9η Ιουλίου 1821, απαγχονίζεται από τους Τούρκους ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, και αποκεφαλίστηκαν οι Μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου, και Κυρηνείας. Χρύσανθος, Μελέτιος και Λαυρέντιος

Σαν σήμερα 9η Ιουλίου 1821 απαγχονίζεται από τους Τούρκους ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός, και αποκεφαλίστηκαν οι Μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου, και Κυρηνείας. Χρύσανθος, Μελέτιος και Λαυρέντιος αντίστοιχα.

Ο Τούρκος κυβερνήτης της Κύπρου Κιουτσούκ Μεχμέτ ήταν αποφασισμένος να καταστείλει οποιαδήποτε απόπειρα επανάστασης. Με αφορμή λοιπόν προκηρύξεις που διένειμε στη Λάρνακα ο Αρχιμανδρίτης Θεοφύλακτος Θησέας, ο Κιουτσούκ κατήγγειλε στην Υψηλή Πύλη ότι οι Έλληνες Κύπριοι ετοίμαζαν επανάσταση, υποβάλλοντας ταυτόχρονα και κατάλογο προγραφών επιφανών προσώπων.

Κατόπιν της εγκρίσεως του αιτήματος του, ο κυβερνήτης προχώρησε σε συλλήψεις, δημεύσεις περιουσιών και εκτελέσεις. Την 9η Ιουλίου άρχισε η μεγάλη σφαγή των αρχιερέων και των προκρίτων του νησιού. Πρώτος απαγχονίστηκε ο Αρχιεπίσκοπος και ακολούθησε ο αποκεφαλισμός των Μητροπολιτών. Ο Σουηδός επισκέπτης Μπέργκεν έγραψε ότι “η Παναγία ντύθηκε παντού στα μαύρα, πολλά σπίτια ήταν πιτσιλισμένα με αίμα”.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός προειδοποιήθηκε για την επικείμενη σύλληψη και τον θάνατο του, και μάλιστα του προσέφεραν δυνατότητα διαφυγής για να γλιτώσει. Όμως, συλλογίστηκε πως αν το κάνει αυτό, τότε το μένος των Τούρκων θα εκτονωθεί στο λαό. Ούτως ή άλλως ο Άγγλος περιηγητής Τζον Κάρνε μαρτυρεί πως ο Αρχιεπίσκοπος λίγες ημέρες πριν του είπε “Ο θάνατος μου δεν είναι μακριά. Ξέρω πως μόνο ευκαιρία περιμένουν, για να με θανατώσουν”.

Όπως γράφει ο Βασίλης Μιχαηλίδης, αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Αρχιεπισκόπου Κύπρου στον Τούρκο κυβερνήτη:

“Η ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,

κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,

κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.

Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη!

Σφάξε μας ούλους τζι’ ας γενή το γαίμαν μας αυλάτζιν,

κάμε τον κόσμον ματζιελλειόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια,

αμμά ξέρε πως ίλαντρον όντας κοπή καβάτζιν

τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια”.

Στην κοινή ελληνική:

Η Ρωμιοσύνη είναι φυλή απ’ την αρχή του κόσμου,

κανένας δεν βρέθηκε για να την αφανίσει,

κανένας, γιατί την σκέπει από τα ύψη ο Θεός μου.

Η Ρωμιοσύνη θα χαθεί, όταν ο κόσμος καταστραφεί.

Σφάξε μας όλους κι’ ας γίνει το αίμα μας αυλάκι,

κάνε τον κόσμο μακελειό και τους Ρωμιούς τραούλια,

αλλά να ξέρεις πως όταν το υψιτενές δέντρο κοπεί σύρριζα

τριγύρω του πετάγονται τριακόσια παρακλάδια.”

ΠΗΓΗ:Ιστορία και ελληνική διπλωματία

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com