Στο έλεος των ελίτ

Οι εικόνες των εξαθλιωμένων προσφύγων στις λάσπες της Ειδομένης προβάλλονται καθημερινά από όλα τα ΜΜΕ, τρομάζοντας όσους Ευρωπαίους σκέφτονται να αντιδράσουν απέναντι στα θανατηφόρα οικονομικά μέτρα που τους επιβάλλονται

.

«Ξεχάστε τους πολιτικούς, είναι άνευ σημασίας. Οι πολιτικοί έχουν τοποθετηθεί για να σας πείθουν πως έχετε ελεύθερη επιλογή. Δεν έχετε. Δεν έχετε καμία επιλογή, επειδή έχετε ιδιοκτήτες. Είσαστε ιδιοκτησία αυτών που κατέχουν και ελέγχουν τα πάντα στον πλανήτη.

Έχουν στην ιδιοκτησία τους όλα τα σημαντικά εδάφη – κατέχουν και ελέγχουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Έχουν αγοράσει προ πολλού, πληρώνοντας αδρά, τη Γερουσία, το Κογκρέσο, τα Κοινοβούλια και τα δημαρχεία. Έχουν τους δικαστές στις τσέπες τους, ενώ τους ανήκουν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ – οπότε χειραγωγούν όλες τις ειδήσεις και τις πληροφορίες που λαμβάνετε. Σας κρατούν φυλακισμένους σε κλουβιά που δεν μπορείτε να δείτε.   

Κάθε χρόνο δαπανούν δισεκατομμύρια για τη χρηματοδότηση των λόμπι που τους υπηρετούν. Για να αγοράζουν εκείνους, μέσω των οποίων μπορούν να έχουν ότι θέλουν. Γνωρίζετε φυσικά τι θέλουν. Ασφαλώς περισσότερα για τους ίδιους και λιγότερα για όλους τους άλλους.

Θα σας πω όμως επίσης τι δεν θέλουν. Δεν θέλουν ανθρώπους και λαούς που είναι ικανοί να σκέφτονται κριτικά.Δεν θέλουν σωστά πληροφορημένους και επαρκώς μορφωμένους ανθρώπους, οι οποίοι να γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει στη χώρα τους, καθώς επίσης στον υπόλοιπο πλανήτη. Δεν ενδιαφέρονται καθόλου για κάτι τέτοιο, δεν τους εξυπηρετεί καθόλου. Είναι εναντίον των δικών τους συμφερόντων.

Δεν θέλουν ανθρώπους που να είναι αρκετά έξυπνοι, ώστε να συνειδητοποιούν πως υποδουλώθηκαν και ληστεύθηκαν από ένα σύστημα, το οποίο οι ίδιοι επικρότησαν και υιοθέτησαν τη δεκαετία του 1980 – πρώτα από τους Reagan και Thatcher. Δεν το θέλουν. Ξέρετε τι θέλουν;

Θέλουν πιστούς εργάτες, υπάκουους, ανθρώπους που είναι τόσο μόνο έξυπνοι, ώστε να χειρίζονται τις μηχανές και να εκτελούν τις καθημερινές δουλειές στα γραφεία. Ανθρώπους που να είναι τόσο ανόητοι, ώστε να αποδέχονται όλες αυτές τις κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας – τις περισσότερες ώρες δουλειάς, τις χαμηλότερες κοινωνικές δαπάνες και γενικότερα τόσο λίγα χρήματα που να εξαφανίζονται μόλις τα εισπράξουν.

Σήμερα έχουν αποφασίσει να πάρουν επί πλέον τις συντάξεις και τα χρήματα της ιδιωτικής σας ασφάλισης.Επίσης τα σπίτια σας, τις καταθέσεις σας και ότι άλλο σας περισσεύει, διαπιστώνοντας πως αφενός μεν φοβάστε, αφετέρου πως κοιμάστε τον ύπνο του δικαίου – αδιαφορώντας για όσα καταφέρατε να αποταμιεύσετε και να φτιάξετε, μετά από πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς.

Θέλουν να σας τα πάρουν για να τα δώσουν στους εγκληματίες φίλους τους της Wall Street, για να μπορέσουν να τα αυξήσουν ακόμη περισσότερο. Και ξέρετε κάτι; Θα σας τα πάρουν. Αργά ή γρήγορα θα σας πάρουν ότι έχετε και δεν έχετε, επειδή τους ανήκει η χώρα που ζείτε – η περιοχή, η πόλη ή το χωριό. Είναι μέλη ενός κλαμπ που εσείς δεν είσαστε. Εγώ και εσείς δεν είμαστε μέλη του κλαμπ των ελίτ.

Πρόκειται για το ίδιο κλαμπ που σας υποχρεώνει σε μία καθημερινή πλύση εγκεφάλου μέσω των ΜΜΕ, εξηγώντας σας τι πρέπει να πιστεύετε – πώς να συμπεριφέρεστε, ποιά πράγματα να αγοράζετε, τι να σκέφτεστε, ποιά κόμματα να εκλέγετε και ποιούς πολιτικούς να εμπιστεύεστε. Το παιχνίδι είναι στημένο και κανένας δεν φαίνεται να το βλέπει. Δεν ενδιαφέρει κανέναν.

Γιατί; Σκεφτείτε απλά πόσο ανόητος είναι ο μέσος «πολιτισμένος» άνθρωπος και συνειδητοποιείστε αμέσως μετά πως το 50% των ανθρώπων είναι ακόμη πιο ανόητοι. Πιστεύετε πως δεν ανήκετε σε αυτό το τρομακτικό νούμερο; Ίσως. Μπορείτε βέβαια να το διαπιστώσετε από αυτά που πραγματικά σας ανήκουν – από την ελευθερία που πράγματι απολαμβάνετε. Αρκεί να είσαστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας » (G. Carlin).

.

Άποψη

Κάποτε, πολύ πριν από την αλλαγή της χιλιετίας, υπήρχαν άνθρωποι, απλοί άνθρωποι, εργαζόμενοι, οι οποίοι με τα λίγα χρήματα που κατάφερναν να εξοικονομήσουν στο τέλος κάθε μήνα, έκαναν κάτι που οι αντίστοιχοι σημερινοί δεν μπορούν καν να φανταστούν ή να ονειρευτούν. Τα κατέθεταν σε ασφαλείς τράπεζες εισπράττοντας τόκους ή αγόραζαν κρατικά ομόλογα, χωρίς κανένα ρίσκο, τα οποία όμως τους εγγυόταν μία μικρή αλλά σταθερή απόδοση.

Φυσικά περίμεναν πως όταν τελείωνε η εργασιακή τους ζωή, θα έπαιρναν μία σύνταξη τουλάχιστον αντίστοιχη με τις κρατήσεις τους, ενώ θα απολάμβαναν όλο και περισσότερες κοινωνικές υπηρεσίες από το κράτος τους – υγεία, παιδεία και όλα τα υπόλοιπα. Οι καιροί όμως αυτοί πέρασαν.

Ξέσπασε η μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση το 2008, αρκετοί έχασαν τις δουλειές τους ή αναγκάστηκαν να δουλεύουν λιγότερες ώρες με ακόμη λιγότερα χρήματα και κάποιοι άλλου υπερχρεώθηκαν – έχασαν τα σπίτια τους και κατέληξαν στο δρόμο. Πολλά κράτη έπαθαν το ίδιο, με αποτέλεσμα να πρέπει να διασωθούν από αυτούς που τα χρέωσαν – ενώ οι λαοί τους ανακάλυψαν ξαφνικά πως δεν χρεοκοπούν ποτέ τα κράτη, αλλά οι ίδιοι. Το ίδιο διαπίστωσαν και με τις τράπεζες που έπρεπε να διασώσουν ξανά οι ίδιοι, για να μη χάσουν τις αποταμιεύσεις τους – πληρώνοντας βέβαια με αυτές.

Παράλληλα, εγκαινιάστηκε μία νομισματική πολιτική που δεν υπήρξε ποτέ μέχρι τότε στην οικονομική ιστορία του πλανήτη. Η πολιτική των μηδενικών ή/και αρνητικών επιτοκίων, σε συνδυασμό με τα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης – με αποτέλεσμα όχι μόνο να διαστρεβλωθούν οι τιμές των πάντων αλλά, επίσης, να ληστευτούν οι απλοί άνθρωποι, για να πλουτίσουν οι ελίτ των χρηματιστηριακών καζίνο.

Συνεχίζοντας, ο R. Fisher, πρόεδρος της Fed του Ντάλας από το 2005 έως το 2015, ήταν ο μοναδικός που κριτικάρισε την πολιτική της Fed, μέσω της οποίας υπερδιογκώθηκε ο ισολογισμός της στα 4 τρις $, καθώς επίσης όλα τα υπόλοιπα μέτρα που πήρε – με αποτέλεσμα να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι, κυρίως όμως να καταρρεύσει η μεσαία τάξη. Δήλωσε δε τα εξής σε μία συνέντευξη του στο CNBC, με την ευκαιρία του εορτασμού της συνεχούς αύξησης των χρηματιστηριακών δεικτών μετά το 2009, λόγω της πολιτικής της Fed:

«Μολύναμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα με ηρωίνη και κοκαΐνη, για να διασώσουμε τις αγορές μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση – ενώ σήμερα το διατηρούμε στη ζωή με ριταλίνη (ένα διεγερτικό που κανονικά χρησιμοποιείται για υπερκινητικά παιδιά, επιβαρημένα με το σύνδρομο έλλειψης προσοχής). Σήμερα η Fed έχει μετατραπεί σε ένα γιγαντιαίο όπλο, χωρίς όμως καθόλου σφαίρες».

Το σύστημα λοιπόν μολύνθηκε με δύο παράνομα νομισματικά ναρκωτικά, τα οποία έχουν διαλύσει εντελώς τις ελεύθερες αγορές – απλά και μόνο για να ικανοποιηθεί η αχόρταγη ελίτ πέριξ της Wall Street. Εις βάρος βέβαια όλων εκείνων των ανθρώπων που έχουν χάσει ή θα χάσουν τα σπίτια τους, τις αποταμιεύσεις τους, καθώς επίσης οτιδήποτε άλλο τους ανήκει.

Ταυτόχρονα, αφενός μεν για να αποπροσανατολίζονται πολλοί άνθρωποι, καθώς επίσης για να μην παραπονιούνται, διαπιστώνοντας πως υπάρχουν και χειρότερα, αφού καρατομήθηκε η Ελλάδα η Δύση άρχισε να βομβαρδίζει τη Συρία – έτσι ώστε εκατομμύρια εξαθλιωμένοι πρόσφυγες να εγκαταλείπουν απεγνωσμένοι τις πατρίδες τους, με κατεύθυνση την Ευρώπη.

Αυτό που ξεκίνησε λοιπόν ως μία ειρηνική διαμαρτυρία στα πλαίσια της Αραβικής Άνοιξης, κατέληξε σε έναν εμφύλιο πόλεμο που η Δύση θέλησε δήθεν να σταματήσει, με τη βοήθεια των βομβαρδισμών – με αποτέλεσμα να έχουν σκοτωθεί σήμερα πάνω από 250.000 άνθρωποι, καθώς επίσης να έχουν ανάγκη από ανθρωπιστική συνδρομή περί τα 13,5 εκ. Σύριοι. Η εικόνα είναι τρομακτική στο γράφημα που ακολουθεί.

.

.

Όπως διαπιστώνεται, το προσδόκιμο ζωής στη Συρία μειώθηκε κατά 20 ολόκληρα χρόνια, το μέσο εισόδημα κατέρρευσε τα 100 $, η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 52,9% και το ποσοστό φτώχειας στο 85,2% – μεγέθη που είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσει κανείς στη Δύση. Έτσι προκλήθηκαν τα μεταναστευτικά κύματα προς την Ευρώπη τα οποία, μαζί με αυτά των άλλων εμπόλεμων περιοχών (Ιράκ, Αφγανιστάν, Υεμένη, Λιβύη κοκ.), απειλούν να πλημμυρίσουν την ήπειρο μας και ιδίως την Ελλάδα.

Μπορεί φυσικά να θεωρήσει κανείς πως υπερβάλλω – ότι δηλαδή δεν έχει καμία σχέση ο πόλεμος στη Συρία με την οικονομική κρίση στη Δύση. Ίσως όμως τα δύο αυτά φαινόμενα να μην είναι καθόλου ανεξάρτητα μεταξύ τους – αφού οι εικόνες των εξαθλιωμένων στις λάσπες της Ειδομένης προβάλλονται καθημερινά από όλα τα ΜΜΕ, τρομάζοντας όλους όσους σκέφτονται να αντιδράσουν απέναντι στα θανατηφόρα μέτρα που τους επιβάλλονται από την διεθνή ελίτ, μέσω των οργάνων της (ΔΝΤ, Τρόικα).

Ιάκωβος Ιωάννου, για το Analyst.gr

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com