Ο Τσόμσκι και ο Φουκουγιάμα, ενάντια στην μισαλλοδοξία της πολιτικής ορθότητας

Το κάτωθι κείμενο υπογράφεται από πολλούς διακεκριμένους Αμερικάνους διανοούμενους, συγγραφείς και καθηγητές πανεπστημίου οι οποίοι κατά καιρούς έχουν διαφωνήσει και συγκρουστεί μεταξύ τους για πάμπολλα ζητήματα: Ο Φράνσις Φουκουγιάμα και ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Μαρκ Λιλά και ο Μάικλ Ιγκνάτιεφ. Επίσης το υπογράφουν και άλλες επιφανείς προσωπικότητες, ο Γκάρι Κασπάρωφ, ή η Τζ. Κ. Ροούλινγκ, επίσης, συγγραφέας της παιδικής σειράς βιβλίων Χάρι Πότερ, που πρόσφατα έπεσε θύμα ενός σφοδρού κύματος ορθοπολιτικής λογοκρισίας.

Το αντικείμενο της διαμαρτυρίας τους, είναι ακριβώς αυτό: Η εγκαθίδρυση ενός ασφυκτικού κλίματος μισαλλοδοξίας, που εγκαθιδρύεται όχι μόνον στην αμερικάνικη εναλλακτική ή/και ριζοσπαστική δεξιά, αλλά κυρίως στην φιλελεύθερη κουλτούρα, με την πολιτική ορθότητα και τους ‘ασφαλείς’ (διάβαζε ιδεολογικά ομογενοποιημένους) χώρους που θέλει να εγκαταστήσει μέσα στα πανεπιστήμια και τις πόλεις. Γι’ αυτό ακριβώς οι συγγραφείς και διανοούμενοι αυτοί, μετριοπαθείς φωνές και από τις δυο πλευρές του αμερικάνικου πολιτικού φάσματος, ενώνουν τη φωνή τους για να προστατέψουν κάτι που πιστεύουν ότι ακόμα (πρέπει να) βρίσκεται στα θεμέλια μιας σύγχρονης κοινωνίας, η έμφαση στην ελευθερία της γνώμης και της άποψης…

ardin-rixi.gr

Οι πνευματικοί μας θεσμοί αντιμετωπίζουν μια στιγμή δοκιμασίας. Μαζικές διαδηλώσεις υπέρ της φυλετικής και κοινωνικής δικαιοσύνης θέτουν ξανά στην ατζέντα διαχρονικά αιτήματα για μεταρρύθμιση της αστυνομίας, και ευρύτερες εκκλήσεις για μεγαλύτερη ισότητα και συμπεριληπτικότητα μέσα στην κοινωνία μας, και ιδίως στην ανώτατη εκπαίδευση, την δημοσιογραφία, τις τέχνες και την φιλανθρωπία. Αλλά αυτή η αναγκαία αναθεώρηση έχει επίσης εντείνει την άνοδο ενός συνόλου νέων ηθικών στάσεων και πολιτικών δεσμεύσεων που τείνουν να αποδυναμώνουν τους κανόνες που έχουμε υιοθετήσει υπέρ του ανοιχτού διαλόγου και της ανοχής της διαφορετικότητας προς όφελος μιας ιδεολογικής ομοιομορφίας. Καθώς χαιρετίζουμε την πρώτη εξέλιξη, ορθώνουμε την φωνή μας εναντίον της δεύτερης. Οι αντιφιλελεύθερες δυνάμεις κερδίζουν έδαφος σε όλον τον κόσμο, και έχουν βρει έναν ισχυρό σύμμαχο στο πρόσωπο του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αντιπροσωπεύει μια πραγματική απειλή για την δημοκρατία. Αλλά δεν θα πρέπει να επιτραπεί στην αντίθεση που εκφράζεται εναντίον του να αποκτήσει και εκείνη χαρακτηριστικά δόγματος και επιβολής –στοιχεία που ήδη, οι ακροδεξιοί δημαγωγοί εκμεταλλεύονται. Ο δρόμος για την δημοκρατική συμπερλιπτικότητα που αποζητούμε μπορεί να υπάρξει μόνο εάν καταγγείλουμε το κλίμα μηδενικής ανοχής που έχει εγκαθιδρυθεί σε όλες τις πλευρές.

Η ελεύθερη ανταλλαγή πληροφορίας και ιδεών, που αποτελεί την ψυχή της φιλελεύθερης κοινωνίας, περιορίζεται μέρα με την ημέρα. Ενώ κάποιος θα μπορούσε να περιμένει κάτι τέτοιο από την ριζοσπαστική αριστερά, η ροπή προς την λογοκρισία εξαπλώνεται γρηγορότερα μέσα στη δική μας κουλτούρα: Έλλειψη ανοχής απέναντι στις αντίθετες απόψεις, μια ροπή προς την δημόσια διαπόμπευση και τον εξοστρακισμό, και μια τάση για την επίλυση πολύπλοκων πολιτικών ζητημάτων μέσω της καταφυγής σε τυφλές ηθικολογικές βεβαιότητες. Συμμεριζόμαστε την αξία του να απαντάει κάποιος έντονα, ακόμα και καυστικά στις επικρίσεις που δέχεται. Αλλά πλέον, είναι πλέον πολύ συνηθισμένο να απευθύνονται εκκλήσεις που ζητούν την άμεση και ταχύτατη τιμωρία περιστατικών που αντιμετωπίζονται σαν αδικήματα λόγου και σκέψης. Ακόμα πιο ανησυχητικό, επικεφαλής των θεσμών επιβάλουν βιαστικές και δυσανάλογες τιμωρίες με ένα πνεύμα πανικόβλητης απώλειας ελέγχου, αντί να προχωρήσουν στις ζητούμενες μεταρρυθμίσεις. Αρχισυντάκτες απολύονται επειδή επέτρεψαν την δημοσίευση αμφιλεγόμενων άρθρων· δημοσιογράφοι αποτρέπονται να ασχοληθούν με ευαίσθητα ζητήματα· καθηγητές πανεπιστημίου τίθενται υπό έρευνα γιατί παρέπεμψαν σε συγκεκριμένη βιβλιογραφία μέσα στα αμφιθέατρα, ερευνητές απολύονται γιατί διακίνησαν μελέτες που ήταν ακόμα υπό αξιολόγηση, ενώ επικεφαλής των οργανισμών χάνουν τη θέση τους, για τα πιο ασήμαντα λάθη. Όποια κι αν είναι τα επιχειρήματα που συνδέονται με το κάθε ένα περιστατικό από αυτά, το αποτέλεσμα είναι να περιορίζονται σταθερά τα όρια πάνω στο τι μπορεί να ειπωθεί δίχως να προκαλέσει τα αντίποινα της άλλης πλευράς. Ήδη πληρώνουμε το τίμημα, καθώς συγγραφείς, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι αυτολογοκρίνονται φοβούμενοι ότι θα χάσουν τα προς το ζην αν αμφισβητήσουν την επικρατούσα συναίνεση, ή ακόμα, αν δεν επιδείξουν την απαιτούμενη θέρμη κατά την υποστήριξή της. 

Αυτή η πνιγηρή ατμόσφαιρα θα πλήξει εν τέλει τους πιο ζωτικούς σκοπούς του καιρού μας. Ο περιορισμός της συζήτησης, είτε προέρχεται από μια καταπιεστική κυβέρνηση είτε από μια μισαλλόδοξη κοινωνία, πλήττει αδιακρίτως εκείνους που δεν έχουν πρόσβαση στην εξουσία, και αμβλύνει την ικανότητα όλων για δημοκρατική συμμετοχή. Για να αντιμετωπίσουμε τις κακές ιδέες, θα πρέπει να τις εκθέσουμε με τα επιχειρήματα και την πειθώ, και όχι να προσπαθούμε να τις φιμώσουμε, ή να τις εξαλείψουμε. Απορρίπτουμε το ψεύτικο δίλημμα μεταξύ δικαιοσύνης και ελευθερίας, καθώς αυτά τα δυο πράγματα δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα δίχως το άλλο. Ως συγγραφείς, έχουμε ανάγκη από μια κουλτούρα που μας αφήνει χώρο για πειραματισμούς, ρίσκα, ακόμα και λάθη. Έχουμε ανάγκη να προστατέψουμε την καλόπιστη διαφωνία, να μην θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την επαγγελματική ζωή οποιουδήποτε. Εάν δεν υπερασπιστούμε το σημαντικότερο πράγμα από το οποίο εξαρτάται η δουλειά μας, δεν θα πρέπει να περιμένουμε ότι θα το κάνει για λογαριασμό μας η κοινή γνώμη ή το κράτος.

Πηγή: Harpers Magazine

Την παρέμβαση υπογράφουν οι:

Elliot Ackerman

Saladin Ambar, Rutgers University

Martin Amis

Anne Applebaum

Marie Arana, author

Margaret Atwood

John Banville

Mia Bay, historian

Louis Begley, writer

Roger Berkowitz, Bard College

Paul Berman, writer

Sheri Berman, Barnard College

Reginald Dwayne Betts, poet

Neil Blair, agent

David W. Blight, Yale University

Jennifer Finney Boylan, author

David Bromwich

David Brooks, columnist

Ian Buruma, Bard College

Lea Carpenter

Noam Chomsky, MIT (emeritus)

Nicholas A. Christakis, Yale University

Roger Cohen, writer

Ambassador Frances D. Cook, ret.

Drucilla Cornell, Founder, uBuntu Project

Kamel Daoud

Meghan Daum, writer

Gerald Early, Washington University-St. Louis

Jeffrey Eugenides, writer

Dexter Filkins

Federico Finchelstein, The New School

Caitlin Flanagan

Richard T. Ford, Stanford Law School

Kmele Foster

David Frum, journalist

Francis Fukuyama, Stanford University

Atul Gawande, Harvard University

Todd Gitlin, Columbia University

Kim Ghattas

Malcolm Gladwell

Michelle Goldberg, columnist

Rebecca Goldstein, writer

Anthony Grafton, Princeton University

David Greenberg, Rutgers University

Linda Greenhouse

Rinne B. Groff, playwright

Sarah Haider, activist

Jonathan Haidt, NYU-Stern

Roya Hakakian, writer

Shadi Hamid, Brookings Institution

Jeet Heer, The Nation

Katie Herzog, podcast host

Susannah Heschel, Dartmouth College

Adam Hochschild, author

Arlie Russell Hochschild, author

Eva Hoffman, writer

Coleman Hughes, writer/Manhattan Institute

Hussein Ibish, Arab Gulf States Institute

Michael Ignatieff

Zaid Jilani, journalist

Bill T. Jones, New York Live Arts

Wendy Kaminer, writer

Matthew Karp, Princeton University

Garry Kasparov, Renew Democracy Initiative

Daniel Kehlmann, writer

Randall Kennedy

Khaled Khalifa, writer

Parag Khanna, author

Laura Kipnis, Northwestern University

Frances Kissling, Center for Health, Ethics, Social Policy

Enrique Krauze, historian

Anthony Kronman, Yale University

Joy Ladin, Yeshiva University

Nicholas Lemann, Columbia University

Mark Lilla, Columbia University

Susie Linfield, New York University

Damon Linker, writer

Dahlia Lithwick, Slate

Steven Lukes, New York University

John R. MacArthur, publisher, writer Susan Madrak, writer

Phoebe Maltz Bovy, writer

Greil Marcus

Wynton Marsalis, Jazz at Lincoln Center

Kati Marton, author

Debra Mashek, scholar

Deirdre McCloskey, University of Illinois at Chicago

John McWhorter, Columbia University

Uday Mehta, City University of New York

Andrew Moravcsik, Princeton University

Yascha Mounk, Persuasion

Samuel Moyn, Yale University

Meera Nanda, writer and teacher

Cary Nelson, University of Illinois at Urbana-Champaign

Olivia Nuzzi, New York Magazine

Mark Oppenheimer, Yale University

Dael Orlandersmith, writer/performer

George Packer

Nell Irvin Painter, Princeton University (emerita)

Greg Pardlo, Rutgers University – Camden

Orlando Patterson, Harvard University

Steven Pinker, Harvard University

Letty Cottin Pogrebin

Katha Pollitt, writer

Claire Bond Potter, The New School

Taufiq Rahim

Zia Haider Rahman, writer

Jennifer Ratner-Rosenhagen, University of Wisconsin

Jonathan Rauch, Brookings Institution/The Atlantic

Neil Roberts, political theorist

Melvin Rogers, Brown University

Kat Rosenfield, writer

Loretta J. Ross, Smith College

J.K. Rowling

Salman Rushdie, New York University

Karim Sadjadpour, Carnegie Endowment

Daryl Michael Scott, Howard University

Diana Senechal, teacher and writer

Jennifer Senior, columnist

Judith Shulevitz, writer

Jesse Singal, journalist

Anne-Marie Slaughter

Andrew Solomon, writer

Deborah Solomon, critic and biographer

Allison Stanger, Middlebury College

Paul Starr, American Prospect/Princeton University

Wendell Steavenson, writer

Gloria Steinem, writer and activist

Nadine Strossen, New York Law School

Ronald S. Sullivan Jr., Harvard Law School

Kian Tajbakhsh, Columbia University

Zephyr Teachout, Fordham University

Cynthia Tucker, University of South Alabama

Adaner Usmani, Harvard University

Chloe Valdary

Helen Vendler, Harvard University

Judy B. Walzer

Michael Walzer

Eric K. Washington, historian

Caroline Weber, historian

Randi Weingarten, American Federation of Teachers

Bari Weiss

Sean Wilentz, Princeton University

Garry Wills

Thomas Chatterton Williams, writer

Robert F. Worth, journalist and author

Molly Worthen, University of North Carolina at Chapel Hill

Matthew Yglesias

Emily Yoffe, journalist

Cathy Young, journalist

Fareed Zakaria

ΠΗΓΗ: https://ardin-rixi.gr/archives/222590

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com