Ο Τραμπ, ο Ερντογάν και η μεταλλαγμένη στάση της Γερμανίας στο προσφυγικό

Απειλές, εκβιασμοί και τα πλεονεκτήματα της Τουρκίας 

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

Δεν πρόλαβε να πανηγυρίσει, όπως θα ήθελε, για την υποστήριξη των ΗΠΑ μετά την επίσκεψη Πομπέο η ελληνική κυβέρνηση και παρακολουθεί αμήχανη όσα –πολύ σημαντικά– συμβαίνουν με την Τουρκία και τα ιμπεριαλιστικά σχέδιά της στη Συρία. Ως γνωστόν, η στρατηγική της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια βασίστηκε εν πολλοίς στην απομάκρυνση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, στην ψυχρότητα στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, λόγω της αμερικανικής στήριξης στους Κούρδους. Οι ελληνικές κυβερνήσεις (η προηγούμενη και αυτή) πίστεψαν ότι λόγω αυτής της απομάκρυνσης θα μπορούσε η Ελλάδα να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην περιοχή και να αντικαταστήσει σε κάποιον βαθμό την Τουρκία σε επίπεδο χρησιμότητας. Γι' αυτό και τελευταία δίνουν «γη και ύδωρ» στις ΗΠΑ, χωρίς ωστόσο να παίρνουν κάποιο αντάλλαγμα, απλώς προσδοκώντας. 

Υπήρχαν, βέβαια και οι πιο ρεαλιστές (που όμως δεν λαμβάνονταν υπόψη από τις ελληνικές κυβερνήσεις, που έβλεπαν την κρίση στις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ ως μοναδική ευκαιρία), οι οποίοι επισήμαιναν ότι η Τουρκία δεν θα πάψει να είναι σημαντική και υπολογίσιμη για τις ΗΠΑ. Αυτοί μιλούσαν για συγκυριακή κρίση, την οποία κανένα από τα δύο μέρη δεν θα άφηνε να αποκτήσει βάθος. Οι πρόσφατες δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ υπέρ της Τουρκίας και των σχεδίων του Ταγίπ Ερντογάν, που ανατρέπουν την ως τώρα αμερικανική συμμαχία με τους Κούρδους, φυσικά εξέπληξαν δυσάρεστα τους Κούρδους, τους οποίους παραδίδουν βορά στην Τουρκία, αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, που παρακολουθεί με αμηχανία όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες. 

 Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικλ Πομπέο, που επισκέφτηκε την Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα, ήταν βέβαια πολύ φιλικός (και γιατί να μην είναι), αλλά οι δηλώσεις του σχετικά με την Τουρκία ήταν προσεκτικές και μετρημένες, ώστε να κρατούν τις διπλωματικές ισορροπίες. 

Η συνέχεια ΕΔΩ...

Πηγή: www.lifo.gr

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com