοπό να απαλλάξουν τους ισχυρούς της γης από τα εγκλήματά τους. Την αβάστακτη ελαφρότητα του είναι τους, τη διαρκή ήττα που φέρουν στις πλάτες τους, την αλαζονεία που ξερνούν μπροστά στη σεμνή παράδοση του κυπριακού Ελληνισμού.

Ο Δρουσιώτης δεν εξέφρασε προσωπική άποψη, δυστυχώς. Δεν είναι ο τρελός του χωριού, που κουβαλεί και μια «σοφία» άλλων εποχών, μα… από τους καλύτερούς τους. Από τους καλύτερους μιας φάρας που μπερδεύει τα μπούτια της, μήπως και κατορθώσει να πείσει πως οι Κύπριοι «φορούσαν φέσια» και «ζούσαν σε σπηλιές» κι ήρθε η βασίλισσα Βικτώρια με τη ράβδο της και εκπολίτισε αυτούς τους «ψαράδες» της Ανατολικής Μεσογείου. Από τους καλύτερους μιας νομενκλατούρας που επιμένει πως η αποικιοκρατία ήταν καλό πράγμα στην Κύπρο, μα όταν είναι να προτάξουν… επανάσταση, θυμούνται τα κακά των Βέλγων στο Κογκό και των Ολλανδών στη Νότια Αφρική. 

Ο Δρουσιώτης δεν είναι μόνος. Είναι από τους καλύτερους –κι όμως– ενός συρφετού που λατρεύει τους πάσης φύσεως κατακτητές, βαρβάρους, νεοναζί φτάνει να αυτοεπιβεβαιώνεται ο εγωκεντρισμός τους. Το «μας πήραν από τις σπηλιές και μας παρέδωσαν κράτος» είναι ενδεικτικό του τι θεωρεί ένας μεγάλος του ενδοτισμού για την περίοδο της αγγλοκρατίας και ό,τι αυτή περιείχε: Το Ενωτικό Κίνημα, τα Οκτωβριανά, τους εθελοντές στον μεγάλο πόλεμο, το Δημοψήφισμα, την πέρκαλλη ΕΟΚΑ και τους αντάρτες της. Είναι ενδεικτικό του τι θεωρεί μια περίεργη φάρα που δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να φορά φέσι, να πληρώνει χαράτσι, να δοξάζει τον Σουλτάνο ή και να γιορτάζει τα γενέθλια της Ελισάβετ Β’. Επί τούτου και η θέση «ύστερα εκάμαμεν τα σκατά πατημένα», που εκφράζει ξεκάθαρα τον πόθο της επιβολής μιας νέας αποικιοκρατίας, ενός νέου φασισμού, μιας νομιμοποιημένης κατοχής που θα «καθαρίσει» την Κύπρο. Μα ποιος τους ρώτησε;

«Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,

(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),

και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,

και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη

που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,

και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια».

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις – Μέρος Β’

«Έγραψα ότι οι Άγγλοι μας γλύτωσαν το 1878 από τους Τούρκους και πάθανε σοκ οι ψεκασμένοι που νομίζουν ότι μας απελευθέρωσε η ΕΟΚΑ. Εάν δεν έμπαινε η Κύπρος στην ατζέντα της διάσκεψης του Βερολίνου, θα ήταν σήμερα νομός της Τουρκίας και όλοι οι ψεκασμένοι θα ψήφιζαν Μπαχτσελί...»

ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ, 17 Αυγούστου 2020

Ο Μακάριος δεν γράφει ό,τι γράφει ελαφρά τη καρδία. Ο σκοπός του είναι συγκεκριμένος, όπως συγκεκριμένος ήταν κι όταν συμβούλευε τον Αναστασιάδη να κάνει ακόμα περισσότερες υποχωρήσεις στο Κυπριακό, όχι γιατί είχε πόθο για την επανένωση, μα γιατί ανήκει σε μια φάρα που ισχυρίζεται εδώ και καιρό ότι το νησί μόνο ως «Χονγκ Κονγκ» της Τουρκίας μπορεί να επιβιώσει. Τοιούτω σκοπώ είχε μπει το 2013 στο Προεδρικό, όταν τον Αναστασιάδη ψήφιζαν και υμνούσαν όλοι εκείνοι που αποδέχθηκαν την ήττα και μέχρι σήμερα απολογούνται αδιαλείπτως εκ μέρους της Τουρκίας –ή του εαυτού τους.

Το «οι ψεκασμένοι που νομίζουν ότι μας απελευθέρωσε η ΕΟΚΑ» είναι επαρκές για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της αποστασίας αυτού του μεταπράτη «διανοουμένου». Είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς με ποιο σκοπό γράφει αυτός ο δημοσιογράφος στον «Πολίτη» ή στο «Βήμα» των Αθηνών. Κι είναι αρκετό, όλο αυτό το σκεπτικό για την Αγγλία που μας γλύτωσε το 1878 από τους Τούρκους, για να καταλάβει κανείς γιατί ο άνθρωπος αυτός ήταν από τους φανατικούς του σχεδίου Ανάν, σύμβουλος του Αναστασιάδη –όταν τον υποστήριζαν οι «χούλιγκαν» της τουρκοποίησης, μα και οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ– και εσχάτως σύμβουλος του γνωστού και μη εξαιρετέου Χρήστου Στυλιανίδη. Προσφάτως «ανακάλυψε» πως τον παρακολουθούν κι έταξε αποκαλύψεις, μα έμεινε ως εκεί. 

Γενικώς, άνθρωποι σαν τον Μακάριο, που δεν λένε κάτι διαφορετικό από τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί των Γκρίζων Λύκων, είναι άρρηκτα μέλη μιας πάστας με κατεύθυνση προς την ιστορική αναθεώρηση εξ ου και το «εάν δεν έμπαινε η Κύπρος στην ατζέντα της διάσκεψης του Βερολίνου», μιας διάσκεψης που έβαλε τον τόπο μας στον προθάλαμο της αγγλικής αποικιοκρατίας. Εξ ου και το «οι ψεκασμένοι που νομίζουν ότι μας απελευθέρωσε η ΕΟΚΑ», που αρκετοί προτάσσουν για να μηδενίσουν την υπέροχη αυτή επανάσταση. Είναι σαφέστατος ο σκοπός του συρφετού στον οποίον συμμετέχει κι ο Μακάριος και πιάνει από το βαθύ ΑΚΕΛ –όσο κι αν νομίζουν πως είναι οχτρός τους– μέχρι τον ΔΗΣΥ και τα… εθνικόφρονα σωματεία: Να ισχυριστούν δημόσια πως οι λόρδοι Βρετανοί «εκπολίτισαν» εμάς τους ιθαγενείς και μας έδωσαν ανεξαρτησία, παρόλο που το 2020 δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να συνυπογράψουν τη νεοοθωμανική πολιτική του Ταγίπ Ερντογάν (και του συνέταιρού του Μπαχτσελί) που πιάνει από τη Λιβύη, την Κύπρο, τη Συρία μέχρι τη Θράκη, τη Μακεδονία και τα Βαλκάνια. Άραγε, δεν έβγαλε και με τον Μπαχτσελί αναμνηστική φωτογραφία ο πρώην σύμβουλος του Προέδρου Αναστασιάδη; 

«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες».

ΠΗΓΗ: 

Αλέκος Μιχαηλίδης

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com