Απάτες και αυταπάτες

Οι αυταπάτες για τους βολεμένους του κόμματος και οι απάτες για τους υπόλοιπους Έλληνες

Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 134

Στο μπάσκετ λένε ότι, στα τελευταία κρίσιμα παιχνίδια της αγωνιστικής σεζόν η κάθε ομάδα παίζει με τον τρόπο που γνωρίζει καλύτερα και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Το ίδιο μοντέλο ακολουθεί και ο Σύριζα, στα 5-6 χρόνια που μας ταλαιπωρεί ως κεντρική πολιτική δύναμη. Ο σταθερός τρόπος του να πολιτεύεται είναι μέσω της απάτης. Και τώρα, στους τελευταίους κρίσιμους μήνες, ο Τσίπρας και το κόμμα του την πεπατημένη θα ακολουθήσουν σε βαθμό παροξυσμού.

Το ζήτημα της αξιολόγησης σέρνεται εδώ και μήνες, τουλάχιστον από τον Δεκέμβριο του 2016, που ενώ ο Τσακαλώτος ήταν έτοιμος να την κλείσει, ο Τσίπρας τον σταμάτησε και προχώρησε στον μποναμά προς τους συνταξιούχους. Το ένστικτο του τζογαδόρου τον έσπρωξε στη δελεαστική, για τη λογική τζογαδόρου, αλλά εκτός πραγματικότητας, σκέψη, να σύρει τη διαπραγμάτευση μέχρι λίγους μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές για να εκβιάσει τους Γερμανούς! Φυσικά, για άλλη μια φορά, όπως και τον Ιανουάριο του 2015, έπεσε στα δόντια του Σόιμπλε με τραγικά αποτελέσματα για τη χώρα. Την πρώτη φορά ο Τσίπρας μάς φόρτωσε ένα αχρείαστο μνημόνιο, το τρίτο, τώρα θα μας φορτώσει με μνημόνια για τουλάχιστον μια δεκαετία ακόμα!

Ο Τσίπρας και το στενό του επιτελείο (Τζανακόπουλος, Παππάς κ.λπ.) εξυφαίνουν από τον περασμένο Δεκέμβριο μια τεράστια απάτη για το πώς να οδηγήσουν τη χώρα σε τέταρτο μνημόνιο, αλλά να το φέρουν με τέτοιο τρόπο στο κόμμα τους, που να έχει το περιθώριο να χρησιμοποιήσει και πάλι τον ισχυρισμό περί αυταπάτης. Έτσι, τον Δεκέμβριο έδωσαν τον μποναμά στους συνταξιούχους, προκειμένου τα κομματικά στελέχη να κάνουν τις χριστουγεννιάτικες διακοπές τους με σχετική ηρεμία, αλλά στο Γιούρογκρουπ της 5ης Δεκεμβρίου δέχτηκαν να παραμείνουν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια.

Από την αρχή του έτους ξεκίνησε και πάλι το μαρτύριο της διαπραγμάτευσης, για να φτάσουν να φέρουν το νέο σκληρό πακέτο μέτρων, που ουσιαστικά αποτελούν τα πρώτα μέτρα του τέταρτου μνημονίου, αμέσως μετά το Πάσχα και πάλι για να μην κακοκαρδίσουν τα στελέχη που ήθελαν να κάνουν Πάσχα με ηρεμία. Η ψήφιση των μέτρων συνοδεύτηκε με απάτες, ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν μόνο αν πρώτα γίνει η ελάφρυνση του χρέους και άλλες αστειότητες. Το αφήγημα που σέρβιραν στα ΜΜΕ και τα πολυπληθή παπαγαλάκια αναμασούσαν ήταν ότι στο Γιούρογκρουπ της 22ης Μαΐου η κυβέρνηση θα έπαιρνε ελάφρυνση του χρέους και ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση και μετά από όλα αυτά η έξοδος στις αγορές μέσα στο καλοκαίρι θα ήταν παιχνιδάκι. Ο Τσίπρας, ως άψογος θεατρίνος, έφτασε να προβάρει γραβάτες και να δηλώνει ότι η διαίσθησή του λέει ότι έρχεται κάτι πολύ καλό!

Το πολύ καλό ήταν ότι ο Σόιμπλε αποκάλυψε το σχέδιο που ετοιμάζεται εδώ και μήνες: τέταρτο μνημόνιο. Ούτε φυσικά ελάφρυνση του χρέους τρεις μήνες πριν τις γερμανικές εκλογές, ούτε ποσοτική χαλάρωση, αλλά μόνο η δόση για να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα τον Ιούλιο, αλλά με τον όρο το ΔΝΤ να βάλει χρήματα στο ελληνικό πρόγραμμα μετά το καλοκαίρι του 2018, δηλαδή τέταρτο μνημόνιο. Η κυβέρνηση αρνήθηκε την πρόταση Σόιμπλε, αλλά χωρίς να πάρει ούτε τη δόση για να βγάλει το καλοκαίρι, η αναδίπλωση του Τσίπρα την επόμενη μέρα ήταν αναμενόμενη, στο επόμενο Γιούρογκρουπ, είπε, θα πάρουμε την πρόταση του Σόιμπλε ή κάτι καλύτερο και μπήκε στην τελική φάση για το δεύτερο δικό του μνημόνιο.

Τώρα το νέο αφήγημα της κυβέρνησης είναι να βγούμε στις αγορές το καλοκαίρι του 2018, όπως θέλει ο μεγαλοεπενδυτής Πρεμ Γουάτσα, που έριξε τη γραμμή στην πρόσφατη συνέλευση του ΣΕΒ και να μπει η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά με σειρά μέτρων που θα ληφθούν στο Γιούρογκρουπ της 15ης Ιουνίου! Κατά τα λοιπά, το καλό σενάριο θα είναι να πάρουμε μια ενισχυμένη δόση 9-10 δισ., για να πληρωθεί και ένα μικρό μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς ιδιώτες, αν δεν ζητήσουν και γι’ αυτά νέα προαπαιτούμενα οι δανειστές. Πάντως, η κυβέρνηση στο παραπέντε τρέχει να κλείσει και τα τελευταία προαπαιτούμενα, με το νέο πακέτο μέτρων που κατατέθηκε χθες και μεταξύ άλλων περιλαμβάνει το πάγωμα των συντάξεων στα σημερινά χαμηλά επίπεδα ως και το 2022, ώστε να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% και το 2022.

Τέλος, όσον αφορά το χρέος, ο Σόιμπλε τραβά νέα ακόμα σκληρότερη γραμμή, που συμπυκνώνεται στη θέση ότι η Γερμανία δεν επιθυμεί ελάφρυνση του χρέους ούτε μετά τις γερμανικές εκλογές, ούτε πιθανότατα και μετά το τέλος του ελληνικού προγράμματος! Για τον Σόιμπλε. η Ελλάδα θα βγει από την κρίση μέσω παρατεταμένης λιτότητας, ανάπτυξης και επενδύσεων, δηλαδή ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και, αν είναι δυνατόν, σε γερμανικών συμφερόντων επιχειρήσεις. Επιχειρήματα σε αυτό του δίνει και η ελληνική κυβέρνηση, που το 2016 πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 4,2% του ΑΕΠ, όταν είχε υποχρέωση για πλεόνασμα μόλις 0,5% και το ότι η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% μέχρι το 2022 και μετά, για μια περίοδο σχεδόν σαράντα χρόνων, τα πλεονάσματα να κυμαίνονται στο 2,2%. Με τέτοια πλεονάσματα είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της, αλλά μάλλον στο τέλος δεν θα υπάρχουν Έλληνες.

Ο Τσίπρας, με όλες αυτές τις απάτες, κατορθώνει να παραμένει στην εξουσία και θα μείνει για κάποιο διάστημα ακόμα, και το κόμμα του, με την απάτη περί αυταπάτης, θα τον στηρίζει με το αζημίωτο: βουλευτικοί μισθοί, αποσπάσεις, θέσεις σε ΔΣ, διορισμοί στο δημόσιο, μέχρι όπου μπορεί να φτάσει ο καθένας. Η χώρα όμως…

ΠΗΓΗ:http://ardin-rixi.gr/archives/204532

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com