Θεόφιλος Γεωργιάδης: 20 χρόνια από την δολοφονία του από την ΜΙΤ…

Συμπληρώνονται είκοσι ακριβώς έτη από τότε που η τουρκική μυστική υπηρεσία ΜΙΤ δολοφόνησε στη Λευκωσία τον πατριώτη, φίλο του κουρδικού αγώνα και αντίπαλο της Άγκυρας, Θεόφιλο Γεωργιάδη.
Στις 20 Μαρτίου του 1994, ώρα 10 μ.μ., μίσθαρνα ανδράποδα των τουρκικών μυστικών τρομοκρατικών υπηρεσιών δολοφόνησαν ύπουλα και άνανδρα τον ήρωα, έξω από το σπίτι του, στη Λευκωσία. Στάλες τιμίου αίματος σφράγισαν ανεξίτηλα το μεγαλείο του ήρωα πολεμιστή και τεκμηρίωσαν το ορθό και το δίκαιο του ωραίου Αγώνα του' του ένδοξου Αγώνα που οδηγεί, μόνον αυτός,

• στην ένοπλη απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών μας
• στην επιστροφή όλων των Ελλήνων προσφύγων στις εστίες τους
• στην αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους νόμιμους και ιστορικούς κατοίκους της Κύπρου και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.

Ήταν η πρώτη φορά που η εν λόγω υπηρεσία αναλάμβανε τέτοιου είδους αποστολή εκτός Τουρκίας, κατά το πρότυπο της αμερικανικής CIA, που ουκ
ολίγες φορές σκότωσε ξένους υπηκόους μέσα στις ίδιες τους τις χώρες!

Ο ήρωας και μάρτυρας Γεωργιάδης ήταν τότε μόλις 37 ετών… Όμως το κακό συνεχίστηκε και μετά τον φόνο του Γεωργιάδη! Όχι μόνο δεν τιμήθηκε το αίμα του από τους «ιθύνοντες νόες» σε Αθήνα και Λευκωσία, αλλά έκτοτε το εθνικό θέμα της Κύπρου κατρακύλησε ακόμη περισσότερο…

Εθνιστής - Διεθνιστής Θεόφιλος Γεωργιάδης -  Του Λάζαρου Μαύρου

Από τη Σημερινή http://www.sigmalive.com



Υ Π Η Ρ Ξ Ε ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ διεθνιστής και θυσιάστηκε αγωνιζόμενος διεθνιστής, γιατί ήταν πρώτα - πρώτα σκληροτράχηλος πατριώτης εθνιστής Έλλην Κύπριος ο Θεόφιλος Γεωργιάδης. Γιατί, ως Έλλην πατριώτης αντιλαμβανόταν την ελευθερία ως υπέρτατη επιδίωξη, ακέραιη και αρτιμελή, για κάθε σκλαβωμένο λαό. Και γιατί, πρώτα και κύρια, ο αρνητής της και σφαγέας της δικής μας ελευθερίας είναι το ίδιο τουρκικό αποικιοκρατικό, επεκτατικό και κατακτητικό, ρατσιστικό κράτος και γι’ αυτό, συνεπώς, η ελληνο-κουρδική συμμαχία είναι επιτακτική αναγκαιότητα ύψιστης προτεραιότητας, την οποία ο ίδιος υπέγραψε με τον οκτάχρονο αγώνα του [1987-1994] και με το αίμα του.

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γεωργιάδης δεν υπήρξε καν αριστερός προτού βρεθεί πλάι στο μαρξιστικό [τότε] Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν ΡΚΚ. Η έμπρακτη διεθνιστική του αλληλεγγύη και στράτευση, δεν προερχόταν από τις υπαγορεύσεις κάποιων κιτρινισμένων μπροσούρων ή τις βαρύγδουπες πομφόλυγες της ξύλινης γλώσσας κάποιου κόμματος.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ για την ένταξη του Θεόφιλου Γεωργιάδη στον κουρδικό αγώνα βρίσκεται στην υπέρτατη θέληση και τον ασίγαστο πόθο του για πολιτική και αγώνα ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό. «Κι αφού εμείς στην Κύπρο δεν αξιωθήκαμε ν’ αγωνιζόμαστε για την ελευθερία μας, τουλάχιστον να βοηθήσουμε πρέπει εκείνους που αγωνίζονται και για μας εναντίον του τουρκικού κράτους, τους Κούρδους αγωνιστές», έλεγε, έγραφε, διαλαλούσε και παρακινούσε ο ίδιος, έργοις τε και λόγοις, μέχρι την τελευταία του πνοή.

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ είχε τη δύναμη, παρ’ ότι δημόσιος υπάλληλος, ένα όροφο κάτω απ’ το γραφείο του κυβερνητικού εκπροσώπου [το 1994 του κ. Γ. Κασουλίδη], να δηλώνει, με τόλμη και παρρησία δημοσίως, τη ριζική εναντίωσή του στην πολιτική της εθνικής υποταγής και του επαίσχυντου και καταστροφικού συμβιβασμού [ΔΔΟ], που ακολουθούν ή σύρονται σε αυτή, με διάφορες ταχύτητες, οι πολιτικές ηγεσίες στη Λευκωσία και στην Αθήνα από το 1974 και εντεύθεν.

Υ Π Η Ρ Ξ Ε σφόδρα αντίθετος και το διακήρυττε, με την πολιτική των λεγόμενων διακοινοτικών συνομιλιών. Υπήρξε κατήγορος του ενδοτισμού και της ηττοπάθειας. Κατήγορος της πολιτικής των «Νταβός» και των ακατάσχετων «Ιδεών» Κουεγιάρ και Γκάλι, των ούτω καλούμενων «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης» και του 20χρονου [1974-1994] κατήφορου των υποχωρήσεων που ισοδυναμούν με εθνική μειοδοσία.

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γεωργιάδης υπήρξε ακριβώς αυτό: Η καθημερινή δραστήρια συμμετοχή στην υπηρεσία του απελευθερωτικού αγώνα. Σε μια εποχή όπου ακόμη κι η αναφορά στον αγώνα της απελευθέρωσης χλευάζεται, κατηγορείται κι απομονώνεται από τους κρατούντες ως επικίνδυνη συμπεριφορά. (Παρασκευή 8.4.1994 Αμφιθέατρο Πολεμικού Μουσείου, Αθήνα: Πολιτικό Μνημόσυνο Θεόφιλου Γεωργιάδη)…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Στοχαστήκατε, άραγε, τι είδους κοιλιόδουλα τομάρια και ποιου είδους χαμερπή σκουλήκια, εθελόδουλους ραγιάδες, εκλαμβάνουν τον κυπριακό Ελληνισμό, εκείνοι που (είτε οι ίδιοι μεθόδευσαν είτε κι οι ίδιοι συνέδραμαν) αφού του επέβαλαν τη χρεοκοπία και την υποταγή στην Τροϊκοκρατία, τρίβουν τα χέρια τους ότι, με δέλεαρ την οικονομική ανάπτυξη, θα συρθεί να εγκρίνει τη λύση ΥΠΟΤΑΓΗΣ στον Διζωνικό Συνεταιρισμό με τους Τούρκους Συναφέντες, Συνιδιοκτήτες και Συγκυρίαρχους εφ’ όλης της Κύπρου και της… ΑΟΖ της;