Απέναντι στην παρακμή της Ελλάδας και της Αθήνας, πατριωτική Αναγέννηση

του Γιώργου Καραμπελιά

Η απόφαση να παρουσιάσουμε ένα ψηφοδέλτιο στις εκλογές του Δήμου της Αθήνας που να αντιστρατεύεται την παρακμή που πνίγει τους Έλληνες, τόσο στην Αθήνα όσο και σε ολόκληρη την Ελλάδα, ανταποκρίνεται σε ένα σύνολο από ανάγκες και παραδοχές.

Είναι ανάγκη να αρχίσει να συγκροτείται και στο πολιτικό πεδίο μία πρόταση που να αντιστρατεύεται τον κυρίαρχο εθνομηδενισμό και καθεστωτισμό, και παράλληλα να μην επιτρέπει σε φασιστικές, φασίζουσες και πατριδοκαπηλικές αντιλήψεις να μονοπωλούν τα πατριωτικά αισθήματα του ελληνικού λαού. Αυτό που έγινε μέσα από τον μεγάλο πατριωτικό ξεσηκωμό και την καθολική εναντίωση στη Συμφωνία των Πρεσπών θα πρέπει να αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά και στο πολιτικό πεδίο, παρά τον πόλεμο που θα εξαπολύσουν για να το εμποδίσουν ή να το συκοφαντήσουν όλα τα εγχώρια και ξένα συνασπισμένα συμφέροντα.

Δυστυχώς, ένα πολιτικό κίνημα, ικανό να αντιπαρατεθεί ανοικτά, να ανατρέψει το κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό και να εγκαινιάσει μια νέα ιστορική περίοδο για την Ελλάδα, δεν έχει ακόμα συγκροτηθεί στον τόπο μας. Βέβαια καταβάλλονται αρκετές προσπάθειες από διαφορετικές κατευθύνσεις, όμως παραμένουν ακόμα ασυντόνιστες και δεν μπορούν να ενοποιηθούν σε ένα ενιαίο και διακριτό πολιτικό σχήμα, το οποίο να μπορεί να πείσει τον ελληνικό λαό.

Εμείς από το Άρδην, εδώ και δεκαετίες πασχίζουμε να διαμορφωθεί ένας ιδεολογικός και πολιτικός πόλος που θα παρεμβαίνει στο ιδεολογικό και πολιτικό τοπίο μιας παρακμασμένης Ελλάδας. Με μια τέτοια στόχευση έχουμε αποδυθεί σε έναν πολύπλευρο ιδεολογικό αγώνα με έντυπα (Άρδην, Ρήξη, Λόγιος Ερμής), βιβλία, παρεμβάσεις, εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, ώστε να διαμορφωθεί ένα απαραίτητο ιδεολογικό και οραματικό υπόστρωμα, ικανό να αντιμετωπίσει τον κυρίαρχο –σε Πανεπιστήμια, ΜΜΕ και κόμματα– εθνομηδενισμό· αγώνα στον οποίο συμπορευτήκαμε επί πολλά χρόνια με πολλούς φίλους και ομάδες.

Παράλληλα, επί δεκαετίες, συμμετέχουμε σε πολιτικές κινητοποιήσεις, που αφορούν τόσο τα εθνικά θέματα –από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας μέχρι τον Οτσαλάν, το Σχέδιο Ανάν κ.λπ.– όσο και την οικονομικο-κοινωνική λαίλαπα των μνημονίων, με τη συμμετοχή μας στη «Σπίθα», του Μίκη Θεοδωράκη, όσο και στο κίνημα των «αγανακτισμένων». Εξάλλου, από τις δημοτικές εκλογές του 2014, παρουσιάσαμε δημοτικούς συνδυασμούς σε μεγάλες πόλεις (π.χ., Πάτρα και Θεσσαλονίκη) ή συνδεθήκαμε πολιτικά με υπάρχουσες δημοτικές κινήσεις («Σπάρτακος» στην Κομοτηνή), ενώ από το Φθινόπωρο του 2016 προχωρήσαμε και στη συγκρότηση του Κινήματος Άρδην που έχει καταθέσει τον τίτλο του στον Άρειο Πάγο. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια δοκιμάσαμε επανειλημμένα να διαμορφωθεί, είτε με τη μορφή μετώπου είτε ακόμα και εκλογικής σύμπραξης, κάποιο πολιτικό σχήμα που να μπορεί να εμφανιστεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, χωρίς όμως αυτό να καταστεί δυνατό.

‘Oλοι οι φίλοι του Άρδην αλλά και αρκετοί φίλοι μας από τον ευρύτερο δημοκρατικό, πατριωτικό χώρο κρίναμε ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθούν κάποια επιπλέον ουσιαστικά βήματα για την πολιτική συγκρότηση του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου, στην οποία να συμβάλουμε και εμείς. Σε αυτά τα πλαίσια, και αφού διερευνήσαμε και συνεχίζουμε να διερευνούμε τη δυνατότητα μιας ευρύτερης συνεννόησης στο γενικό πολιτικό πεδίο, αποφασίσαμε να παρέμβουμε στις εκλογές του δήμου της Αθήνας με τη δική μου υποψηφιότητα, και έναν δημοτικό συνδυασμό με ευρύτερο χαρακτήρα και απεύθυνση, που να αποτελεί, έστω εν μέρει, ένα επιπλέον πολιτικό βήμα στη συγκρότηση του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου που τόσο ανάγκη έχει η πατρίδα μας.

 ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Επιλέξαμε την κάθοδο στον δήμο της Αθήνας, γιατί με αυτή εξασφαλίζονται ορισμένες προϋποθέσεις. Αρχικώς, διότι η πολιτική αντιπαράθεση στον Δήμο Αθηναίων ενέχει και έναν ευρύτερο πολιτικό χαρακτήρα. Απέναντι σε τρεις συστημικούς υποψηφίους (εκ των οποίων ο ένας δελφίνος της Νέας Δημοκρατίας) που έχουν το ίδιο ή ανάλογο πολιτικό προφίλ, εκείνο της παγκοσμιοποιημένης και αποεθνικοποιημένης Αθήνας των ΜΚΟ, και από την άλλη πλευρά στη φοβική ή φασιστική αναδίπλωση, είναι δυνατό και πρέπει να υπάρξει μια εναλλακτική πρόταση. Μια εναλλακτική πρόταση που να συνδυάζει την εμμονή στην παράδοση και το άνοιγμα στην ελληνική οικουμενικότητα και τον πολιτισμό, τον πατριωτισμό και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Και οι εκλογές στην Αθήνα, ταυτόχρονα πρωτεύουσα του υπαρκτού ελληνισμού και μια πόλη με χιλιάδες προβλήματα και ανάγκες, επιτρέπουν τον συνδυασμό και τη σύνθεση ανάμεσα στον ελληνισμό και την τοπικότητα, το καθολικό όραμα και τη συγκεκριμενοποίησή του στις γειτονιές της Αθήνας:

Η απόρριψη του υδροκεφαλισμού και του παρασιτισμού που καταστρέφει την Ελλάδα και μιας Αθήνας χωματερής της παγκοσμιοποίησης και του airbnb, πρέπει  να συνοδευτεί με συγκεκριμένα μέτρα αποκέντρωσης και ενίσχυσης  της γειτονιάς.

Η εμμονή στο δημογραφικό ζήτημα και τη φυγή των νέων, ως των κορυφαίων στοιχείων της ελληνικής παρακμής, θα πρέπει να εξειδικευτεί στη λήψη συγκεκριμένων μέτρων από τον δήμο της Αθήνας για την ενίσχυση των νέων ζευγαριών και την επιστροφή των κατοίκων στις γειτονιές που έχουν εγκαταλείψει·

Μια πρόταση που θα συνδυάζει τη γενική αναφορά στο μεταναστευτικό πρόβλημα με τις συγκεκριμένες προτάσεις για την απογκετοποίηση πολλών περιοχών του κέντρου της Αθήνας·

Η επισήμανση της σημασίας της ορθοδοξίας για τον ελληνισμό θα πρέπει να εξειδικευτεί στη διασύνδεση των δήμων και των κοινωνικών υπηρεσιών με το κοινωνικό έργο των ενοριών, σε αντίθεση με την ολοκληρωτική παράδοση των κοινωνικών υπηρεσιών στις ποικιλώνυμες και αδρά αμειβόμενες ΜΚΟ·

Η αλληλεγγύη και η σημασία του κοινοτισμού και της κοινοτικής παράδοσης των Ελλήνων, συνδεδεμένη με την αντιμετώπιση του ζητήματος των αστέγων και της φτώχιας δίπλα στη σπατάλη και τη χλιδή·

Η επικέντρωση στη διαχρονική πολιτισμική παράδοση χιλιετιών και η παρέμβαση σε μια πόλη όπου ο πολιτισμός κινείται ανάμεσα στα «παλλόμενα πέη» των ποικιλώνυμων Γιαν Φαμπρ και τα σαρβάιβορ που έχουν κατακλύσει τον τηλεοπτικό ορίζοντα. Προτάσσοντας έναν πολιτισμό σύγχρονο, αλλά ταυτόχρονα ριζωμένο στην ελληνική διαχρονία, με έργα που θα επιμένουν στην συνέχεια του πολιτισμού της Αθήνας ως της πόλης του Σωκράτη, της Αγίας Φιλοθέης, του Μακρυγιάννη και του Σεφέρη.

Η σύνδεση του συνολικότερου κυκλοφοριακού προβλήματος της χώρας, και των τεράστιων πόρων που σπαταλούνται, με την καθημερινή, απίστευτη ταλαιπωρία των πολιτών της Αθήνας, κ.λπ., κ.λπ.·

Η άρνηση του αυτιστικού μοντέλου του εγκλωβισμού της νεολαίας στο αποξενωτικό σύστημα των σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων, θα πρέπει να προβάλλει ως εναλλακτική λύση μια νέα κοινωνικότητα και την πολιτισμική δραστηριότητα της νέας γενιάς.

Ως χώρα και ως λαός δεν έχουμε πλέον άλλα περιθώρια ούτε άλλο δρόμο πέρα από τη μεταβολή του πολιτισμικού μας κεφαλαίου στο τελευταίο όπλο για την επιβίωσή μας. Εν ολίγοις, μια πρόταση που θέλει να συνδυάσει  το όραμα μιας Αθήνας, μητρόπολης του ελληνισμού το 2021, διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση, σε μια Ελλάδα αποκεντρωμένη και ζωντανή μέχρι το τελευταίο χωριό,  σε διασύνδεση  με την καθημερινότητα όλων, σε μια αξιοβίωτη πόλη.

ΠΗΓΗ: http://ardin-rixi.gr/archives/211323

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com