της Αγγελικής Καρδαρά.
Τη λένε Αναστασία. Στα τρία της χρόνια έχασε το φως της. Θέλησε να δει όσα και οι άλλοι. Κατάφερε ν’ «αντικρίσει» περισσότερα. Δεν πίστεψε στα «δεν γίνεται», ορκίστηκε στο «όλα είναι δυνατά». Απέναντι σε ένα τέτοιο παιδί δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς με τα μάτια κλειστά και την ψυχή ορθάνοιχτη…
Με αυτά τα συγκλονιστικά λόγια ξεκινά το άρθρο της η δημοσιογράφος και αγαπημένη φίλη, Ρομίνα Ξύδα, στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και, όπως της έγραψα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την ευχαριστούμε θερμά που με τη δημοσιογραφική της πένα μας «γνώρισε» με το σπουδαίο αυτό κορίτσι!
Ειδικότερα, όπως διαβάζουμε στο άρθρο της Ρομίνας «Τρία χρόνια πριν. Σε μια σχολή χορού στην περιοχή Αχαράβη της Κέρκυρας, μία μητέρα συνοδεύει τον μικρό της γιο για το καθιερωμένο μάθημα χορού. Μάνα και γιος δεν είναι μόνοι. Μαζί τους βρίσκεται και η 13χρονη τότε Αναστασία, το πρώτο παιδί της οικογένειας. Το κοριτσάκι δεν βλέπει. Ήταν λίγο μετά τα τρία της χρόνια όταν έχασε το φως της για πάντα. Ο μικρός ακολουθεί τη δασκάλα του στο μάθημα, μάνα και κόρη κάθονται σε μια γωνιά της αίθουσας. Κάποια στιγμή η μάνα σηκώνει την κόρη της για έναν χορό, παράταιρο ζευγάρι σε μία προσωπική πίστα αγάπης. Η ιδιοκτήτρια της Σχολής, κυρία Νίκη Ασπιώτη, τις παρακολουθεί από μακριά. Η μικρή, έχει ρυθμό, η δασκάλα σκέφτεται πως η δύναμή της ψυχής αυτού του παιδιού είναι ικανή να «ακολουθήσει» με σωστό βηματισμό κάθε χορογραφία. Όταν το μάθημα τελειώνει, η πρόταση να γίνει μαθήτρια της Σχολής κάνει τη μικρή Αναστασία κάτι παραπάνω από ευτυχισμένη. Τα μαθήματα ξεκινούν και το 13χρονο κορίτσι είναι πάντα εκεί ακολουθώντας κι αυτή τη φορά τους ρυθμούς της αξιοζήλευτης θέλησής της. Μέσα στα χρόνια που ακολουθούν συμμετέχει σε παραστάσεις καθώς και σε δύο Πανελλήνιους διαγωνισμούς όπου με τον παρτενέρ της Γιώργο Κεφαλληνό ανοίγουν κατηγορία Α.Μ.Ε.Α για πρώτη φορά σε κανονική διοργάνωση, ενθαρρύνοντας έτσι κι άλλα παιδιά με τυχόν παρόμοια προβλήματα να στροβιλιστούν στο ρυθμό του «Δεν υπάρχει δεν γίνεται. Όλα είναι δυνατά…».
Ο χορός όμως δεν ήταν το μόνο επίτευγμα της 16χρονης σήμερα Αναστασίας. Όπως επίσης διαβάζουμε στο εν λόγω άρθρο, είναι άριστη μαθήτρια, έχει ασχοληθεί με το πιάνο, τη φωνητική, λατρεύει τα γαλλικά, συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις ενώ η ιππασία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της.
Ομολογώ ότι αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω ένα σχετικό κείμενο, γιατί θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο όμορφα και ενδιαφέροντα θέματα που έχω διαβάσει, δίνει απίστευτη δύναμη σε όλους μας και μας δείχνει ποιες, τελικά, είναι οι πραγματικές αξίες στη ζωή!
Σε μία δύσκολη εποχή, όπου πολλοί νέοι άνθρωποι φεύγουν στο εξωτερικό για να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον και σε ένα γενικότερο «θολό» τοπίο, όπου η ψυχή μας «μαυρίζει» καθημερινά με πολύ δυσάρεστα νέα που προβάλλονται στα ΜΜΕ, το συγκεκριμένο θέμα μας περνάει το πιο δυνατό και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο μήνυμα. Ένα μήνυμα που πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη να ακούσουμε και να κρατήσουμε μέσα μας. Μας πλημμυρίζει, πράγματι, ελπίδα το να νιώσουμε και να δούμε στην πράξη ότι τα όνειρα δεν έχουν όρια…μόνο ψυχή! Ότι κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μας στερήσει όλα όσα ονειρευόμαστε, εάν εμείς οι ίδιοι πιστέψουμε στη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας και έχουμε την τόλμη να παλέψουμε για τις αξίες και τα ιδανικά μας, παρά τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες και τα εμπόδια που μπορεί να φαντάζουν ακόμα και ανυπέρβλητα, όταν ξεκινάμε τη δύσκολη διαδρομή υλοποίησης των στόχων.
Είναι αναμφίβολα «φτωχά» τα λόγια για να μιλήσει κανείς για την αξιέπαινη Αναστασία. Αισθανόμαστε «μικροί» δίπλα της. Η Αναστασία, σε μία πολύ τρυφερή ηλικία, κέρδισε πολύ σημαντικούς αγώνες στη ζωή της (αγώνες που αρκετοί από εμάς ούτε καν έχουμε τολμήσει να σκεφτεί) και έφτασε σε κορυφές, με τη μοναδικότητά της και την αληθινή αξία της! Στο πλαίσιο μάλιστα μίας κοινωνίας που δυστυχώς δεν δίνει ισχυρά κίνητρα στους νέους για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους με τόσο πάθος, όσο η Αναστασία που κατάφερε να θέσει τα θεμέλια για να ζήσει τη ζωή της όπως την ονειρεύτηκε με τα μάτια της ψυχής της. Σε μία κοινωνία που, σε αρκετές περιπτώσεις, διαπιστώνουμε ότι δεν υπερασπίζεται τη διαφορετικότητα και την αξία του κάθε ατόμου και στο πλαίσιο ενός εκπαιδευτικού συστήματος που σε αρκετά σημεία παραμένει στείρο, καθώς δεν αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και τη μοναδικότητα του κάθε μαθητή. Αντίθετα, παιδιά που έχουν μέσα στην ψυχή τους τόσα πολλά και θετικά στοιχεία δύναται να περιθωριοποιηθούν εάν δεν βρεθεί ο «κατάλληλος» άνθρωπος να πιστέψει σε αυτά και να τους δώσει το χέρι να προχωρήσουν και να φτάσουν στα συναρπαστικά μονοπάτια της δημιουργίας που τους οδηγεί η καρδιά τους και τα «θέλω» τους.
Γι’ αυτό αξίζουν -και θα ήθελα να σταθώ και σε αυτό το σημείο- θερμά συγχαρητήρια σε εκείνους τους εκπαιδευτικούς που, σε πείσμα των καιρών, πιστεύουν στους μαθητές τους και τους δίνουν φτερά για να φτάσουν όσο ψηλά ποθεί η καρδιά τους. Χωρίς φόβο. Μόνο με τόλμη και δύναμη.
Στους εκπαιδευτικούς που δεν διστάζουν, εάν χρειαστεί, να δώσουν και οι ίδιοι τις δικές τους μάχες για τους μαθητές τους και που έχουν τη διορατικότητα αλλά και την ευαισθησία να δουν στην ψυχή του κάθε παιδιού ξεχωριστά και να το βοηθήσουν να προχωρήσει και να εξελιχθεί, παρά τις όποιες δυσκολίες.
Προσωπικά θέλω να κρατήσω στην καρδιά μου τους αγώνες που κέρδισε η Αναστασία για τα όνειρά της, γιατί η Αναστασία κατάφερε τελικά να δει πολλά περισσότερα από εμάς. Της εύχομαι να φτάσει ακόμα πιο ψηλά, διαγράφοντας μία λαμπρή πορεία στον χορό και σε ό,τι αγαπά. Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρει, γιατί φαίνεται ότι η Αναστασία έχει Ψυχή! Θέλω επίσης να κρατήσω στην καρδιά τους αγώνες των δασκάλων που πιστεύουν στα παιδιά μας και τα μεγάλα όνειρά τους και γίνονται συνοδοιπόροι τους, με τρόπο αληθινό, ουσιαστικό και αποτελεσματικό. Ελπίζω στο προσεχές χρονικό διάστημα να διαβάσουμε πολλά ακόμα θέματα για τα σπουδαία επιτεύγματα των παιδιών μας, της νέας γενιάς, το μέλλον αυτού του τόπου, στο οποίο οφείλουμε να επενδύσουμε.
“The biggest wall you have to climb is the one you build in your mind: Never let your mind talk you out of your dreams, trick you into giving up. Never let your mind become the greatest obstacle to success. To get your mind on the right track, the rest will follow.”― Roy T. Bennett, The Light in the Heart
Φωτογραφία: Brent@flikr.
Η Αγγελική Καρδαρά είναι Δρ Τμήματος ΕΜΜΕ - Φιλόλογος. Συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Αθηνών στο πλαίσιο των elearning προγραμμάτων, έχοντας αναλάβει (συγγραφή και εκπαίδευση) τα εκπαιδευτικά προγράμματα «ΜΜΕ και Εγκληματικότητα: το έγκλημα ως είδηση και ως μήνυμα» και «Αστυνομικό και Δικαστικό Ρεπορτάζ» (Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος: Καθηγητής Γιάννης Πανούσης). Συνεργάζεται επίσης με το Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.), όπου είναι εισηγήτρια σεμιναριακών μαθημάτων με θεματική «Το Έγκλημα στο Αστυνομικό και Δικαστικό ρεπορτάζ». Δίδαξε δημοσιογραφία στο Κολλέγιο Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας (CPJ Athens/University of Wolverhampton) στο προπτυχιακό και μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Από το 2013 έως το 2016 έδινε διαλέξεις στο Τμήμα ΕΜΜΕ του Παν/μίου Αθηνών, με αντικείμενο "Εγκληματολογία & ΜΜΕ". Ασχολείται με την εγκληματολογική έρευνα και τη συγγραφή.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.