ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΣΕΒΕΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΡΙΣΤΕΡΑ"

του Γιώργου Τασιόπουλου

Προσπάθεια καπηλείας και διαστρέβλωση της ιστορίας του Μανώλη Γλέζου από τον ΣΥΡΙΖΑ

Το 2015, ο ευρωβουλευτής τότε του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσίευσε μια επιστολή με τίτλο «Πριν είναι αργά» στην οποία κατήγγειλε την συμφωνία στο Eurogroup και κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα κι την κυβέρνηση πως το μόνο που κατάφερε ήταν να μετονομάσει «το κρέας σε ψάρι».

Στην επιστολή*, η οποία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της κίνησης «Ενεργοί Πολίτες» ο Μανώλη Γλέζος ζητούσε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό «διότι συνήργησα σε αυτή την ψευδαίσθηση»

"Πριν, όμως, προχωρήσει το κακό.

Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε.
Πριν απ΄όλα τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, σε έκτακτες συνελεύσεις, όλων των βαθμίδων των οργανώσεων να αποφασίσουν αν δέχονται αυτήν την κατάσταση.
Μερικοί υποστηρίζουν, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις.
Κατ΄αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά".

Το πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ 

και το χειρότερο η κίνηση του Μάκη Μπαλαούρα να δημοσιοποιήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια φωτογραφία του με τον Μανώλη Γλέζο, την ώρα που ο «τελευταίος παρτιζάνος» έδινε μάχη στο νοσοκομείο να κρατηθεί στη ζωή.

Ο πρώην βουλευτής, ο οποίος χαμογελούσε στην επίμαχη φωτογραφία, ανήρτησε τη φωτογραφία στην ιστοσελίδα του, λίγες ημέρες μετά τον θάνατο του Μανώλη Γλέζου, με αποτέλεσμα να δεχθεί τα «πυρά» των χρηστών του twitter.

Η αλήθεια για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οι δηλώσεις του Μανώλη Γλέζου για τον ΣΥΡΙΖΑ:

Μανώλης Γλέζος: Ζητώ συγγνώμη από τον ελληνικό λαό που εμπιστεύτηκα τον Αλέξη Τσίπρα*

Δεν ξέρουμε άν, “Ο Ριζοσπάστης έθαψε τον Γλέζο πριν την κηδεία του…” , όπως γράφτηκε αλλά η ανακοίνωση ο τρόπος προβολής της είδησης στο Ριζοσπάστη και η ανακοίνωση του ΚΚΕ δεν είναι η ανάλογη της ιστορίας και των αγώνων του Μανώλη Γλέζου, αποτελεί ιστορική ασέβεια.

Ο Ριζοσπάστης πέρασε “στα ψιλά” το θάνατο του Γλέζου, δίνοντας περισσότερο χώρο στην επέτειο της εκτέλεσης του Μπελογιάννη, ενώ στη συνέχεια φροντίζει να αντιγράψει το συλλυπητήριο μήνυμα του ΚΚΕ, ξεχνώντας βολικά την τελευταία φράση με τα συλλυπητήρια στους οικείους του...

Η αναφορά στην ηλικία του (98 ετών) μεταφράζεται ως προτροπή “μην κλάψετε κιόλας, μεγάλος ήταν…”.

Η απάντηση εμμέσως του ΚΚΕ μέσω της http://www.katiousa.gr/ και ενός μέλους του κόμματος.

Ξέρουμε όμως τι κάνουν οι κομμουνιστές και πώς τιμούν τους αγωνιστές που φεύγουν. Συνεχίζοντας τον αγώνα τους στην πράξη κι όχι με κορόνες για τον “τελευταίο αγωνιστή”, τον “τελευταίο επαναστάτη” κοκ, που μας λένε σιωπηρά πως οι αγώνες ανήκουν σε άλλες εποχές του παρελθόντος.

Όμως ψεύδονται γιατί αλλιώς αποχαιρέτησαν το Θάνο Μικρούτσικο:

Δε σέβονται ότι μετά την Απελευθέρωση υπήρξε συντάκτης και στη συνέχεια αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη.

Ξεχνούν ή μάλλον δεν συγχωρούν την αυτόνομη πορεία του και την απόφασή του να απέχει από τον εμφύλιο της ελληνικής αριστεράς παραμένοντα προσηλωμένος στο όραμα της ΕΔΑ για μια πατριωτική Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά.

Στο τέλος της ανάρτησης η βιογραφία του από το Βασίλη Ασημακόπουλο

Το σοβιετικό ντοκιμαντέρ, φωτίζει το πραγματικό, ιστορικό πρόσωπο του Μεγάλου Έλληνα! Γυρίστηκε το 1963, με αφορμή την επίσκεψη του Μανόλη Γλέζου στην ΕΣΣΔ και την παραλαβή του Βραβείου Λένιν για την ειρήνη μεταξύ των λαών. Αυτή η πολύ ενδιαφέρουσα - και ελάχιστα γνωστή στην Ελλάδα - ταινία γυρίστηκε από τον Πάβελ Ρουσάκοφ, σε σενάριο του Πέτρου Ανταίου και του σοβιετικού δημοσιογράφου, Βίκτορ Γκορόχοφ.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟΥ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ*

* «Πριν είναι αργά»

Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.
Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.
Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ:

• καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.
• Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.
• Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.
• Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.

Κρίμα και πάλι κρίμα.

Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.

Πριν, όμως, προχωρήσει το κακό.
Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε.
Πριν απ΄όλα τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, σε έκτακτες συνελεύσεις, όλων των βαθμίδων των οργανώσεων να αποφασίσουν αν δέχονται αυτήν την κατάσταση.
Μερικοί υποστηρίζουν, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις.

Κατ΄αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά.

Αλλά κι αν δεχτούμε αυτό τον παραλογισμό, ήδη οι παραχωρήσεις που έκαναν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, τους αυτόχειρες, ξεπερνούν κάθε όριο υποχώρησης.

Μανώλης Γλέζος Βρυξέλλες 22-2-2015

**Η Βιογραφία του Μανώλη Γλέζου απο το Βασίλη Ασημακόπουλο

Από το σχολείο στην Αντίσταση

Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε το σπαρακτικό για τον ελληνισμό και την Ανατολική Μεσόγειο Σεπτέμβριο του 1922. Αιγαιοπελαγίτης από την Απείρανθο Νάξου, πήγε σχολείο στην Αθήνα, στο 4ο Γυμνάσιο, το προλεταριακό Γυμνάσιο της Αθήνας, όπως το χαρακτήριζε ο Γλέζος, στο Μεταξουργείο. Η πρώτη του πολιτική συμμετοχή ήταν η δημιουργία με συμμαθητές του μιας πατριωτικής-αντιφασιστικής ομάδας για την απελευθέρωση-ένωση της Δωδεκανήσου, το 1939.

Την περίοδο της Κατοχής συμμετέχει ενεργά στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Πέραν της κορυφαίας και πρωτοπόρας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο συμβολικής και απολύτως γενναιόψυχης πράξης να αφαιρέσουν τη ναζιστική σημαία από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης με τον συναγωνιστή και φίλο του Απόστολο Σάντα (30 Μαϊου 1941), συνελήφθη τρεις φορές από τις δυνάμεις κατοχής. Παρέμεινε κρατούμενος, υφιστάμενος βασανισμούς για αρκετούς μήνες.

Την 3η φορά δραπέτευσε. Ο αδελφός του Νίκος εκτελέστηκε από τους Ναζί για αντιστασιακή δράση τον Μάιο 1944. Μετά την Απελευθέρωση υπήρξε συντάκτης και στη συνέχεια αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη. Από τότε και μέχρι τη Μεταπολίτευση, δηλαδή για 30 χρόνια, θα βιώσει σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο την τραγωδία του Εμφυλίου Πολέμου, την βία του μετεμφυλιακού κράτους και την προσπάθεια εξόντωσης του αριστερού κινήματος, αυτό που ονομάστηκε "αποεαμοποίηση του πληθυσμού".

Στο πλαίσιο αυτό, από το 1948 έως το 1971, ο Μανώλης Γλέζος καταδικάστηκε συνολικά 28 φορές για την πολιτική και αντιστασιακή του δράση, από τις οποίες 3 φορές σε θάνατο. Ο συνολικός χρόνος παραμονής του στις φυλακές θα είναι 11 έτη και 5 μήνες, ενώ στην εξορία θα μείνει 4 έτη και 6 μήνες. Οι δίκες και καταδίκες του προκάλεσαν παγκόσμιο ενδιαφέρον και διεθνείς πρωτοβουλίες διαμαρτυρίας και πίεσης στις ελληνικές κυβερνήσεις να μην εκτελεστούν σε βάρους του οι ποινές του θανάτου. Προσωπικότητες όπως ο Ντε Γκωλ, ο Πικάσο, ο Καμύ, ο Σαρτρ, το διεθνές προοδευτικό κίνημα, παράγοντες της ΕΣΣΔ κινητοποιήθηκαν.

Από την ΕΔΑ στο ΠΑΣΟΚ

Καθ’ όλη τη μετεμφυλιακή-προδικτατορική περίοδο ο Μανώλης Γλέζος συμμετείχε ενεργότατα στην προσπάθεια πολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης του αριστερού-προοδευτικού κινήματος της χώρας, στους αγώνες για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνική προκοπή, μέσα από ηγετικές θέσεις στην ΕΔΑ, με την οποία είχε εκλεγεί βουλευτής ενώ ήταν φυλακισμένος, το 1951 και το 1961.

Ήταν μέλος της Δ.Ε. της ΕΔΑ, οργανωτικός της γραμματέας, ενώ διετέλεσε και Διευθυντής της εφημερίδας «ΑΥΓΗ». Παράλληλα το 1961 στο 8ο συνέδριο του (παράνομου) ΚΚΕ εκλέγεται μέλος της Κεντικής Επιτροπής. Την περίοδο της Δικτατορίας συλλαμβάνεται αμέσως και κρατείται σε φυλακές και τόπους εξορίας μέχρι το 1971.

Το 1968, ως κρατούμενος στο Παρθένι Λέρου, λαμβάνει μέρος στην εξέλιξη της διάσπασης του Κομμουνιστικού Κινήματος. Τοποθετείται απέναντι στη 12η Ολομέλεια (Φεβρουάριος 1968), κινούμενος στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς, χωρίς να εντάσσεται οργανωτικά στο ΚΚΕ εσωτερικού. Επιμένει στην αυτόνομη παρουσία της ΕΔΑ, όπως προκύπτει από γράμμα του προς το «Γραφείο Εσωτερικού», τον Μάιο 1968. Παράλληλα καταδικάζει την εισβολή των σοβιετικών τανκς στην "Άνοιξη της Πράγας" την ίδια χρονιά.

Μεταδικτατορικά θα συνεχίσει μαζί με τον Ηλία Ηλίου μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ, σε μετωπικά εκλογικά σχήματα είτε της Ενωμένης Αριστεράς το 1974, είτε της Συμμαχίας Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων το 1977. Το 1981 η ΕΔΑ θα υποστηρίξει το ΠΑΣΟΚ και ο Μανώλης Γλέζος θα εκλεγεί πρώτος βουλευτής Α' Αθηνών. Στο πλαίσιο αυτής της συμμαχίας θα εκλεγεί με το ΠΑΣΟΚ Ευρωβουλευτής στις εκλογές του 1984 και βουλευτής Β' Πειραιά στις εκλογές του 1985.

Στις δημοτικές εκλογές του 1986 θα εκλεγεί Πρόεδρος της Κοινότητας Απειράνθου, επιχειρώντας να εφαρμόσει ένα πρωτότυπο σύστημα άμεσης δημοκρατίας. Καλό θα είναι οι Δήμοι που έχουν τιμήσει τον Μανώλη Γλέζο ως επίτιμο δημότη και γενικότερα οι θεσμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να μελετήσουν το αμεσοδημοκρατικό κοινοτικό σύστημα που εφάρμοσε ο Γλέζος στην Απείρανθο.

Κατά της αντιανδρεϊκής γραμμής

Την περίοδο 1988-1990 δεν μετέχει στις διεργασίες συγκρότησης του Ενιαίου Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, καθώς διαφωνεί με την αντιανδρεϊκή γραμμή του ΣΥΝ και τη συμπόρευση με τη Δεξιά στην πολιτική της κάθαρσης. Θα συγκροτήσει μαζί με συνδικαλιστικά στελέχη της ΣΣΕΚ (διάσπαση της ΠΑΣΚΕ το 1985-86) το σχήμα Άμεση Δημοκρατία εν όψει των εκλογών του Ιουνίου 1989.

Στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης του ευρύτερου χώρου ΠΑΣΟΚ, στη συγκυρία της συγκυβέρνησης Τζαννετάκη και των παραπομπών στο Ειδικό Δικαστήριο, ο Μανώλης Γλέζος μαζί με άλλα στελέχη θα στηρίξει το σχήμα που συγκροτεί το ΠΑΣΟΚ, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη που ως πολιτικο-εκλογικό μέτωπο ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη θα συμμετάσχει στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989.

Η συμπόρευση-συνεργασία του Μανώλη Γλέζου με το ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ πραγματοποιείται στη βάση της γραμμής της Εθνικής Λαϊκής Ενότητας, της συνεργασίας των δημοκρατικών-προοδευτικών δυνάμεων στην κατεύθυνση της σοσιαλιστικής αλλαγής, απέναντι στις δυνάμεις της εξάρτησης στη χώρα. Ένας κοινός-ηγεμονικός τόπος της Αριστεράς την περίοδο 1940-1989.

Τα "όχι" του Γλέζου σε Μνημόνια και "Πρέσπες"

«Νέος θα πει ν’ αλλάξεις τον κόσμο»

Νίκος Καζαντζάκης

Στο α΄ μέρος παρουσιάστηκε η πολιτικο-οργανωτική δραστηριότητα και συμμετοχή του Μανώλη Γλέζου την περίοδο 1939-1989. Την δεκαετία του ’90, ο Γλέζος διακόπτει οριστικά οποιαδήποτε σχέση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ λόγω της εκσυγχρονιστικής στροφής του και διαφωνώντας με αυτή την εξέλιξη. Κινείται πάντοτε αυτόνομα μεταξύ των δύο ψυχών της Αριστεράς, την εθνική και την κοινωνική. Αυτές, σε επίπεδο πολιτικο-οργανωτικών αποκρυσταλλώσεων έτειναν βαθμιαία στον διαχωρισμό και όχι στην ενότητά τους, όπως πρέσβευε ο Γλέζος και ήταν κοινός τόπος στην Αριστερά της εποχής του, την περίοδο 1940-1989.

Σταδιακά ο Μανώλης Γλέζος αρχίζει να αναγνωρίζεται σε έναν χώρο που θα φέρει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας Πατριωτικής Αριστεράς, ένας όρος που θεωρούνταν περίπου ταυτολογία την προηγούμενη περίοδο. Ένας χώρος που κινείται ανάμεσα στις αντιφάσεις με σταθερό μέτωπο απέναντι στην παγκοσμιοποίηση ή τις δυνάμεις της παγκοσμιοκρατίας σύμφωνα με τον όρο που συνήθιζε να χρησιμοποιεί ο Γλέζος. Τούτο αποτυπώνεται και στις συμμαχίες που πραγματοποιεί ο Μανώλης Γλέζος εκείνη την περίοδο.

Τόσο με το διαμορφούμενο αριστερο-πατριωτικό χώρο (Καραμπελιάς-χώρος Άρδην, Στοφορόπουλος κ.α.), όσο και με το χώρο του Συνασπισμού και τις συμμαχίες περί αυτόν. Οι κινήσεις αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα ο Μανώλης Γλέζος να συμμετάσχει ενεργά στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της παράδοσης του ηγέτη του Κούρδου ηγέτη Οτζαλάν, κατά των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας το 1999 και παράλληλα να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Συνασπισμού στις εκλογές του 2000. Την περίοδο 2002-2004 τοποθετείται ενάντια στο Σχέδιο Ανάν, καθώς είναι σταθερά απέναντι σε προτάσεις επίλυσης του Κυπριακού στη βάση της Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Η δύσκολη αυτή ισορροπία θα αποτυπωθεί στην υποψηφιότητα του Μανώλη Γλέζου στις αυτοδιοικητικές εκλογές για τη Νομαρχία Αθηνών-Πειραιώς το 2002, όπου θα τον στηρίξουν όλοι οι ανωτέρω χώροι, μέσα από το σχήμα Ενεργοί Πολίτες. Στη συνέχεια ο Μανώλης Γλέζος και το σχήμα Ενεργοί Πολίτες, θα συμμετάσχουν στο Χώρο Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, από τον οποίο θα προέλθει το εκλογικό αρχικά σχήμα του Συνασπιμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, στις εκλογές του Μαρτίου 2004, οπότε και θα συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Αμετανόητα αντιμνημονιακός

Παράλληλα και ήδη από το 1996, ο Μανώλης Γλέζος πρωτοστατεί στη διεκδίκηση των οφειλόμενων γερμανικών αποζημιώσεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συγκροτώντας μαζί με άλλους συναγωνιστές του (Απόστολος Σάντας, Ευάγγελος Μαχαίρας, Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, Ιωάννης Σταμούλης, Στέλιος Ζαμάνος, Χαράλαμπος Ρούπας, Βασίλης Πριόβολος, Βαρδής Βαρδινογιάννης, Μιχάλης Ράπτης-Πάμπλο, Στέφανος Ληνιαίος, Αντώνης Καρράς, Αριστόβουλος Μάνεσης, Αντώνης Ρουπακιώτης, Δαμιανός Βασιλειάδης, Δημήτρης Παπαχρήστος, Λουκάς Αξελός, Άλκης Ρήγος, Προκόπης Παπαστράτης, Αλέξανδρος Κουτσομητόπουλος, Γιώργος Παπαγιαννόπουλος και πολλοί άλλοι. Στην πορεία των ετών θα συμμετάσχουν οι Βασίλης Μπρακατσούλας, Γιάννης Μαύρος, Δημήτρης Αλευγομάγειρος, Μανώλης Χατζηνάκης, Μανώλης Μηλιαράκης, Χρήστος Τζιτζιλώνης, Χαρίλαος Ερμείδης, Αλεξάνδρα και Γεωργία Σάντα κ.α. Από τη νεώτερη γενιά, μετά τα πρώτα χρόνια, θα προστεθούν οι Αριστομένης Συγγελάκης, Χριστίνα Σταμούλη, Γιάννης Σταθάς, Σαράντος Θεοδωρόπουλος, Γιάννης Χατζηαντωνίου, Δημήτρης Μπελαντής), το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ), του οποίου θα είναι και Πρόεδρος. Μέχρι το τέλος της ζωής του θα αφοσιωθεί στον αγώνα αυτό, με πρωτοβουλίες, ομιλίες, συγγραφή, πολιτική και κινηματική δράση σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Την περίοδο της μνημονιακής υπαγωγής της χώρας στην τρόικα των ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, ο Μανώλης Γλέζος συμμετέχει ενεργά στο αντι-μνημονιακό κίνημα, στις Πλατείες, τις απεργιακές και κινηματικές συγκρούσεις της περιόδου 2010-2012. Η φωτογραφία που απωθείται δια ψεκασμού από τις δυνάμεις καταστολής στην Πλατεία Συντάγματος είναι από τις χαρακτηριστικές εκείνης της περιόδου. Μέσα από το σχήμα Ενεργοί Πολίτες συμμετέχει στη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και εκλέγεται βουλευτής Επικρατείας στις διπλές εκλογές Μαιου-Ιουνίου 2012.

Στο ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ (Ιούλιος 2013), θα διαφοροποιηθεί απέναντι στην πολιτικο-οργανωτική κατεύθυνση της ενιαιοποίησης και διάλυσης των συνιστωσών που προωθεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Στην κριτική του στο Συνέδριο απέναντι στο προτεινόμενο σχήμα των μελών, ανέφερε ότι του θυμίζει τη φράση του Νίκου Ζαχαριάδη το 1945 που μίλαγε για Κόμμα των χιλιάδων μελών του και εννοούσε ένα αρχηγικό κόμμα. Εν όψει των Ευρωεκλογών 2014, η συλλογικότητα Νέος Αγωνιστής που δρούσε στο πλαίσιο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, προτείνει τον Μανώλη Γλέζο ως υποψήφιο Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Το συγνώμη στον ελληνικό λαό για τη συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ

Η πρόταση του Νέου Αγωνιστή κατέληγε ως εξής: «Για να μπουν όμως γερά τα θεμέλια μιας σοσιαλιστικής και δημοκρατικής Ευρώπης πρέπει να κλείσουν οι λογαριασμοί του παρελθόντος, του σύντομου 20ου αιώνα. Το γερμανικό κράτος έχει ανεξόφλητες οφειλές προς τον ελληνικό λαό. Είναι απαραίτητο στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να τεθεί το θέμα των γερμανικών οφειλών με τη μεγαλύτερη δυνατή έμφαση, ως το πρώτο κεφάλαιο μιας Ευρώπης των λαών. Στον αγώνα αυτό για δικαιοσύνη και αποζημίωση, ο συμβολισμός και η παρουσία του κατά Ντε Γκωλ "πρώτου παρτιζάνου της Ευρώπης", του Μανώλη Γλέζου, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη. Προτείνουμε τον σύντροφο Μανώλη Γλέζο για υποψήφιο Ευρωβουλευτή, τον 90ετή αγωνιστή νεολαίο που πρωσοποποιεί τη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη ‘νέος θα πει ν’ αλλάξεις τον κόσμο».

Η πρόταση τελικά υιοθετήθηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και ο Μανώλης Γλέζος εξελέγη πρώτος Ευρωβουλευτής σε αριθμό σταυρών απ’ όλα τα κόμματα. Μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο Μανώλης Γλέζος ασκεί σκληρή κριτική στη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου 2015 καθώς θεωρεί ότι μέσω αυτής ο ΣΥΡΙΖΑ συμβιβάζεται με τα Μνημόνια και τους δανειστές και καλεί τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να αντιδράσουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Είχε ζητήσει συγνώμη δε, από τον ελληνικό λαό «επειδή συνήργησα σε μια ψευδαίσθηση» όπως χαρακτηριστικά λέει και προσθέτει «ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά. Αλλά κι αν δεχτούμε αυτό τον παραλογισμό, ήδη οι παραχωρήσεις που έκαναν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, τους αυτόχειρες, ξεπερνούν κάθε όριο υποχώρησης».

Κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών

Στο Δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 τάσσεται υπέρ του ΟΧΙ. Μετά την υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ και την υπογραφή του 3ου μνημονίου ο Μανώλης Γλέζος που είχε ήδη παραιτηθεί από Ευρωβουλευτής, στηρίζει την Λαϊκή Ενότητα ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας στις εκλογές Σεπτεμβρίου 2015.

Στη συνέχεια αποστασιοποιείται από τη ΛΑΕ. Ο Μανώλης Γλέζος ενώ ήταν υπέρ του χρεοστασίου όπως το διατύπωνε και της διαγραφής του χρέους, δεν ήταν υπέρ της άμεσης εξόδου από το Ευρώ, ούτε υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Πίστευε ότι η αντιδημοκρατική και αντικοινωνική λειτουργία της ΕΕ καταστρέφει την ιδέα και το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των Λαών, αλλά η απάντηση που έπρεπε να δοθεί από τους λαούς της Ευρώπης και τον ελληνικό δεν ήταν στον πυρήνα της οικονομικού-νομισματικού χαρακτήρα.

Παράλληλα διατηρούσε πάντοτε ισχυρές ταυτοτικές εθνικο-λαϊκές θέσεις, αυτοαναγνωριζόμενος σε έναν δημοκρατικό λαϊκό πατριωτισμό που τον έφερνε σε αντίθεση από την κυρίαρχη ιδεολογικο-πολιτική αντίληψη βασικών συνιστωσών του χώρου της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Η απόσταση-αντίθεση αυτή θα καταστεί εμφανής στη συγκυρία του Μακεδονικού. Τότε η μεγάλη πλειοψηφία των οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς θα συνταχθεί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζοντας  τις "Πρέσπες". Ο Γλέζος όμως ήταν αντίθετος σε συμφωνία που θα περιλαμβάνει το όνομα Μακεδονία. Όπως χαρακτηριστικά το διατύπωσε με σαφή αντιΝΑΤΟϊκή αιχμή τον Φεβρουάριο 2018 «Βγάλτε λοιπόν από τον νου σας τη λέξη Μακεδονία με οποιαδήποτε μορφή».

Ένας λόγιος πατριώτης

Παράλληλα και σε συνδυασμό με την πλούσια πολιτική και αγωνιστική δράση, ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε πολυγραφότατος σε πολλά πεδία, μέσα από διαδικασίες αυτομόρφωσης και υπό συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες για δεκαετίες. Μερικοί από τους τίτλους των 19 βιβλίων του, εκτός του δίτομου Εθνική Αντίσταση 1940-1945 (2007), είναι Η ιστορία του βιβλίου (1971), Το φαινόμενο της αλλοτρίωσης στη γλώσσα (1974), Η συνείδηση της Πετραίας Γης (1997), Ύδωρ-Αύρα-Νερό (2001), Και ένα μάρκο να ήταν...Οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα (2012), Αντισταθείτε (2015), Ακρωνύμια (2017).

Ο ιδεολογικός κόσμος του Μανώλη Γλέζου, όπως προκύπτει μέσα από την πολύχρονη και πολυεπίπεδη αγωνιστική, πολιτική, κινηματική του δράση, τις παρεμβάσεις του στο δημόσια πράγματα, την αρθρογραφία και τα συγγράμματά του, καθοριζόταν από το δημοκρατικό λαϊκό πατριωτισμό. Η αγάπη για την Πατρίδα, την Ελευθερία και τον Άνθρωπο βρίσκονταν στο επίκεντρο της ιδεολογικοπολιτικής του ταυτότητας.

Παιδί της ΕΑΜικής αντίστασης, με αυθεντική λαϊκότητα, αυτοαναγνωριζόταν μέσα σε μια Πατριωτική Αριστερά. Κομμουνιστής, αλλά όπως αναφέρει ο Λουκάς Αξελός, εκδότης του δίτομου έργου του Μανώλη Γλέζου, Εθνική Αντίσταση 1940-1945, και συμμαχητής του «ο κομμουνισμός του διαφοροποιούνταν ριζικά από τις τρέχουσες κυρίαρχες εκδοχές».

Ο Μανώλης Γλέζος εκτός από αριστερός πατριώτης, ήταν και παρέμεινε σε όλη τη ζωή διεθνές σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα, υπέρμαχος και ενεργός διεθνιστής, συμπαραστάτης των εθνικοαπελευθερωτικών-αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων των λαών από το Πολισάριο μέχρι την Παλαιστίνη και το Κουρδικό Κίνημα. Πρωτοπόρος στο παγκόσμιο φιλειρηνικό κίνημα ήδη από τη δεκαετία του ’50, ριζοσπάστης οικολόγος, ρηξικέλευθος μελετητής των δυνατοτήτων μιας ενδογενούς ανάπτυξης, λάτρης και γνώστης της γης, του τόπου, έμπρακτος υποστηρικτής της άμεσης δημοκρατίας, του κοινοτισμού, της επαναστατικής γραμμής να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις σε επίπεδο θεωρίας, παραγωγής, θεσμών.

Εχθρός της κομματικής γραφειοκρατίας

Η σχέση του και έγνοια του για την ελληνική γλώσσα προσιδιάζει στον χαρακτηρισμό που έδωσε ο Δ.Κ. Κακλαμάνος, τον 1937, για τον Ελευθέριο Βενιζέλο στον πρόλογό του για την μετάφραση της Ιστορίας του Θουκυδίδη: «Εάν εις την Ελλάδα υφίστατο, όπως υπάρχει εις την Γαλλίαν, Ακαδημία αποκλειστικώς ενδιαφερόμενη δια την γλωσσικήν έκφρασιν και καλλιέπειαν, θα του προσφέρετο η πρώτη και πλέον διακεκριμένη θέσις εν αυτή».

Υπήρξε ενεργός πολίτης με όλη τη σημασία της λέξης.

Το πολιτικο-οργανωτικό αποτύπωμα του κρύβει από κάτω μια καθημερινή συμμετοχή και οργανωμένη πάλη, έναν συνεχή αγώνα «αταλάντευτα στην υπηρεσία του πάσχοντος ανθρώπου» όπως αναφέρει πάλι ο Λουκάς Αξελός. Διατήρησε την αυτονομία του απέναντι στο κομματικό φαινόμενο. Το έβλεπε και το αντιμετώπιζε ως εργαλείο, ως πραγματοποιημένο μέρος του σκοπού και όχι ως αυτοσκοπό.

Γι’ αυτό και βρέθηκε σε διαρκή αντίθεση με τις κομματικές γραφειοκρατίες ιδίως τις τριτοδιεθνιστικής προέλευσης με τις οποίες είχε σχέσεις. Ίσως αυτός να είναι ένας λόγος που τα κόμματα της Αριστεράς στο κοινοβούλιο δεν πρότειναν να κηδευτεί με τιμές αρχηγού κράτους, όπως θα έπρεπε. Με την εξαίρεση της βουλευτού της Β΄ Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ Νίνας Κασιμάτη που το πρότεινε.

Ίσως και να έχουν παραιτηθεί από την "φιλοδοξία" να γίνουν πολιτική ηγεσία του έθνους σε μια γραμμή εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης. Ο Μανώλης Γλέζος δεν υπήρξε γενναιόψυχος, ατρόμητος νέος αγωνιστής μόνον στα 19 του χρόνια. Παρέμεινε μέχρι τα 97 του χρόνια αγωνιστής και γι’ αυτό νέος. Γι’ αυτό βρίσκεται ήδη από χρόνια στην καρδιά του ελληνικού λαού και όλων των λαών που αγωνίζονται για την Ελευθερία. Αιωνία η μνήμη του.

ΠΗΓΗ- Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com