Αναπόληση με φορά μελλοντική

Αναπόληση με φορά μελλοντική

Άννα Στάικου

"............ήταν τέτοια η ομορφιά της θάλασσας,που κάθε νύχτα στο όνειρο έβλεπε νερό,
ολημερίς μαζί του μίλαγε,
στραφτάλισμα χοροπηδούσε, αλογάκια παναγιάς γίνονταν
η απλωσιά χανόταν, ανάσα του απηλιώτη,
γαρίδες τριγυρνούν, αλμυρή μυρωδιά ασβεστώνει τοίχους....
ένας αχινός ξαπλώνει σε πεταμένο ψαθί

την επομένη τα ίδια.......

" θα μείνω ξύπνια, θα ξεκουρντίσω τ όνειρο ......."
έκατσε σταυροπόδι σ άσπρο πεζούλι έκανε παρέα στο φεγγάρι, που κείνη τη νύχτα ,τόσκασε και τράβηξε σ άλλα πελάγη.......
μάταια ...η ομορφιά της θάλασσας την είχε κυριεύσει
ξυπνητή την βρήκε η χαραυγή,
τα μάτια της πλήθυναν μ αλάτι και ολόδροσα φύκια ..........
τοίχοι μοσχοβόλαγαν, ασβέστης τρεμούλιαζε, η ανταύγεια τύφλωνε"
Στύρα 1975

απόσπασμα
ΠΗΓΗ: "τίποτε" άννα στάικου

Φωτογραφία Κυριάκος Ντελόπουλος

ΠΗΓΗ: Anna Staikou
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com