Υπεργολάβος του Deree το υπουργείο

deree-sxoleio.jpg

Με άδεια του Υπουργείου Παιδείας το αμερικανικό κολέγιο θα ψαρεύει πελάτες στα δημόσια λύκεια

Συντάκτης: 

Χρήστος Κάτσικας

Απίστευτο, αλλά αληθινό! Αφού οι υπουργοί Παιδείας της τελευταίας δεκαετίας διεκπεραίωσαν ένα θλιβερό έργο ξεχαρβαλώματος, με τη σταδιακή «αναβάθμιση» των διάφορων κολεγίων και την ταυτόχρονη υποβάθμιση της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, αφού πρόσφατα με μια σκανδαλώδη διαδικασία νομοθέτησαν ώστε να είναι ισοδύναμα τα πτυχία τους με τα πτυχία των δημόσιων Πανεπιστημίων, τώρα δεν διστάζουν να τα διαφημίζουν μέσα στα δημόσια Λύκεια της χώρας.

Το έγγραφο του υπουργείου Παιδείας, με το οποίο εγκρίνεται η πραγματοποίηση «οργανωμένων επισκέψεων» σε Λύκεια | 

Με έγγραφό του, το υπουργείο Παιδείας εγκρίνει «στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδας την πραγματοποίηση οργανωμένων επισκέψεων σε Λύκεια ανά την ελληνική επικράτεια για το σχολικό έτος 2014-2015». Σύμφωνα -λοιπόν- με το έγγραφο 199648/Δ7/9-12-2014, αποφασίζεται: αφενός η παρουσίαση του συνολικού προγράμματος ακαδημαϊκών υποτροφιών που προσφέρει το Deree βάσει του βαθμού απολυτηρίου, αφετέρου η διοργάνωση παρουσιάσεων/workshops με ομιλίες από επαγγελματίες του χώρου για διάφορα αντικείμενα σπουδών (π.χ. Διοίκηση Επιχειρήσεων, Χρηματοοικονομικά, Τουρισμός, Τέχνες, Ψυχολογία κ.ά.).

Κατόπιν ραντεβού

Το υπουργείο Παιδείας επισημαίνει ότι «για την αποτελεσματικότερη διάχυση των δράσεών σας στη μαθητική κοινότητα, παρακαλούμε να προγραμματίζονται εγκαίρως οι επισκέψεις, σε συνεργασία με τα Λύκεια όλης της χώρας και τα κατά τόπους Κέντρα Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΚΕΣΥΠ) του ΥΠΑΙΘ».

Οι επισκέψεις στα σχολεία θα πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τους διευθυντές Λυκείων και τους υπευθύνους ΣΕΠ των Κέντρων Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΚΕΣΥΠ). Δηλαδή με όλη την επισημότητα, με στόχο προφανώς την αλίευση μαθητών–πελατών για φοίτηση στο ιδιωτικό κολέγιο.

Ετσι, λίγες μέρες μετά την ψήφιση του νόμου για την «Ερευνα, την Τεχνολογική Ανάπτυξη και την Καινοτομία», όπου με τη συνήθη τεχνική των τροπολογιών «τακτοποίησαν» και τις «εκκρεμότητες» που «όφειλαν» στους κάθε λογής επιχειρηματίες που πουλούν μεταλυκειακή κατάρτιση και φρόντισαν να προσφέρουν «λεία» και σε κάθε επιχείρηση μεταλυκειακής εκπαίδευσης, έρχονται σήμερα και πλασάρουν τα κολέγια μέσα στο δημόσιο Λύκειο.

Στοχοπροσήλωση

Στόχοι της προσπάθειας για τη συστηματική «αναβάθμιση» των ιδιωτικών επιχειρήσεων μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης και την παράλληλη υποβάθμιση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι:

■να υποβαθμιστεί, να απαξιωθεί και να συρρικνωθεί η δημόσια και δωρεάν παροχή ανώτατης εκπαίδευσης, όπως και κάθε κοινωνική κατάκτηση

■να υποβαθμιστούν και να απαξιωθούν οι πτυχιούχοι-μελλοντικοί εργαζόμενοι

■να διαλυθεί, έστω και μόνο σαν εικόνα, το πλεονέκτημα της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απέναντι στα κάθε είδους ιδιωτικά κολέγια, ώστε να φαίνονται πλέον ισότιμα, όπως απαιτούν οι εγχώριοι και ξένοι ιδιοκτήτες τους

■να προετοιμαστεί το έδαφος για να περάσει σαν φυσική συνέπεια η «αναγνώριση της νέας πραγματικότητας» με την αναθεώρηση του άρθρου 16, που έχουν ήδη ετοιμάσει.

■Οπως σωστά επισημαίνει ο πανεπιστημιακός Λάζαρος Απέκης (ΕΜΠ), επιβάλλουν την εμπορευματοποίηση στη δημόσια δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση, ώστε να εδραιωθεί σταδιακά το καθεστώς γενικευμένης «αγοράς μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης», στην οποία θα συμμετέχουν, «ισότιμα» πλέον, δημόσια ιδρύματα και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μια εξέλιξη που θα μετατρέψει τις σπουδές σε ένα άκρως ταξικό προνόμιο.

Η μεταρρυθμιστική σταυροφορία

Οφείλουμε να αποκαλύψουμε τον γενικότερο σχεδιασμό της πολιτικής του υπουργείου Παιδείας: Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το δημόσιο Πανεπιστήμιο ως προβληματική δημόσια επιχείρηση που πρέπει να «εξυγιανθεί», όπως άλλες δημόσιες επιχειρήσεις! Οπως φαίνεται, ακολουθεί το πρότυπο «εξυγίανσης» της αγοράς τηλεπικοινωνιών, αερομεταφορών, ενέργειας, υγείας: προηγείται η απαξίωση του δημόσιου φορέα και η τεχνητή δημιουργία έτοιμης «πελατείας» για τους ιδιώτες που θα προκύψουν.

Επιδέξια και αθόρυβα, με τη βοήθεια του τακτοποιημένου λόγου μιας νέας (;) μεταρρυθμιστικής σταυροφορίας, όπου σκόπιμα έχει υποκατασταθεί η αναζήτηση των αιτιών από τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων, όλος ο προβληματισμός μοιάζει με τη θεωρία του πεπρωμένου στη θρησκευτική σκέψη, όπου οι άνθρωποι αναφωνούν «είναι θέλημα θεού», προκειμένου να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν μια ορισμένη εξέλιξη των πραγμάτων: τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι η λύση!

Αν, όμως, τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι η απάντηση, ποια ακριβώς είναι η ερώτηση; Μήπως θα πάψουν να πληρώνουν δίδακτρα οι 55.000 προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί Ελληνες φοιτητές που σπουδάζουν σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού με ετήσιο συνολικό κόστος 1 δισ. ευρώ; Μήπως μέσω του ανταγωνισμού θα βελτιωθούν οι σπουδές στα δημόσια Πανεπιστήμια;

Να το πούμε καθαρά και ας μην αμφιβάλλει κανείς: Η κυβέρνηση έχει μια κεντρική κατεύθυνση για τον εαυτό της και μια πολύ συγκεκριμένη «οδηγία» για τα Πανεπιστήμια. Η κατεύθυνση δεν είναι άλλη από τη μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων. Η «οδηγία» προς τους πανεπιστημιακούς συνοψίζεται στο εξής: «Βγάλτε το ψωμί σας μόνοι σας».

Τι σημαίνει αυτό; Σπρώχνει τα Πανεπιστήμια να πουλάνε «σύντομα και βολικά» πακέτα κατάρτισης σε ιδιώτες, να συνδέσουν την έρευνά τους αποκλειστικά με τα στενά συμφέροντα των επιχειρήσεων, να αλλάξουν τα προγράμματα σπουδών τους έτσι, ώστε να ταυτίζονται άμεσα με τις ανάγκες της αγοράς (το Τμήμα Αρχαιολογίας ή Ιστορίας να γίνει τμήμα ξεναγών για την τουριστική βιομηχανία κ.λπ.), να διαγράψουν όσους φοιτητές δεν είναι ανταγωνιστικοί, καθυστερούν τις σπουδές τους κ.λπ. ή να τους μετατρέψουν σε πελάτες, επιβάλλοντας σιγά σιγά δίδακτρα.

Ακριβώς σ’ αυτόν τον στόχο έρχεται να απαντήσει η νομιμοποίηση των ιδιωτικών κολεγίων (στην ουσία η νομιμοποίηση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, παραρτημάτων -φτηνών σε περιεχόμενο και υποδομές και ακριβών σε δίδακτρα- ξένων πανεπιστημίων), καθώς γίνεται το μέσο για την «ορθολογικοποίηση του αριθμού των εισακτέων» (μείωση των προσφερόμενων θέσεων) στα δημόσια ΑΕΙ και τη μετακύλιση του κόστους σπουδών στις οικογένειες των υποψήφιων φοιτητών.

Ετσι, με το σκιάχτρο της ίδρυσης των ιδιωτικών Πανεπιστημίων ωθούνται τα δημόσια Πανεπιστήμια να λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να μειώσουν τα χρόνια σπουδών, να επιβάλουν δίδακτρα, να κόψουν τα δωρεάν συγγράμματα, να ξεφορτωθούν ένα μέρος των φοιτητών, στρέφοντάς το στην αγκαλιά των ιδιωτικών