Προς την "Πατησίων ΖΕΙ" - Εντάθα

(το παρακάτω απόσπασμα είναι από κείμενο της εφημ. "Η Πόλη Ζει", τα Χριστούγεννα 2016. Η ιστορία με λίγα λόγια είναι ένα ρεπορτάζ φανταστικό για τις γιορτές από την γράφουσα)

Προς τον Εκδότη της Πόλης ΖΕΙ –Ενταύθα

-- Άννα Στάικου--

(απόσπασμα)

Τις προάλλες μ’ ένα mail –όπως το συνηθίζεις– μου ζήτησες να περιγράψω το εορταστικό κλίμα, στην πόλη μας, την Πατησίων,

-4- Θυμήθηκες και τον Δήμο…!!! Μου ζήτησες, να επισκεφτώ τους κηπουρούς και διακοσμητές των πάρκων -πλατειών και δέντρων- και τους υπαλλήλους καθαριότητας! Με ερώτημα: Εάν κατά την ανάρτηση των φώτων μετέχουν και οι κάτοικοι με ενθουσιασμό (sic)…. και εάν οι της καθαριότητας με χαρά και συγκίνηση θα αναφωνήσουν ευχές για τα Χριστούγεννα και οι νοικοκυρές-οικοδέσποινες θα τους φιλέψουν με χαρά τα εθιμοτυπικά γλυκίσματα!Αυτό το εορταστικό ρεπορτάζ εν μέσω μνημονιακής χαλάζης…ονειρεύτηκες…..!Του λόγου μου, ήρθε η ώρα να σου απαντήσω -ομολογώ με συγκίνηση- ότι όταν ονειρευόσουν το σημερινό τοπίο με σχέδιο και γεωμετρία χρονικά παρελθούσα, πάθαινα «μελλοντίτιδα» (δική μου έκφραση) και ονειρευόμουν το μέλλον με όρους κοινωνίας εν λειτουργία. Επομένως με χαρά αποδέχτηκα το «εμπνευσμένο» mail...!
Σου παραθέτω τα αποτελέσματα της έρευνας.

Πλησίασα διαβάτες και περαστικούς στο ύψος της Κεφαλληνίας, κρατώντας στο χέρι το μαγνητοφωνάκι.«Από την Πόλη ΖΕΙ, μια ερώτηση παρακαλώ»...Λοιπόν… οι περισσότεροι ξένοι το 'βαζαν στα πόδια, όσοι παρέμεναν με κοιτούσαν με γέλιο και υπονοούμενο ότι ίσως είμαι τρελή!! Απευθύνθηκα σε Έλληνες. Άλλωστε βάδιζαν ιδιαιτέρως αργά. (αλήθεια εκδότη μου… γιατί όσο τα μνημόνια καλπάζουν βαδίζουν οι άνθρωποι λες και πατούν σε κόλλα ασφάλτου;;). Στην ερώτηση μου λοιπόν για το πώς αισθάνονται ομόφωνα απαντούσαν: «σα να είμαστε σε κάτεργο τιμωρημένοι»..!Έχασα το μελλοντικό μου κέφι...! 

Την επομένη θα πήγαινα στο σχολείο...! Θα κυλούσε η ώρα φίνα με τα παιδάκια και τα χαχανητά...!Το πρωί, επισκέφτηκα τον διευθυντή για άδεια συνομιλίας με τα παιδιά… Επέδειξα την ταυτότητα ως εφημερίδα και τα σχετικά. Άναυδος ο διευθυντής-άθελά του- γούρλωσε τα μυωπικά του μάτια. Έκλεισε την πόρτα στην πλάτη μου και με ύφος συνωμοτικό, με ρώτησε αν αληθεύει ότι το Λυσσιατρείο επαναλειτουργεί... Θριαμβευτικά του απαντώ καταφατικά.Με πλησιάζει στο δεξί αυτί και μου είπε ψιθυριστά:«Κλείσε τον εκδότη μέσα για τις γιορτές... Πάσχει από λυσσώδη τοκογλυφική φορολογία. Κλείσε τον άμεσα! Από μένα δεν θα βγει κουβέντα»… Μου έδωσε ένα σημείωμα εμψυχωτικό ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε κι αν δεν τα καταφέρουμε θα έχουμε τα ίδια κυπαρίσσια… Εμψυχωτικό το χαρακτήρισε...!"

(συνέχεια στην ηλεκτρονική μορφή ΚΛΙΚ στην εικόνα)

Η Πόλη Ζει Ιανουάριος 2019

το ολόφρεσκο κείμενο

με τον παρακάτω τίτλο

Καυστική ποτάσα, Άννα Στάικου

"Ραντεβού στο Λυσσιατρείο των Πατησίων εκδότη μου!"

ΠΗΓΗ: Anna Staikou

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com