Εσύ το Ωραίο μες στα μεγάλα ζήτησες κι' εγώ στα ταπεινά κι' αποριμένα,

Της Άννας Στάικου

Νύχτωσε,
Χιονιάς και κατεβασιά παγωνιάς από τα όρη
Ελα ποιητή και πες κάτι
Απλό, λιτό, μικρό αλλά όμοιος αντίλαλος του Βοριά να μας θερμάνεις.......Γεώργιε Δροσίνη
Πόσο οι αλαζόνες σε ποδοπάτησαν
Για θύμησέ μας
Τί απάντησες στον Κ Παλαμά;


Γεώργιος Δροσίνης:
Απόκριση στον Παλαμά
Συνοδοιπόροι ναι, μαζί κινήσαμε
στης Τέχνης το γλυκοξημέρωμα — όμως
με του καιρού το πέρασμα, χαράχτηκε
του καθενός μας χωριστός ο δρόμος:

Εσύ το Ωραίο μες στα μεγάλα ζήτησες
κι' εγώ στα ταπεινά κι' αποριμένα,
και δούλεψες το μπρούντζο και το μάρμαρο
κι' άφησες τον πηλό της γης σ' εμένα.

Στις αλπικές χιονοκορφές ανέβηκες
και στάθηκα στις λιόφωτες ραχούλες'
αρχόντισσες και ρήγισσες οι Μούσες σου
κι' εμένα ψαροπούλες και βοσκούλες.

Εσύ στης δάφνης τ' ακροκλώναρα άπλωσες
κι εγώ σε κάθε χόρτο και βοτάνι'
στεφάνι έχεις φορέσει από δαφνόφυλλα -
λίγο θυμάρι του βουνού μου φτάνει.


ΠΗΓΗ:

Anna Staikou

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com