Οπως στρώνατε κοιμόμασταν.

του Σπύρου Παπαγιαννόπουλου

Όπως στρώνατε κοιμόμασταν.

Κάποιοι έβλεπαν ένα διαφορετικό όνειρο που και που, προσπαθούσαν να το χωρέσουν σε λέξεις και να το μοιραστούν, μόνο που αυτοί που στρώνανε να κοιμηθούμε το έκαναν να ακούγεται σαν εφιάλτης παρά σαν όνειρο, χαλούσε την βολή, τον εφησυχασμό, τις θεωρίες,την οικονομία και κυρίως τα σχέδια. Τα σχέδια και τις συμφωνίες.

Ήταν η εποχή της προπαγάνδας και του κανιβαλισμού,η εποχή της κοινωνικής μηχανικής,της ταμπέλας ραμμένης στο πέτο η στο περιβραχιόνιο.  Φιλίες μπήκανε στον πάγο η φάγανε ένα μεγαλοπρεπές Χ.

Σωρεία λαθών, σωρεία λανθασμένων αποφάσεων αλλά και σωρεία επιβεβλημένων έξωθεν αποφάσεων των κυβερνήσεων και των κομμάτων, οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στο σημείο μηδέν, στο σήμερα.

Κι'ας φωνάζαν οι ονειροδαρμένοι.

Ο πολιτισμός υποχώρησε κι'έδωσε έδαφος στο χυδαίο να γιγαντωθεί, να αποκτήσει έκφραση και δύναμη.

Επιστρατεύθηκαν όλα τα μέσα. Έννοιες διαστρεβλώθηκαν, ιστορικά γεγονότα παραποιήθηκαν, φατρίες ξεπήδησαν, αφηγήματα βρώσιμα καταναλώθηκαν,θεωρίες επιβλήθηκαν.

Η λογική χτυπήθηκε ανελέητα, το συναίσθημα επίσης, επιβλήθηκε ο 'ρεαλισμός'.

Επιβλήθηκαν συμφωνίες που βάρυναν την καμπούρα μας. Τα αδιανόητα έλαβαν σάρκα και οστά. Θεαματικά μπαλέτα σε χορό κιβυστήσεων... Διφορούμενες εξαγγελίες και ψέμματα ένα σωρό μας μπερδέψανε μας παγιδέψανε. Αγκαλιάσαμε τις σειρήνες του ατομικού παραμελώντας το συλλογικό. Νοιώσαμε την βία να εισβάλλει στην ζωή μας, στα σχολεία, στην δουλειά, παντού.  Νοιώσαμε το έγκλημα στο πετσί μας. Βρεθήκαμε στο μάτι του κυκλώνα γεωπολιτικών ανακατατάξεων, μας έκαναν σύμμαχο με τον εχθρό ερήμην μας.

Ζόφος. Μόνο αυτή η λέξη μου έρχεται, ζόφος, γιά ότι ζήσαμε σε κοινωνικό, οικονομικό και επικοινωνιακό επίπεδο τα τελευταία χρόνια.

Η ζημιά έγινε και τώρα τα αποτελέσματα μας χτυπούν την πόρτα.  Ο καθένας μας με την ευθύνη του.

Τώρα πια δεν μπορούμε να κοιμόμαστε εκεί που μας στρώνατε.

ΠΗΓΗ: Spyros Papagiannopoulos

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com