Έλα να Δεις…

Kώστας Λουλουδάκης (Ιουλιανός)

Στον ελληνικό πολιτικό ορίζοντα παγιώθηκε ένας νέος, ακίνδυνος για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση, δικομματισμός ο οποίος συμβάλει στην συντήρηση της διαδικασίας της κεφαλαιακής συσσώρευσης και στο περαιτέρω άνοιγμα στο ιδιωτικό κεφάλαιο των δημόσιων αγαθών για να βελτιώνονται οι δείκτες της οικονομίας.

Όμως, για να μην θεωρήσει κάποιος καλοπροαίρετος πως προβαίνω σε αυθαίρετες εκτιμήσεις για την σημερινή ελληνική πραγματικότητα, επιτρέψτε μου να καταφύγω σε έναν άνθρωπο που η σκέψη, ο λόγος και η δράση του μαρτυρούν άνθρωπο μηδαμινό αλλά πονηρότατα δικτυωμένο. Μιλώ βέβαια για τον Υπουργό Ανάπτυξης Σπύρο (Άδωνις) Γεωργιάδη, ο οποίος είναι δεμένος με το πλέγμα που περιλαμβάνει ιδιωτικά, διεθνή και εγχώρια συμφέροντα:

Ο τηλεβιβλιοπώλης ακροδεξιών βιβλίων με το κιλό και τηλεπωλητής θεραπευτικών νανογιλέκων Σπύρος Γεωργιάδης αποτελεί πρότυπο φιλελεύθερου υπουργού, καθώς οι αποφάσεις του αποβλέπουν στην ενσωμάτωση της συνάρθρωσης των ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων στις διαδικασίες διαμόρφωσης των δημοσίων αποφάσεων.

Εκτός όμως από την απαραίτητη θεσμοθέτηση της ανακατανομής του δημόσιου πλούτου υπέρ του κεφαλαίου, επιβάλλεται, σύμφωνα με τον πρόεδρο του νεοφιλελεύθερου μορφώματος «Δράση», ιδιοκτήτη εταιρειών επικοινωνίας και διαχείρισης κρίσεων, επιχειρηματίας αγρότης και υφυπουργός δημοσιονομικής πολιτικής, Θεόδωρο Σκυλακάκη: «πολιτική χαμηλής φορολογίας την οποία θα εγγυάται η χώρα με δεσμεύσεις κεφαλαίων της στο εξωτερικό και η δραστική βελτίωση της απονομής της δικαιοσύνης, έτσι ώστε όσοι αγοράζουν να έχουν εξασφαλίσει την προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων που αποκτούν». (Θεόδωρος Σκυλακάκης: Οι «μάγοι» της αποκρατικοποίησης και η εναλλακτική athensvoice.gr 29-7-2014)

Σήμερα, η όποια επιρροή και παρεμβολή των κυβερνήσεων στη γένεση μορφών συλλογικού πράττειν, προσανατολισμένων στην επιδίωξη της κοινωνικής ανακατανομής του δημόσιου πλούτου έχει χαθεί. Αυτοί λοιπόν που θα «επενδύσουν» τα λεφτά τους (κατά κανόνα σε αγαθά που δεν έχει ο πολίτης την δυνατότητα να μην τα χρησιμοποιήσει: υγεία, ύδρευση ενέργεια, ασφάλιση, στέγαση, μεταφορές) που προέρχονται από επιδοτήσεις, δανεισμό, και εντάξεις σε διάφορα επιχειρηματικά προγράμματα, «φυσικό» είναι να έχουν και φωνή και απαίτηση, μα κύρια μέριμνα από την κυβέρνηση ώστε να συνεχίσουν να παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο τους. Τι ποιο φυσιολογικό λοιπόν από την απαίτηση του επενδυτή, πέρα από τους νόμους που κατοχυρώνουν τα κεφάλαιά τους, «την προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων που αποκτούν», που λέει ο επιχειρηματίας αγρότης και υφυπουργός Σκυλακάκης, να συμμετάσχουν και στην διοίκηση του δημοσίου για να μπορούν να ελέγχουν τον κόπο και την περιουσία τους βρε αδελφέ;

Αυτό είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της κυβέρνησης του Κυριάκου «Κούλη» Μητσοτάκη, ότι δηλαδή στελεχώνεται από πρώην στελέχη (Partners) επιχειρήσεων, πρώην στελέχη της Ε.Ε, ακόμη και του ΣΕΒ. (Ημεροδρόμος – Γερασιμος Λιβιτσάνος: Μία …Α.Ε μέσα στη νέα κυβέρνηση).

Στο σημείο αυτό Συβαρίτες και Κλαζομένιοι χειροκροτούν!

Στην υγειά των κοροΐδων! 

Γιατί: «Υπάρχει μια πασιφανής αλήθεια στον τομέα των φορολογικών εισφορών, ότι δηλαδή οφείλουν να είναι ανάλογες, όχι με την περιουσία των πολιτών αλλά με το πλεόνασμα τους. Ποτέ δε θα υπάρξει ούτε δικαιοσύνη ούτε υποψία ισότητας επί της γης όσο ο ένας θα χρειάζεται να δώσει το ένα τέταρτο του επιούσιου άρτου του για να πληρώσει τους φόρους του ενώ ο άλλος θα τους εξοφλεί απλώς μένοντας με έναν υπηρέτη λιγότερο». (Denis Guedi: Το Δωρεάν δεν αξίζει πλέον τίποτα. Εκδόσεις Κέδρος σελ 85)

Όμως σε αυτό το νεοφιλελεύθερο νομικό, πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, η όποια ρυθμική τάξη προκύπτει από τον καταναγκασμό που επιβάλουν οι μη ελεγχόμενες μορφές εξουσίας που πηγάζουν από τις ιδιωτικές δυνάμεις της αγοράς και εκφράζουν τις άνισες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις όπου το δίκαιο του ισχυρότερου ονοματίζεται «ελευθερία κίνησης κεφαλαίων»!

Το χειρότερο είναι πως την καπιταλιστική αναδιάρθρωση, δηλαδή τις νέες μορφές ιδιωτικής δικαιοδοτικής εξουσίας που αντιμάχεται την ύπαρξη μιας αλληλέγγυας κοινωνίας συνεργαζόμενων πολιτών, μαγικοποιητικά την συνδέουν με την δημοκρατία!

Η αγορά, στο πλαίσιο της νεοαυστριακής θεωρίας, θέλει να δημιουργήσει μια κοινωνία όπου οι σχέσεις ανάμεσα στους πολίτες θα διαμεσολαβούνται αποκλειστικά μέσω των ιδιωτικών θεσμών των πολυεθνικών, πρακτική που σιγά-σιγά θα οδηγήσει στην απόρριψη συλλογικών υποκειμένων, (κόμματα, πολιτικά προγράμματα, οικονομικά συστήματα, εργατικά σωματεία κτλπ), με στόχο να εξαφανίσουν ή να δυσχεράνουν την έκφραση οποιασδήποτε συλλογικής τοποθέτησης των πολιτών.

Η αγορά, επομένως, με τον υποβιβασμό της συλλογικής συμμετοχής στα κοινά, αντιμετωπίζει την δημοκρατία ως μια τεχνική, το μέσo δηλαδή που θα της επιτρέψει να ελέγξει την εκλογή των διαχειριστών της κρατικής εξουσίας. Ο σκοπός είναι ο περιορισμός της πολιτικής, δηλαδή, η δυνατότητα των πολιτών να συμμετέχουν στην διαχείριση των κοινών, που ισοδυναμεί με την φασιστική απαίτηση των αγορών ώστε οι δημόσιοι πόροι να χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση της αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Καταλήγουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι η λέξη δημοκρατία έχει ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιεχόμενο εξαρτημένο από το οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον στο οποίο χρησιμοποιείται.

Με άλλα λόγια, οι έχοντες την εξουσία είναι αυτόματα και υποκείμενα της ιδιωτικής οικονομίας. Της οικονομίας, δηλαδή, που τον κάθε πόρο, την κάθε παροχή, από την παροχή νερού και ενέργειας ως την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και από την παιδεία ως την δικαιοσύνη, τα μετατρέπει σε ιδιοκτησία με τέλη χρήσης στα οποία δικαίωμα πρόσβασης θα έχει όποιος είναι ικανός να πληρώσει.

Όλα αυτά εν μέσω πλήρους αφασίας της πλειονότητας των πολιτών οι οποίοι, όντας μεμονωμένοι δρώντες, για να εξασφαλίσουν ατομικό όφελος, συμβιβάζονται και συμβάλουν στην συντήρηση και την αναπαραγωγή του πλέγματος που προωθεί την ιδιοποίηση των δημόσιων προσόδων.

Σε αυτήν την κοινωνική αφασία συνέτελεσε το οπλοστάσιο των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας, τα οποία για λογαριασμό της αγοράς και των επενδυτών επιλέγουν, εντυπώνουν, λογοκρίνουν, επηρεάζουν και αναισθητοποιούν την κοινωνία.

Το απόσπασμα από το κανάλι SKAI του εφοπλιστή και χορηγού της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, Γιάννη Αλαφούζου:

Σίγουρα ο συγκεκριμένος τηλεοπτικός σταθμός κατέχει το βραβείο στην κινδυνολογία, την παραπληροφόρηση, στα ψεύδη και στην αποβλάκωση με εκπομπές του πιο θλιβερού κιτς, οι οποίες παράγουν πλήθος νεκρών τω πνεύματι. Όμως, ας θυμηθούμε πως τις τηλεοπτικές άδειες τις κατέχουν μια χούφτα ανθρώπων που ελέγχουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος του έντυπου τύπου, ραδιοσυχνότητες, ασφαλιστικές, εφοπλιστικές και κατασκευαστικές εταιρείες, εταιρείες φυσικού αερίου και πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας, ποδοσφαιρικές ομάδες, τα δικαιώματα για αναμεταδόσεις αθλητικών αγώνων και μέσω διασταυρωμένων συμμαχιών, τράπεζες, χρηματιστηριακές και κατασκευαστικές εταιρείες, γενικά, σχεδόν όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής. Συνακόλουθα, με όπλο αυτήν την συγκέντρωση ιδιοκτησίας έχουν την δυνατότητα πηδαλιούχησης της «κοινής γνώμης».

Αναφορικά με τον ρόλο των ΜΜΕ και γενικά το επικοινωνιακό σύστημα, αυτό που το χαρακτηρίζει είναι η συγκέντρωση ιδιοκτησίας και η ολιγοπωλιακή συγκεντροποίηση της αγοράς που επιτρέπει ακόμα και την ιδιοκτησιακή διασταύρωση δυο διαφορετικών μέσων όπως του STAR και του ALPHA τα οποία είναι κάτω από την στέγη του Βαρδινογιάννη.

Ποιος διαμορφώνει λοιπόν την «πραγματικότητα»; Ποιος διαμορφώνει την αντίληψη που έχει σχεδόν το σύνολο μιας κοινωνίας για τον ευρύτερο κόσμο; Ποιος καθορίζει τι σκέφτονται οι άνθρωποι; Γιατί ο δημόσιος διάλογος κυριαρχείται ολοένα και περισσότερο μόνο από τις πληροφορίες που διακινούνται από τα media των επιχειρηματικών συμφερόντων; Γιατί υπάρχει μια συστηματική αποσιώπηση του λόγου των κοινωνικά μη ευνοούμενων;

Και κυρίως γιατί επιτρέψαμε να υπάρξει αυτή η θεσμική μονοσημία;

Η επικοινωνιακή αγορά λειτουργεί με τις υπάρχουσες διαπλοκές και χρησιμοποιείται ως μέσο αυτό-νομιμοποίησης των ιδιοκτητών της απέναντι στη δημόσια σφαίρα.

Η κεφαλαιώδης δραστικότητα της πληροφορίας και της τηλεόρασης ως μοντέλα χειραγώγησης που στοχεύουν σε μια ταύτιση της κοινής γνώμης με την προκατασκευασμένη «αλήθεια», φαίνεται και στην πρώτη απόφαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου (Κούλη) Μητσοτάκη να θέσει εαυτόν επικεφαλής της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, δηλαδή της ΕΡΤ και του Αθηναϊκού – Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Επομένως, το μέλος του κρατικοδίαιτου «Οργανισμού Μητσοτάκη» και Πρωθυπουργός θα ελέγχει γύρω από ποια θέματα ανάλογα και με το πώς θα παρουσιάζονται , θα σκέπτονται οι άνθρωποι ώστε να έχουμε μια σωστή ανάλυση καλλιεργούμενων επιδράσεων;

Υπό την επίβλεψη του Μητσοτάκη τέθηκαν και οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας δηλαδή η γνωστή μας ΕΥΠ. Όμως όπως γράφουν οι εφημερίδες η ΕΥΠ θα διοικηθεί από τον Παναγιώτης Κοντολέων γενικός διευθυντής στην Ελλάδα της βρετανική πολυεθνικής εταιρείας παροχής υπηρεσιών ασφαλείας G4S. «Στις βασικές υπηρεσίες της G4S περιλαμβάνονται «υπηρεσίες ασφαλείας», «συστήματα ασφαλείας» και «υπηρεσίες παρακολούθησης και αντίδρασης» με τηλεματική τεχνολογία και περιπολικά ασφαλείας. Η ηλεκτρονική σήμανση και παρακολούθηση κρατουμένων στο σπίτι τους με βραχιολάκια, η υποστήριξη των αστυνομικών δυνάμεων και η διαχείριση κέντρων κράτησης ή συνοδεία των κρατουμένων είναι μερικές από τις υπηρεσίες της». (Ποια είναι η επιχείρηση που πουλάει ασφάλεια σε 125 χώρες του κόσμου)

Να υπενθυμίσω πως η G4S έχει αναλάβει από την κυβέρνηση Σαμαρά τη φύλαξη των κέντρων «φιλοξενίας» μεταναστών στο Παρανέστι Δράμας, στην Κόρινθο και στην Ορεστιάδα. Επίσης, ανάμεσα σε άλλα, έχει υπογράψει συμβόλαια για τη διαχείριση της ασφάλειας σε Αφγανιστάν και Ιράκ και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των κέντρων κράτησης μεταναστών σε όλη την Ευρώπη.

Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητο να θυμηθούμε με ποια λόγια ο βουλευτής της ΝΔ Θάνος Πλεύρης επαναφέρει την ατζέντα «νόμου και τάξης»:

Τέλος «η εταιρεία παρέχει επίσης εξοπλισμό στη φυλακή Οφέρ, που βρίσκεται στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη , καθώς και στα κέντρα κράτησης Kishon και Moskobiyyeh, τα οποία έχουν επανειλημμένα καταγγείλει οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για βασανιστήρια και κακομεταχείριση των Παλαιστινίων κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένων φυλακισμένων παιδιών. Η G4S παρέχει υπηρεσίες «ασφαλείας» σε διάφορα επίπεδα , σε φυλακές στις οποίες Παλαιστίνιοι κρατούμενοι υποβάλλονται τακτικά σε βασανιστήρια και κακομεταχείριση . Στη φυλακή Al Jalame , κρατούνται Παλαιστίνια παιδιά κλειδωμένα στην απομόνωση για μέρες ή ακόμα και εβδομάδες».(Τheguardian: Israeli prison contracts take centre stage at G4S shareholder meeting και: Ποιά είναι η ιδιωτική εταιρεία G4S που πρόκειται να αναλάβει τη φύλαξη των κέντρων κράτησης)

Καθώς όμως το άρθρο οδεύει προς το τέλος του και έχοντας επίγνωση πως επικοινωνία είναι ανάμεσα σε άλλα και η ροή πληροφορίας ανάμεσα σε άτομα, επιθυμώ να μοιραστώ μαζί σας τους προβληματισμούς του υφυπουργού δημοσιονομικής πολιτικής, Θεόδωρου Σκυλακάκη σχετικά με τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ των δανείων του κόμματος που τώρα υπηρετεί έχοντας υπό την εποπτεία του το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

Γράφει σε άρθρο του στην athensvoice.gr με τίτλο: Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά…: «Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αφού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έλαβαν δεκάδες εκατομμύρια δάνεια στη διάρκεια της κρίσης, κατά τον κ. Αλμούνια σταμάτησαν να εξυπηρετούν κανονικά τα δάνειά τους (270 εκ. στις αρχές του 2013) και αμνήστευσαν με ειδικό νόμο όσους παρανόμως τους έδωσαν δανεικά κι αγύριστα,[…] τι συμβαίνει με τα δάνεια που πήραν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ (;) Το τεράστιο θέμα νομιμοποιημένης λεηλασίας του φορολογούμενου που προανέφερα, το οποίο τα περισσότερα συστημικά ΜΜΕ συνεχίζουν και αποκρύπτουν. Θα τιμωρηθεί κανείς για το γεγονός ότι λεηλάτησαν τον φορολογούμενο λαμβάνοντας νέα δάνεια από τις κρατικές τράπεζες το 2012, παρά το γεγονός ότι και οι τραπεζίτες και τα κόμματα ήξεραν ότι δεν επρόκειτο να τα αποπληρώσουν; Λαμβάνουν άραγε και νέα δάνεια καλυπτόμενοι από την τροπολογία η οποία ψηφίστηκε με «εντολή Σαμαρά», με την οποία πλέον η απιστία των τραπεζιτών που τους δίνουν νέα δανεικά κι αγύριστα δεν είναι αδίκημα; 

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα όπου προχωρούν δεκάδες χιλιάδες κατασχέσεις μισθών και καταθέσεων για χρέη στο δημόσιο, έχει διακοπεί η ασφαλιστική περίθαλψη λόγω ανεξόφλητων οφειλών 370 χιλιάδων ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ και των οικογενειών τους, χιλιάδες επιχειρηματίες συλλαμβάνονται και οδηγούνται με χειροπέδες στα κρατητήρια για χρέη προς το δημόσιο, οι άνθρωποι ψάχνουν και δεν βρίσκουν να πουλήσουν τα σπίτια τους για να πληρώσουν τους υπέρογκους φόρους κ.λπ. «Μερικά όμως είναι πιο ίσα από τα υπόλοιπα…», τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εκλογές.».

Ο Θεόδωρος Σκυλακάκης πίσω από τον άψογο κόμπο της γραβάτας του ως υφυπουργός οικονομικών, αρμόδιος για τη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία σύμφωνα με τον ίδιο προέβη στην «νομιμοποιημένη λεηλασία του φορολογούμενου», θα χειριστεί τα θέματα του προϋπολογισμού και θα εργασθεί για την «ταχύτερη υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θεωρούνται κομβικές για του θεσμούς»…

Ο σοβαροφανής Σκυλακάκης με το κατοχυρωμένο επιστημονικό κύρος από δω και πέρα, είμαι σίγουρος, πως θα μας αποδείξει και τις ικανότητές του στην υποκριτική τέχνη καθώς θα υπηρετεί τον κομματικό φορέα που με «εντολή Σαμαρά λάμβανε δανεικά κι αγύριστα, λεηλατώντας τον φορολογούμενο».

Όμως για του νοικοκυραίους πέρα βρέχει…

Χωρίς προσδοκίες ζουν την ψευδαίσθηση της σταθερότητας κάτω από τον προστατευτικό ουρανό της αστυνομικής ασφάλειας, καθώς ο κρατικοδίαιτος «Οργανισμός Μητσοτάκη» υποσχέθηκε κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και του «άβατου» των Εξαρχείων.

Άλλωστε δυστυχία φόβος και καταστολή πάντα πήγαιναν μαζί…

Συνεχίζεται…

Μια τετραετία θα έχουμε μπροστά μας.

Ή μήπως όχι;

Πηγή: imerodromos.gr

ΠΗΓΗ: https://sioualtec.blogspot.com/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com