Γιατί τον Πελετίδη…Του Γιώργου Μάλφα

Του Γιώργου Μάλφα, καθηγητή θεολόγου

Πολύ τον συμπαθώ αυτόν τον παλιομοδίτη κομμουνιστή. Στην όψη του έχει κάτι από την εντιμότητα και τη συνέπεια του παλιού αριστερού αγωνιστή που εξέλιπε. Ταυτισμένος στανικά με το κόμμα και το μονοπώλιο της αλήθειας, ναι. Με ιδιόλεκτο, ύφος και αισθητική αποπνικτικά κομματική, σύμφωνοι. Διαθέτει, όμως, κάτι γνήσιο, κάτι αληθινά αυθεντικό. Παλεύει γι’ αυτά που πιστεύει ο άνθρωπος, δεν υποκρίνεται. Καθαρή ματιά, πηγαία έκφραση. Ο καπιταλισμός λέγεται καπιταλισμός. Η εκμετάλλευση λέγεται εκμετάλλευση. Η αλλοτρίωση λέγεται αλλοτρίωση. Οι λέξεις δεν ορίζουν νοήματα, τη ζωή ορίζουν. Και ο γιατρός δεν παίζει με τις λέξεις.

Στον Πελετίδη αποτυπώνεται η αλήθεια και μαζί το αδιέξοδο της πρωτοπορίας. Συγκροτημένη μακροπολιτική ανάλυση διαχρονικής συνέχειας και συνέπειας: διαυγή κριτήρια, ανεξίτηλες αρχές, ιεράρχηση προτεραιοτήτων, ιστορική θεμελίωση. Δεν φθάνουν όμως αυτά για να ανασάνει η αλήθεια. Δεν μπορείς να κρύβεις το «ευαγγέλιο» στο μπαούλο με την υγρασία από φόβο μήπως το λερώσουν με τα χέρια τους οι βέβηλοι. Δεν γίνεται να αρνείσαι το παρόν, να μεταθέτεις τα πάντα για το μέλλον. Όταν γίνει η επανάσταση, όταν πάρει ο λαός την εξουσία, όταν θα έρθουν τα πάνω κάτω… Η ζωή δεν περιμένει! Οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται. Υποφέρουν. «Δος ημίν σήμερον»: το εδώ και το τώρα, τον νυν και το αεί. Μαραζώνει η αλήθεια μέσα στα υπόγεια του κόμματος. Ποιος θα τη βγάλει από τη ναφθαλίνη;

«Πρώτη φορά Αριστερά!» προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και «χάνει» το δήμο από την πρώτη κιόλας Κυριακή. Στο αναιμικό του ψηφοδέλτιο ανυπόφορος ο ψυχαναγκασμός: ακέραιοι αγωνιστές συμφύρονται με εκφυλισμένα πασοκοειδή κατάλοιπα. Μεταγραφές από το χθες συνωθούνται στον προθάλαμο του μέλλοντος. «Τρεις κάλπες, ένα μήνυμα». Χάθηκε στην κάλπη, ξεστράτισε το μήνυμα. Πρώτη φορά Αριστερά! Εντός της ευρωζώνης, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Πιο αριστερά πεθαίνεις...

Και μετά επαναληπτικές εκλογές. Θα αναμετρηθούν την Κυριακή οι δυο τους. Από τη μια, ο «ανεξάρτητος» χομπίστας με αναπτυξιακό όραμα βγαλμένο από πολυδάπανη διαφήμιση να λανσάρει τη δική του αγοραία λογική: «τώρα λογική, όχι πολιτική!». Από την άλλη, ο γιατρός μας, από τα Προσφυγικά: «να πάει στα τσακίδια η κυβέρνηση του μνημονίου!». Νησίδα σοσιαλισμού και κοινωνικής απελευθέρωσης στον ωκεανό του καπιταλισμού, στην άβυσσο και την ερημοποίηση των μνημονίων; Δεν μας ενοχλεί η λεκτική σου ακρότητα γιατρέ, ο πολιτικός σολοικισμός πάνω στην έξαψη της μάχης. Σημασία έχει να μας πείσεις, να μας εμπνεύσεις.

Δεν θα σε ψηφίσουμε για να φέρεις την ανάπτυξη… το αυτοκινητοδρόμιο για τη μειονεξία μας, την καρναβαλική υποκουλτούρα για την αρπαχτή μας, τις επιδείξεις μηχανοκίνητου αθλητισμού και τα καλλιστεία μοντέλων στο κέντρο της πόλης για τον ανδρισμό μας, τα χλιδάτα πολυκαταστήματα για ψώνια τις Κυριακές που δεν είναι πια αργία …

Θα σε ψηφίσουμε και θα ’μαστε πολλοί. Για να μας πάρεις από τον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου και να μας πας στην άλλη Πάτρα, αυτή των νότιων συνοικιών, των εργατικών πολυκατοικιών, των σπιτιών με κομμένο ρεύμα και απλήρωτο νερό. Να μας γνωρίσεις άνεργους οικογενειάρχες, ανασφάλιστες και κακοπληρωμένες μικρομάνες, εξαθλιωμένους απόμαχους, παιδιά που εγκαταλείπουν το σχολείο, τις ρημαγμένες τους ζωές… το λαό σου!

Κι όταν τα πράγματα θα σκληραίνουν -δεν γίνεται αλλιώς- κι όταν θα σου ζητούν ονόματα για απολύσεις, κι όταν θα σου στέλνουν ελεγκτές για τα χρήματα του ΕΣΠΑ που δεν πήγαν σε έργα βιτρίνας αλλά έγιναν παιδικοί σταθμοί και κοινωνικά ιατρεία… Κι όταν θα υπογράφουν την πώληση του λιμανιού και την εκποίηση του θαλάσσιου μετώπου… Κι όταν θα εντείνονται οι πιέσεις και οι απειλές… τότε γιατρέ μη δειλιάσεις! Μην τρέξεις να κρυφτείς στην αγκαλιά και την ασφάλεια του κόμματος! Σε μας να ακουμπήσεις… Δεν έχεις να φοβηθείς τίποτε. Θα μπεις μπροστά επιτέλους;