Και τώρα τί κάνουμε;

Του Μάνου Στεφανίδη

(Επέτειος της 25ης Ιανουαρίου 2015)

Η συμφωνία των Πρεσπών σε λίγο θα ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή με ισχνή πλειοψηφία και άπειρα μαγειρέματα αλλά και με επίδειξη πρωτοφανούς "δημοκρατίας" έξω και γύρω απ'το ιστορικό κτήριο. Καμία έκπληξη σχετικά. Η κυβέρνηση προχωρεί ακάθεκτη στην ατζέντα που τής έχει έξωθεν επιβληθεί αφού δεν συγκινήθηκε ούτε από τα συλλαλητήρια, ούτε από τις συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Κι ούτε επίσης από τις προειδοποιήσεις και επωνύμων και ανωνύμων ώστε να μην βιαστεί αλλά να αναβαπτίσει τις επιλογές της με την λαϊκή ψήφο αφήνοντας την κρίσιμη απόφαση για μετά τις εκλογές. 

Ο Αλέξης Τσίπρας, αναδεικνύεται σε κορυφαίο παίχτη μικροπολιτικών τακτικισμών και εξαιρετικό απολογητή των αμερικανονατοϊκών συμφερόντων στην Βαλκανική. Η όλη του πορεία διανθίζεται από πατροκτονίες ή την ψυχρή αξιοποίηση βολικών ηλίθιων μιας χρήσεως όπως υπήρξαν ο Βαρουφάκης, ο Κοτζιάς, ο Μπαλτάς, ο Καμμένος, ο Κουβέλης κλπ.

Με την συμφωνία των Πρεσπών τέλος πέτυχε διάνα σε πολλαπλά επίπεδα:

Διέλυσε κατ' αρχάς μια σειρά κομμάτων και αποκομμάτων όπως οι ΑΝΕΛ, το Κιναλ, η Δήμαρ, το Ποτάμι κλπ. ενώ δημιούργησε ή δημιουργεί κάποια άλλα ακροδεξιών θέσεων. Αν συνυπολογίσουμε και την - προφανή όσο και απαράδεκτη - άνοδο της Χρυσής Αυγής, άνοδο που τον βολεύει αναμφισβήτητα και που την χρεώνεται αποκλειστικά, τότε έχουμε ρούμπο - πήγα να γράψω Ρουμπάτη! Και τούτο εφόσον έτσι κόβονται ψήφοι από την Ν.Δ. που είναι ο ουσιαστικός, ο μοναδικός του στόχος. Η επόμενη ημέρα!

Ο πρωθυπουργός διχάζοντας συνειδητά και μεθοδικά ως προς το Σκοπιανό αφενός παρουσιάζεται με το θετικό πρόσημο του προοδευτικού ειρηνοποιού που επιλύει χρόνια και ακανθώδη προβλήματα και αφετέρου του αντιεθνικιστή πραγματιστή που δικαιούται να ηγηθεί του ακέφαλου κεντροαριστερού χώρου. Ως νέος, άφθαρτος

παλιό Ανδρέας! Αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε και τον κ. Αντώνη Λιβάνη που ξέρει κάτι περισσότερο.

Έτσι ο Τσίπρας θα βαδίσει στις επικείμενες εκλογές με τσεκουρωμένη αγρίως την κοινοβουλευτική ομάδα του και διαλυμένον εκ των ένδον τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά όμως με το προσωπικό του κεφάλαιο αναβαθμισμένο. Το Νομπέλ Ειρήνης έπεται!

Κι εμείς τί κάνουμε; Στη φάση αυτή οφείλει το εκλογικό σώμα, όλοι εμείς δηλαδή, να στείλει στη Βουλή τους άριστους και τους γνώστες καταργώντας το σημερινό, άθλιο σκηνικό και στην συνέχεια το ανανεωμένο, πολιτικό προσωπικό πρέπει να αξιοποιήσει το μοναδικό, θετικό στοιχείο της συμφωνίας, δηλαδή το όνομα Βόρεια Μακεδονία αντί του σκέτου, και να απομειώσει μεθοδικά τα - πολλά - κακά. Πάντα σε συνεργασία με την διπλωματική υπηρεσία που προκλητικά και καταστροφικά αγνόησαν οι Κοτζιάς - Τσίπρας. 

( Ο Κατρούγκαλος ως παγκίτης, βρίσκεται σταθερά εκτός παιδιάς. Κάπου στην πεδιάδα του μυαλού του ). Η συμφωνία είναι πλέον νόμος του κράτους και δεν μπορούμε παρά να πορευτούμε ανάλογα. Οι καταγγελίες και οι πόζες στα διεθνή φόρα θα είναι άδικος κόπος και θα βλάψουν την χώρα περισσότερο δημιουργώντας αρνητικά τετελεσμένα.

Και βέβαια να μαζέψουμε γρήγορα τα κομμάτια μας, τα κοινωνικά, τα εθνικά, τα ιδεολογικά, μακριά από τα φθαρμένα κόμματα και τα φτηνά κομματόσκυλα. 

Ώστε να ξαναστήσουμε εξ αρχής κι όχι εκ των ενόντων μιαν υπεύθυνη, δημοκρατική και αξιοκρατική αριστερά. Βοηθώντας την όποια, δημοκρατικά εκλεγμένη, κυβέρνηση στις θετικές της επιλογές και ασκώντας έντιμη όσο και σκληρή κριτική στις αρνητικές. Ο άκριτος καταγγελτισμός του παρελθόντος είναι η αιτία πολλών αδιεξόδων του σήμερα. Κι η αριστερά λάμπει ιστορικά ως υπεύθυνη αντιπολίτευση ενώ καταβυθίζεται στον αυταρχισμό και το ψεύδος ως εξουσία. Αυτό οφείλουμε να πράξουμε άμεσα. Στοχεύοντας στην κοινωνία και τις ανάγκες της κι όχι σε προσωπικά οφέλη ή οφίκια. Σε προσωπικά παιχνίδια εξουσίας. Το οδυνηρό μάθημα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΈΛ με Κουντουρά και Παπακώστα, δεν μπορεί και δεν πρέπει να πάει χαμένο. Η κατάπτωση της αριστεράς δεν επιτρέπεται να συνεχιστεί μέσα από όλους αυτούς τους επικίνδυνους, ανάξιους, μαθητευόμενους μάγους.

Και πάνω από όλα όχι στον νέο διχασμό. Όχι στο μίσος εναντίον όσων έχουν διαφορετική άποψη από την δική μας. Και βέβαια όχι στην ευτέλεια θεσμών και ανθρώπων, όχι στα ψεύδη και την προκλητική αγνόηση της πραγματικότητας. Η κατρακύλα του τόπου επιβάλλεται να ανακοπεί. Τώρα.

ΠΗΓΗ: https://manosstefanidis.blogspot.com/2019/01/blog-post_26.html

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com