Το διακύβευμα των δημοτικών εκλογών στον Πειραιά

Του Γιάννη Ξένου


Είχαμε επισημάνει πριν τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών ότι η υποψηφιότητα Μώραλη-Μαρινάκη-Κόκκαλη στον Πειραιά εκφράζει ό,τι πιο παλαιοκομματικό επικράτησε στην Ελλάδα την προηγούμενη τριακονταετία αλλά και όχι μόνο, εκφράζει την απόπειρα των «ολιγαρχών» να παρέμβουν άμεσα οι ίδιοι στο πολιτικό πεδίο, όπως έγινε στην Ανατολική Ευρώπη, μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» (Βλέπε «Ο Μπερλουσκονισμός στον Πειραιά»). Δυστυχώς, με όσα συνέβησαν πριν την Κυριακή και όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες επιβεβαιωθήκαμε απολύτως.
Οι πρακτικές Μώραλη καταγγέλθηκαν από όλους τους υπόλοιπους δημοτικούς συνδυασμούς. Ο συνδυασμός του Θοδωρή Δρίτσα κατήγγειλε μια μέρα πριν τις εκλογές του πρώτου γύρου ότι στην εκκλησία του Αγίου Ελευθέριου στα Καμίνια μοιράζονταν τρόφιμα μαζί με ψηφοδέλτια του Μώραλη. Στο σχετικό βίντεο που αναρτάται στη σελίδα του συνδυασμού του Θ. Δρίτσα (http://tolimanitisagonias. blogspot.gr/2014/05/blog-post_9845.html) σε ερώτηση ποιος έδωσε εντολή μαζί με τα τρόφιμα να μοιράζονται και ψηφοδέλτια του Μώραλη, η κυρία που κανόνιζε που θα πάνε τα τρόφιμα, απάντησε ότι την εντολή την έδωσε ο ιερέας και σε αυτόν η εντολή δόθηκε από πιο ψηλά (εννοώντας προφανώς τον Μητροπολίτη Σεραφείμ). Το παραπάνω περιστατικό ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Λίγες μέρες πριν, σε αθλητική φιέστα υπό την αιγίδα (και την ευθύνη) του υπουργείου Παιδείας, που πραγματοποιήθηκε στο στάδιο Καραϊσκάκη, ο Μώραλης μοίραζε σε παιδιά δημοτικού καπελάκια με τον λογότυπο του συνδυασμού του! Οι άνθρωποι του Μώραλη μέχρι και αργά το βράδυ του Σαββάτου γέμισαν όλον τον Πειραιά με εκλογικά περίπτερα, παρατύπως, αφού η εκλογική μάχη τελειώνει την Παρασκευή το βράδυ. Την Κυριακή των εκλογών οι «φουσκωτοί» του Μώραλη βρίσκονταν έξω από τα εκλογικά τμήματα και ασκούσαν ψυχολογική πίεση στους ψηφοφόρους, πρακτική που ακολούθησαν και οι χρυσαυγίτες στον Χολαργό και σε άλλες περιοχές που τους «έπαιρνε» να έχουν τέτοιες συμπεριφορές. Είναι τυχαίο ότι οι πρακτικές Μώραλη και της Χρυσής Αυγής ταυτίζονται; Όπως θα δούμε, καθόλου.
Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου στον Πειραιά μας δίνουν σημαντικά στοιχεία για τα χαρακτηριστικά του μορφώματος στο οποίο ηγούνται οι Μαρινάκης-Κόκκαλης. Στον πρώτο γύρο έλαβαν οριακά την πρώτη θέση με ποσοστό 33,28% με δύο μονάδες διαφορά από τον δεύτερο Μιχαλολιάκο. Στον Πειραιά, όμως ψήφισαν σχεδόν 12.000 περισσότεροι από ότι στις δημοτικές εκλογές του 2010 (85.300 από 73.740), αύξηση συμμετοχής που δεν έχει καταγραφεί σε κανέναν άλλο δήμο της χώρας. Φαίνεται ότι το σύστημα Μαρινάκη-Κόκκαλη δούλεψε προκείμενου να πάνε να ψηφίσουν όσοι περισσότεροι μπορούσαν. Παρ’ όλα αυτά η πόλωση βοήθησε και τον Μιχαλολιάκο, αφού αύξησε το ποσοστό του κατά 8 μονάδες από το 2010 και τις ψήφους του κατά 10.000.
Ενδιαφέρον έχει και από που άντλησε τις ψήφους του ο Μώραλης σε σχέση με τις εκλογές του 2010. Το ’10 ο Γιάννης Μίχας με τη στήριξη του Πασοκ είχε λάβει 29,6%. Την προηγούμενη Κυριακή ο υποψήφιος που είχε την «επίσημη», (αλλά όχι ουσιαστική) στήριξη του Πασοκ, Ιωσήφ Βουράκης, περιορίστηκε στο 2,55%! Όλο το πασοκικό σύστημα, με προεξέχοντα τον Ανδρέα Λοβέρδο (είναι γνωστές οι σχέσεις του με τον Κόκκαλη), στήριξε Μώραλη. Ο Μώραλης απέσπασε και τη μερίδα του λέοντος από τις ψήφους του Πέτρου Μαντούβαλου που στις προηγούμενες εκλογές είχε πάρει 18,83%. Το ψηφοδέλτιο του, τότε, το είχε ονομάσει Πειραιάς Πόλη Θρύλος. Για τις σχέσεις Μαντούβαλου με το σχήμα του Μώραλη να αναφέρουμε ενδεικτικά ότι στην περιφέρεια Αττικής που κατήλθε φέτος ο Μαντούβαλος είχε για υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο Πειραιά τον Τάκη Τσουκαλά! Για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι από τους ηγέτες της Θύρας 7 του Ολυμπιακού και γνωστός από τις γεμάτες φανατισμό και οπαδική καφρίλα εκπομπές του στην τηλεόραση. Στη δεξαμενή του Μώραλη προσέφερε ψήφους και η Χρυσή Αυγή. Ο υποψήφιος της στο δήμο Πειραιά Ν. Κούζηλος έλαβε μόλις 5,67%, όταν στις εκλογές του Μαΐου 2012 είχε πάρει 8,88% στην Α΄ Πειραιώς και 9,49% στη Β΄ Πειραιώς. Ο Παναγιώταρος στις περιφερειακές περιοχές στην περιοχή του Πειραιά πήγε ακόμα καλύτερα φτάνοντας το 11,84%. Χοντρικά, λοιπόν στο δήμο Πειραιά η Χρυσή Αυγή πήρε 4 έως 6 μονάδες λιγότερο από την πραγματική της επιρροή και αυτοί οι ψήφοι κατευθύνθηκαν στο Μώραλη. Άλλωστε, είναι γνωστές οι σχέσεις Μαρινάκη με την Χρυσή Αυγή, τόσο σε επίπεδο Θύρας 7, προνομιακό πεδίο παρέμβασης για τους χρυσαυγίτες, όσο και με τις σχέσεις Μαρινάκη με το περιβάλλον του Νίκου Μιχαλολιάκου (ο αδερφός του, Τάκης Μιχαλόλιας, είναι συνήγορος του Μαρινάκη).


Το εφοπλιστικό κεφάλαιο στον Πειραιά και η στήριξη από τα ΜΜΕ


Πολλοί αναρωτιούνται γιατί οι Κόκκαλης-Μαρινάκης εκτίθενται τόσο πολύ προκειμένου να ελέγξουν το δήμο Πειραιά; Πρώτον, και στο παρελθόν ο Κόκκαλης είχε βάλει δικό του άνθρωπο στον Πειραιά, τον Παναγιώτη Φασούλα την περίοδο 2006-2010 με δεξί του χέρι τον Μώραλη. Η θητεία του Φασούλα ήταν τόσο αποτυχημένη, που δεν τόλμησε να ξαναθέσει υποψηφιότητα το 2010. Δεύτερον, ο Πειραιάς και μετά την είσοδο των Κινέζων της Cosco μεταβληθεί σε ένα από τα μεγάλα λιμάνια της Ευρώπης με προοπτικές περαιτέρω μεγέθυνσης. Η ελληνική εφοπλιστική τάξη μπορεί φέτος ξαναπήρε τα πρωτεία στην χωρητικότητα των πλοίων που έχει στην ιδιοκτησία της σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά από αυτά τα πλοία μόλις ένα 23% έχει ελληνική σημαία και άρα πληρώνει φόρους στο ελληνικό κράτος και αναγκαστικά ένα μικρό μέρος του πληρώματος είναι Έλληνες. Ο Μαρινάκης είναι από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις, αφού ούτε ένα πλοίο του δεν έχει ελληνική σημαία! Στα πλοία του προτιμά τη σημαία Λιβερίας, των Νήσων Μάρσαλ, του Παναμά κ.ά. – τόσο πολύ κόπτεται για την Ελλάδα, αλλά και για τον Πειραιά. Η εφοπλιστική τάξη που εκπροσωπεί ο Μαρινάκης δεν κατέστησε η ίδια τον Πειραιά μεγάλο λιμάνι της Ευρώπης, αν και είχε τα μεγέθη για να το κάνει, αλλά περίμενε κάποιους άλλους να το κάνουν και τώρα που δημιουργήθηκε η ευκαιρία για εύκολο πλουτισμό, εφορμούν, εντελώς τυχοδιωκτικά. Γι’ αυτό θέλουν έναν δήμαρχο που να είναι απολύτως ελεγχόμενος από αυτούς.
Τα παραπάνω, δηλαδή οι αντιδημοκρατικές συμπεριφορές στην εκλογική περίοδο, οι ανίερες συμμαχίες Πασόκων, ακροδεξιών, τύπου Μαντούβαλου και χρυσαυγιτών προκειμένου να γεμίσει η εκλογική δεξαμενή του Μώραλη και τα εμφανή σχέδιά τους για τον Πειραιά, σε άλλη περίπτωση θα περίμενε κανείς να συγκεντρώσουν τα φώτα της δημοσιότητας και να είναι πρώτο θέμα στα ΜΜΕ. Αντ’ αυτού εκτός από το ΣΚΑΪ, λόγω της κόντρα Μαρινάκη-Αλαφούζου στο ποδόσφαιρό, όλα τα άλλα μεγάλα Μέσα κλείνουν τα μάτια σκανδαλωδώς. Ειδικότερα οι εφημερίδες Παραπολιτικά (στην οποία έχει μερίδιο ο Μαρινάκης) και Πρώτο Θέμα συμπεριφέρονται σαν κομματικά όργανα του Μαρινάκη. Από κοντά και τα άλλα μεγάλα Μέσα, ΔΟΛ, συγκρότημα Μπόμπολα, τα μέσα του Χατζηνικολάου κ.ά., αν και πιο προσεκτικοί, στηρίζουν Μώραλη και υποβαθμίζουν το πλήθος των καταγγελιών.
Το εγχείρημα των Μαρινάκη-Κόκκαλη δεν συμπυκνώνει μόνο ότι πιο παλαιοκομματικό, αλλά είναι και μεγάλος κίνδυνος για το μέλλον. Δηλαδή τον κίνδυνο μια τετραετία μνημονίων και πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικής διάλυσης, να οδηγήσει σε μια περίοδο, κατά την οποία επιχειρηματίες-μεγιστάνες με αδίστακτες μεθόδους, θα επιβάλλουν τα συμφέροντά τους στο σύνολο της χώρας και κάθε φωνή που τα καταγγέλλει να φιμώνεται.


Υ.Γ 1. Στα όσα δυσάρεστα γίνονται στον Πειραιά μεγάλη ευθύνη φέρει και ο Μητροπολίτης Πειραιά, Σεραφείμ, που μπορεί να αφορίζει την παραμικρή δογματική απόκλιση, αλλά στον Πειραιά «ευλογεί» ότι πιο ανήθικο, διεφθαρμένο, τραμπούκικο, και σε τελική ανάλυση επιζήμιο για τη χώρα.
Υ.Γ. 2. Και βέβαια δεν μπορούμε να επικροτήσουμε την τακτική ίσων αποστάσεων που τηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ότι αφορά στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών. Το βασικό πρόβλημα, όπως τονίζει η ανακοίνωση του συνδυασμού του στον Πειραιά, «Λιμάνι της Αγωνίας», είναι πως «Πρόκειται για μια ομάδα ολιγαρχών, με νεοφεουδαρχική αντίληψη και πρακτικές. Στην ουσία πρόκειται για μια συμπαράταξη Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., Χρυσής Αυγής, όπου όμως οι ρόλοι αλλάζουν. Οι οικονομικοί παράγοντες περνούν σε πρώτο πλάνο διεκδικώντας την πολιτική δύναμη και το πολιτικό προσωπικό περιορίζεται στον ρόλο του μηχανισμού τους. Πρόκειται για πλήρη ανατροπή της δημοκρατίας .[ ] Δεν θα εφαρμόσουν απλώς τις μνημονιακές πολιτικές. Είναι οι ίδιοι φορείς των συμφερόντων που ωφελούνται από αυτές. Είναι αυτοί για λογαριασμό των οποίων έγιναν τα μνημόνια». Αυτές οι διαπιστώσεις δεν μπορεί να καταλήγουν σε μια λογική ίσων αποστάσεων, όπως φαίνεται να επιλέγει εν τέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτές φανερώνουν εν τέλει υποτίμηση του κινδύνου που αντιπροσωπεύει ο αναδυόμενος Μπερλουσκονισμός στον Πειραιά, αλλά και στον Βόλο.





Ανάρτηση από: http://ardin-rixi.gr