ΔΝΤ: οι μισθοί είναι χαμηλοί και δημιουργούν αβεβαιότητες στις αναπτυγμένες οικονομίες.

του Κώστα Μελά

Το ΔΝΤ, στην πρόσφατη δημοσίευσή του (World Economic Outlook, October2017) αφιερώνει το Δεύτερο κεφάλαιο (Recent Wage Dynamics in AdvancedEconomics: Drivers and Implications) στις εξελίξεις των μισθών στις αναπτυγμένες οικονομίες.

Εν συντομία , τα συμπεράσματα των ερευνών του στις αγορές εργασίας των αναπτυγμένων χωρών είναι τα παρακάτω:

  Μισθοί

Στις αναπτυγμένες οικονομίες η μεγέθυνση των ονομαστικών μισθών (μετρούμενη ως ονομαστική ωριαία ανταμοιβή ) παραμένει κάτω από της προ-κρίσης επίπεδα. Αυτό το εύρημα είναι σημαντικό  ιδιαίτερα, για τις οικονομίες στις οποίες,  το ποσοστό ανεργίας έχει μειωθεί γρήγορα  και παρόλα αυτά οι ονομαστικοί μισθοί παραμένουν κάτω ή κοντά στα μέσα επίπεδα που υπήρχαν στην περίοδο πριν την κρίση. Ακόμη και στις χώρες στις οποίες , όπως η Γερμανία και η Ιαπωνία, η αύξηση των ονομαστικών μισθών είναι μεγαλύτερη από την περίοδο πριν την κρίση , η βάση εκκίνησης ήταν πολύ χαμηλή. Στη Γερμανία λόγο της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων Hartz και στην Ιαπωνία λόγο της μεγάλης περιόδου επικράτησης του αντιπληθωρισμού.

Ακόμη ο ρυθμός μεγέθυνσης των πραγματικών μισθών (μετρούμενοι, είτε ,ως «πραγματικοί μισθοί ως προς την κατανάλωση» είτε ως «πραγματικοί μισθοί ως προς την παραγωγή»  σε περίπου ¾ των αναπτυγμένων χωρών βρίσκεται κάτω από τα αντίστοιχα της περιόδου πριν την κρίση

Απασχόληση.

Το ποσοστό ανεργίας γενικά, έχει αρχίσει να μειώνεται, από το 2013, αλλά παραμένει κατά περίπου ¾ υψηλότερο , στις αναπτυγμένες οικονομίες, σε σχέση με τα επίπεδα του 2007.

Η μείωση αντανακλά σε μεγάλο μέρος τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, και όχι τον αριθμό του πληθυσμού που αποχώρησε λόγο ηλικίας από την αγορά εργασίας.

Η συμμετοχή των εργαζομένων αυξήθηκε σε περισσότερες από τις μισές αναπτυγμένες χώρες σε σχέση με τα επίπεδα του 2007, αντανακλώντας υψηλότερη συμμετοχή εργαζομένων ηλικίας μεγαλύτερη των 54 ετών καθώς και γυναικών.

Υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, συνδυαζόμενα με υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής οικονομικά ενεργού πληθυσμού , άφησαν τα ποσοστά απασχόλησης πολύ κοντά ή λίγο κάτω από τα αντίστοιχα ποσοστά της περιόδου πριν την κρίση (2007).

Αθέλητη μερική απασχόληση, πρόσκαιρη απασχόληση.

Μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα αναδύεται , αν ληφθούν υπόψη, επιπρόσθετοι δείκτες όπως αυτοί που αναφέρονται στις αθέλητες μορφές μερικής απασχόλησης αλλά και στη εξασθένιση του πλαισίου προστασίας της  εργασίας.

Συγκεκριμένα : Η αθέλητη μερική απασχόληση (εργαζόμενοι με λιγότερο από 30 ώρες την εβδομάδα που θα ήθελαν να εργαστούν περισσότερο) αυξήθηκε σε περισσότερες από τα ¾ των αναπτυγμένων χωρών. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις στην αθέλητη μερική απασχόληση συνέβη στις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας. Επίσης  η προσωρινή απασχόληση αυξήθηκε σε περισσότερες από τις μισές χώρες

Συμπεράσματα.

Σύμφωνα με το ΔΝΤ ότι ο κύριος λόγος της πτώσης των μισθών μπορεί να αναζητηθεί στην υπάρχουσα ανεργία, στην υποαπασχόληση της εργατικής δύναμης λόγο των εφαρμοζόμενων μορφών μερικής απασχόλησης αλλά και στην εξασθένιση του πλαισίου προστασίας της εργασίας. Παράλληλα οι χαμηλοί μισθοί έχουν μερίδιο ευθύνης για τον σημερινό χαμηλό πληθωρισμό αλλά και για τις χαμηλές προσδοκίες σχετικά με τον μελλοντικό πληθωρισμό.

ΠΗΓΗ: http://www.kostasmelas.gr/2017/10/blog-post_11.html

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com