Λίγοι προβληματισμοί με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού

Του Αντώνη Σπυρόπουλου

Ήρθε ο κορωνοϊός για να υπενθυμίσει στους ανθρώπους πως ζουν σε ένα εύθραυστο περιβάλλον στο οποίο αρχικά ισχύει ο νόμος που ρητά αναφέρει πως όπου υπάρχει δράση έρχεται και η αντίδραση. Η φύση –την οποία πολλάκις έχουμε «βασανίσει» δημιουργώντας εντάσεις- έρχεται να μας θυμίσει πως μόνη της «εφευρίσκει» του δικούς της αυτορρυθμιστικούς κανόνες για να ισορροπήσει την κατάσταση και να καταρρεύσει την μεταφυσική πεποίθηση του δυτικού ανθρώπου περί αιωνιότητας. Να του θυμίσει πως υπάρχει τέλος και γι’ αυτόν.

Επί αιώνες η ντετερμινιστική αντίληψη της επιστήμης –έτσι όπως την έχει δομήσει η δυτική αντίληψη και κοσμοθεωρία- έχει εκμεταλλευτεί και κατασπαταλήσει τους φυσικούς μηχανισμούς που λειτουργούν ως «αντίδοτο» στις στρεβλώσεις της.

Και ενώ ο εργαλειακός επιστημονισμός και η τεχνολογική εξέλιξη εμφανίζεται ως η μόνη ορθολογική και ρεαλιστική εκδοχή του κόσμου αυτού ωστόσο έρχεται η ίδια η φύση να πάρει τη δική της «εκδίκηση» με τρόπο καθοριστικό και αμετάκλητο για πολλούς από μας.

Πρόσφατα παρακολούθησα μια ταινία με τίτλο: «Σκοτεινά νερά». Η ταινία αποκαλύπτει ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που προκαλεί ο άνθρωπος στον άνθρωπο ακόμα και σήμερα. Αναφέρεται στην εταιρεία Dupont η οποία μαζί με άλλες εταιρείες στην Αμερική πήραν τη δεκαετία του ’50 ένα υλικό εργαστηριακά κατασκευασμένο από 8 άτομα άνθρακα και ένα φθορίου από τη πολεμική βιομηχανία -το χρησιμοποιούσαν ως αντιολισθητικό στα ερπυστριοφόρα- (επονομαζόμενο ως C8 ή τεφλόν) και το τοποθέτησαν στα τηγάνια, σε κρέμες προσώπου, σε αδιάβροχα πλαστικά μπουφάν, σε χαλιά και όπου αλλού μπορεί κανείς να φανταστεί. Το υλικό αυτό βρίσκεται στα αντικολλητικά τηγάνια, θα το έχετε ακούσει και ως Teflon. Η έρευνα του δικηγόρου Billot (είναι εν ζωή) συνεχίζεται ως σήμερα και έχει αποκαλύψει πως το συστατικό αυτό χημικό βρίσκεται στο 99% των ανθρωπίνων οργανισμών στον πλανήτη. Και γιατί τα λέμε όλα αυτά. Επειδή το συγκεκριμένο χημικό παρασκεύασμα είναι μια ανθρώπινη κατασκευή και επίσης αποδεδειγμένα καρκινογόνα. Είναι υπαίτιο πολλών είδων καρκίνων όπως στους όρχεις, αναπνευστικών προβλημάτων, αλλεργιών, γεννετικών δυσπλασιών κ.λπ.). Και το χημικό αυτό παρασκευάσμα το έχουμε όλοι μέσα στα σπίτια μας, το φοράμε στα ρούχα μας και όπου αλλού και σήμερα

Αντίστοιχα παραδείγματα μπορεί κάποιος να προβάλει αναρίθμητα. Παραδείγματα που δείχνουν πως ο ίδιος ο άνθρωπος βλάπτει ανεπανόρθωτα τον άνθρωπο, προκαλεί ασθένειες, φυσικές καταστροφές, εξαφανίζει βιοποικιλότητες και πολλά άλλα.

Και το ερώτημα έρχεται αυτόχρημα και αυτοδικαίως. Ποιος είναι αυτός και με ποιο τρόπο καθορίζει τους κινδύνους της δημόσιας υγείας και θέτει τους περιορισμούς, τους κανόνες και τα πρότυπα της δημόσιας υγιεινής και υγείας;

Και ήρθε ο κορωνοϊός για να μας τα θυμίσει όλα αυτά. Να μας θυμίσει την επιλεκτική ευαισθησία των μηχανισμών απέναντι στη δημόσια υγεία αλλά και την ελλιπή ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για πολλά άλλα γεγονότα και παράγοντες που του καταστρέφουν τη ζωή και μειώνουν τις μέρες του πάνω σε αυτό τον πολύπαθο πλανήτη.

Ήρθε ο κορωνοϊός για να μας αποκαλύψει την προσωπική μας στάση, συμπεριφορά. Το δικό μας τρόπο ζωής που τελικά είναι συντεταγμένος με αυτό που λέμε κοινωνική αφασία. Ήρθε να μας πει πως κάτι στραβό πηγαίνει σε μας και δεν είναι ο γιαλός που είναι στραβός. Όχι γιατί ευαισθητοποιήθηκαμε  για την πρόληψη του κορονοιού επειδή μας το είπαν τα δημόσια όργανα και οι διεθνείς οργανισμοί αλλά γιατί παραμένουμε σιωπηλοί, άβουλοι και απαθείς πολλές φορές σε όσα δεν ανακοινώνουν οι επίσημοι οργανισμοί για όσα μας πεθαίνουν, για όσα αποσιωπούνται αλλά γίνονται με τρόπο μη αναστρέψιμο καταστροφικά για μας και το ευρύτερο φυσικό κόσμο στον οποίο ζούμε.

Και το ερώτημα που πηγάζει αβίαστα είναι: Ποιος θα μας προστατέψει από αυτή την κοινωνική απραξία μας, την απάθεια και την μοιρολατρική μας συμπεριφορά που λέει: «Δεν βαριέσαι, εγώ να την σκαπουλάρω και δεν μου καίγεται καρφάκι για όλους και για όλα». Και γι’ αυτή την αυτοκαταστροφική «πανδημία» της ανθρωπότητας, δυστυχώς δεν υπάρχει πρόληψη μήτε εμβόλιο αγαπητοί μου παρά μόνο ένα.

ΠΗΓΗ: http://ardin-rixi.gr/archives/215992

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com