Παλληκαρίδη, άριστα…

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

«Ώρα καλή σου, ρε μιτσή» θα του είπε ο Αυξεντίου τα χαράματα της 14ης Μάρτη απολαμβάνοντας το τελευταίο του τσιγάρο. «Μάστρε μου, τιμή μου» θα αποκρίθηκε για ν' αγκαλιαστούν με τους υπόλοιπους. Τον Δράκο, τον Ζάκο, τον Καραολή, τον Δημητρίου, τον Μόδεστο, τον Μούσκο, τον Γιάλλουρο, τον Γιωργάλλα, τον πιτσιρικά που φονεύθηκε την ίδια μέρα του 1956, τον Δημητράκη.

Θα έκαναν ωραία παρέα. Όμορφα λιβάδια θα περπάτησαν σκεπάζοντας αυτούς που έμειναν και ονειρευόμενοι τη μέρα της λευτεριάς. Τον Πίττα, τον Μάτση, τον Σαμάρα, τον Κάρυο, τον Παπακυριακού. «Ήσουν μιτσής», θα του είπαν. «Ό,τι έκαμα, το έκαμα ως Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτε άλλο», θα αποκρίθηκε γελώντας και σκουπίζοντας τον ιδρώτα και τα δάκρυά του.

«Τζι’ έτσι σαν ήτουν το λαμπρόν τζι’ ούλλα κατάπιννεν τα τζι’ ο φόος ήτουν δακρυκόν τζιαι τ άρμάτα κρουσμένα / ομπρός τους συνομπλάστηκεν πέρκαλλος τζειν’ την ώραν τζι’ ώρα καλή εφώναξεν λαλούν με Ευαγόρα».

Θα χαιρέτισαν με σεβασμό τους όπου γης αντάρτες και θα συνέχισαν την περπατησιά τους αγνοώντας το μέτριο αύριο των Μπάκιγχαμ. «Είμαστεν τζιείνοι που ’μαστεν τζι’ εμείς τζιαι τα παιθκιά μας» θα απήγγειλαν με μια φωνή στο αντάμωμα του ποιητή. «Ο κόσμος ούλλος είστ’ εσείς, ο άλλος περισσεύκει», θα τους απάντησε. Ο μιτσής θα χαμογέλασε αμήχανα –«είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα».

Στον δρόμο θα αντάμωσαν τον Εθνομάρτυρα για να ακούσουν την ηχώ του άλλου ποιητή –«τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια». Ο Κυπριανός θα χαμογέλασε, εκατόν τριάντα έξι χρόνια μετά. «Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται μα πάντα τζιείνον τρώεται τζαι τζιείνον καταλυέται». Θα συμφώνησαν φιλώντας του το χέρι. Στο τέλος του δρόμου θα κάθισε απέναντι στον Υπαρχηγό του. «Ήβρες την ανηφόραν;» θα τον ρώτησε χαμογελώντας. «Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου, μάστρε μου» θα του απάντησε με μιαν απέραντη μαγκιά και με μια συγκλονιστική ειλικρίνεια που πιάνει απ’ το ’21 και επιμένει να αντιστέκεται στη σκλαβιά. 

Παλληκαρίδη, άριστα…

*Στη φωτογραφία η αδερφή του ήρωα Ιάκωβου Πατάτσου. Όλα είναι συνειδητά...

ΠΗΓΗ: Αλέκος Μιχαηλίδης

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com