Και όμως, με τον νου στους μελλοθάνατους της ΕΟΚΑ ή στους απεργούς πείνας του IRA, η Λεϋλά είναι πιο ζωντανή, ούσα καταπονημένη από έναν μεγάλο αγώνα για όλους τους λαούς, από τους ανθρώπους που δεν πολεμούν για το τίποτε.

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

«Kοίτα, οι άλλοι έχουν κινήσει 

κι έχ’ η πλάση κοκκινήσει,

άλλος ήλιος έχει βγει

σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γη».

Μες στη ματαιότητα της ημικατεχόμενης ύπαρξής μας, που ο άνθρωπος βουλιάζει αφενός στην απαισιοδοξία της λογικής και αφετέρου στον θανατηφόρο ατομικισμό της παγκοσμιοποίησης, αξίζει ιδιαίτερης προσοχής η φοβερή ιστορία της Κούρδισσας Λεϋλά Γκιουβέν, αν και στο μεσοστράτι απάνω της ζωής μας δημοφιλέστερα είναι πιο φαιδρά γεγονότα.

Η Γκιουβέν πραγματοποιεί εδώ και περισσότερο από τρεις μήνες απεργία πείνας στην Τουρκία, με κύριο σκοπό την καταγγελία των συνθηκών κράτησης του ιστορικού ηγέτη του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος εκτίει ποινή ισόβιων δεσμών στο νησί Ιμπραλί κοντά στην Πόλη εδώ και είκοσι χρόνια.

Η Λεϋλά Γκιουβέν είναι βουλευτής του φιλοκουρδικού Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) και φυλακίστηκε από το καθεστώς Ερντογάν. Από τις 8 Νοεμβρίου 2018 και για 97 μέρες πραγματοποιεί απεργία πείνας. Από τις 25 Ιανουαρίου αποφυλακίσθηκε υπό όρους και ζει στο κουρδικό Ντιγιάρμπακιρ, όπου συνεχίζει την απεργία πείνας, ωστόσο την Τετάρτη (13/2) μεταφέρθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας κοντινού νοσοκομείου.

Η Λεϋλά δεν ξεφύτρωσε από το πουθενά. Μάχεται πολλές δεκαετίες για τα δικαιώματα του κουρδικού λαού και η τελευταία της σύλληψη έγινε στις 22 Ιανουαρίου 2018, απόρροια κριτικής που έκανε για την τουρκική εισβολή στο Αφρίν. Δεν αφέθηκε ελεύθερη ούτε όταν εξελέγη βουλευτής τον Ιούνιο του 2018, παρά μόνο σε άσχημη κατάσταση λόγω απεργίας πείνας στις 25 Ιανουαρίου.

Όλα αυτά, τις ώρες που η μικρή Κύπρος –ήδη στα δόντια του καθεστώτος που οδηγεί τη Λεϋλά Γκιουβέν στον θάνατο– επικεντρώνεται και παρακολουθεί με ανοικτό το στόμα πότε ριάλιτυ προς εκτόνωση και πότε τον Ερντογάν να ξεδιπλώνει τα οράματά του για την ισότητα. Και όμως, με τον νου στους μελλοθάνατους της ΕΟΚΑ ή στους απεργούς πείνας του IRA, η Λεϋλά είναι πιο ζωντανή, ούσα καταπονημένη από έναν μεγάλο αγώνα για όλους τους λαούς, από τους ανθρώπους που δεν πολεμούν για το τίποτε. Και με τη μαγκιά της, υπογράφει έναν διαρκή αντάρτικο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στην αδικία του τουρκικού φασιστικού κράτους. Κράτα καλά, κυρία Λεϋλά…

ΠΗΓΗ: Αλέκος Μιχαηλίδης

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com