Ένα ζήτημα ιδανικό για πρόωρες εκλογές;

Γράφει ο Απόστολος Διαμαντής

Κλιμακώνεται καθημερινά η ένταση σχετικά με το σκοπιανό, καθώς η διεθνής πίεση για λύση μέχρι τον Ιούλιο είναι σαφής και ρητή.

Το ζήτημα είναι περίπλοκο, διότι εάν ανακινηθεί τώρα το ζήτημα του ονόματος τότε είναι σχεδόν βέβαιον πως θα οδηγηθούμε σε εκλογές, καθώς η αντιπολίτευση δεν πρόκειται να συναινέσει.

Για να μπορέσει όμως η κυβέρνηση να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις θα πρέπει πρώτα να γίνει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Παυλόπουλο, ώστε να χαραχθεί η εθνική γραμμή και να ανανεωθεί η παλιότερη που είχε αποφασιστεί μετά τη σύσκεψη υπό τον Κ. Καραμανλή και είχε καταλήξει στην απόρριψη κάθε ονομασίας που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία».

Όμως, υπάρχουν νέα δεδομένα που οδηγούν σε αδιέξοδο αυτή τη σύσκεψη και επομένως σε πρόωρες εκλογές για σοβαρό εθνικό θέμα. Οι ΑΝΕΛ δεν συμφωνούν με τη χρήση του όρου Μακεδονία και ο Καμένος το ξεκαθάρισε ορθά κοφτά πριν μερικές μέρες. Και δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, διότι τότε θα οδηγούσε το κόμμα του σε διάλυση.

Με δεδομένη όμως την διαφωνία Καμένου, η ΝΔ δεν πρόκειται να συμφωνήσει , καθώς απαιτεί- και λογικά- ενιαία κυβερνητική θέση. Εάν η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να την εισηγηθεί, τότε θα έχει ουσιαστικά αυτοκαταργηθεί και θα είναι υποχρεωμένη να διαλύσει τη Βουλή, ώστε το ζήτημα να λυθεί από τη νέα Βουλή και τη νέα κυβέρνηση. Δεν είναι δηλαδή δυνατόν να υποκαταστήσει την κυβέρνηση η αντιπολίτευση και ο πρωθυπουργός να κυβερνά πότε με τον Καμένο και πότε με τον Κυριάκο.

Την ίδια στάση εξάλλου πρόκειται να τηρήσει και το Κίνημα Αλλαγής, πράγμα που το έχει ήδη κάνει σαφές, καθώς απαιτεί εκλογές ήδη από τώρα και φυσικά δεν πρόκειται να συμπαραταχθεί με τον Συριζα, δίνοντας παράταση ζωής στην κυβέρνηση, την ώρα που προσπαθεί να επαναπατρίσει δυσαρεστημένους ψηφοφόρους.

Τυπικοί λοιπόν αλλά και ουσιαστικοί λόγοι θα οδηγήσουν την αντιπολίτευση σε άρνηση συνεργασίας με τον Συριζα, προκειμένου να περάσει από τη Βουλή μια κοινή θέση για την ονομασία των Σκοπίων. Θα χρησιμοποιήσουν το ζήτημα για να προκαλέσουν εκλογές.

Με βάση τα δεδομένα αυτά, το ερώτημα είναι τί θα πράξει ο Τσίπρας. Έχει τρεις επιλογές. 

Πρώτον να καθυστερήσει-εάν είναι σε θέση βεβαίως-τις εξελίξεις και να τις οδηγήσει προς το φθινόπωρο, ούτως ώστε να έρθει πιο κοντά στην πραγματική του πρόθεση για εκλογές και τότε να τις προκηρύξει αποδίδοντας ταυτοχρόνως την ευθύνη της προκήρυξης στην αντιπολίτευση.

Αυτό του δίνει μια καλή ευκαιρία να αποφύγει την ευθύνη των πρόωρων εκλογών με δική του ευθύνη, καθώς έτσι θα αθετούσε τις πρόσφατες διαβεβαιώσεις του για εξάντληση της τετραετίες και συγχρόνως θα αποδέχονταν την επερχόμενη μείωση των εισοδημάτων από τον Ιανουάριο του 19 και εμμέσως την αποτυχία του οικονομικού του σχεδίου. Εκλογές για σοβαρό εθνικό θέμα είναι για τον Τσίπρα μια πολύ καλή επιλογή.

Δεύτερον, να εξαναγκαστεί- κυρίως από τους Αμερικανούς, οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω δεν είναι και τόσο ενθουσιασμένοι με τη στάση της κυβέρνησης στον ΟΗΕ για την Ιερουσαλήμ-να φέρει το ζήτημα των Σκοπίων για επίλυση πριν τη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο, δηλαδή μέσα στην Άνοιξη και έτσι να οδηγήσει εμμέσως τη χώρα σε πρόωρες εκλογές τον Μάιο, λύση που του εισηγούνται και κάποια στελέχη ήδη.

Και τρίτον να αγνοήσει τις πιέσεις των συμμάχων και να το πάει κόντρα μέχρι την άνοιξη του 2019, κάτι όμως που δεν είναι καθόλου σίγουρο πως είναι σε θέση να κάνει.

Κατόπιν τούτων, το ζήτημα των Σκοπίων δείχνει ιδανικό για πρόωρες εκλογές και φαίνεται πως για μια ακόμη φορά θα ανακατέψει τους εκλογικούς σχεδιασμούς. Ο Κοτζιάς υπαινίχθηκε βεβαίως και το δημοψήφισμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αυτή είναι μια σχεδόν υποχρεωτική λύση, διότι δεν νοείται μια Βουλή χωρίς πολιτική νομιμοποίηση να δεσμεύει το λαό για ένα τόσο σοβαρό θέμα και γενικώς δεν νοείται να παρακάμπτεται ο λαός από οποιαδήποτε Βουλή, για ζητήματα που δεν αφορούν την τρέχουσα διακυβέρνηση, αλλά την ιστορική του διαδρομή και την ταυτότητά του.

Το πρόβλημα όμως με το δημοψήφισμα είναι πως δεν είναι γνωστό το αποτέλεσμά του και εν προκειμένω είναι σαφές πως προβάδισμα θα έχει το Όχι στη χρήση του όρου Μακεδονία.

Αλλά μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγούσε και πάλι σε διάλυση της Βουλής και σε εκλογές, καθώς η κυβέρνηση- που θα είχε εισηγηθεί τη σύνθετη ονομασία, εφόσον βεβαίως είχε ξεπεράσει τον σκόπελο Καμένου- θα είχε χάσει το δημοψήφισμα.

Με λίγα λόγια, μπήκαμε ξανά στον αστερισμό της Μακεδονίας. Και όπως έλεγε και ο Ίων Δραγούμης, «αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία εμείς θα σωθούμε».

Πηγή: tvxs.gr, μέσω http://teleytaiaexodos.blogspot.gr/

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com