Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΙΩΝ

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΙΩΝ

του Κώστα Χατζηαντωνίου

Το θυμάστε φαντάζομαι το σύνθημα: το σώμα μου ανήκει μόνο σε μένα. Να όμως που αυτός ο σκληρός κόσμος αποδεικνύει πως το σώμα σου δεν ανήκει μόνο σε σένα όταν μπορείς δι’ αυτού να προκαλέσεις κακό σε μιαν άλλη ανθρώπινη ύπαρξη και τούτο αναγκάζονται πια να το δεχθούν και οι πιο φιλελεύθερες πολιτείες. Παράξενο πράγμα η ιστορία, είναι πάντα ανοιχτή και απρόβλεπτη. Θα λάβουμε ωστόσο το μάθημα αυτής της πανδημίας; Τις βραχυπρόθεσμες συνέπειες τις βλέπουμε ήδη. Τις μακροπρόθεσμες ουδείς μπορεί να προβλέψει αφού κάποιοι κλείνουν τα αυτιά στην καμπάνα που ακούγεται για την παγκοσμιοποίηση και την κυρίαρχη προοδευτική ιδεολογία και δεν βλέπουν πως αν σωθήκαμε από τον παγκόσμιο όλεθρο, σωθήκαμε επειδή κυρίαρχο παραμένει (και ευτυχώς) το εθνικό κράτος. Η περίφημη φράση «κυρίαρχος είναι όποιος αποφασίζει στις έκτακτες καταστάσεις», έλαβε το πλήρες νόημά της: το κλείσιμο των συνόρων, ο αποκλεισμός του πληθυσμού, η επιβολή περιοριστικών μέτρων, η κινητοποίηση ιδιωτικών και δημόσιων πόρων, ο έλεγχος της παραγωγής και της κατανάλωσης, είναι πολιτικές αποφάσεις των οποίων μόνο η εθνική νομιμοποίηση των κυβερνήσεων κατέστησε δυνατές.

Να λοιπόν που η «ανοιχτή κοινωνία», και η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των ανθρώπων, των αγαθών και των κεφαλαίων, η οποία συνοψίζεται στον τύπο «Laissez faire, laissez passer» ανεστάλη. Η γη δεν είναι ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο χωρίς σύνορα και χωρίς ταυτότητες όπου, όπως κάποιοι ήθελαν οι χώρες θα γίνονταν απλώς χώροι. Η συνειδητοποίηση πως οι μετεγκαταστάσεις και οι διεθνείς συμβάσεις υπεργολαβίας, οδήγησαν σε πρωτοφανή αποβιομηχάνιση της Δύσης που δεν παράγει πια ούτε… μάσκες, ούτε ένα γραμμάριο παρακεταμόλης και έχει παραδοθεί στο έλεος της Κίνας (παράνοια που ομολόγησε ο ίδιος ο Μακρόν λέγοντας πως «το να μεταβιβάσουμε ό,τι αφορά τα βασικά τρόφιμά μας, την προστασία μας, την υγεία μας, το περιβάλλον διαβίωσης μας σε άλλους, ήταν μια τρέλα»), η συνειδητοποίηση πως είμαστε έρμαια ιών (ο ιός των υπολογιστών, ο ιός της επιδημίας, ο ιός της χρηματιστηριακής αγοράς, ο ιός της τρομοκρατίας, η ιογενής κυκλοφορία των ψηφιακών πληροφοριών, ως και ο ημεδαπός ιός του εθνομηδενισμού… γνωστής εφημερίδας), είναι βέβαιο πως θα δρομολογήσει απρόβλεπτες εξελίξεις. 

Ξέρω πως δεν είναι ευχάριστη αυτή η σκέψη υπό καθεστώς εγκλεισμού, όμως πρέπει να ξέρουμε ότι κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα με την κρίση της υγείας και την οικονομική ύφεση, μια χωρίς προηγούμενο κοινωνική κρίση, χώρια η οικολογική και μεταναστευτική κρίση. Ένας συνδυασμός καταστροφών μας απειλεί. Ποιος θα αναλάβει το κόστος; Και στο όνομα ποιας Ιδέας θα γίνει η ανασυγκρότηση; Να η μεγάλη πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση που στέκεται σαν ζαλισμένο και παράλυτο μπροστά στους προβολείς κουνέλι και στην Ευρώπη που πρέπει να αναγεννηθεί πέραν του καταναλωτικού πολιτισμού, με βάση την οργανική αλληλεγγύη των φυσικών δεσμών και της πνευματικής ενότητας των εθνών της.

ΠΗΓΗ:Kostas Hatziantoniou

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com