Του Μάνου Στεφανίδη
Πραγματικό παραμύθι: Ένα κοριτσάκι ανάβει το τελευταίο του σπίρτο κάπου στα Hot spots στη Χίο καθώς ήρθε πια το κρύο στα νησιά μας ενώ όλη η Ευρώπη το χαζεύει απαθώς και νίπτει τας χείρας έτοιμη να γιορτάσει τα Χριστούγεννα...Αθώα. Κι εμείς μαζί. Το σπίρτο πάλι, ο κ. Μουζάλας, σε ρόλο μετεωρολόγου Σούζυς του Σκάι, προβλέπει νεκρούς, αν το κρύο τσούζει. Εκπροσωπώντας επάξια τις απεχθέστερες παραδόσεις της παρασιτικής αριστεράς.
Μόνο που η παρασιτική αριστερά δεν είναι μόνο γελοία, είναι κι επικίνδυνη. Και θα το εξηγήσω: Στο βάθος του κάδρου βλέπουμε τον θαυμαστή του Τραμπ και τον αγαπημένο της ευρωπαϊκής νομενκλατούρας. Τον ανεπάγγελτο που εκτελώντας εντολές εκποιεί και τα τελευταία ασημικά της γιαγιάς. Εκπορνεύοντας και εξαπατώντας. Καταντώντας το "παιδί για όλες τις δουλειές " των εντολέων του.
Ο Τσίπρας είναι εκείνος ο χαρισματικός που λειτουργεί ως η τιμωρία μιας παράταξης και η νέμεσις μιας ολόκληρης κοινωνίας που εθίστηκε επί χρόνια να ζει παρασιτικά. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Επί δεκαετίες μια συγκεκριμένη, επαγγελματική, κρατικοδίαιτη και συνδικαλιστική αριστερά είχε ως μονόχορδη πολιτική το όχι σε όλα. Την άρνηση σε κάθε παραγωγική πρωτοβουλία που θα παρήγαγε πλούτο και θα άλλαζε το status quo των βολεμένων. Που θα ενοχλούσε τους χιλιάδες διπλοθεσίτες και τους κηφήνες του δημόσιου. Τους αργόμισθους της αμαρτωλής τοπικής αυτοδιοίκησης.
Έτσι έκλεισαν πάμπολλα εργοστάσια - χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αυτοκινητοβιομηχανία Θεοχαράκη στο Βόλο - και σταδιακά επετεύχθη ο απορφανισμός των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Περάματος και Σύρου. Έτσι έβαλαν λουκέτο ή ξενιτεύτηκαν υπερδραστήριες εταιρείες εξαγωγών, πρότυπες μονάδες κλωστοϋφαντουργίας, μεταλλουργικές επιχειρήσεις. Αλλά κυρίως σαρώθηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι βιοτεχνίες που αποτελούσαν ανέκαθεν την ραχοκοκαλιά της εθνικής μας οικονομίας. Η διατήρηση των "κεκτημένων" και των αγωνιστικών "δικαιωμάτων" οδήγησαν στην διάλυση των Ταμείων, την μερική απασχόληση και τους μισθούς με πλαφόν 400 ευρώ. Κι όλα αυτά με την υπογραφή του μαρξιστή, μοιραίου Αλέξη.
Επίσης η καθολική άρνηση της παρασιτικής αριστεράς προς κάθε καινοτομία κράτησε καθηλωμένη την Παιδεία - με διαρκές θύμα τα πανεπιστήμια - ενώ οι μικροπολιτικές της διαιώνισαν την διαφθορά στην υγεία και την δικαιοσύνη. Το όχι σε όλα τότε τούς υποχρέωσε στο επονείδιστο ναι σε όλα τώρα. Η χώρα κυβερνάται πλέον από δυνάμεις εκτός Ελλάδος και οι αποφάσεις παίρνονται αλλού. Το φιάσκο Ερντογάν είναι ένα παράδειγμα. Ο μοιραίος Αλέξης για να διατηρήσει λίγους μήνες ακόμα την καρέκλα του, κάνει ό, τι δεν θα έκανε η πιο ξεπουλημένη δεξιά. Και γύρω του συνωστίζονται μερικοί γίγαντες της μικροπολιτικής που υποδύονται τους υπουργούς και μάλιστα τους αριστερούς. Παίζοντας εν ου παικτοίς. Όπως προχτές ο Κοτζιάς και χτες ο Μουζάλας. Πράγματι. Θα έχει πολύ κρύο εφέτος.
ΥΓ. Το μόνο ευχάριστο που συμβαίνει στον τόπο είναι το αυτάρεσκο χαμόγελο της συναδέλφου κ. Μπαζιάνα. Άτρανταχτη απόδειξη επιτυχίας τόσο της ίδιας όσο και του κόσμου που εκπροσωπεί.
ΠΗΓΗ: http://manosstefanidis.blogspot.gr
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.